Dayanamıyorum artık,lütfen yardım edin

@bengulay23 evet bende de öyle kendime yabanciyim, ve etrafimda insanlar olunca kendimden daha da cok uzaklasiyorum...
peki arastirdiginda yardimci olabilecek bu durumu tedavi edebilecek birseyler bulabildin mi?
Aslında yapmak istedim ama yapmadım doğruyu söylemek gerekirse burada yazılanları okumadan önce zamanla geçer diye düşündüm ama yorumları okuyunca ciddi bi durum olduğunu anladim en azindan yardim almam gerektiğini anladim diyelim suan iyi bi psikolog bakiyorum ins yardimi dokunur
 

Cogu kisi bu durumu bosgörun ve hayatinizi yasamaya calisin böyle hissetseniz bile diyor... Namaza baslamayi dusunuyorum ve "simdiyi" yasamaya calisacagim... Birde beynimizi fazla yoruyoruz degil mi kizlar.. hemde cok, insan her ayrintiyi dusunurmu hayir demiyoruz kimseye biriyle görustugumuz zaman onlarin o aktif konusmasina ayak uydurmaya calisiyoruz ayak uydurmazsak acaba hakkimda kötu dusunecekmi vs diyorum cogu kez... TV'den internetten uzaklasmamiz gerek... daha fazla hayatin icinde olmamiz gerekiyor....
 
Evet haklisin biraz daha hayatin icinde olmam gerekiyor ama bazen inanki bunu yapacak gücü bulamiyorum ve evet namaz konusunda haklisin aslında bende biliyorum ki boyle sıkıntılar yaşadığında sadece Allaha siginman gerekiyor
 

O his bende de fazlasıyla var Escuer biriyle konuşunca ona ayak uyduranazsam sanki rahatsız olduğumu anlayacak gibi bu yüzden kendimizi fazla zorluyoruz bu da bizi yoruyor.senle yaşadığımız şeyler tamamiyle ayni ama ben tedavi alıyorum bu iyi mi yoksa beni daha fazla uyuşturuyormu bilmiyorum şuanda
 

Cok iyi anliyorum seni, disari cikmak dahi istemiyor insan ama bugun biraz hava alalim,, sanirim bu sıkıntılar Allah'tan uzaklastigimiz icin oluyor birde beyin bir duzene oturmadigi zaman bu hallere giriyor duzenli saatlerde uyuyup uyanmak en önemlisi (tabii bu cogumuza zor gelir bu durumda ama bakalim zorlamaya calissak belki olur)


Evet aynen @bengulay23 cunku kendi dogal halimize dönsek mahkeme duvari mubarek... bende tedavi olmustum ama sadece depresyon ve takintilarim icin , depersonalizasyonu yeni ögrendigim icin onun tedavisi varsa olamadim... psikologum tedavi sonrasi (azalmalar oldugunda) tedaviye ara verilmesi gerekiyor dedi cunku ondan sonra yorgunluk getirebiliyormus, ben beni uyusturdugunu bir yere varamadigimi dusunuyordum bi yerden sonra sanki hep ayni seyleri tekrarliyormusum gibi geliyordu
 
Merhaba arkadaslar,nasil hissediyorsunuz kendinizi? Bende rüyada olma hali devam ediyor. korkuyorum alışıyorum bu duruma,ruh gibi yaşamaya.
 
Herkesin bi derdi var yaşadiklari şeyler farkli ve ağir gelir zaman zaman benimde ailemden yana hep derdim kendimi onlara anlatiyorum anlamiyorlar hiçbir şekilde yaşadiğim şehirde istediğim kurslar bile yok gidip kurs alip belge almak için kuaforluk kursu almak istiyorum herşeyiyle öğrenmek için ucundan az bahsettim babama bana geldi sen o kuaforluk kursunu kafana takma bakalim öyle olucak şey değil dedi başka şehire gitmen için kursa evin olmasi lazim işin olmasi lazim onlar olmadan bir yere gidemezsin dedi şayetki evlenirsen başka şehire gidersen o zaman olur dedi bu zamana kadar kaç tane kursa gitmek istedim yollamadilar iş yeri açma belgem var en azindan kuaforluk kursuna gitsem belge alsam belkide kendi işimi acicam belli olmaz psikologa gittim gidiyorum ama istedigim gibi verim alamiyorum annemde benle giriyor içeri başka doktora gidelim diyorum olmaz napican ne edicen zaten iyileşemedin ne gerek var diyor annem ailemle hiç bir şekilde anlaşamiyorum hep olduğum yerde sayiyorum bir adim ileri atamiyorum birşeyleri denememe olanak bile sağlamiyorlar ruhum daraliyor ailemle beni anlamadiklarina gece geç yatmam sabah geç kalkmama bile karişiyorlar daha kendi başima teyzeme gidemiyorum hep ailemle gidiyorum tatillerde istanbula zaten yazin memlekete geliyorlar daha fazla ailemi bazi şeylere ikna edemezsem ben iyice yipranirim
 

