AA ilk defa duydum eşim çok titiz hergun çıkma hasta olursunuz diyor hasta olursakta başımızın etini yer durur ama ben bu sefer kararlıyım en azından iki günde bir çıkarsak oda iyidirhaftada birle alisamaz bünyen hergün bir saat belirle cik. ne güzel iste. bide bana doktorum demisti hamilelikte hayvan misal inegin oldugu yerde nefes alirsan bebegin alerji riskini azaltiyormus. ne kadar dogru bilmiyorum ama...
AA ilk defa duydum eşim çok titiz hergun çıkma hasta olursunuz diyor hasta olursakta başımızın etini yer durur ama ben bu sefer kararlıyım en azından iki günde bir çıkarsak oda iyidir
uyumadan önce özür diledim ama dediğiniz gibi yarın onunla kurabiye yapmayı ve disarida yürüyüş yapmayı planlıyorum yürürken yine kendimi anlatıp ifade edeceğim ozur ddilerim..Sen iyi bir anne olmak için çabalayan bir kadınsın, onu anladım okuduklarımdan. Keşke kalbini kırmasaydım ama olmuş bir kere. 1kereyle kalması için elinden geleni yaptığını düşünüyorum. Bence bırak bunları düşünmeyi faydası yok. Mesela yarın parmak boyası mı yapsan acaba çocuğunla yoksa vişne suyu ve unla pembe oyun hamuru mu? Oyun oynarken küçük bir konuşmayla özürde dilersin hem
Haklısınsen annesinic güdüne ses ver. cocuk hic birseye alismazsa ilerde cok daha kötü hasta olur Allah korusun. ben oglumu sadece hasta insanlardan uzak tutuyorum ama istedigi herseyi ellemesini sagliyorum.
Hemde deli gibi seviyorum benim çocukluğumda ki yaşadığım duyguların zerresini bile yasamasin istiyorum,dün buraya yazmak çok iyi geldi hepinize çok teşekkür ederim evet genel olarak bundan korkuyordum bu süreç onda çok etki bırakır mı diye çünkü pedagoglar çocuğa kasının çatmak bile siddettir diyor onları okudukça dahada kötü hissettim kendimi ama dun gece kendime söz verdim her ne olursa olsun eskiden nasıl göz yumup evladım için yaşıyorduysam yine aynısı olacak hakkım yok onu etkilemeye dedim herşey yarın çok güzel olacak dedim ve sabah çok güzel uyandık sarıldık koklastik birlikte kahvaltı hazırladık hamur yaptık filan,ve gün içerisinde sinirlendiğim şeylere bugün hep gülerek tepki verdim oğlumda çok mutluydubelli ki çocuğunu çok seven bir annesin. o bunu zaten hissediyordur. iki üç aylık agresif bir anne çocuğun bütün psikolojisini altüst etmez, geleceğini etkilemez. ama bu dönem uzarsa yani çocuk senin sevginden şüpheye düşecek kadar. o zaman problem olur. ilgili bir annesin onu da sen hemen fark edeceksindir. ya içine kapanır yada sizden uzaklaştığında aşırı huysuzlanır.
karnındaki ufaklık için de senin kendini stresten uzak tutman gerekiyor. yanındakinden çok karnındakinin gelişimini etkiliyor. uzak tutamıyorsan da yapıştır cevabı. kocan Kv yanındaymış zaten.
elhamdülillah çok şükür okuyorum canım çok sağol, geçici bir durum ve geçecek de inşaallah,sende atlatirsin inşaallah en kısa zamandaAyyyy kıyamam ya.hepimizin iniş çıkışları oluyor.en önemlisi eş ve çocuk.gerisi kapı dışında kalmalı.ailelerden uzak olmak sorumlularda şayet avantaj.bakmayın istemediklerinizin telefonuna.huzur bozanları çıkarmaya çalışın hayatınızdan.biliyorum kardeş anne baba zor ama uzak olmanın avantajını kullanın.siz şu ana kadar zaten iyi bir anne olmuşsunuz yine öylesiniz.bu huydur çıkmaz.inançlıysanız çocuğunuza ya da birine sinirlenince ayetel kürsi yi okuyun.bana çok iyi geliyor.kalbe ferahlık veriyor.herkes zaman zaman bunları yaşıyor yalnız değilsiniz.ben de öyleyim şuan.
