- Konu Sahibi depresyonnn
-
- #21
Merhaba arkadalaşlar....
Bazı konularda fikir almak ve rahatlamak için yazmak istedim içimdekileri...
Nasipse nisanda düğünüm olacak, ama ne kayınvalimde nede eltilerimde hiçbir çaba göremiyorum.
Herkes normal gibi davranıyor, oysaki nisanda düğün var ve kayınvalidem uzakta olduğu için sadece arayıp anneme düğün şu zaman yapalım dedi. Uzak olduğu için gelmelerini beklemedik ama en azından konuşulacakları konuşabilirdi. Saolsun zaman zaman arar ama çok sevdiğini hissetmiyorum zaten beni, ayrılsak eminim üzülür yani istememe gibi bir durumda yok. Fakat neden böyle yaptıklarını aklım almıyor. Nişanlıma geçen sordum, durumu çok sıkışık diyor, oysaki 2 çift söz durumunu daha da sıkıştırmaz bunu hepimiz biliyoruz. Nişanlım çabalıyor ama onunlada zaman zaman tartışıyoruz, çünkü herşeye o yetişmeye çalışıyor. Nişanlımın kuzeni nişanlanacak şubatta ve onları gördükçe cidden içim gidiyor. Öyle bir hazırlık varki harıl harıl, oysaki nişanı kız tarafı yapar ama bunlar çok çabalıyorlar herşeyin en iyisi olsun diye uğraşıyorlar. Oysaki bizimkiler çok farklı, dolayısıyla üzülüyorum bende... Nişanlımdan yana tereddütüm yok fakat kayınvalidem ve eltilerim nedense korkutuyorlar beni. Hiç destek olduklarını göremiyorum, bunların sıkıntısı ilişkimize yansıyacak diye tedirgin oluyorum. Kısacası düğünüm olacak diye sevinemiyorum bile...
eşimin ailesi ve benim ailem çok uzak ayrı şehirlerdeler beni istemeye geldiler ve söz yüzüklerimiz taktık ee yüzyüze görüşmek mümkün olmadığı için ertesi gün akşam yemeğe çıktık düğün tarihini nişan tarihini kararlaştırdık bu arada uyus kayınpederim hala nededini anlamış değilim ama babamın karşısında ezile ezile hep bir hal olur kii babam ağır sakin ama anlayışlı konuşmasını oturup kalkmasını bilir sanırım kendi öyle olmadığı için ağzını bıçak açmadı düğün zamanı geldi çattı evimizin eşyalarını almak için izmire geldik bizde kendimizce yatak odası mutfak vs..almıştık hatta eve yerleştırdık eve geldik kayınpederim eşimi yanına çağırdı 10 dakika sonra eşim geldi ----eeeeee aşkımmmm şimdi biz bu eşyaları aldıkya
-evet aşkımm
-işte 10 bin lira tutmuş bunun yarısını siz yarısını biz vereceğiz bizim buralarda eşyaları kız evi alırda.......
lütfedip hesaba ortak olmuşlar.......
ohooo tatlım sen şimdiden üzülmeye başlamışsınki bence sakın başlama çünkü anladıgım kadarıyla evlendikten sonrada çok üzülürsün.