Yaşama tutunucak bişey lazım gibi.
İyi bir hedef. Kendine güveni sağlayacak, insanlığa faydalı olduğunu hissettirecek, hayatın anlamsızlığını anlamlı hale dönüştürecek bir sebep lazım. Bir eğitim, iş öncelikle olmalı. Severek yağılan bir hobi işe dönüştürülürse daha iyi olur. varsa bu imkan. "Bu sabahların bir anlamı olmalı" derdi Vega grubu bir şarkısında. Çok dinlerdim. Hayatım bomboş anlamsız gelirdi. Şimdi de çok mutlu olduğum söylenemez. Ama artık bir anlam aramaktan vazgeçtim. Dünya sınavımı hayırlısıyla elimin yüzümün akıyla geçmek tek isteğim. Dünyevi ihtiraslarım yok. İnsanlığa faydalı bişeyler yapabilirsem de çok sevinirim. Hayatım o zaman anlam kazanır.
Herkes bazı dönemlerde hayatın anlamsızlığına kapılıp gider. Ama abartılı boyuta ulaşırsa bir çaresine bakılmalı tabi. Benim sevdiğim bi kaç kitap var Doğan Cüceloğlu'nun Savaşçı'sı mesela. -Anlamlı ve coşkulu bir yaşam için Savaşçı- uzun adı bu. Yine Doğan hocanın bir çok kitabı var kendinizi, insanları daha iyi tanımak ve doğru iletişim kurabilmek için.
Kuran okuyun ayrıca. Doğru tercüme edilmiş bir meal. İslamı özünden öğrenmeye çalışın. Öğrendikçe daha bir huzurlu olursunuz. Hayatın anlamını arayışınızda size ışık tutar. Rahmetli Yaşar Nuri Öztürk, Mehmet Okuyan gibi ilahiyatçıları dinleyin izleyin. Caner Taslaman hocayı izleyin kitaplarını okuyun. Felsefe hocasıdır. Ücretsiz kitapları da var nette.
Bişeylere tutunmak gerek, yaşam sevinci gerek. Bir hedef belirlemek ve o yolda emek vermek..
 
Merhaba gençler.. kızlar.. arkadaşlar..
Hepinizin yazdıklarını teker teker okudum..
Aslında çok vahim ve içinden çıkılması imkansız gibi görünüyor değil mi?
Hiç öyle değil, hemde hiç..
Size kısaca kendimi anlatayım.
Buarada ben Eczacıyım. 40 yaşındayım. Kötü bir çocukluk ve gençlik dönemi, sürekli kavgalı anne babasız, hatta bi bakışa göre sorumsuz cahil sürekli bi aile yaşantısı, 17 yaşında lenfoma kanseri olmama neden oldu. Yendim. 48 yaşındaki annem meme kanserinden ölünce 2 ergen 1 çocuk yaştaki çocuklara bakmak zorunda kaldım. Çalkantılı psikolojik sıkıntılı hallerimi anlatmıyorum bile.
 
Merhaba gençler.. kızlar.. arkadaşlar..
Hepinizin yazdıklarını teker teker okudum..
Aslında çok vahim ve içinden çıkılması imkansız gibi görünüyor değil mi?
Hiç öyle değil, hemde hiç..
Size kısaca kendimi anlatayım.
Buarada ben Eczacıyım. 40 yaşındayım. Kötü bir çocukluk ve gençlik dönemi, sürekli kavgalı anne babasız, hatta bi bakışa göre sorumsuz cahil sürekli bi aile yaşantısı, 17 yaşında lenfoma kanseri olmama neden oldu. Yendim. 48 yaşındaki annem meme kanserinden ölünce 2 ergen 1 çocuk yaştaki çocuklara bakmak zorunda kaldım. Çalkantılı psikolojik sıkıntılı hallerimi anlatmıyorum bile.
Sonra 35 imde meme kanseri oldum mememin tamamı alındı yine yendim. Ortaokuldan beri depresyonla mücadele ediyorum. Dr um kanser olma nedenimi depresyona bağlıyor. Haklı da.
5 yıl efexor isimli bi ilaç kullandım.
Ben deliyim sanıyordum kendimi..:)
Kronik depresyon.. bi dolu dr a gittim en az 5 ayrı teşhis koydular.. neyim bilen yok..:)
2 çocuğum var, bana sürekli sorun yaratan eşim var...

