- 6 Ekim 2016
- 1.132
- 563
- 123
- Konu Sahibi Yenibirhayataaa
-
- #21
Mesela diyordu ki ben hayal kuramıyorum evlilik eş sevgi yapamıyorum.. önce kendimi tedavi etmem gerek
Mesela diyordu ki ben hayal kuramıyorum evlilik eş sevgi yapamıyorum.. önce kendimi tedavi etmem gerekSiz gerçekten herkese size olduğu gibi mi olacak zannediyorsunuz ? Özür dilerim belki üzüleceksiniz ama söyleyeceğim ;
Adam sizi sevmediği için böyle , sevdiği olduğunda bakın bakalım nasıl değişecek
Yani amacı ‘beni kimse kabul etmez ben böyleyim’ değil . ‘Şu anda kimseyi sevmiyorum , beni seven biri var, e güzel de . Takılalım’
Bu cevaplar en klasik kıvırma cevapları.Mesela diyordu ki ben hayal kuramıyorum evlilik eş sevgi yapamıyorum.. önce kendimi tedavi etmem gerek
Ama öyle olsa neden terketsin, oyalamaya çalışmaz mi beni.. yanında tutar.. malesef buna müsaitim.. yada kendimi mi kandırıyorumBu cevaplar en klasik kıvırma cevapları.
‘Benim kendi sorunlarım var, seninle alakalı değil benimle alakalı . Birşeyler eksik , tam değil’ bla bla bla ..ilginiz hoşuna gidiyoryapmayın kendinize , onun da bunu yapmasına izin vermeyin .
Siz gerçekten herkese size olduğu gibi mi olacak zannediyorsunuz ? Özür dilerim belki üzüleceksiniz ama söyleyeceğim ;
Adam sizi sevmediği için böyle , sevdiği olduğunda bakın bakalım nasıl değişecek
Yani amacı ‘beni kimse kabul etmez ben böyleyim’ değil . ‘Şu anda kimseyi sevmiyorum , beni seven biri var, e güzel de . Takılalım’
Geçmiş ilişkilerinde çok haksızlığa ugramış öyle anlattı.. anladığım kadarıyla anlattıklarından çok verici olan hep kendisiymiş ve birşeyleri kaybettim diyor. Klasik şeyler belki de.. benim gibi aptallar inanıyor ne de olsaBen de böyle düşünüyorum böyle gel gitler yaşayan arkadaşlarım oldu,arkadaşlarım olduğu için biçok İlişkilerine şahit olabildim,sonra birine tutulup bambaşka gayet verici inanılmaz ince insanlar olabiliyorlar,sadece konusahibi bu adam sizi sevmiyor sevse çok başka olurdu çok.
Ama öyle olsa neden terketsin, oyalamaya çalışmaz mi beni.. yanında tutar.. malesef buna müsaitim.. yada kendimi mi kandırıyorum
Ben de böyle düşünüyorum böyle gel gitler yaşayan arkadaşlarım oldu,arkadaşlarım olduğu için biçok İlişkilerine şahit olabildim,sonra birine tutulup bambaşka gayet verici inanılmaz ince insanlar olabiliyorlar,sadece konusahibi bu adam sizi sevmiyor sevse çok başka olurdu çok.
Geçmiş ilişkilerinde çok haksızlığa ugramış öyle anlattı.. anladığım kadarıyla anlattıklarından çok verici olan hep kendisiymiş ve birşeyleri kaybettim diyor. Klasik şeyler belki de.. benim gibi aptallar inanıyor ne de olsa
Aşk yoktu, aslında belki de neydi biliyor musunuz.. bana diyordu sen her anlamda çok mantıklı bir insansın, güzelsin, akıllısın, ahlaklısın. Ama ben normal değilim normal biri gibi ilişki yürütemiyorum. Belki de mantıgıyla kalbi arasında kaldı hep.. tam anlamıyla sevemedi, mantıklı bulduğu için zorladı bu kadar zamanIssız adam modlarına girmesin hiç. Aşk evliliğe en uzak adamı bile yola getirecek kadar güçlü bir duygu. Adam size aşık değil. Bu kadar basit. Yarın birgün evlendiğini duyarsanız şaşırmayın. İlişkinizde eksik olan şey aşk maalesef.
