Cok yalnizim...!

madem öyle yardım alman şartt kendinlede barışık değilsen birde bunalımdasın ailene çok yazık herşey sende bitiyor kendine özen göster hemen yarında psikiyatra git sadece böyle yardımcı olabilirz çünkü ne söylesek kar etmiyor canım...

Randevu aldim agustosun basina.
beklicem.

niye kizamiyorum nefret edemiyorum.
halbuki sebebim var.

ayrılığı yaşayan ilk kişi olmadığını sen de biliyorsun. insan evladını kaybettiğinde veyahut annesini-babasını kaybettiğinde alışabiliyorsa buna da alışır elbette. ama evde oturup bunun geçmesini beklememelisin. kendin için birşeyler yap kesinlikle yardım almalısın mesela, çok işe yarayacaktır emin ol. diğer arkadaşların da dediği gibi kendinle başbaşa kalmamaya özen göster çık gez dolaş oyala kendini. alacağın psikolojik destek ve de zamanın yardımıyla geçecek inş.

Ayrilan tek insan degilim dogru,ama diger problemlerde üzerine gelince iste daha zor oluyor.
Kendimi sorgulayip durmaktayim.

ya canım bu kadar da üzme kendini.. başka şeylere odaklan..

asude_bahar .!.:

ya canım bu kadar da üzme kendini.. başka şeylere odaklan..

Genişletmek için tıkla...

Tövbe tövbe,diyorum sanki seytan mi benle ugrasiyor,dua ediyorum Allah.

Arkadaslar bu karamsarliktan ve ayriligin vurusundan kafayi yiyecem.
Allahim ne olacak halim

merhaba, eşinizden ayrılmanız nedeniyle çok üzgün olduğunuzu öğrendim. çok uzun yıllar önce bir dönem ben de bir sebepten ötürü bunalmıştım. namaza başladım. sadece ve sadece seccade başında ferahlıyordum. o nedenle seccade parçasının dışına çıkmak istemiyordum. ağlaya ağlaya defalarca namaz kılıyor, sadece seccade alanı içerisinde hafifleme hissediyordum. sonra bir akrabam teselli için geldi bize. adını ilk kez duydugum bir kitaptan bize tefsir metninden bir bölüm okudu. müthiş ümit verici ve rahatlatıcı idi. ben de bu esere karşı büyük b ir merak uyandı. ve hemen sürekli okumaya karar verdim. ve bu kitapların izah edildiği sürekli dinleyeceğim bir yer bulup, ben de düzenli dinlemek istedim. Rabbim nasip etti ilk kez bir tefsir dersine davet edildim. o ilk ders ise yunus a.s. in kıssası idi. tam benim durumuma isabet den bir konu idi tevafuken. bence tesadüf değildi. ders boyunca ağladım ama, bu seferki gözyaşlarım şükür gözyaşları idi. rabbime öyle şükrettim ki beni bu tefsirlerle karşılaştırdıgı için. önceki hayatımda pek yapmadığım kuran, namaz, Allah ın isimlerini çok çok tekrarlamaya başladım. gece gündüz demeden. sürekli her fırsatta tefsir okuyordum. dost fm diye bir radyo keşfettim. orada duydugum konuşmalar beni inanılmaz rahatlatıyordu. ve ben bir ay içinde çok hızla toparlandım.

beni tek ama tek ve kalıcı şekidle rahatlatan, Allah'a olan yakınlığımın süratle artan müthiş etkisi olmuştu. sonra o zamanlar ilk bir kaç haftalığına çektiğim sıkıntıların ne kadar da gereksiz olduğunu göstermiş oldu bana. keşke yine o zamanlar gibi ALlah'a yakınlığımı her daim zinde tutabilseydim. o dönemki huzurumu ve insanların, hadiselerin bana olan olumlu hallerini anlatamam. O'na yakınlaştıkça tasalar küçülüyor, ehemmiyetsizleşiyor. O'na dost oldukça herkes size siz kılınızı kıpırdatmasanız da samimi dost olmaya başlıyor. O'ndan uzaklaştıkça her sorun bir depresyon kaynağı olabiliyor.

demem o ki size kendi tecrübelerimden tavsiyem, elbette dilerseniz psikolog tavsiyesi de alın, ama kalıcı bir çözüm yolu da Allah'a 24 saat sığınıp, yalvarıp yakarmaktır.

Inancim var ama tam Allahin yolunda degilim malesef,ve insan ne kadar cok kendiyle savasmali bu dünyanin halinden siyrilip yaradana siginmak.


ama belki inancim olmasaydi simdi baska bir insan olurdum cektigim sIkIntilar karsisinda,yani kötü niyete yönelebilirdim.