Öncelikle Allah sabır ve kolaylik ihsan etsin sana ablacım. Hayır, sen kötü bir anne degilsin. Sen tükenmis bir annesin. Hep ayni seylerin olmasindan islerin yolunda gitmemesinden bikmis birisin. Bir psikyatr a gitsen ilac verecek ve bunun sonu yok. Psikologa da para dayanmaz. Bence sen ofkeni yenebilecegin gunde 1 saatini ayirabilecegin motive edici bir ise basla. Meditasyon mesela. Ev sessiz oldugunda ya da gece yatmadan once namazini kil ac videoyu izleye izleye uygula. Insanin ici oyle huzur doluyor ki... insallah cok cok mutlu olursun Allah bahtini acik etsinHayırlı geceler bayanlar,nereden başlayayim bilmiyorm,çok zor bir çocukluk geçirdim babamdan sürekli şiddet görürdük ama işkence gibi hiçbir zaman evimizde 3 gün huzurlu geçmedi anlatsam roman olur, büyüdüm evlendim çok içime kapanık biriyim kimseye derdimi anlatamıyorum sanki anlatsam kimse anlamaz gibi gelirdi herkes güler bana gibi hissediyordum eskiden,şuanda ise eşim iyi biri aslında asla şiddeti yok bana her konuda yardımcı olur ama çok eleştiren biri ve bunun farkında değil ben zaten yıllarım eleştiri hakaret kendini ifade etme çabaları çırpınışlar la geçti ama nafile işte evlendikten sonra çok iyi olmuştum ruhsal olarak (5 yıllık evliyim),bir oğlum var 3 yaşında ve 2.ye hamileyim gelelim anlatmak istediğim mevzuya... görümcem den çekmediğim kalmadı ama hep sustum eşim benden taraftır ezdirmez beni,2 . hamilelgimi öğrendiğimin ilk zamanlarinda görümcemden yine çok çektim hakaretler kıskançlık lar (görümcemin psikolojisi bozuk sen onu takma diyor kayinvaldemler ama ne olursa olsun insan takıyor neyse öyle böyle bir hafta geçirdim onlarla oradan kendi ailemin yanına gittim orada yine aynı hir gür babam bana kardeşlerime vurdu ben sinir krizi geçirdim annemle ayrıldılar,sonra evime döndüm (biz ailelerden farklı şehirde yaşıyoruz)bu son olaylar in üstünden 3 ay geçti ama icimde bir öfke bir sinir atamıyorum sürekli gerginim herşeye çok büyük tepkiler veriyorum çocuğuma karşı çok ilgili bir anne iken çok ofkeli bir anne oldum vicdan azabı çekiyorum artık yüreğim hiçbir şeyi kaldırmıyor eşimden sürekli güzel şeyler duymak istiyorum,üstüne üstelik çok ağır hastalıklarim var kalp hastasıyım bunun dışında ekstra başka rahatsizliklarimda var ve daha 25 yasindayim...ben kötü bir annemiyim hep sonsuz şefkat gösterdim evladıma ama son zamanlarda olmuyor onu hep telefon dan uzak tuttum ama bu aralar eline veriyorum hep,en son bu akşam 3 saat uyumadı direndi hamileyim kalb rahatsızlığım olduğu için çok yoğun nefes darlığı yaşıyorum nefesim daraldi ona bağırdım çok kötü defol git diye bağırdım iclendi ağladı hemen sarıldım bende ağladım neyse uyudu ama ben çok kötüyüm ben kötü anneyim değil mi bu son 3 aydır evladım artık beni sevmiyordur bu ofkem onun içinde yara bırakıyordur değil mi,bu pedagoglar okuyunca kendimi çok pis bir anne hissediyorum,karışık olduysa hakkınızı helal edin
Amim amin cümlemizin inşaallah,Çok teşekkür ederim güzel kardeşim benim:),evet hayat hepimiz için çok yorucu ama ben doğduğumdan buyana kendimi bildim bileli hep mücadele verdim ve artık daha genç yaşta hastalık sahibiyim buna rağmen evladlarim için ayakta durmaya çalışıyorum ama bunuda atlatacagim inşaallah neler atlatmadim....öyle psikiyatri taraftarı değilim ama psikolog olabilir gibi düşünüyorum bilemem ama daha önceleri de çok boşluga düştüm hep teslimiyetle tevekkül ile Allah'a sığınarak kalktım yine aynı şekilde rabbime sonsuz hamd-ü senalar olsun neler var hayatta diyorum her namazda Rabbime sığınmaya çalışıyorum ama bu sefer çok zorlandim ama yine de kendimi toparlayacagim inşaallah,dedigin de mantıklı geceleri meditasyon bı araştırayım bunu :)Öncelikle Allah sabır ve kolaylik ihsan etsin sana ablacım. Hayır, sen kötü bir anne degilsin. Sen tükenmis bir annesin. Hep ayni seylerin olmasindan islerin yolunda gitmemesinden bikmis birisin. Bir psikyatr a gitsen ilac verecek ve bunun sonu yok. Psikologa da para dayanmaz. Bence sen ofkeni yenebilecegin gunde 1 saatini ayirabilecegin motive edici bir ise basla. Meditasyon mesela. Ev sessiz oldugunda ya da gece yatmadan once namazini kil ac videoyu izleye izleye uygula. Insanin ici oyle huzur doluyor ki... insallah cok cok mutlu olursun Allah bahtini acik etsin
