Çok riskli bir karar ve yardıma ihtiyacım var :(

KoYu_MaVi evet var da onlardan uzmanlığa geçiş olarak yetiştirmiyorlar diye okudum ben, uzmanlığa yetiştirenler bu merkez belli okullarmış, daha çok kazandıran bu tus sınavını.
bu kadar erken bunları düşünmemize yol açan bi' eğitim sistemi var ki inanamıyorum..

Joule evet okudum o 1.66 kuruş ne demektir bir doktorun emeğine yazıktır ya çok kınadım, adamın hayatı zorluklarla geçmiş resmen bi' evine eşine dönememiş ki hep bu bazı gereksiz kısıtlamalar yüzünden :44:
 
İyi düşün işte

 
canım ben sınava 7 ay kala sayısaldan tm'ye geçtim, sırf hukuk istiyorum diye...

sayısaldan geçince hiç sorun yaşamıyosun, çok çok rahat oluyosun hatta ama tm'den gelip sayısalı yapabilmek seni çok zorlar

çevremde nerden baksan 20 tane arkadaşım ve abim tıp okudu, okuyor...

ve gidenlerin çoğu pişman... kazanana kadar neler çektiklerini ben biliyorum( hepsi harıl harıl çalışan fen lisesi öğrencileriydi)

kazandıktan sonra da bir çoğu sınıfta kaldı... yani okul illa ki 6 yılda bitecek die bi şart da yok...

bitirmek de yetmiyo, pratisyen kalmak istemiyorsun, uzmanlık için4-5 yıl daha okuyorsun kiii uzmanlığı kazanmak da kolay değil ( abim fakülte 3.sü oldu ve ona rağmen 2.girişinde ancak kazandı)

benim şimdiki aklım olsa hukuk da yazmaz psikoloji yazardım...arkadaşlarımdan duyduğum kadarıyla hiç sıkılmadan severek okunan bir bölümmüş...

bence yıllarını heder etme ve psikolojiyi seç. veya illa ki sağlıktan bir bölüm olsun dersen hemşirelik neden düşünmüyorsun ki? doktorluk kadar rütbeli olmasa da maaşı yerinde ve daha düzenli bir hayat...

yine insanların geçirdikleri hastalıkları öğreniyorsun vs
 
konunuza yapılan yorumları okuyamadım ama psikoloji mezunu birisi olarak yardımcı olmak istedim. benim için hayatımda belkide en doğru seçimdir psikoloji okumak çevremde de okuyup pişman olan açıkcası pek görmedim, öncelikle psikolojiye az çok merakınız varsa insan ilişkileriniz kuvvetliyse, dinlemeyi seviyorsanız hem okurken hemde çalışırken çok keyif alacaksınız demektir (tıptaki gibi öğrencilik döneminde bir nevi hayattan kopmak zorunda kalacak kadar sizi zorlamaz sınavlar) ve iş imkanı da gerçekten çok fazla, şuanda klinik psikoloji üzerine yoğunlaşıyorsunuz ama mezun olduğunuzda bambaşka bir alana ilgi duyabilirsiniz... ben adli psikoloji üzerine çalışıyorum ve çok da memnunum...umarım sizin için en doğru seçimi yaparsınız başarılar...
 

her meslekte çok vardır ama bir sürü sebepten dolayı en çok üstüne gelinen meslek biziz
atıyorum bankaya gider paşa paşa sırasını alır bekler, 2 saat bile beklese bişi diyemez, atarlar zaten dışarı hemen
bizde ama içerdeki hastayla çok ilgileniyo diye neden o kadar bekletiyormuşuz, ee sabret sen de o kadar ayrıntılı muayene olucan di mi yani, öldün mü? 5 dkda çıksa hasta bu sefer de ilgilenmiyo derler.
ben öyle sakinim filan deme bence öyle tipler var ki sen ne yaparsan yap tartışma çıkarmaya meraklıdırlar. bazılarının altında yatan sebep bile olmuyo, tamamen psikopatlıktan, diyecek ki ben doktorla tartıştım susturdum onu bişey diyemedi.
yeni mezunum ben.
psikologlar alınmasın ama tıp kadar zor değildir..
tus konusu ayrı bi mevzu, sakın össyle (pardon lys miydi ya bizim zamanımızda össydi yaşlandık artık ) kıyaslama.. sen çalışırsın ama diğerleri gece gündüz kitabın başından kalkmazlar, sonra bi bakmışsın yerleşememişsin bile, rakip çok kadro az, sınav zor.
 

