Aman boşver oğullarının tursusunu kursunlar hayret birşey. ...Tayini de çıkmış memleketine... Annesiyle ablası göbek atiyodur
Çok teşekkür ederim. Beni aglattiniz. Düğüm düğüm boğazımda bişey var.
Çok denedim inanın. Yazdiklarimdan çok daha fazla. Çok içten ona da ifade ettim.
Hep ters tepti. Benim daha çok üzülmemeye neden oldu.
Vicdanım rahat o konuda.
Onun bişeyler yapması gerekiyordu.
Demekki sevmemis, demekki onun için çok kolaymış.
İki yıl bile değilmiş inandığı evlilik.
Güvenimi kaybettim her şeye karşı.
Çok teşekkür ederim.Düşünmemeye çalış, aklına geldikçe düşüncelerini dağıt. acının yoğunlaşmasına izin verme. Hayatı uzaktan izliyormuş gibi hızlıca geçir bu sürede çok işine yarayacak. Yani boş geçir gerekirse, beynin yeni duruma adapte olur bu süre içerisinde ve zamanla unutacaksın zaten.
En önemli şeylerden biri de geriye dönüp şurda bunu söyledi, ailesi burda bunu yaptı, ben ona böyle dedim, şöyle olsaydı kurtulur muydu bu evlilik gibi düşüncelere kapılma. Bu evliliğin öldüğünü ve gömdüğünü düşüneceksin. Ölmüşe çare var mı? Yok. Buna göre yaşayacaksın acını da her şeyini de. Bundan sonra hayatı nasıl olur, belki mutlu eder gibi zırvalarla da doldurma içini, seni mutlu edemedikten sonra ne yapıyorsa yapsın bırak.
Bu adam daha olmamış ben söyleyeyim. Çok kaypak, yan çiziyor derler ya aynen öyle. Bir ömür bunun kaprisleri, küslükleri, ailesiyle uğraşmaktansa belki yalnız ama daha mutlu olduğun hayatı yaşarsın. Karşına da biri çıkar ya da çıkmaz bunu da düşünme, boşver insanın en iyi dostu yine kendidir.
Kaldır kafanı bak gökyüzüne, milyarlarca insanla aynı göğü paylaşıyoruz ne dertler, ne acılar var. En kötü günüm böyle olsun de gitsin.
Çok teşekkür ederim.
Ne kadar iyi geliyor yazdıklarınızı desteğiniz kızlar anlatamam.
Bi ara baya güçlüydüm. Hiç sarsılmadim diye şaşırıyordum hatta.
Ama iki gündür o günlerin intikamını alırcasına doluyor içim, olur olmadık yerde doluyor gözlerim. Rapor aldım kapattım haftayı. Kimseyle ugrasmak istemiyorum bu haldeyken. Doktordan rapor isterken bile içim doldu agliycaktim zor tuttum kendimi.
Canım çok yanıyor, cok acıyor içim.
Ben haketmedim bunları diyorum.
O bu kadar kötü biri miydi, ben nasıl böyle bi seçim yaptım diyorum.
Bir sürü şey var içimde hepsi cozumsuz.
Yarın mahkeme var. Guclu olmak zorundayım.
İnş kendimi tutabilirim.
Desteğinize ihtiyacım var kızlar, üzülmemem gerektiğini hatırlatin bana. İyi geliyor.
Konuşmadık diyemem ama adamakıllı miydi o tartışılır.belmiyum nedendir bilmiyorum boşanmanızı bende hiç istemiyorum konularınızı da okumuştum daha önceden ama içimden öyle geliyor. Sadece merak ettiğim bir konu var bu son zamanlarda oturup adam akıllı hiç konuşmaya fırsatınız olmadı mı ?
Not :Umarım herşey hakkınıza hayırlısı olur
Haklısınız kırılmışsınız bütün adımları da siz atmışsınız fakat inanın son kez oturup adam akıllı konuşmadıkça içinizde bir eksiklik , keşkeler olacaktır keşke ihtimal olsada son kez yüz yüze konuşsanız . HayırlısıKonuşmadık diyemem ama adamakıllı miydi o tartışılır.
Ben konularımi okuduysan iz haddinden fazla adım attım. Düzeltmeye çalıştım. Güzelce konuştum.
Ama hiçbirinde olmadı. İstemedi hatta gururumu kırdı.
Bende de artık bir adım daha atacak güç kalmamıştı çünkü bişeye faydası olmayacagindan adım gibi emindim.
Ben adım atmayınca o da atmadı. Zaten tayini de çıkmış. Yapacak bişey yok. Yeni bi sayfa açmış beni çoktan geride bırakmış .
Ben de kiriklarimla kalakaldım.
Ben sordum ona.Konularınızı okuduğumda boşanmak için bi sebep görmemiştim sevgili belmiyum. Şimdi bu konunuzu üzülerek, içim buruk okudum. Bi inat, bi gurur, bilmiyorum gereksiz şeyler olarak gelmişti sorunlarınız. Ama içinizdeki o yorgunluğu her mesajınızda her konunuzda her defasında görmüştüm. Açıkçası üzüldüm. Hiç oturup konuştunuz mu ? Hiç sordunuz mu birbirinize sahi biz neden boşanıyoruz? diye... Ya sanki bi an gözgöze bakıp, sıkı sıkı sarılsanız, kokularınızı bi içinize çekseniz tüm olumsuzluklar bitecekmiş gibi geliyor hâlâ...
