Çok üzülüyorum :(

Benzer şeyleri yaşadım köy okulunda ücretli öğretmenlik yaparken. Sert davranmayın ama mektubu yazanın o olduğunu belli etmeyin. Abla gibi öğretmen gibi yaklaşmaya devam edin. Nişanlıyım falan diyin. İdarecinin gamsızlığı da beni benden aldı..
 

Köy okulu olduğu için rehber öğretmenimiz yok
 
Benzer durumu yaşamış bir öğretmen olarak hep abla gibi yaklaşmaya çalışmıştım. Yaklaşık iki dönem boyunca uğraştım ve sonuçta beni ablası gibi görmeye başladı. Size olan hislerini görmezden gelerek onunla ilgilenin ama hep öğretmeni ablası konumunda davranırsanız bir süre sonra bu düşüncelerinin aşk değil sevgi olduğunu anlayacaktır. Okulda rehber öğretmen olmadığı için yardım alın diyemiyorum ama tanıdığınız bir rehber öğretmen varsa ondan bilgi almanız daha doğru olacaktır.
 
Arkadaşlar kendimden çok öğrencimin güvenliğini düşünüyorum
Annesini kaybetmiş ve ölümü böyle kolay ağzına alabilen bir çocuk için endişeliyim sadece...
 
Bulunduğum yerde psikolog yok ama bu sitede varsa yardım etmelerini isterim tabi
Keşke sorabileceğim biri olsaydı. Diğer arkadaşlarda yaşamış bunu ama. Çocuğun durumu çok farklı. Eksik hissediyor kendini ve kimsenin onu sevmediğini istenmeyen biri olduğunu düşünüyor bence. O yüzden doğru adım atmak lazım. InşaALLAH bir an önce çözüme ulaşırsınız kolaylıklar dilerim..
 
Rehberlik servisini ve idareyi bilgilendirmek zorundasinız acilen
 
Ben de öğretmenim lisansda rehberlik dersinde hatırlarsanız ortaokul çağında öğrencinin hocasına duyduğu hissin geçici bir heves olduğu lise çağında ise çocuğun rehberliğe yönlendirilmesi gerektiği ifade ediliyordu.Paniklemeyin gelir geçer.Önemsemezseniz ya da tiye alırsanız o da yılar diye umuyorum
 
Mesafeli davranin.mektubun ondan oldugunu anladiginizi kesinlikle bilmesin.zaten geciciymissiniz.siz gidince unutur gider.ama tabi cocigun durumu zor ,hayatta onu daha neler bekler bilinmez
 
Ücretli öğretmenlik yapıyorum zaten bu sene iyi bir puan aldım eğer atanırsam gideceğim
En iyisi bu olacak bence.
Ben biraz cekindim bu cocuktan
Aile sevgisi gorememis.
Dedesiyle yasiyor
Sizi hayatinin merkezine oturtmus

Ne desem bilemedim
Bence sessiz kalin
Gormezden gelin simdilik

Biran once de gitmeye bakin oradan
 
Anneniz, babanız, arkadaşınızda mı yok? Rehber öğretmen yok, psikolog yok tamam. Ama birisi sizin adınıza gidip fikir danışabilir, telefon görüşmesi yapmanızı sağlayabilir. Böyle forumlardan akıl alınacak bir durum değil bu.
 
Yaşınız küçük anladığım kadarıyla.Hatayı en baştan yapmışsınız.Sınıf kapısında beklediğinde, yemekhane için beklediğinde sınır cizmeniz gerekirdi.Siz abla değilsiniz siz öğretmensiniz.Arada mutlaka sınır olmalı.O yaş çocukları ergenliğe giriyorlar.Kendince yaşınızı da denk görmüş kendine yanlış hislere kapılmış.Araya mesafe koyun.Kendisini özel hissetmiş.Ona diğer öğrencilerden farkı olmadığını hissettirin.Yalnız görüşmeyin çocukla.Yemekhaneye giderken beklerse örneğin siz bir meslektaşınizla gidin.Sınıf kapınıza gelirse ilgilenmeden öğretmenler odasına geçin.Sınırı siz çizeceksiniz o da o sınırlara zamanla uyacaktır.
 
Rehberlik servisinden yardım alamayacaksanız bir süre görmezden gelin bence. İsimsiz mektup yüzünden konuşursanız çocuk ümitlenebilir. Kendisini belli ederse de kırmadan konuşursunuz. Zor durum ya ben de emin olamadım şimdi. Eğitimini almış birinden yardım isteyin bence de.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…