seni o kadar iyi anlıyorum ki..benim de birsürü muhabbet kuşum ve başka evcil hayvanlarım oldu..sokaktan bulup baktığım serçe yavrularım kanadı kırık kumrularım oldu..ipek böceklerim balıklarım tavşanlarım ve daha neler neler..çoğu öldü bir kısmı yaşadı yaşayanlar da doğa hayvanlarıydı ve bıraktım tekrar ait oldukları yere..çünkü gün gelip onların da ölümünü izlemek istemedim..aslında bütün hayvanlar doğaya ait..ama kıyamıyoruz işte..
ilk kuşum yeşildi benim canım kuşum..bütün muhabbet kuşlarım öldü hepsini de farklı farklı yerlere gömdüm..balık ve ipek böceklerim öldüğünde bile gömdüm,atmaya kıyamadım..onlarda bile ağladım hıçkıra hıçkıra..ne kadar acı çektiğini anlıyorum o yüzden..şimdi ben çok sevdiğim halde hayvanları,alamıyorum..birgün ölürler diye..sokak köpeklerini seviyorum..parkta kucağıma gelen kedileri seviyorum..balkona gelen kuşlara yem atıyorum onları izlemeyi seviyorum..sen de bunları dene inan sorumluluk almadığın özgür hayvanları sevip beslemek çok daha huzur verici..