Kızlar yine ben daha önce ki konularımı bilen bilir yine bir cesaret belki bu sefer olur diye hasta danışmanı olarak hastaneye girdim üç hafta olacak aynı şekilde diğer konumda bahsettiğim şeyleri yine yaşıyorum değer görmeme onemsenmeme ben ne kadar iyi yaklasirsam yaklasayim insanlara yokmuşum gibi davranıyorlar önemsemiyorlar söylediğim şey durulmuyor yokmuşum gibi herkes konuşuyor sohbet ediyor ben konuşacak bir şey bulamıyorum ve böyle olunca da hiç konuşmuyorum...mesela kendi aralarında konuşuyorlar benimle konuşan olmuyor yada beni sohbete dahil eden olmuyor bende gidip katılmamıyorum sohbete böyle olunca sessiz kalıyorum buda dikkate alınmamama yokmuşum gibi davranılmasına sebep oluyor.. birbirleriyle sohbet ederlerken gözlerinin içine bakıyorum beni de onemsesinler benimle de göz teması kursunlar diye ben hangi ortama girersem gireyim bu sorunu yaşıyorum
bu konuda sorun bende biliyorum cunki ben bunu kendimi bildim bileli yaşıyorum ve bu düzelmez bunu kabul ettim artık.. sıkıntı şu ki ben burdan da ayrılacağım istifa vereceğim bugün ise odaklanamiyorm yapamıyorm hep hata yapıyorum unutuyorum öğrenemiyorm ve o kadar bunalıyorum ki vakit gecmiyor..katta on doktor var onları takip etmem gerekiyor ve doktorlar da sorunlu iki doktor var ariyorm hocam hastanız geldi diye ne var be yine ne var bu tarz konuşmalar diğer doktor sürekli azarlıyor asagılıyor ben kaldıramıyorum bunu ..ve bu işe girdiğimi herkes biliyor erkek arkadaşım da çalışmamı istiyor çalışmazsan ben çalışmayan kadınla evlenmem diyor o çok iyi bir pozisyon da çalışıyor smdi bu isten de ayrılırsam burda da yapamadın sen çalışamıyorsun hazıra alismissin asalaksin vs gibi laflar edecek ona ve ailesine rezil olacağım ... biliyorm sıkıntı bende ben yapamıyorum ben çalışamıyorum ben basedemiyorum zorluklarla bende bulacaksın suçu ne derseniz haklısıniz ama ben bu işten çıkacağım ve çıkarsam rezil olacağım insanlara ..erkek arkadaşıma çıktığı mi soylemesem illa ki öğrenecek buraya gelirse ne yapacağım ben
doğru söylüyor ben bir asalagim ve onu haketmiyorum kaç ise girdiysem yapamadım ve oda haklı kendi ayakları üstünde duran özgüvenli bir insana layık