Dar kamyorum:(

Merhaba arkadaşlar bu aralar kafama taktığım çok büyük bir derdim var.
15 yaşındayım ve annem dışarıya yanlız çıkmama izin vermiyor. Hayatımda hiç arkadaşlarımla beraber toplu bir şekilde yanlız başınada dışarı çıkmadım.
Arkadaşlarım hep çıkıyor bir ben çıkamıyorum.
Yani sadece evin çevresine çıkabiliyorum.
Üsküdarda oturuyoruz ve Kadıköy bize çok yakın yürüyerek gidilebiliniyor. İstersen arabayada binersin...
Anneme ne zaman tek başına dışarı çıkacağım diyorum mesela tek başına Kadıköye gitmek istiyorum deyince "ne işin var oralarda yanlız başına bişi olursun diyor" yada "birileriylemi buluşcaksın erkeklerle mi diyor aklını başına topla tvlerde görüyoruz neler olduğunu diyor.
Harbiki amacım tek başına gezmek ve alışveriş yapmak
Ama annem bana erkeklerlemi buluşcaksın diyor.
Çok sıkıldım bu durumdan sürekli onun dibinde oturamam ya onunla beraber çıkıncada ne beğensem karışıyor sanki alacağım şeyi kendisine alıyoruz ben beğenmedim diyor ben beğendikten sonra bir sorun yok diye düşünüyorum sanki beğendiğim şeyi giyecek olan o ..
Almak isteyincede almıyor ve beni orada bırakıp gidiyor dolayısıyla peşinden koşmak zorunda kalıyorum. Onunla beraber dışarı çıkmak istemiyorum.
Kendim dışarı çıkmak istiyorum. Benimde kendime göre bir özel hayatım yokmu ya off bazı alacaklarımı onun yanında almak istemiyorum !
Bana yardım edin napıcam ben bu annemle off
Onuda anlıyorum korkuyor bana bişi olur diye ama böylede hep gitmez ki (
Kendimi korurum artık herşeye aklım eriyor of
Kalbimi sürekli kırıyor erkeklerle buluşcakmışım ne işim olur ya offfff:gitme::gitme::gitme:

annen seni sadece korumak istiyo canım..
öyle bir zamandayız ki annen korkmakta haklı..
yaşın daha çok küçük,tabiki arkadaşların olacak onlarlada zaman geçireceksin...
annenle konuş güvenini kazanmaya çalış...
sonuçta annen seni anlayacaktır...

Çok teşekkür ederim hepinize ama konuşmayı denedim.
Konuşmak en iyi çözüm ama benim durumumu çözmedi.
Arkadaşlarımdan örnekte verdim.
Sürekli konuyu dağıtıyor geçiştiriyor bunaldım.
Konuşmaya çalışıyorum bana tv deki bir şeyi gösteriyor yada bugün ne yemek yapalım diyor.
Annemle konuşulmaz zaten ( ben konuşmak istesemde o beni dinlemez ne diyosun duymadım der konuyu değiştirir dinlemez.
Herşeyi denedim olmuyor.
yakında 16 ıma gireceğim yanlız dışarı çıkmak için reşit olmam ve 18 imi beklemem mi gerekiyor?
Ki eminim o yaşıma gelincede aynı şeyi yapacak.
Bazen evde hiç kimse yokken çıkıp gezsem mi diyorum kendi kendime ama o zamanda çok merak ederler diye kızarlar diye gönlüm el vermiyor ve korkumdan gidemiyorum.
Tek başına alacağım şeyleri onun yanında alamıyorum en önemliside bu (((((