Ne olursa olsun, aylardır aynı evde iki yabancı gibi yaşıyorda olsanız ve bu duruma alıştığınızı da söyleseniz eminim çok zordur. Allahım güç versin. Burda çok boşanma hikayesi, çok ayrılma hikayesi dinliyoruz.. Ama kimileri beni gerçekten sarsıyor. Sizinkide öyle oldu. İçimi tuhaf bi durgunluk kapladı okudukça..
Allah hakkında hayırlısını versin canım.Ben sordum ona.
Anladığım cevaplarindan inancını kaybettiğiydı.
Hakaretlerin, bana yaptıkların, ortak şeylerden hoslanmiyoruz (heralde maç yapıp strateji oyunları oynamam gerekiyor. Çünkü diğer her şeyde varım ben. )
Memleketı taraflarına gelmeyeceğini söylemen dedi . (Bunu da soylemedim gün gelince gidecektim.)
Bişey diyemedim gitmek isteyen insanı bağlasan durmaz bir bahane bulur. Gidene yolu gösterdim sadece.
Haklısınız kırılmışsınız bütün adımları da siz atmışsınız fakat inanın son kez oturup adam akıllı konuşmadıkça içinizde bir eksiklik , keşkeler olacaktır keşke ihtimal olsada son kez yüz yüze konuşsanız . Hayırlısı
Ben de arkadaşlara katılıyorumbelmiyum keşke Son kez oturup bi konusabilseniz. Arasan mi acaba? İçim acıdı yazdıklarınızı okuyunca. Ama emin olun geçecek. Seneye bu zamanlar sadece hatırladığında tatlı bir sızı kalacak. Allah güç versin
Teşekkür ederim duyarlılığıniz için.Geçen gün okuduğum kitapta şu söz çok hoşuma gitmişti "Dünya herkesi kırar ve bir çoğunun ,kırıldığı yerleri daha da güçlenir"
Güçlü olmak yada görünmek zorunda değilsiniz. Ağlayabilirsiniz bol bol, hatta bir kaç tabak kırıp gırtlağınız patlayana kadar da bağırabilirsiniz....İnsani tepkiler bunlar, kendinize zaman verin. Yıllardır insanların soğuk mahkeme salonlarında boşanmalarına vesile oluyorum, sebep her ne olursa olsun ,acılı oluyor. Alışkanlıklar değişiyor, düzen değişiyor kolay mı?
Ama hayat neleri unutturuyor, ne sürprizler çıkartıyor karşımıza. Konularınızı okumadım, sadece çok yorgun ve içten geldi yazdıklarınız. Unutmayın hayatta en önemli şey "sizsiniz"....Daha fazla yormayın kendinizi, yeni bir yol var önünüzde, sevin kendinizi.
Teşekkür ederim duyarlılığıniz için.
Avukatsınız sanırım.
Keşke dün imza atmaya gittiğim avukat da biraz insan psikolojisinden anlasaydı.
Kalem rica ettim fırlattı. Kalakaldım o yaptiginin farkinda bile değil. Kadındı bu arada.
Sonra imzayı atar atmaz hadi acele edin gidiyoruz çıkıyorum yola siz de çıkın. Beklemeyin vs dedi. Ben şaşırdım. Nasıl bugün muydu? Kaçta? Derken evet şimdi hemen gider gitmez vericem bunları basliycak dedi. Bu sırada kapı dışarı etmis bizi, kapısını kitliyordu.
Yarım saatlik bir yol gittik. Ve telefon etti eski eşim diyeyim . Çarşamba gününden önce olmazmis diye.
Yani ayarlamadan hiçbişeyi bir saat yol gidip geldik. Ama nasıl gittim giderken o psikolojiyi yaşayan bilir.
Dün çok kizmistim o avukata ve biraz genellemistim kızgınlıkla sanırım. bu kadar duyarsız olunamazdi.
Ama sagolun desteğiniz için sizin gibi tabiki de çok avukat var böyle insanların acılarına duyarlı. Bunu hatırlattiniz . Paylaşmak istedim sizinle.
Sizin gibi mesleğini severek yapan insanlarla karşılaşsın özellikle zor zamanlarındaki insanlar.Her meslek gurubunda var duyarsız insan, böyle şeylerle çok karşılaşınca insan bazen duyarlılığını kaybedebiliyor. Bir doktorun hastasına pat diye "kansersin 3 ay ömrün var" demesi gibi yani...Ama olmamalı tabi ki, ne olursa olsun orada ne için bulunursanız bulunun bu hareketi bir insan hak etmiyorsunuz tabi ki. Hakkınızda hayırlısı olsun, inşallah bundan böyle hayatınız hep ışıklar içinde olsun.
Ben boşanma davası sonrasında her müvekkilime söylerim
"Tahmin ettiğinizden daha güçlüsünüz aslında, sadece bu aralar dağılmış hissediyorsunuz kendinizi. Toparlandığınız zaman siz bile şaşıracaksınız kendinize. Bundan sonra hayat size hep gülümsesin, mutluluklar"
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?