ben kendi hikayemi anlatim sana ben izmir eşim ist daydı geldiler istediler nişan yaptık o gece sonrada arabaya binip gittiler ondan sonra bi kere geldiler izmire tatile döndüler sonrada kına gecesi için geldiler tabiki o zamanlar takmadım kafama çünkü uzak yer malum ama o dönemdede hiç arama sorma falan yok benim ailemi sadece nişanlım arıyo falan ööle geçti işte sonra eşim aradı kiraladık biz dügün salonunu dedi şu tarih dedi bana ama hiç eşimin aliesi benim ailemi arayıp bişi demio falanmutluyum ya hiçç görmüyorum tabi nasıl olduysa ailemde hiç bişi demio neden aramıyolar falan die neyse kına gecesi olucak geldiler izmire sadece kendileri hiç akraba bişi bilmeme ne yok kimseye buyrun gelin dememişler hadi onada bişi demedim bana takıcakları altınları bile getirmemişler halamın kızından göstermelik aldık düşün yani
neyse biz evlendik dügün oldu bitti ilk aylar ööle heyecanlı heyecanlı geçti tabi eşim ailemi arıyo sürekli görüşüyoruz falan. kaynanamlarında arka sokagında oturuyoruz sürekli gidiyoruz onlara ee tabi ben annemle teldede konuşuyorum onun yanında ama sadece kuru bi slm yolluyo verde konuşuyum dünürümle demek yok.yada bizim evde net yok onlarda var ordan cam la görüşüyorum annemlerle ama ben çagırmassam kaynanamı hayatta gelmiyo ben çagırıp gelincede hiç oturmuyo bi slm nasılsın falan deip dönüyo tv başına tabi bu bana dank ettii bi süre sonra benim annem her aradıgında soruyo napıyo annenler (kayınvalide bile demio düşünün) görümcem nişanlanıyo ben annemle onların evinden telle konuşuyorum annem dioki ver kaynananların numarasını arıyım tebrik ediyim falan dio düşün yani telefonu ver kaynanana demio ev numaralarını arıyo sonuçta telden daaha ucuza konuşur insan ama benim ailem için saygısızca bişidir o.bende baktım bu böyle gidio tavır alım kaynanamlara şimdi çok gidip gelmiorum eşimede söledim oda anlayışla karşılıyo ama cahiller napıyım dio bende biliorum çok cahiller çokta iyi niyetliler aslında ama yinede koyuyuo bana
ööle işte şekerim umarım okursunnn şimdiden üzülme muhtmelen aynı şeylerle karşılaşacaksın çünküü
Bunları konuştuk çok şükür, hatta nişanlım annen ödeyemezse yatak odasınıda ben alayım dedi.
Ama öyle bişey olsa kayınvalidem kesin sorun çıkarır ki annem zaten kabul etmez öyle bişeyi.
Zaten ben çalışır öderim ama onlara ödetmem...
tamam ama zaten biz yatak odası mutfak perde halı vs hep aldık sadece oturma grubuyla yemek odası aldılar zaten onuda biz ortak alcakmışız...ben çalışmıyorum zaten...
Bunları konuştuk çok şükür, hatta nişanlım annen ödeyemezse yatak odasınıda ben alayım dedi.
Ama öyle bişey olsa kayınvalidem kesin sorun çıkarır ki annem zaten kabul etmez öyle bişeyi.
Zaten ben çalışır öderim ama onlara ödetmem...
tamam ama zaten biz yatak odası mutfak perde halı vs hep aldık sadece oturma grubuyla yemek odası aldılar zaten onuda biz ortak alcakmışız...ben çalışmıyorum zaten...
İnan artık şaşırmıyorum bu durumlara.
Sadece korkar oldum herşeyden...
İyi olan insanlar bile bir anda canavarlaşabiliyor, Rabbim ne verirse hayırlısını versin...
buda kayınvalidemden evlenmeden önce annem ben kayınvalidem eşim birlikteyiz
Annem-.... cığım bizim oralarda damadın yakın akrabalarına amcasına,halasına,teyzesine kız çeyizinden ufak tefek hediyeler hazırlanır sizde adetler nasıl
Kayınvalidem-ay güzelim be yaaa ne yapcaz millete hediyeymiş biz herşeyi çocuklarımıza yapcaz boşversene gerek yok
Düğün sonrası eşimin dayısına akşam misafir olarak gitcez....
Kayınvalidem-çeyizine 3-4 paket hediyelik koyamadınızmı elimiz boş gidiyoruz dayına....
- Anne sen annemle konuşurken ne gerek var bunlara demedinmi
-Kayınvalidem:Aman ne bilim ben daha önce oğlanmı evlendirdim sen ben farketmez ben evden bişeyler hazırlayım bari
bencede canım Allah herşeyin hayırlısını versin düğünden önce adeta melekti kayınvalidemle kayınpederim düğünde akrabalarının onları yapayalnız bırakmasından bitek yakın dostlarının bulunmamasından kayınvalidemin kendi öz kız kardeşinin düğünde yabancı gibi yarım saat uğrayıp gitmesinden anlamalıydım belkide insanlarla ilişkilerini.........