Yani sizde yaşadınız ve atlattınız öyle mi?zor ama böyle bi ilişkide bıçak gibi kestiniz kestiniz yoksa en küçğk hareket bile umut oluyor. benim de kendimi harap ettiğim ama karşı tarafın umrunda olmayan bazı tecrübelerim var. şimdi iyiki de olmamış diyorum. zaman biçok şeye iyi geliyor yanınızdaki güvendiğiniz insanlar size güç veriyor onların kıymetini bilin aile arkadaş vs. en önemli desteğim seni önemsemeyen biri için neden kendine yazık ediyorsun, onun haberi bile yok olsa dahi umrunda olmaz diye kendi kendine telkin etmiştim. etkili oluyor
Herkese merhaba,
Öyle zor bir durumdayım ki en büyük kızgınlığım kendime, çünkü hayatın bana getirdiği bir zorluk değil yaşadığım. Kendi sevgi zannettiğim zaafla saplanıp kaldığım bir durum.
Bir önceki konumda bahsetmiştim. Bir ilişkim vardı, karşı tarafın akışına birakalım dediği, denemekten ibaret olan bir ilişki.. ki bu ilişki 8 aylık ayrılığın üzerine yeniden başlayan yeniden denenen bir ilişkiydi. Bunun detayına çok girmek istemiyorum aslında, kavga gürültü anlaşmazlık değildi olmayan ama bir şekilde olmuyordu, o kendini veremiyordu kendi deyimiyle istiyordu ama bir türlü normal davranamıyordu,belki de nasip değildi.
2 hafta önce bir gün buluştuk, burada yazılması ne derece uygun bilmiyorum ama yakınlaştık ileri gitmedi ama birşeyler yaşandı. Daha sonra sohbet ederken ben olsam senin yerinde beni engeller unutmaya çalışırdım dedi, olmuyor vs gibi şeyler söyledi. Bir sonuca varmadık, evlerimize gittik. 4 gün boyunca birşey yazmadı. Ben yazdım. Cevap vermedi. Ne yazdıysam yanıtsız bıraktı. Kendimi o kadar kötü hissettim ki... 4 gün önce özel bir şeyler yaşadığım insan tek bir cevap yazmadı. Aradım istemedi ama ısrar ettim görüştük, bağırdım içimi döktüm. Uzamasını istemediğimden yazmıyorum bunun sonu yok Vs dedi. Tamam dedim ayrıldım ordan. O gün geç saatte özür dilediği bir mesaj attı.. aramızda olmayan birşeyler var dedi... cevap vermedim. Bir hafta geçti aradan.. arkadaşımla bir kafeye gittik, Allah’ın işi o da oradaydı.. yanında iki tane kız vardı, sohbet ediyorlardı. Biri çalışanı onu tanıyorum ama diğerini tanımıyordum, Çalışanı da evli. O da beni gördü tabii konuşmadık biz oturmadık kalktık.
O özür mesajına cevaben özrün de kalsın sen yaşadıklarına saygısı olmayan bir insansın dedim. O da hadi ben neyse evli barklı insanların günahını alıyorsun beni hiç şaşırtmıyorsun sen hep böyle devam et Vs dedi. Yanımdakiler elemanlardı dedi. Birinin çalışanı olmadığını biliyorum ama belki yeni başlamıştı. Kötü bir şekilde tartıştık engelledik birbirimizi.
İşte kendime en çok kızdığım nokta burada. O kadar üzüldüm ki neden öyle dedim keşke hiç yazmadaydım acaba iftira mi oldu diye... resmen vicdan azabı çektim. Mesaj attım bana yakışmadı özür dilerim diye, iki ayrı yerden yazdım hiç bir şey yazmadı. Demek ki nefret ediyor benden artık. Nefret edilmesi gereken kişi o, etmesi gereken de benken dön dolaş yine ben saçmaladım, kendime kızgınım.. çok üzgünüm, bu zayıflıktan, bu iradesizlikten çok yoruldum.
Geçen yıl ayrıldığımızda psikoloğa gitmiştim 2 aya yakın, bir faydası olmadı, maddi olarak da zorluyor. Birşeyler yapmak istiyorum ama ne yapacağım bilmiyorum. Kendimi yine çaresiz hissediyorum, biliyorum ki gerçek bu değil ama bilincim bana oyun oynuyor dünyayı yine simsiyah görüyorum. Eski beni çok özledim...
Böyle zamanlar atlatanlar var mı? Ne olur bir umut olun bana..
