Çok yorgunum...

littlewaterspirit

Kimbilir , belki de bir gün...
Kayıtlı Üye
15 Ocak 2018
2.670
4.840
83
Kızlar bu sefer sadece içimi dökmek için yazıyorum. Ben çok yoruldum hem de çok... Her gün biraz daha gücümün tükendiğini hissediyorum. Ben hayatı boyunca kendinden önce başkalarını düşünen bir insan olarak görüyorum ki bütün hayatım koca bir sıfırdan ibaretmiş... Bir tek dostum , arkadaşım , ailem hiç ama hiç kimsem yokmuş meğerse... Kurduğum kocaman sofraların etrafında toplanan gülücükler saçan onca insan bir anda buharlaşıp yok oldular. Ne haldeyim , ne haldeyiz bilen yok , soran yok , umursayan yok... Çok şükür Rabbim ' e oğlum var , onun için güçlü olmaya , çalışmaya , ayakta durmaya mecburum. Her gün ona söz veriyorum her şey çok güzel olacak annecim diye... Kızlar gerçekten her şey bir gün güzel olacak mı zira çok yorgunum , zira gücümün tükenmesinden korkuyorum , kuzumu bu hayatta yapayalnız bırakıp gitmekten çok korkuyorum... Biliyorum ki ben olmazsam oğlum ziyan olup gidecek... Bugün kendimi tükenmiş hissediyorum , bizim için dua edin olur mu...
 
Bitter sever .!.:
Rabbim kuluna taşıyamayacağı yük vermemiş... En uzun en zor geceni düşün sabah olmadı mı? Yine olacak moral cümlem
Genişletmek için tıkla...
Çok kötü daha zamanlarım oldu gerçekten de ama o zaman tek başımaydım bir çocuğun sorumluluğu yoktu umarım güzel günler çabuk gelir çünkü gerçekten çok yoruldum...
 
Bazı şeyleri farkettiginiz için yorgun düştünüz ama farkındalık iyidir,önemli bir adımdır,başlangıçtır aslında,uykudan uyanmak gibidir ilk anda üzer fakat ilerleyen zamanlarda herşeyi hallettirir insana.Yavrunuz adına da hiç üzülmeyin herşey güzel olacak Allahın izniyle.
 
İnşallah canım ya bazen çok zoruma gidiyor her şey sonra oğlumun gülen gözleri ile bana bakışını gördüğümde kendimi dünyanın en güçlü insanı hissediyorum ama sonra yine bir ağırlık çöküyor omuzlarıma...
 
Amin. İnşallah evet yapayalnız olduğumu fark etmek çok zoruma gitti.
 
Olur öyle arada.İnsanız her zaman aynı gücü bulamayabiliyoruz.Sendeliyoruz, duruyoruz.

Ama geçer.Yeniden dikilip yoluna devam edersin çünkü annesin.Mecbursun.

 

Kendimi gördüm yazdıklarınızda, nedense ben de aynı şeyleri hissediyorum son günlerde.
Devamlı yapılan fedakarlıklar ve özveriler sonucunda koca bir hiçlik duygusu.
Kurulan onca şen şakrak masaların ardından kalan kocaman bir yanlızlık...

Malesef hayat ve insanlar böyle, çokta yapılabilecek birşey yok gibi sanki.
Ben de çocuklarıma sarılıyorum bu noktada. Çünkü yeri geliyor eş bile anlamıyor insanı.
Eşin kendisi bile anlamsızlaşıyor çoğu zaman, varlığı sorgulunanıyor.

Bu günler geçecek tabii ki, geçmek zorunda.
Hangi karanlık gece geçmedi ki? Hangi zor gün arkada kalmadı?
Bunlarda geçecek, zaman alacak belki ama eminim geçecek ve aydınlanacak dünyalarımız.
Umut etmek zorundayız ve bunun için çabalamak zorundayız.
Yoksa nasıl katlanılır herşey?
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Hamileyim çok yalnız hissediyorum
2 3
Yorumlar
53
Görüntüleme
3K
Bissunicole
K
Sevgilimden ayrıldım çok mutsuzum
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
3K
seren1seven
A
Otizim anneliği lütfen yardım
Yorumlar
15
Görüntüleme
996
Rowena Ravenclaw
R
G
Boşanmak ya da boşanmamak.
7 8 9
Yorumlar
160
Görüntüleme
8K
gisla
G
M
Artık yaşayamıyorum
Yorumlar
12
Görüntüleme
1K
rdrsn
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…