Allahım seninde hakkında hayırlısını versin inşallah......
niye ailelerinizin bişey yapmasını bekliyosunuz ki?
evlenip bu sorumluluğu alabilicek seviyede görüyosunuz kendinizi, neden annelerimiz konuşsun diye bekliyosunuz? hep beraber oturup konuşalım deseniz yine neyse, biz konuşmayalım annelrmz konuşsn ne demek? öyle olsa da herşeye karışıyolar derdiniz kaynananız için
benim ne kendi ailem ne eşimin ailesi tek çöp almadı bize, almasın da zaten, kendi ekonomik bağımsızlıgını kazanmamış insanların evlenmesini desteklemiyorum hiç bi zaman, benim kaynanam bana ne hediyeler aldı neler, ama hepsi hediye, ne bi beyaz eşya ne bi mobilya ne mutfak eşyası...
bilezikler altınlar parfümler sürekli yeni kıyafetler neler neler aldı, hala da alır...
e tamam ama annen bu yaşına kadar onun saygısıyla mı yaşadı? ona ihtiyacı mı var ki?
şu kaynanalarınızı biraz umursamamayı öğrenin, cünkü umursandıkça şımarır insan, kendini bişey sanır
şimdi genclerin %90ı banane ailesyle mi evlenyrm ki diyo, sen kalkmış onun ailesiyle senin ailen arasında da bağlantı kurmaya çalışıyosun, belki kaynanan da şimdi kimsede böyle bi istek kalmadıki diye düşünüyodur senn de istemicegini sanıyodur
benim de annemle kaynanam hic konuşmuyolar, küslük falan yok ama konuşmuyolar
hastalıkta falan bi aranır, bide bizde karşılaşırlarsa o işte...
hiç birimiz daha fazlasına ihtiyac duymadık şimdiye kadar
eşimin ailesi ve benim ailem çok uzak ayrı şehirlerdeler beni istemeye geldiler ve söz yüzüklerimiz taktık ee yüzyüze görüşmek mümkün olmadığı için ertesi gün akşam yemeğe çıktık düğün tarihini nişan tarihini kararlaştırdık bu arada uyus kayınpederim hala nededini anlamış değilim ama babamın karşısında ezile ezile hep bir hal olur kii babam ağır sakin ama anlayışlı konuşmasını oturup kalkmasını bilir sanırım kendi öyle olmadığı için ağzını bıçak açmadı düğün zamanı geldi çattı evimizin eşyalarını almak için izmire geldik bizde kendimizce yatak odası mutfak vs..almıştık hatta eve yerleştırdık eve geldik kayınpederim eşimi yanına çağırdı 10 dakika sonra eşim geldi ----eeeeee aşkımmmm şimdi biz bu eşyaları aldıkya
-evet aşkımm
-işte 10 bin lira tutmuş bunun yarısını siz yarısını biz vereceğiz bizim buralarda eşyaları kız evi alırda.......
lütfedip hesaba ortak olmuşlar.......