O masumun sucu gunahi ne? Sizin gibi bir anneye sahip olmasimi. Yapmayin etmeyin nolur. Davrandiklariniz davranislariniz ilerde size bonus olarak geri donecek. Siz nasil babanizi aniyorsaniz o cocukta sizi oyle anacaktir.Hayırlı geceler bayanlar,nereden başlayayim bilmiyorm,çok zor bir çocukluk geçirdim babamdan sürekli şiddet görürdük ama işkence gibi hiçbir zaman evimizde 3 gün huzurlu geçmedi anlatsam roman olur, büyüdüm evlendim çok içime kapanık biriyim kimseye derdimi anlatamıyorum sanki anlatsam kimse anlamaz gibi gelirdi herkes güler bana gibi hissediyordum eskiden,şuanda ise eşim iyi biri aslında asla şiddeti yok bana her konuda yardımcı olur ama çok eleştiren biri ve bunun farkında değil ben zaten yıllarım eleştiri hakaret kendini ifade etme çabaları çırpınışlar la geçti ama nafile işte evlendikten sonra çok iyi olmuştum ruhsal olarak (5 yıllık evliyim),bir oğlum var 3 yaşında ve 2.ye hamileyim gelelim anlatmak istediğim mevzuya... görümcem den çekmediğim kalmadı ama hep sustum eşim benden taraftır ezdirmez beni,2 . hamilelgimi öğrendiğimin ilk zamanlarinda görümcemden yine çok çektim hakaretler kıskançlık lar (görümcemin psikolojisi bozuk sen onu takma diyor kayinvaldemler ama ne olursa olsun insan takıyor neyse öyle böyle bir hafta geçirdim onlarla oradan kendi ailemin yanına gittim orada yine aynı hir gür babam bana kardeşlerime vurdu ben sinir krizi geçirdim annemle ayrıldılar,sonra evime döndüm (biz ailelerden farklı şehirde yaşıyoruz)bu son olaylar in üstünden 3 ay geçti ama icimde bir öfke bir sinir atamıyorum sürekli gerginim herşeye çok büyük tepkiler veriyorum çocuğuma karşı çok ilgili bir anne iken çok ofkeli bir anne oldum vicdan azabı çekiyorum artık yüreğim hiçbir şeyi kaldırmıyor eşimden sürekli güzel şeyler duymak istiyorum,üstüne üstelik çok ağır hastalıklarim var kalp hastasıyım bunun dışında ekstra başka rahatsizliklarimda var ve daha 25 yasindayim...ben kötü bir annemiyim hep sonsuz şefkat gösterdim evladıma ama son zamanlarda olmuyor onu hep telefon dan uzak tuttum ama bu aralar eline veriyorum hep,en son bu akşam 3 saat uyumadı direndi hamileyim kalb rahatsızlığım olduğu için çok yoğun nefes darlığı yaşıyorum nefesim daraldi ona bağırdım çok kötü defol git diye bağırdım iclendi ağladı hemen sarıldım bende ağladım neyse uyudu ama ben çok kötüyüm ben kötü anneyim değil mi bu son 3 aydır evladım artık beni sevmiyordur bu ofkem onun içinde yara bırakıyordur değil mi,bu pedagoglar okuyunca kendimi çok pis bir anne hissediyorum,karışık olduysa hakkınızı helal edin
Bende bunun farkındayım ve destek alarak bu zor zamanımı atlatmaya çalışıyorum ayrıca bu her zaman olan bir durum değil son 3 aydır bu şekilde öncesinde çocuğumla çok başkaydi herşey,zaten gayem onun mutluluğu evladım için varım ben bu hayattaO masumun sucu gunahi ne? Sizin gibi bir anneye sahip olmasimi. Yapmayin etmeyin nolur. Davrandiklariniz davranislariniz ilerde size bonus olarak geri donecek. Siz nasil babanizi aniyorsaniz o cocukta sizi oyle anacaktir.
Evet görüyorum kontrol altındayım ameliyat olmayı bekliyorumKalp hastalığiniz ile ilgili bir tedavi gördünüz/ görüyormusunuz?
Gelecege guzel hayirli evlatlar yetistirelim..Bende bunun farkındayım ve destek alarak bu zor zamanımı atlatmaya çalışıyorum ayrıca bu her zaman olan bir durum değil son 3 aydır bu şekilde öncesinde çocuğumla çok başkaydi herşey,zaten gayem onun mutluluğu evladım için varım ben bu hayatta
İsteğimiz çabamız da bu zaten ama her zaman herşey yolunda gitmiyor ben durumumun farkında ve bilincindeyim Elhamdülillah bu zamana kadar evlâdimi merhametli vicdanlı ahlaklı yetiştirmeye çalıştım sonsuz sevgi verdim ama çok zor bir süreçten geçiyorum çok bocaladigim bir dönem hamd olsun ki farkındayım da hata yaptığımın destekle yeniden toparlanmaya çalışıyorum,rabbim kimseyi evladıyla imtihan eylemesinGelecege guzel hayirli evlatlar yetistirelim..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?