Çok üzgünüm

Spizella .!.:

Eve gelip özür diledi ama bi daha olsa yine aynı tepkiyi verir bence.
@CiRiLLA Haklısın benzer bir durum inşallah yaşanmaz ama olursa ben ondan çok panik yapıp ah vah edip kızıp söylenerek kendisini bastırayım bari

Genişletmek için tıkla...

llylzll .!.:

Geçmiş olsun..bende bebegimi 10 günlukken hastanede pusetiyle birlikte hemde sedyeden assagi dusurdum..aman allahim ölüyorum zannettim hala icim urperiyor..bebegimi muayene goturmustum tek basima ..uzerimde kalin mont vardi once montumu cikariyim bebegi öle cikarim diye dusundum hastane ya pis olur mikrop olur diye yere koymadim sedyenin uzerine koydum montu çıkardım askiya asarken kuuuutt bi baktim bebeğim yerde ciglik attim pusettin icindeydi hala ama ters dönmüştü nasil bagira bagira agliyordu hemen kucagima alip simsıkı sarildim doktorlar kostu bebegi benden almaya calisiyolar vermiyom bende birakk bakalim bebwge diyolar ben yook şok geciriyom sanirim vermiyom agliyom sadece zorla elimden aldilar baktilar..allaha cok sukur hic bisey olmadi ..
Eşime gelince oglum 2 yasina giricek nerdeyse hala başıma kakıyor dikkatsizsin diye ..bana izin alamiyorum kendin git hastaneye derken iyiydi tabii

Genişletmek için tıkla...

Busonolsunbuson .!.:

Allah bagislasin cocugunuzu. Hareketlendikce kazalar da artacak. Bir daha ki sefere ne esinize olayi anlatin ne de olur da dusururse cocugu esinize sert cikin. Yoksa ayni tas ayni hamam katlanarak artar. Simdi ozur diler sonra ozur mu dileyecegim olur. Erkekler tuhaflasti. Herseye yorum, hep bir agresif oldular. Tecrube ettiniz. Bir dahaki sefere ayni tepkiyi vermezsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Spizella .!.:

Sizin de eşleriniz bebek konusunda böyle mi? Hatanız olduğunda bu şekilde mi tepki veriyor

Genişletmek için tıkla...

llylzll .!.:

Eşime gelince oglum 2 yasina giricek nerdeyse hala başıma kakıyor dikkatsizsin diye ..bana izin alamiyorum kendin git hastaneye derken iyiydi tabi

Genişletmek için tıkla...

Spizella .!.:

Herkese selam,
Bebeğim 9 aylık olmak üzere.
Birden bire çok hareketlendi. Ben de daha ritmini yakalayamadım. Bugün işe yanımda götürmek durumunda kaldım. Bebek arabasındaydı, kemerini de yeni çözmüştüm kanguruya alıp dışarı çıkacaktık. 15-20 sn için kanguruyu alıp bağlamak üzere arkamı döndüm ve kütt diye sesle beraber bir baktım yerde sırtüstü yatıyor. Zemin de beton.
30-40 cm kadar yükseklikten ve ufacık boşluktan kendini sarkıtarak düşmeyi başardı yani.

Çok korktu ağladı içini çekti yazık. 10 dk ya sakinleşti bir sorun da yok şişlik falan. Başının arkası kızarmıştı hemen geçti. Herhangi bir sorun yok kusma, titreme vs. Gülmeye başladı, uyutmadım vs.

Sonra aradan 2 saat kadar geçince eşimin de haberi olması gerektiğini düşünerek sakin şekilde aradım. (Aramasam iyiymiş) Telefonda kızdı bana, bağlasan düşmezdi, dikkat etmiyorsun vs vs. Zaten içim üzüntü ve pişmanlık dolu bir de kendisi bir güzel suçladı.

Halbuki 15 gün önce kendisi bebeği kucağından kendi telefonuna bakıcam diye uğraşırken düşürmüştü. Ben daha soğukkanlıyımdır. O panikle kendini suçlarken ben ona üzülme, arada böyle küçük kazalar olabilir, ayaklandıkça kendi de çarpacak düşecek, suçlama kendini daha dikkatli oluruz diyip bir tane üzüleceği şey söylemedim. Çünkü olmasa iyi ama olabiliyor işte... bir de üstüne kavga edip bebeği daha çok germenin ne anlamı var?

Eşimin bu şekilde davranması beni çok üzdü ve bebeğe bakımımda yetersiz hissettirdi. Zaten işe götürmek zorunda kalmışım, bebek için çok zor şartlardayız, eşyası yemeği alt değiştirmesi hepsi birer "challenge" olmuş. Bir de o böyle yapınca çok üzüldüm. Olaydan sonra ya düşürürsem diye korkarak kucağıma aldım vallahi.

Sizin de eşleriniz bebek konusunda böyle mi? Hatanız olduğunda bu şekilde mi tepki veriyor?

Genişletmek için tıkla...

Spizella .!.:

Herkese selam,
Bebeğim 9 aylık olmak üzere.
Birden bire çok hareketlendi. Ben de daha ritmini yakalayamadım. Bugün işe yanımda götürmek durumunda kaldım. Bebek arabasındaydı, kemerini de yeni çözmüştüm kanguruya alıp dışarı çıkacaktık. 15-20 sn için kanguruyu alıp bağlamak üzere arkamı döndüm ve kütt diye sesle beraber bir baktım yerde sırtüstü yatıyor. Zemin de beton.
30-40 cm kadar yükseklikten ve ufacık boşluktan kendini sarkıtarak düşmeyi başardı yani.

Çok korktu ağladı içini çekti yazık. 10 dk ya sakinleşti bir sorun da yok şişlik falan. Başının arkası kızarmıştı hemen geçti. Herhangi bir sorun yok kusma, titreme vs. Gülmeye başladı, uyutmadım vs.

Sonra aradan 2 saat kadar geçince eşimin de haberi olması gerektiğini düşünerek sakin şekilde aradım. (Aramasam iyiymiş) Telefonda kızdı bana, bağlasan düşmezdi, dikkat etmiyorsun vs vs. Zaten içim üzüntü ve pişmanlık dolu bir de kendisi bir güzel suçladı.

Halbuki 15 gün önce kendisi bebeği kucağından kendi telefonuna bakıcam diye uğraşırken düşürmüştü. Ben daha soğukkanlıyımdır. O panikle kendini suçlarken ben ona üzülme, arada böyle küçük kazalar olabilir, ayaklandıkça kendi de çarpacak düşecek, suçlama kendini daha dikkatli oluruz diyip bir tane üzüleceği şey söylemedim. Çünkü olmasa iyi ama olabiliyor işte... bir de üstüne kavga edip bebeği daha çok germenin ne anlamı var?

Eşimin bu şekilde davranması beni çok üzdü ve bebeğe bakımımda yetersiz hissettirdi. Zaten işe götürmek zorunda kalmışım, bebek için çok zor şartlardayız, eşyası yemeği alt değiştirmesi hepsi birer "challenge" olmuş. Bir de o böyle yapınca çok üzüldüm. Olaydan sonra ya düşürürsem diye korkarak kucağıma aldım vallahi.

Sizin de eşleriniz bebek konusunda böyle mi? Hatanız olduğunda bu şekilde mi tepki veriyor?

Genişletmek için tıkla...