Yanyanayken çok güzel gezsek iyi geçinsek hadi tamam beraber gezelim diyeceğim ama oda olmuyor.
Ne zaman dışarı çıksak beni sinirlendiriyor. Sürekli yemin ettirttiriyor bana birdaha senin dışarı çıkmıycam diye.. Milletin içinde orda kavga ediyoruz...
Geçenlerde bir elbise gördüm çok beğendim zaten elbise arıyorduk.
Şöyle baktık falan annem ben beğenmedim diyor bense çok beğendim. Orda küçük çocuklar gibi oturup ağlayamam ya al diye.
Birde hadi beğenmedim yürü gidelim demesi yokmu boğazlayasım geliyor milletin içinde..
Sabahtan akşama kadar geziyoruz bişi almadan eve dönüyoruz.
Annemle gezmek istemiyorum !!
Başıma kötü birşey gelebilir tamam ama eskiden dersaneye gidiyordum.ışine gelince tek başına dersaneye yollamayı biliyor ama...
Bence annemin işine gelmiyor off TEK BAŞINA DIŞARI ÇIKABıLMEM ıÇıN DERSANEYEMı GıTMEM GEREK?? çok saçmaa
kadıköy çok kalabalık biryer 10 senedir gidiyoruz oraya heryerini ezberledim artık... Kalabalıktada başıma ne gelebilir ki(
VE en çok sinirlendiğim sözü ise erkeklerle mi buluşucaksın??
ınternetten anlaşıcakmışımda buluşmaya gidicekmişim lafı sinir ediyor..!

canım benim çok benzerlerini bende senin yaşınyken yaşadım.çoğu kişide yaşamıştır zaten şuan en tehlikeli yaşlardasın sen kendini çok büyümüş herşeyin üstesinden gelebilir olarak görsende kendi başına doğru kararlar veremeyebilirsin..annenin tepkisi çok normal.bu dönemi karşılıklı anlayışla aşacaksınız.biraz sabırla , zamana bırak.ailenin güvenini kaybetme kaybedecek şeyler yapma sakın.
beraber birşeyler yapmayı ya da güvenilir arkadaşlarını ailenle tanıştırıp onlarında güvenini kazanmasını sağlayabilirsin.böylece beraber 1-2 saatlik çıkmalar yapabilirisiniz diye düşünüyorum.bir sosyal aktivite yada kurs falan yaparsan hem kendi kafanı dağıtmış hemde ailenin denetiminde kalmış olursun.bu sayede aktivite arkadaşlarını ailende tanır bu sana da biraz rahatlama sağlar.
dediğim gibi biraz sabır...ailene saygını ve sevgini yetirmeden bu zor günleri geçireceğini düşünüyorum çünkü onlar senin iyiliğin için tüm bunları yapıyor..akıllı bir kız olacağına eminim.bu günleri gülerek hatırlayacaksin opuyorumnanaktan

Sürekli zamana bırakıyorum ama aklımdanda hiç çıkmıyor..
Kafayı yemek üzereyim.
2 sene öncesine kadarda bu duyguyu yaşadım ama sonra zamana bırakayım dedim.
Daha nüfus cüzdanında resmin bile yok sen kimsin ki tek başına çıkacaksın dedim oturdum:)
Şimdi 15 yaşındayım 16 ıma gireceğim.( Cüzdanımdada resmim var:))) )
Annemde beni 14 yaşımda dersaneye yollayabiliyorsa kadıköye gezmeye niye yollamıyor diye düşünmeye başladım.
Düşündüm düşündüm işine gelmiyor cevabını buldum.
Sürekli onun dediğini yapıyorum birazda o benim dediğimi yapsın istiyorum.

Beraber iyi gezemiyoruz kavgalıyız. ıyi geçinsek böyle bir düşüncem olmuyacak tek başına çıkmak ile ilgili.
Zaten ev kuşuyumdur haftalar boyunca evden hiç çıkmadığım olmuştur sadece okula gidip geliyorum.
Okulda evin dibinde zaten..
Biraz anlayış göstermesini isterdim...

