Beraber ilerlemelisiniz psikologa gitmeyi dusunmedinizmi hic ?
canım benim, ablaların ortak kaderidir bu :)
belli bi yaşa gelene kadar biz de kardeşimle kedi köpek gibi didişir tekme tokat girişirdik birbirimize
annem hep onu tutardi küçük diye, çok gücüme giderdi
kardeş değil düşmandık sanki...
ama yıllar geçti, büyüdük, olgunlaştık
şimdi başi sıkıştıgında ilk beni arar benimle paylaşır
bu bir süreçtir bitanem, seninle aynı kaderi paylaşan çok fazla abla var inan bana...
sabır, büyüyecek ve birbirinizin kıymetini bileceksiniz...
17 yaşında ş...f bi erkek kardeşim var...evde her isteğini yaptırır bağıra bağıra konuşuyodu bende bağırma dedim sen kimsin diye elime öyle bi vurdu ki parmalarım kırıldı sandım şuan ağlıyorum elimin acısı geçti ama çok mutsuzum kimsem yok anlatcak sevgilimede anlatmak istemiyom
araya babam girdi bende ona vurcaktım babam git odana dedi banane gitmiyom dedim git diye bağırdı o kardeşim olcak adide bağrıyo hala seni dövcem köpeksin sen diye
nefret ediyorum hayattan
küçükken kavga etmiştik o 4 5 yaşındaydı ablama vurcam die ağlıyodu babam elimi tuttu bana vursun diyehep ezildim kalbim çok sızlıyor
anneme bile vuruyor ki yani sıradan bi kavga değil çok kudurdu artık bizimkilerde komşulardan çekiniyorlar kaç kere kapıları kırdı
canm çok şanslısın ki baban seni dışlamamış...ben ergenken babam yine bana bağırırdı ne bilim en küçük örnek tvnün kumandasını elimden alır ona verirdi çocukca şeyler ama herkese kızgınım kırgınım ben çocukkende hep ezildim büyüdüm bişi değişmedi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?