Ne hayallerim vardı benim oysa düğünüme bir hafta kala eşimle ne kadar mutlu olacaktık kavuşacağız diye daha önce konu açmıştım nişanlımın eşşek şakası diye beni karanlıkta korkutmuştu ben bu olayı kaynanama anlattım bi kez olsun oğlum sen nasıl yaptın bunu demedi bi kez çıkmadı ağzından bir de bana diyordu oğlumla sorunun mu var bana söyle halletmezsem yüzüme söyle diye hiç umrunda olmadı düğünüme altı gün var eşim olacak adam tutturdu ben batuma gidecem biz işte batumda bayanların açık olduğunu falan konuşmuştuk aramızda ablamlar gitmişti onlar anlattı aramızda hep espriydi bekarlığa veda ya batuma gönderelim bunları diye ben ablam enişte eşim espri yapardık ama bu adam yani eşim ciddi ciddi tutturdu gidicem diye ben de gidemezsin dedim istemiyorum üstelik tek başına gitcek neyse sonra ağır konuştuk biribirmize ben de aptal evde çerezliklerimize tek tek isim etiketi zımbalıyorum davetiyelerimizi düzenliyorum belim ağırarak beynim dökülerek eşim yanımda değil destek değil o destek olmıycak da kim olacak ben üzgün durunca annem üsteledi ısrar etti ben de batuma gitmek istediğini bu yüzden tartıştığımızı söyledim çok üzgündüm gece stresten üç kez kustum uyuyamadım annemde aradı kaynanamı kızımı üzmeye ne hakkı var dedi gelsin destek olsun dedi düğün için uğraşıyor kızım tek başına dedi kaynanam da ben oğluma birşey diyemem ben ne yapayım gibisinden konuşmuş o kadar nefret ettim ki hepsinden evlenmek istemiyorum gelinliğimi bile görmek istemiyorum üstelik kaynana denilen insanla karşı karşıya olacak evim bu düğün olsun istemiyorum