psikiyatristler ilaç yazabilirler doktor gibi, zira 6 sene tıbbiye + 4 sene psikiyatri uzmanlığı okumuş kişilerdir :)
 

ya uzmanlığa geçiş olarak yetiştirmiyolar diye bişey yok, tus bireysel bi olaydır, çok çalışırsın kazanırsın yani
ama düşük puanlı fakülteler, seçim kampanyası olarak kurulmuş tabela fakülteler, zaten hocaları filan olmuyo, başka fakültelerde eğitim görüyolar.
çok iyi para kazanırım deme sakın çünkü asistanlar filan az kazanıyo söyleyeyim
bi de saygınlıkmış filan hikaye..
 
Canim benim, derdini okuyunca sanki genclik yillarima döndüm gibi oldum.
Bende acaba sunumu yapsam yoksa bunumu, ama aslinda gönlüm tip okumak istiyordu.
Bir gün ablamla dertlesirken bu konu hakkinda bana: " Biliyormusun, hayat`da hep büyük oynamak lazim, bogulacaksan büyük denizde bogul " dedi.
Iste o laf ablamin agzindan ciktigi an, mantigima cok uymustu ve ben hedefime dogru yürüdüm, daha dogrusu kostum.
Hic pes etmedim,kendime güvendim. Cok ders calistim disiplinli. Yenilgiler olsa bile bunu tecrübe saydim ve devam ettim.
millet eglenirken, ben evde ders calistim, millet ilk flörtleriyle konusurken, ben evde ders calistim, millet evlendi, ben evde ders calistim. miletin cocugu oldu ben hala okuyordum ama ben diplomami aldigimda ve muayenehaneme astigimda, tüm arkadaslarimi gördüm ve anladimki ben dogru yapmisim.

Oysaki annem babamin okur yazarligi yoktur, Elazigin bir köyünden direk Almanya`ya calismaya gelmistir babam, köyde cobandi. 7 kardesiz.
Ve ben en kücükleri olarak icimdeki atesi söndürmek icin Almanya`da hemde en zor üniversitelerinden birinde dishekimligimi okudum.
Zormuydu? Evet cok zordu.
Ama her gün bunu yaptigima sükür ediyorum. Dedigin gibi anatomi görmek, insanlarin sagligiyla ilgilenmek tam benlikdi, baska sey yapamazdimki.
Ben ögrentmen olamazdim,cocuklari cok seviyorum ama bu ben degildim,ben daha cok seyler basaracagimi biliyordum.
Korkmadim, cünkü kendime güvendim. Gözüm daha yükseklerdeydi.
Simdi dünyalar güzeli bir hayatim var ve meslegimi cok seviyorum. Sana toplumdaki sayginligimi anlatmama gerek yok herhalde.
Kendi muayenehanem var, sanki her gün eglenceye gider gibi isime sevincle gidiyorum.
Ben karar veriyorum nasil isimi yönetecegime.
Hastalarim beni sevdikleri icin, bana güvendikleri icin geliyorlar, onlara en güzel hizmeti sunmak beni mutlu ediyor.

Diyecegim hayallerin hayallerde kalmasin,hayallerini gerceklestirip yasamaya bak.

Ben basardim sende basarirsin,yeterki gercekten iste. Icinden gelmesi lazim. Okumayi kendin icin , hayatin icin, seni ilgilendirdigi icin yapmalisin.
Hadi hayirlisi.
Bence istersen eger 1 sene dershaneden sonrada basarabilirsin,yeterki iste.
 

çok güzel yazmışsınız istedikten sonra sistemli çalışırsın bir yılda da başarırsın.

Anestezi bölümünü de bir düşün bence ben bazen anestezi seçmediğime pişman oluyorum çok iyi para kazanıyorlar.
Benim de abim diş hekimi eczacılık, dişçilik ve tıpın bir çok dersleri ortak abimde öyle gece gündüz çalışıyordu şimdi muayenehane açtı kendi işinin patronu bence süper bir şey.
 