................................................

Her ne kadar yalniz olsamda her ne kadar aci versede bazi insanlar,bilincli veya bilincsiz ve ve yalniz biraksalar acimadan,yaradan var ya,onunla hic yalniz olunmaz,ama iste demekki cok zor bir yol ögrenmek bu gercegi,mücadele gerektiriyor,kendi nefsinle mücadele,ben burada gercek duygu ve düsüncelerimi paylasabiliyorsam,bulurum umarim birgün icimde huzuru,dogru yolu!


eminim ki burada bircok arkadas var icten ice ilahi aska susayan ama göremeyen susuzlugunun sebebin.

beni burada bu kadar dertli gören bazi arkadaslarim simdi diyebilirler ya bu kadin bir dibe vuruyor birde böyle akillica konusuyor,bilin ki yaradanla dünya arasindayaim ama icten ice yaradanin yanindayim!

yani temel tas yerinde ama calismalara baslayip devam etmek zor oluyor...


umarim anlatabiliyorum icimdekileri.

canım senin bu derdin sani allaha yakınlaştırmış resmen ilk yazdığın ve son yazdığına dayanarak yazıyorum sıkıntın hafifledimi namaz kılıyomusun

yok ben namaz kilmiyorum.

ben bundan yillar önce aslinda buldum bu yolu kardesimi kaybettikten sonra ama hayatin akisina kapilip insan malesef unutabiliyor bu gercek yolu!!!


ama ben artik bu yoldan hic ayrilmayayim istiyorum!!!

canım bende ayrıldım 5 yıl oldu sınavlara girdim üniversiteyi dışardan bitirdim ,derece yaparak devlet memurluğuna girdim çocuğumda yok allaha şükür çok mutluyum sakın kendini eve kapatma dünya bi kişinin etrafında dönmüyor kimse hint kumaşı değil

evet son bir kac gündür diyorum icten ice kendime,ben bilmiyorum henüz ama Rabbim belki daha hayirli bir yasam verecek..

yalnızım...
evet bunu kendine yaptığın sürece de yalnız kalacaksın...bende senin gibi çok mutsuz bir anımda burdan bir arkadaşın bana yaptığı yorumla kendimi topladım...sana onun yazdıklarını aynen yazacağım.sana uyarlayarak...
yalnızım...ne kadar ölümcül bir cümle kurmuşsun farkındamısın?böyle şeyler düşünüp, güzel hayaller kurmayarak geleceğini kendi ellerinle'' mezara ''gömüyorsun tatlım...insanoğlunun yaptığı en büyük hata budur,nasıl hayal kuracağının bilmez,ne istediğini bilmez,nasıl dua edeceğini bilmez,dua eder ama boşa..çünkü güzel düşüncesi,dileği olmayan biri,yaratanın ona bu isteğini de vereceğine inanmıyor demektir..halbuki bizden istenilen çocuklar gibi saf bir kalple dileyip,olacağına yine aynı saflıkla inanmamızdır..''gül düşünen gülistan olur'' ..bak cnm insanlar seçimlerinin toplamıdır.yani eğer biri kötü bir şey yaşıyorsa o bunu bir şekilde kendisi seçmiştir..bu onun kendi olumsuz fikrinin ürünüdür..ama herkes kaderi suçlar..kader ve yaratan bu kadar adeletsiz olamaz değil mi?sen aklını kullanamayanlardan olma...aklını ve onun gücünü kullan,mantıklı kararlar aldıktan sonra da hiç korkma..
kısaca hayatım güzel düşün güzel olsun.sana senden başaka kimse yardım edemez.içinde bulunduğum durumu sen seçtin,sen yaşadın.bu durumdan kurtulmayıda sen seçeceksin..bunu yapablecek akla ve güce sahipsin...hayatta bol şans dilerim...ama bu şansı yaratacak olan da sensin!

Sagol arkadasim!

Sana bir örnek vereyim,diyelim sol kolunda özür var ve sen bunu önceden kafana takardin ama yineded gülebiliyordun,yani kendinle basbasaydin....


ama simdi bu kolunu artik hayatinin orta noktasina koydun!!!

ve diyorsun ki niye??
niye ben,niye böyle?

ve baskalarina belki merhem olabiliyorsun ama kendi yarana aksine tuz basiyorsun,bilincli veya bilincsiz...acin ve dertlerin seni yeniyor yani.

Randevum ancak en erken 8. ayin basina verildi.

ama bakiyorumda baska yerdede varsa daha erken ek destek olarak.