kk_bayansu .!.:

fazlada bunaltmamalı bence seni annen anlıyorum benimde çocuğum var iki yaşında olmasına rağmen evde tutmak mümkün olmuyor bazen parka gidelim bisiklet sürelim diyor heleki bu yaz aylarında hepimiz eve hapsolmaktan sıkılmışken ergenlik çağında ve zor bir dönemden geçmeye çalışan bu genç arkadaşımızı da çok iyi anlıyorum...:1hug:
beni kızkardeşim de 16 yaşında annem bütün yakın arkadaşlarını gezdiği insanları tanır ailelerini de tanır bu yüzden hiç öle erkeklerlemi geziosun gibi sorular sormaz ..lmaz:
sende kız arkadaşlarını eve çağır güzelim annenle tanıştır hatta onlarında anneleri gelsin ve tanışsınlar herkesin içi rahat olsun olmaz mıCADIARZU

Genişletmek için tıkla...

Arkadaşlarımın evleri çok ama çok uzak..
Çok çağırdım ama gelmediler.
Zaten annemde pek iyi bakmıyor.
Uğraşamam çağırma diyor. Yemek hazırlamak birde ortalığı yayarsınız gürültü yaparsınız diyor.. E dışarı çıkmamada izin vermiyor.
Sosyal hayatım bitmiş benim...:bbo:

biliyomusun benim 8 yasinda kizim var ve 15 yasina geldiginde ayni senin gibi yanliz gezmek istedigini soylese eger bende izin vermem,dunyanin binbir turlu hali var,annen sana tabikide guveniyodur ,ama etraf cok acimasiz,,,anneni anlamaya calis,,senin tirnagina zarar gelse onun cigeri yanar,,,,,,,,,,,,,

Kıyamam sana,şu an hayata baktığın yerden onu anlaman imkansız.Ama hepimiz o yaşlarda olduk ve annelerimizi o dönemlerde hiç anlayamadık.Benim çok anlayışlı ve modern bir annem vardı,hala öyle,hatta benden daha modern ve yenilikçidir.Ben ondan daha kuralcıyımdır.O yaşlarda aileden çok arkadaş çevresi önemli oluyor.En çok onlarla vakit geçirmek istiyorsun,ailenin seni asla anlamadığını hatta belki keşke daha farklı bir ailede dünyaya gelmiş olmayı isterdim diyorsun(genelleme yapıyorum:)Ama hayat dediğimiz düzen öyle acımasız ve öyle kandırıkçı ki,büyüdüğünde anlıyorsun aslında o yaşlarda düşündüklerinin birer sanı olduğunu.Her geçen sene,her yeni jenerasyonda biraz daha bozuluyor dünya ve tabi ki insanlar.Sana annen gibi 3. sayfa haberleri sunup sıkmak istemem ama.O yaşananlar öyle gerçek ki,insanın kanını donduracak kadar gerçek.Annemle kavga ettiğim,kapıları çarptığım günler geldi şimdi aklıma.Hepside dışarıda daha çok vakit geçirmek,yaşımın gerektirdiği heyecanları daha fazla yaşamak adınaydı o yıllarda.Aileler neye ne kadar izin verirse çocuklar hep o sınırın biraz daha fazlasını ister çünkü,ve bu durumun sonu gelmez.Hep bizlerden biraz daha rahat ve istediği biçimde yaşayanlara özenir onlar kadar özgür olamadığımız için ailelerimizi suçlarız.Seni ne kadar tatmin eder şu anda bilemem ama şunu söylemeliyim.''gençliğimin gerektirdiği şekilde yaşadım,ama aşırıya kaçmadan,hep dikkatli ve sağlam adımlar atarak,ortamlar,düzenler 10 sene öncede bu kadar olmasada tehlikeliydi biz anne kuzuları için:)Ama hep temkinli ve dikkatli oldum.Şimdi geriye dönüp baktığımda ve benim jenerasyonumdaki yaşıtlarımın benden büyük hayal kırıklıklarını,talihsiz yaşanmışlıklarını gördüğümde keşke yerine iyi ki diyebiliyorum.15 ve 18 arası özellikle öyle tehlikeli ve tuhaf yaşlar ki,yıllar sonra vay be ben bunu nasıl yapmışım,ne cesaret diyebileceğin durumlar yaşanabiliyor.Bir deli cesareti,bir dünyanın merkezi olupta bunun keyfini yaşayamama yanılgısı oluyor.Çok güzel yaşlar aslında ama geriye dönme şansım olsa yine aynı yaşardım,yine herşeyi öğrenmeye çalışıp,kendimi geliştirmeye adardım,yine olgunluğun o yaşlardan edinilmeye başlandığına,hayatımı ne biçimde şekillendireceğime konsantre olurdum.Çok bilmişlik saymazsan sana bu yaşlarda yapılacak en güzel ve faydalı şeyleri tavsiye edeyim,ileride konuşabilmek,kendini ifade edebilmek ve fark yaratmak için çok faydası olucaktır.Okuyabildiğin kadar kitap oku,konusu,düşüncesi önemli değil ama her konu hakkında bir fikrin olsun.Bir ara çok popülerdi hala vardır bir yerlerde ıpek Ongun serisi:)Bir genç kızın gizli defterinden Dar ağacında üç fidana uzanan bir birikimin olsun.Öğrenmek o yaşlarda çok güzel,kitaplarda inanılmaz faydalı.Dil öğren,bunun için vaktin ve şevkin olabilecek bir yaştasın.Mutlaka öğren.Spor yap,Annenide ikna edip birlikte bişeyler yapabilirsiniz.Sağlam ve ailenin onayladığı bir iki dostun olsun ve lütfen onlarında aile yapıları seninkine eş değer olsun.Çünkü farklı yaşam standardına ve farklı yapılara sahip çocuklar ve gençler birbirlerini olumsuz ve tehlikeli yönde etkileyebiliyorlar malesef.Ve annenle ilişkilerini kuvvetlendir,bu birbirinizi anlamanız ve yeterince tanımanız için çok güzel bir yol.Yemek yapmayı öğren,ev işlerinde fırsat buldukça yardımcı ol hoşuna gidecektir.Neyse hanım nineler gibi olmadan susayım artık:)daha hayatın çok başındasın,dilerim güzel şeyler yaşarsın,ve dilerim hayat bazılarına sunmadığı adaleti senden esirgemez,geriye dönüp baktığında keşkelerin az yolun açık olsun:)