Ya bence hiç abartmıyorsun arkadaşım. Böyle şeyler önemlidir bana göre. Benim eski nişanlımın ailesi de, eski diyorum gerçi ama 1 hafta oldu ayrılalı, hiç bizimkileri arayıp da bişey konuşmazlardı. Onlar İzmirde biz İstanbuldayız. Mesafe yakın değil gelip gidemezler ama ilk 1 ay geçtikten sonra ne arayan ne soran vardı da benim babam kız babası olarak arayıp babasına "nişanı taktınız işiniz bitti gittiniz biz arayalım bakalım bari" diyerek espriyle karışık bişeyler söylemişti. Babasının aramaması kesinlikle kötü niyetinden değil biliyorum, kimseyi arayan eden birisi değil çünkü. Yaşlı insan, telefonunu bile duymaz etmez. Ama artık dünürsün, tek oğlunu evlendiriyorsun insana biraz gayret gelmesi gerekmez mi? Ne bileyim onlarda hiç öyle bir heyecanı biz göremedik. Zavallı annecim kız nişanladım diye sevinemedi doğru dürüst. Nişanlıma "annen neden hiç annemi aramıyor" diye çıtlattıktan sonra arayıp sormaya başlamışlardı. Onda da düğüne dair hiçbir şey konuşulmazdı. Çünkü o konuyu da bize bırakmışlardı. E nişanlımın da bazı iş durumları vs sebebiyle daha düğün hazırlığı gibi bir şey hiç yoktu ortada. Ben bile soramıyorsum ne zaman düğünümüz olucak diye. Ama öyle olsa bile insan bi laf arasında bile olsa, işte çocuklar da karar versinler kendilerine göre bakalım inşallah en kısa zamanda yapalım düğünü gibi bir şeyler söylemelerini bekledi annem, sonuçta erkek tarafı onlar. Ama nedense sürekli "biz karışmayalım" şeklinde hareket ediyorlardı. Benim de içim dolmuş kusura bakmayın
Yani tabii ki biz kızlar her şeye karışılmasını istemiyoruz ama çok ilgisiz durulmasını da istemiyoruz. Sanırım en güzeli ilgili görünmek, yardım gereken yerde yardım etmek ama esasında hiçbir şeye karışmamak.
Neyse diyeceğim o ki, çok fazla da kafana takıp kendine zehir etme. Çünkü eğer nişanlını seviyorsan ve ne olursa olsun evlenmeye kesin kararlıysan bunları kafana takarak hiçbir yere varamazsın aksine bozulur her şey. Ben her şeye rağmen bu yuvayı kuracağım kararlığında isen takma düşünme bunları. Ha, ama aileme değer verdiklerini görmek istiyorum bunlar ilerde benim için sorun olur diyorsan tabii bir kez daha düşünmekte fayda var.
Vallahi nişanlını ben olsam orda boğardım. Ayıp değil mi ya. Ev yerleştirirken böyle bir laf mı söylenir? Sen de bu davranışları kabul edip evlendiğine göre eşini cidden çok aşırı seviyor ve evlenmek istiyormuşsun demek ki. Allah mesut etsin :)
Ya bence hiç abartmıyorsun arkadaşım. Böyle şeyler önemlidir bana göre. Benim eski nişanlımın ailesi de, eski diyorum gerçi ama 1 hafta oldu ayrılalı, hiç bizimkileri arayıp da bişey konuşmazlardı. Onlar İzmirde biz İstanbuldayız. Mesafe yakın değil gelip gidemezler ama ilk 1 ay geçtikten sonra ne arayan ne soran vardı da benim babam kız babası olarak arayıp babasına "nişanı taktınız işiniz bitti gittiniz biz arayalım bakalım bari" diyerek espriyle karışık bişeyler söylemişti. Babasının aramaması kesinlikle kötü niyetinden değil biliyorum, kimseyi arayan eden birisi değil çünkü. Yaşlı insan, telefonunu bile duymaz etmez. Ama artık dünürsün, tek oğlunu evlendiriyorsun insana biraz gayret gelmesi gerekmez mi? Ne bileyim onlarda hiç öyle bir heyecanı biz göremedik. Zavallı annecim kız nişanladım diye sevinemedi doğru dürüst. Nişanlıma "annen neden hiç annemi aramıyor" diye çıtlattıktan sonra arayıp sormaya başlamışlardı. Onda da düğüne dair hiçbir şey konuşulmazdı. Çünkü o konuyu da bize bırakmışlardı. E nişanlımın da bazı iş durumları vs sebebiyle daha düğün hazırlığı gibi bir şey hiç yoktu ortada. Ben bile soramıyorsum ne zaman düğünümüz olucak diye. Ama öyle olsa bile insan bi laf arasında bile olsa, işte çocuklar da karar versinler kendilerine göre bakalım inşallah en kısa zamanda yapalım düğünü gibi bir şeyler söylemelerini bekledi annem, sonuçta erkek tarafı onlar. Ama nedense sürekli "biz karışmayalım" şeklinde hareket ediyorlardı. Benim de içim dolmuş kusura bakmayın
Yani tabii ki biz kızlar her şeye karışılmasını istemiyoruz ama çok ilgisiz durulmasını da istemiyoruz. Sanırım en güzeli ilgili görünmek, yardım gereken yerde yardım etmek ama esasında hiçbir şeye karışmamak.
