Benim eşim ve ailesi de evlendiğimiz ilk günden itibaren hep birlikte vakit geçirelim istediler. Ne eşim ne ailesi baş başa kalmaya hakkımız olduğunu düşünmedi ben söyleyene kadar.1.5 yıl oldu hala eşimle aramızda beklediğim güzel enerji olmadı.Ben bunu ailesinin sürekli zorbalikla ısrarla sık sık görüşmek istemesine eşimin de onların aklıyla hareket etmesine bağlıyorum.çok severek evlendim ama o güzel duygularima çok yazık oldu.Ben kendi psikolojimi annesinden uzak durarak korumaya çalışıyorum çünkü çok zor bi insan.eşim de eskisi kadar sık gitmiyor ben çok uyardım konuştum diye.size tavsiyem 'ben dili' ni araştırın o üslupla konuşun.en güzel zamanlarınız.çocuk olunca eskisi gibi kolay çıkamazsınız hamilelikte de çıkıp gezmek benim için zordu en güzeli en rahatı ilk zamanlardı..bir de bir yerde okuduğum yazıyı sizle paylaşmak istiyorum.
"Öncelikle evlendiğinizde anne-baba yakın akraba,karı-koca çekirdek aile olursunuz.
O yüzden öncelikleriniz çekirdek aile ekseninde yeniden düzenlenmelidir.
Evet 25-30 senelik aileden bir anda kopulmaz ama çekirdek aileye karıştırmamak gerekir.özellikle ilk sene karı-koca beraber zaman geçirmeli,ailelere ayda bir gidilmeli.bu süreçte evlilik oturur, karıkoca birbirlerini evlilik içerisinde daha iyi tanır ve ortak yaşamı kurar.
Eğer evliyken kocam/karım değil de anam babam diye yırtınırsanız o evlilik zarar görür,tamiri zor olur,kırgınlıklar unutulmaz.