Kaybetme korkusu ilk önceliğim.
Beni kaybetme korkusunu beraber olduğumuz ilk zamanlardan beri hissettirdim ona.
Bunu çok iyi bildiği için gözünden sakınıyor beni resmen diyebilirim.
Bir diğeri de ilgiyi kesmek.
Bunun da çok işe yaradığını düşünüyorum.
Geçen günlerde tartışıyorduk sevgilimle. Konu da benim gidip geldiğim yerleri her zaman ona haber vermemdi. Tamam dedim, sende yapacaksın aynısını ama. Peki dedi, sonra konuşurken aslında söylemesi gerektiği birşeyi bana söylememiş olduğu çıktı ortaya.
Bende bozuntuya vermeden tamam dedim, bundan sonra ben bir yere giderken haber vereceğim sana bilgin olacak ama ben sana hiçbir şey sormayacağım ne yaptığınla ne ettiğinle ilgilenmeyeceğim, sorunlarını öğrenmek istemeyeceğim dedim. O zaman ben senin umrunda olmayacağım ki dedi.
Artık böyle dedim, hem böyle olursa sorun da yaşamayız dedim.
Bunları tartıştığımız saatte sabah 6. Kapattık telefonları.
Aradan yarım saat geçti, arıyor beyefendi efendim dedim ( normalde hep canım diye açarım o aradığında ), işe giderken yazacağım sana dedi.
Bende böyle birşey istedim mi senden, gerek yok, iyi uykular deyip kapattım tekrar.
Yani işin özü taviz vermemekte bence. Bir tek şeye bile göz yumup, alttan alınca gerisi geliyor.
Sessiz kalmayın kızlar. Hoşunuza gitmeyen bir davranışı olduğunda tavrınızı koyun muhakkak.
Siz değil, bırakın o üzülsün. O düşünsün.
Beni kaybetme korkusunu beraber olduğumuz ilk zamanlardan beri hissettirdim ona.
Bunu çok iyi bildiği için gözünden sakınıyor beni resmen diyebilirim.
Bir diğeri de ilgiyi kesmek.
Bunun da çok işe yaradığını düşünüyorum.
Geçen günlerde tartışıyorduk sevgilimle. Konu da benim gidip geldiğim yerleri her zaman ona haber vermemdi. Tamam dedim, sende yapacaksın aynısını ama. Peki dedi, sonra konuşurken aslında söylemesi gerektiği birşeyi bana söylememiş olduğu çıktı ortaya.
Bende bozuntuya vermeden tamam dedim, bundan sonra ben bir yere giderken haber vereceğim sana bilgin olacak ama ben sana hiçbir şey sormayacağım ne yaptığınla ne ettiğinle ilgilenmeyeceğim, sorunlarını öğrenmek istemeyeceğim dedim. O zaman ben senin umrunda olmayacağım ki dedi.
Artık böyle dedim, hem böyle olursa sorun da yaşamayız dedim.
Bunları tartıştığımız saatte sabah 6. Kapattık telefonları.
Aradan yarım saat geçti, arıyor beyefendi efendim dedim ( normalde hep canım diye açarım o aradığında ), işe giderken yazacağım sana dedi.
Bende böyle birşey istedim mi senden, gerek yok, iyi uykular deyip kapattım tekrar.
Yani işin özü taviz vermemekte bence. Bir tek şeye bile göz yumup, alttan alınca gerisi geliyor.
Sessiz kalmayın kızlar. Hoşunuza gitmeyen bir davranışı olduğunda tavrınızı koyun muhakkak.
Siz değil, bırakın o üzülsün. O düşünsün.