Neyse diyeceğim o ki, çok fazla da kafana takıp kendine zehir etme. Çünkü eğer nişanlını seviyorsan ve ne olursa olsun evlenmeye kesin kararlıysan bunları kafana takarak hiçbir yere varamazsın aksine bozulur her şey. Ben her şeye rağmen bu yuvayı kuracağım kararlığında isen takma düşünme bunları. Ha, ama aileme değer verdiklerini görmek istiyorum bunlar ilerde benim için sorun olur diyorsan tabii bir kez daha düşünmekte fayda var.
İnan bilemiyorum ileride sorun olurmu?
Çünkü nişanlım ciddi anlamda kararlı yani herşeyi ikimiz belirleyelim gayretinde.
Çünkü bakıyorki ailelerde iş yok...
Zaten anneme sürekli "şimdi biraz sabret evlendikten sonra istersen hiç görüşme anne diyor" yani görünüşte hep bizi haklı görüyor ama neticede annesi atamaz, atacak olsa bile beni karşısında bulur.
Bende annesini sevdiğimin annesi diye seviyorum zaten...
Annem nişanlımı çok seviyor gerçekten, bittiği takdirde eminim çok üzülecektir, ama bu şekilde de üzülüyor.
Yani görüyorumki ayrılmak çözüm değil, başka çözümse bulabilirmiyim onu bilmiyorum işte...
:)
eşimi ok seviyorum umarım birgün sevgisi azalmaz içimde onlar yüzünden
Bende nişanlımı seviyorum inan, umarım hayat boyu karışmazlarda böyle devam eder, çünkü yavaş yavaş alıştırmalıyım kendimi galiba...
merhaba arkadalaşlar....
Bazı konularda fikir almak ve rahatlamak için yazmak istedim içimdekileri...
Nasipse nisanda düğünüm olacak, ama ne kayınvalimde nede eltilerimde hiçbir çaba göremiyorum.
Herkes normal gibi davranıyor, oysaki nisanda düğün var ve kayınvalidem uzakta olduğu için sadece arayıp anneme düğün şu zaman yapalım dedi. Uzak olduğu için gelmelerini beklemedik ama en azından konuşulacakları konuşabilirdi. Saolsun zaman zaman arar ama çok sevdiğini hissetmiyorum zaten beni, ayrılsak eminim üzülür yani istememe gibi bir durumda yok. Fakat neden böyle yaptıklarını aklım almıyor. Nişanlıma geçen sordum, durumu çok sıkışık diyor, oysaki 2 çift söz durumunu daha da sıkıştırmaz bunu hepimiz biliyoruz. Nişanlım çabalıyor ama onunlada zaman zaman tartışıyoruz, çünkü herşeye o yetişmeye çalışıyor. Nişanlımın kuzeni nişanlanacak şubatta ve onları gördükçe cidden içim gidiyor. öyle bir hazırlık varki harıl harıl, oysaki nişanı kız tarafı yapar ama bunlar çok çabalıyorlar herşeyin en iyisi olsun diye uğraşıyorlar. Oysaki bizimkiler çok farklı, dolayısıyla üzülüyorum bende... Nişanlımdan yana tereddütüm yok fakat kayınvalidem ve eltilerim nedense korkutuyorlar beni. Hiç destek olduklarını göremiyorum, bunların sıkıntısı ilişkimize yansıyacak diye tedirgin oluyorum. Kısacası düğünüm olacak diye sevinemiyorum bile...
mevzu eşya değilki arkadaşım, sadece saygı...
Onlar beraber oturup konuşmayı istese biz dünden razıyız, bir kere denedik elimize yüzümüze bulaştı...
Varsın almasın kayınvalidem hediyede eşyada, bana gelini olduğunu ve değer verdiğini hiç değilse bi kaç güzel kelimeyle bendende geçtim anneme hissettirsin yeter...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?