Ben ağlamıyorum ama hüzünlüyüm.. cevap yazmış az önce bende yana hakkım helal olsun sende helal et diye bende helal ettim bitti gittiBenim de böyle biri vardı dün bitti.. Yemekten kesilmiş durumdayım .. Yatıyorum ağlıyorum yatıyorum ağlıyorum.. Aklıma geldikçe... Buraya giriyorum ki kendime geleyim
ya bu tip erkekleri dunyanin merkezi yapmayin kimse sizden degerki deil inan atlatilmayack bir mesele degil insanlar oluyor. ackiktan savastan en onemli sey aile onlara deger verinHerkese merhaba,
Öyle zor bir durumdayım ki en büyük kızgınlığım kendime, çünkü hayatın bana getirdiği bir zorluk değil yaşadığım. Kendi sevgi zannettiğim zaafla saplanıp kaldığım bir durum.
Bir önceki konumda bahsetmiştim. Bir ilişkim vardı, karşı tarafın akışına birakalım dediği, denemekten ibaret olan bir ilişki.. ki bu ilişki 8 aylık ayrılığın üzerine yeniden başlayan yeniden denenen bir ilişkiydi. Bunun detayına çok girmek istemiyorum aslında, kavga gürültü anlaşmazlık değildi olmayan ama bir şekilde olmuyordu, o kendini veremiyordu kendi deyimiyle istiyordu ama bir türlü normal davranamıyordu,belki de nasip değildi.
2 hafta önce bir gün buluştuk, burada yazılması ne derece uygun bilmiyorum ama yakınlaştık ileri gitmedi ama birşeyler yaşandı. Daha sonra sohbet ederken ben olsam senin yerinde beni engeller unutmaya çalışırdım dedi, olmuyor vs gibi şeyler söyledi. Bir sonuca varmadık, evlerimize gittik. 4 gün boyunca birşey yazmadı. Ben yazdım. Cevap vermedi. Ne yazdıysam yanıtsız bıraktı. Kendimi o kadar kötü hissettim ki... 4 gün önce özel bir şeyler yaşadığım insan tek bir cevap yazmadı. Aradım istemedi ama ısrar ettim görüştük, bağırdım içimi döktüm. Uzamasını istemediğimden yazmıyorum bunun sonu yok Vs dedi. Tamam dedim ayrıldım ordan. O gün geç saatte özür dilediği bir mesaj attı.. aramızda olmayan birşeyler var dedi... cevap vermedim. Bir hafta geçti aradan.. arkadaşımla bir kafeye gittik, Allah’ın işi o da oradaydı.. yanında iki tane kız vardı, sohbet ediyorlardı. Biri çalışanı onu tanıyorum ama diğerini tanımıyordum, Çalışanı da evli. O da beni gördü tabii konuşmadık biz oturmadık kalktık.
O özür mesajına cevaben özrün de kalsın sen yaşadıklarına saygısı olmayan bir insansın dedim. O da hadi ben neyse evli barklı insanların günahını alıyorsun beni hiç şaşırtmıyorsun sen hep böyle devam et Vs dedi. Yanımdakiler elemanlardı dedi. Birinin çalışanı olmadığını biliyorum ama belki yeni başlamıştı. Kötü bir şekilde tartıştık engelledik birbirimizi.
İşte kendime en çok kızdığım nokta burada. O kadar üzüldüm ki neden öyle dedim keşke hiç yazmadaydım acaba iftira mi oldu diye... resmen vicdan azabı çektim. Mesaj attım bana yakışmadı özür dilerim diye, iki ayrı yerden yazdım hiç bir şey yazmadı. Demek ki nefret ediyor benden artık. Nefret edilmesi gereken kişi o, etmesi gereken de benken dön dolaş yine ben saçmaladım, kendime kızgınım.. çok üzgünüm, bu zayıflıktan, bu iradesizlikten çok yoruldum.
Geçen yıl ayrıldığımızda psikoloğa gitmiştim 2 aya yakın, bir faydası olmadı, maddi olarak da zorluyor. Birşeyler yapmak istiyorum ama ne yapacağım bilmiyorum. Kendimi yine çaresiz hissediyorum, biliyorum ki gerçek bu değil ama bilincim bana oyun oynuyor dünyayı yine simsiyah görüyorum. Eski beni çok özledim...
Böyle zamanlar atlatanlar var mı? Ne olur bir umut olun bana..
Yani sizde yaşadınız ve atlattınız öyle mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?