hayret yani annen seni kaç kere erkeklerle yakalamış
kaç kere internette erkeklerle tanışmışsında buluşmuşsun
korumak isteyebilir seni kötülüklerden ama biraz abartmış
bence paranoya yapmış
kafasında kurmuş şimdiki kızlar dışarı çıkınca erkeklerle buluşuyor benim kızda buluşur diye düşünüyor olmalı

kıyafet konusuna gelince sanki annemle beni anlattın cnm
aynı şeyleri yaşadım
bekarken istediğim kıyefetleri giyemedim malesef annem beğenmezdi benim beğendiklerimi
fikri sabittir asla değişmez
benim kapımda benim istediğimi giyeceksin derdi
dominanttıda biraz
her neyse evlendikten sonra biraz biraz giymeye başladım istediğim gibi
kaynanamda karışmaya çalışıyo ama yemezler karıştırmam dünkü çocukmuyum ben

yani demem oki annen ne derse o olacak gibi görünüyo cnm

ben de üniversiteyi kazanana kadar evden tek başıma çıkmamıştım okul haricinde.. üniversiteye başlayınca rahatlamıştım..

canım seni çok iyi anlıyorum...bi zamanlar annemde senin annen gibiydi...bende üsküdarda doğup büyüdüm..lise bitinceye kadar hiç tek başıma gezmedim...hep aynını söylerdi annem de...biriyle mi buluşacaksın...o zaman internette yok..düşün ne kızardım ...sonra yavaş yavaş herşey yerli yerine oturmaya başladı...şimdi benim de senin yaşında kızım var..o kadar baskıcı olmasam da öyle yetiştirmişim ki o bensiz gezmek istemiyor...zevk almıyor bensiz gezmekten...bizim aramız daha sıcak yani...böyle olması için çok yakın davrandım ona...bazan kızıyorum kendime...yarın dışarda okumak durumunda çok zorluk çekicek gibime geliyor...kısaca herşeyin ortasını bulmak lazım...sen de uyumlu olmaya çalış zamanla düzelir herşey...sevgiler.. opuyorumnanaktan