canım bende konunun tamamını okuyamadım ama tıp okumuş biri olarak fikrimi söyleyeim yinede. psikologlar nasıl okur nasıl atanır ne şartlar altında çalışır hiçbir bilgim yok, ama doktor olmak istiyorsan öncelikle kazanmak için en az iki seneni vermen gerekiyor belliki öncelikle. 6 sene tıp okursun, son üç senesi hastanede stajla geçer, herkes seni hastanede olduğun için para alıyorsun sanır ama sen hastane personelinin yediği yemekten bile yiyemezsin, şanslıysan 6.sınıfta bazı üniversitelerde sadece yemek hakkın olur, asistanların tüm ayak işlerini yaparsın internlük adı altında. mezun olunca karşına mecburi hizmet çıkar, şimdi aile hekimliği olduğu için rahat rahat sağlık ocağında çalışamazsın, ya acile ya 112 ye gidersin, tabi ücra bir ilçeye. hasta gelince tüm sorumluluk sendedir ama elinde doğru dürüst laboratuar bile yoktur. sürekli bir kaçış yolu ararsın aile hekimimi olsam, toplum sağlığı merkezindemi çalışsam 112demi, ki hiçkimse bulunduğu pozisyondan memnun değildir. 1600tl pratisyen maaşı + hastanesine göre değişen döner sermaye ile çalışırsın. hasta gelir önüne karneyi fırlatır şu ilaçları yaz der, yani eskisi gibi doktorluk ne saygın bir meslek nede para kazandırıyor. bu arada fakültede okurken çooook çalışıpta tusu kazandıysan uzman oldum yırttım sanma, şimdiki halkı çok seven(!) sağlık bakanımız seni doğuda bir ilçenin yeni açılmış devlet hastanesine uzman dr olarak atar, yıllarca merkeze geçmek için uğraşır durursun.yaşın çoktan 35 olmuştur ama hala bir düzenin yoktur, yarın ne olacağın nerde ne şartlar altında çalıştırılacağın meçhuldur. uzmansan en azından ne iş yaptığın bellidir ama fakültede tusu kazanamazsan mezun olunca çalışırken iki katı zorlaşır tus ve hayatına pratisyen olarak devam edersin. güzel güzel şehir merkezinde çalışırken bi bakarsın sağlık bakanı değişmiş sistem değişmiş, kendini ücra bir ilçede nöbet tutarken bulursun. ben 4 yıllık pratisyenim malesef tusu kazanamadım, ama anlattıklarımı yaşıyorum, yarın ne olacağım nerde çalışacağım belli değil. kadrom ilçede kendim merkezde,eşim ilçede, doğum iznine ayrılınca dönüşte nerede çalışacağım bile belli değil. aile hekimiyim ama sanmaki aile hekimleri ayda on milyar alıyor sağlık bakanı gibi, geçen ayki maaş bordromu görsen gülersin,izne ayrıldım diye yarısını kesmişler maaşımın. ben açıkçası tıp okuduğum için çok pişmanım...
 

6 yıl dışarı çıkmadan hayatını derse veren siz değilsiniz sanki! Saygınlığı kalmadığına inanıyorum bende. Önüne reçete atıpta istediği ilacı yazdıran insanlar olduktan sonra 6 yıl çöpe atılmış gibi geliyor bana. Bana göre el üstünde tutulan bir meslek fakat halk tarafından saygınlığı çok gerilerde bırakılmış. Yaşıtlarınız en güzel yaşlarını eğlenerek harcarken -ki ben böyle yapmak istiyorum- siz ne büyük fedakarlıklar yapıp ders çalışmışsınız... Doktora verilen değeri acı bir biçimde gözler önüne sermişsiniz. Umarım bundan sonra her şey gönlünüzce olur...
 
Az önce doktorun tekine sövdüm. Sen en iyisi TM yaz. Ama sen o röntgende taşı nası görmezsin ya açtım baktım şimdi ben görüyorum ya hayrına bakar gibi bakıyorlar.
 

insanların doktorlara krşı saygısızlığını yazsam roman olur, adamın biri bigün nerdeyse dövecekti beni, hakaret etti üzerime yürüdü diye mahkemeye bile verdim. ayrıca şimdi evde bakım hizmetleri diye bişey çıktı, ha benimde evde yaşlı yatalak bi hastam olsa doktor geldi evde muayene etti diye çok sevinirim ama malesef halkımız öyle değil, yüzümüze karşı Allah razı olsun hükümetten bak doktor ayağımıza geldi diyor, kimse Allah senden razı olsun demiyor, nasılsa sağlık politikaları için kullanılacak çok insan var. neyse yinede konuyu açan arkadaş çok idelistse, mesleğini çok sevecek ve ne şartta olursa olsun yapabilecekse yoluna devam etsin, ben sadece görünmeyen kısmından bahsetmek istedim...
 