Kısaca roman olacak kadar uzun derin hikayelerim var..

yani size öğrendiklerimi birkaç maddede yazayım, kesinlikle uygulayın..
1. Kesinlikle depresyon ilaçları çözüm olmaz demeyin.. gerekirse 10 yıl kullanın.. ilaçlar genel ruh halinizi kesinlikle düzeltir! İlk kullandığınız ilaca 45 gün zaman verin..
Uzuuunn yıllardır yaşıyorsanız, dr unuzla ilaç seçin ama ilaçlardan vazgeçmeyin!!!
Gelelim diğer taraflar..
2. Ortam ,aile geçmişte olanlar yada hala yaladıklarınız sizi bir şekilde yormuş ve sarsmış..
Mümkünse; sizi kötü hissettiren insanlardan kurtulmayı öğrenin!!
3. Değilse, mümkün olduğunca uzak durun..
O da mümkün değilse, onu sizin için önemsizleştirin!! Yani s..tir et demeyi öğrenin(bu düşünce biçiminin felsefesiyle ilgili bi dolu kirap bile var)
4. Sorunlarınızın çoğunu psikolog(dr değil!),
Aile danışmanı, yaşam koçlarıyla çözmeye çalışın.. dr lara ruh halinizi anlatın, onların sorunlarımıza çözüm bulabileceklerine ben inanmıyorum. İlaç versinler ve bunun etkilerini takip etsinler..
5. Çoğu zaman sorun başkaları değil, bizim olaylara bakış açımızdır.. bakışını değiştir...!!!!!!
6. Başarısızlıklarınla ilgilenme, başarılı olduklarına odaklan.. başarısızlıklar aklına geldiği anda onu kafandan def et...!!
Mesela ben şunu diyorum, yaptıysam yaptım, olmadıysa olmadı, bu benim , ben bilgisayar yada peygamber değilim.. ya boşver s.. ktir et , önüne bak diyorum..:)
7. Kötü cümle söyleme!!, kötü konular konuşma..! , kötü olaylardan kurtul, sadece izle..
İçini kirletme yani..
8. Seni eleştiren insanlara kendinize bakın de..
Beni eleştiriceksen benden uzak dur de..
Hatta bence yüzüne yüzüne küfret..:)
9. Çok çok önemli son şey;
KEFİR için.. hatta mümkünse kendiniz yapın için,
bedenin düzelirse, beyninide düzelir..
 
Kızlarr oturduğunuz yerde sallanma hissi.. ve yürürken dengesizlik hissi yaşayan war mı?? Bu durumdan dolayı sokağa bile çıkamıyorum??
 
Allaha sığın abdest al namaz kil kuran dinle kur-an oku bu bilimsel acıdan da kanitlanmis bir sey insan en dibe coktugunde onun kendisini manevi bir guc ilahi bir gucun ayagi kaldirmasina ihtiyac duyar boylelikle yalniz olmadigini ve bir cozumu olacagina kendini inandirir bu birinci çözüm
Ikincisi ise aşık ol sev mutluluktan havalara uc :)
 
Sen böyle bişi yaşadın m?
 
Nasıl geçecek bu.Stresli cadı kazanı bir işte calisiyorum üstelik.isim iyileşmesi engelliyor.yakinda birim değişikliği isteyecem.cok bunaldım işten.Bir de insanları (is arkadaslari)eğlemek gerekiyor bu haldeyken .Biktim valla bezdim.
 
Zaten seni bu hale getiren durumun içinden çıkmadıkca ortam degismedikce iyulesemiyorsun ki biraz iyi oluyorsun en ufak bişide üzerine katlanarak geliyor.
 
Zaten seni bu hale getiren durumun içinden çıkmadıkca ortam degismedikce iyulesemiyorsun ki biraz iyi oluyorsun en ufak bişide üzerine katlanarak geliyor.
Aynen.Stres odağı dağılmadıkça sorun yerinde duruyor iyilesemiyorsun.Degistirmek yok etmeye çalışmak gerek stresorleri.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…