Elis .!.:

biliyomusun benim 8 yasinda kizim var ve 15 yasina geldiginde ayni senin gibi yanliz gezmek istedigini soylese eger bende izin vermem,dunyanin binbir turlu hali var,annen sana tabikide guveniyodur ,ama etraf cok acimasiz,,,anneni anlamaya calis,,senin tirnagina zarar gelse onun cigeri yanar,,,,,,,,,,,,,

Genişletmek için tıkla...

aynen katılıyorum benim kızımda 8 yaşında
senin annen kadar veya benim annem kadar sıkmam ama çok serbestte bırakamam
dünyanın binbir türlü hali var

Elis .!.:

biliyomusun benim 8 yasinda kizim var ve 15 yasina geldiginde ayni senin gibi yanliz gezmek istedigini soylese eger bende izin vermem,dunyanin binbir turlu hali var,annen sana tabikide guveniyodur ,ama etraf cok acimasiz,,,anneni anlamaya calis,,senin tirnagina zarar gelse onun cigeri yanar,,,,,,,,,,,,,

Genişletmek için tıkla...

Başıma bişi gelse onun ciğeri yanar ama şuan o rahat benimki yanıyor.
Beni nasıl üzdüğünü bilmiyor.
Dışarının binbir türlü hali var biliyorum görüyorum.
Dışarısı böyle diye artık sokağada çıkmayıp eve tıkılıp mı kalacağız??
Ne zaman çıkıcam o zaman ben dışarı??
Eğer dışarının binbir türlü hali varsa ve dışarıyı çok düşünüyorsa tek başına dersaneyede yollamazdı...:gitme:

hulyab .!.:

Arkadaşlarımın evleri çok ama çok uzak..
Çok çağırdım ama gelmediler.
Zaten annemde pek iyi bakmıyor.
Uğraşamam çağırma diyor. Yemek hazırlamak birde ortalığı yayarsınız gürültü yaparsınız diyor.. E dışarı çıkmamada izin vermiyor.
Sosyal hayatım bitmiş benim...:bbo:

Genişletmek için tıkla...

sen annenin kaçıncı kızısın canım CADIARZU

ank06 .!.:

Güzel kızım benim annenin davranışı tamammen seni korumak amaçlı .
Tamam sende haklısın arkadaşlarınla buluşup bir yerlere gitmek istiyorsun ama ortam o kadar kötüki.
Arkadaşlarını eve çağır istersen annen onları bir tanısın arkadaşlık yapabileceğine kaanat getirsin derim.
Okullarda kapandı sosyal olarak ilgilenebileceğin şeyler bul kendine .
Benim kızım da 20 yaşında dışarı çıktığı zaman bile kaç defa arardım neredesin diye.
İstanbul çok kötü bir şehir oldu çünkü annenede hak vermen lazım tatlım.
Birazcık zaman tanı kendine

Genişletmek için tıkla...

Arkadaşlarımla buluşup biryerlere gitmeyi istemiyorum !
Tek başına gezmeyi istiyorum.
Annem beni korumak istiyor biliyorum ama kendi ayaklarımın üstündede durmam lazım.
Babam bir ara nasiyat verdi. İlerde biz olmayacağız kendi ayakalrının üstünde durmaya uğraşmalısın diye..
İlerde annem ve babam olmayacak yanlız kalacağım. Şimdiden o duruma kendimi hazırlamak istiyorum. Yanlız kalmak istiyorum ara sıra beraber onlarla gezmek istiyorum.