beyaz önlük güzelde onun içini doldurabilmek mühim olan bütün hastalıkları çözmüş insanlar bu bildiğin abartılı bir ifade o beyaz önlüklüler bütün hastalıkları değil sadece bi tanesini bile adam akıllı çözene kadar 20 yılı geçiriyorlar en azından tabi
bütün ömrünce hep araştırmak isteceyek misin kendini geliştirmek insanlara saygılı eşit ve kar amacı gütmeden sadece onların yararı için yardımcı olmak çok büyük bir karar bu kendinden ailenden ödün vermen gerekebilir çünkü bu meslek 24 saatliktir ve bütün ömür sürer hakkıyla yapacağım diyorsan tabi ki yarım yamalak yapacaksan da hiç başlama yeterince var bir fazla olmadan da yaşarız ...
 
Ona bakılırsa doktorların çoğu insan sevgisinden değil nasıl parayı kırarım diye doktor olmuş insanlar. O yüzdendir ki doktorların %95 i mutsuz, ki bence bunu hak ediyorlar. İstisnalar olabilir gerçekten işini iyi yapan doktorlar da vardır ama çoğu senin hayatını ticarethane gibi görüyor.
 

işte bu bakış açısına maruz kalmaman için doktor olmanı önermiyorum. kimse kendisini mesleğine adamak için meslek sahibi olmuyor, herkesin iş sahibi olmaktaki amacı para kazanmak değilmi? tabiki insanın sevdiği sempati duyduğu meslekler vardır ama kimse işini hayır için yapmaz, bizde insanız yaşıyoruz ve paraya ihtiyacımız oluyor, ama insanları ticari bir mal olarak görmüyoruz, üstüne kaynar su dökülmüş bir çocuğun yarasına pansuman yaparken bizimde içimiz acıyor, ölen bir hastanın arkasından bizde ağlayabiliyoruz, bebekleri muayene ederken seviyoruz okşuyoruz, o kadar ruhsuz acımasız değiliz inanınki bizimde duygularımız var, insanı insan olarak görüyoruz,en azından bir çoğumuz.
 

Malesef içinde bulunduğumuz sistem dr ları buna teşvik ediyor.Ben de dr ların
gelenleri hasta değil de müşteri olarak görmesine delleniyorum.Ama her meslekte
malesef bazı sıkıntılar var.Ama cidden tıp çok meşakketli diğer bölümler gibi değil.
Eğer ben çok idealistim kendimi işime adayacağım evlilik v.s. ikinci planda diyorsan
hiç durma,ömür boyu okuyacaksın çünkü.Herşey tercih aslında;iyi bir anne ve yuva
kurmak ve işi araç olarak kullanmak mı bütün bunlar için yoksa sadece kariyer mi?
İkisi bir arada deme emin ol olmuyor.O yüzden hem seveceğin hem de ilerde aile yaşantını
etkilemeyecek bir bölüm seç derim naçizane
 
Genellememek lazım diye düşünüyorum ben de hemşireyim çalıştığım hastanede mükemmel doktorlar olduğu kadar gereksiz bir sürü doktor da var. Tüm doktorlar çok iyi para kazanmıyor hele asistanlık döneminde aldıkları maaş cidden komik uzmanlıkta da hepsi iyi para kazanmıyor ama bence kazanmalılar çünkü durmaksızın çalıştığın bir meslek.
Kinik ne kadar çok hasta görürse tepedeki doktor o kadar kazanıyor üstelik kendileri hasta görmeden asistanlara baskı yaparak. Uzaktan göründüğü gibi değil illa ki beyaz önlük diyorsan başka bölümlerde düşünebilirsin. Aynı şeyi yazıyorum ama Anestezi okumadığıma çok pişmanım.
 

Herkesin iş sahibi olmaktaki amacı para ama doktorların önceliği farklı olmalı diyorum ben. Zaten öyle insanlar ne ilçeye gönderildim diye bıtbıtlar ne az maaş alıyorum diye. Sonunda da hak ettiği yeri bulur. Saygı ekmek gibidir, kazanılır. O bakış açısı durup dururken oluşmadı ya! Ben işe yaramayan duygulardan bahsetmiyorum. Hatta duygusuz olunsun ama gereği adam gibi yapılsın.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…