Bebegimle biraz zor oluyor günü zor kurtariyorum malesef. Doktora basvurmayi dusunuyirum fakat ona da duzenli gitmem biraz zor.En başta hobi edinmeyi dene olmuyorsa doktora başvur ne kendine nede başkasına eziyet etme
Alin bendende o kadar. O kadar cok yipraniyorum ki anlatamamValla bende oyleyim elimde degil kendimize yapiyoruz. Cok rahat insanlari vurdumduymazlari fln asiri kiskaniyorum
Tiroidime yakin zamanda baktirmistim pek bir sorun yok. Ama ilk soylediginiz dogru. Bebegim cok zor bir bebek dogdugundan beri ve ben lohusa depresyonu yasadim suandada istahsizligi ile mucadele icindeyim tek bunlar degil tabiki ama en cok zarar veren durum istahsizligiMuhtemelen üzerinize çok yük bindi ve siz bu yükü kaldıramıyorsunuz. İçten içe de kendinize kızdığınız için sürekli sinir harbi yaşıyorsunuz. Başka bir ihtimal de belki tiroid bezlerinizde sıkıntı olabilir. O da sinirlilik yapar çünkü. Ben olsam sizin yerinizde öncelikle fizyolojik birşey mi var diye düşünerek kan tahlili yaptırırdım . Eğer fizyolojik bir sıkıntı yoksa da psikiyatriye gitmeniz gerekir keskin sirke küpüne zarar .
Kendime o kadar az zamanim kalıyor ki cok cok az onuda ev islerini yetiştirmekte kullaniyorum gecen biraz kitap okuyum dedim saat 00.00 di az birsey okurken gozlerim kapandiyoga
sakinleştirici çaylar
gereksiz insanlardan uzak durma
komedi filmleri
hafta sonu doğaya bir gezi
iyi gelecektir
En onemliside esim bu durumdan cok rahatsiz sesim duyuluyor diye ama inanin bir bakiyorum bagirivermisim.Bağırmaktan sesim kısılıp, bademciklerim şişiyor
Yalnız şunu farkettim, dışarıda aktivite yaptığım, arkadaşlarımla görüştüğüm veyahut öylesine gezindiğim günler daha mutlu ve enerjik oluyorum, dolayısıyla toleransım da artıyor.
kendinize zaman ayırmak zorundasınızKendime o kadar az zamanim kalıyor ki cok cok az onuda ev islerini yetiştirmekte kullaniyorum gecen biraz kitap okuyum dedim saat 00.00 di az birsey okurken gozlerim kapandi
Bilirim bilirim:)En onemliside esim bu durumdan cok rahatsiz sesim duyuluyor diye ama inanin bir bakiyorum bagirivermisim.
Cok haklısınız ben hayatim boyunca kendimi ikinci plana attim hele bebegim olunca tamamiyle kendimle ilgilenmez oldum.kendinize zaman ayırmak zorundasınız
bu bir lüx değil gerekliliktir
zaman ayıırmasanız kendinize birgün mecbiri ayırmak zorunda kalırsınız
bu ne olur hastane olur doktor olur
yada iş yapamamaz hale gelirsiniz
kk ninbtrmizliknyarismasina katil acayip sters atiyorsunYeteeeer diye bağırasım var. Son zamanlarda aşırı sinirliyim ofkemi kontrol edemiyorum. Sesimi cok yükseltiyorum. Nedenlerim cok ama yinede bu sekilde olmak huzurumuzu bozup beni cok yipratiyorTavsiyeye ihtiyacim var
Doktora görünebilrsiniz aslında.. bütün yükü üzerinize almak zorunda değilsiniz.. hele çocuğunuza da sinirlenmeye başladıysanız (bu gayet normal makine robot değilsiniz) doktora muhakkak muhakkak gidin.
[/QUOTE
Bende cok dusunuyorum fakat bulundugum yerde psikiyatr yok merkeze gitmem lazim da biraz zor
Havalar iyiyken biraz yapiyordum onu biz ankaradayiz ya cok soguk. Ve birde kafa dengim yok malesef. Komsulara karistim ama dusunce yapimiz ve kisiligimiz cok farkliBilirim bilirim:)
Zor bebeği de iyi bilirim.
Ama çocuk durmasa da peşinden koşmaktan helak olsanız da çıkın, kalabalığa karışın.
Dışarı çıkarken giyinmek, saçı taramak, birkaç malzeme sürmek bile iyi ediyor insanı.
Soğuk çay, kahve içmek de zevkli.
En azından birileri getiriyor
Ona bir bakayimkk ninbtrmizliknyarismasina katil acayip sters atiyorsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?