- 26 Ağustos 2015
- 320
- 58
- 28
- Konu Sahibi Kahveli_okur
-
- #1
yprum icin tesekkur ederim baskalarida psikiyatriste gitmemi soyledi ancak sorunda iste bu.Ben kimseyi bir sey anlatamam icimde firtinalar kopuyor ama milletin yuzune guluyorum insanlara sorsaniz benim icin dunyanin en guleryuzlu insani derler onlarla böyle şeyler konuşunca sok oluyorlar ben cook uzun zamandir boyleyim hem yalniz kalmak ihtiyacım var insanlarla bir araya gelince hemen kacasim geliyor durup dururken agladigim oluyorPsikoterapi almalısınız. Depresyon belirtileri gibi, en doğrusunu size uzman bir psikolog söyleyecektir. Gerekli gördüğü takdirde psikiyatriste de yönlendirir.
Spor yapmak, yeni uğraşlar edinmek, dua etmek de yardımcı olur bu süreçte.
yprum icin tesekkur ederim baskalarida psikiyatriste gitmemi soyledi ancak sorunda iste bu.Ben kimseyi bir sey anlatamam icimde firtinalar kopuyor ama milletin yuzune guluyorum insanlara sorsaniz benim icin dunyanin en guleryuzlu insani derler onlarla böyle şeyler konuşunca sok oluyorlar ben cook uzun zamandir boyleyim hem yalniz kalmak ihtiyacım var insanlarla bir araya gelince hemen kacasim geliyor durup dururken agladigim oluyor
Yemin ederim beni tarif ettin . kelin ilacı olsa başına surerdi diyorum allah yqrdmcn olsun bol bol dua etmerhaba buraya cok nadiren giren birisiyim ancak onceden açtığım konuları gorduyseniz ben hayatinda cok fazla sıkıntısı olan birisiyim. Cook uzun zaman bunlari kafama taktim taktim taktim ve psikolojim yerle bir oldu,sonrasinda sukretmeyi ogrendim ve basima ne gelirse gelsin eyvallah diyorum, Allah buyuk diyorum.
Ancak sorun su ki, ben biraktim..Hayati biraktim yani hicbir sey beni mutlu etmiyor mutsuzda etmiyor ben hep mutsuzum,cok mutlu anlarimda bile icime hemen huzun dusuyor, oyle yorulmuş hissediyprumki, yani saldim kendimi,ne yapmam gerekiyorsa onu yapiyorum umursamaz,bikkin..
Ne demek istedigimi anladiysaniz ne mutlu bana,sizlerden istedigim tek bir sey var ben ne yapabilirim,yani biraktim kendimi yasiyor olmam veya ölmüş olmam arasinda hic fark yok.
benim gibi birisi olmasi ne guzel ne diyim biz hep böyle mi gideceğiz bizim hayatimiz hep boyle melankolik mi olacak tuh bizeYemin ederim beni tarif ettin . kelin ilacı olsa başına surerdi diyorum allah yqrdmcn olsun bol bol dua et
inşallah gidebilirsem gideyim cok sagolunDoğrudan psikiyatriste gitmeyin. İlaçlık bir durum olmayabilir, doğrudan az bir şikayetinizi dinler ilaç verir gönderir. Ama çözüm daha derinlerde bir şeyse ilaçla çözülmez. Psikologa gidin, sizi dinleyecektir. Onlar bunun eğitimini aldığı için iyi bir psikolog sizi nasıl konuşturabileceğini bilir.
Şu sıralar aynı ruh halindeyim. Bence bunun altında içimizde yatan dışarıya vuramadığımız üzüntülerimiz var. en azından kendi adıma öyle düşünüyorum. Ne yapılabilir yorumların hepsini okuyacağım bende.merhaba buraya cok nadiren giren birisiyim ancak onceden açtığım konuları gorduyseniz ben hayatinda cok fazla sıkıntısı olan birisiyim. Cook uzun zaman bunlari kafama taktim taktim taktim ve psikolojim yerle bir oldu,sonrasinda sukretmeyi ogrendim ve basima ne gelirse gelsin eyvallah diyorum, Allah buyuk diyorum.
Ancak sorun su ki, ben biraktim..Hayati biraktim yani hicbir sey beni mutlu etmiyor mutsuzda etmiyor ben hep mutsuzum,cok mutlu anlarimda bile icime hemen huzun dusuyor, oyle yorulmuş hissediyprumki, yani saldim kendimi,ne yapmam gerekiyorsa onu yapiyorum umursamaz,bikkin..
Ne demek istedigimi anladiysaniz ne mutlu bana,sizlerden istedigim tek bir sey var ben ne yapabilirim,yani biraktim kendimi yasiyor olmam veya ölmüş olmam arasinda hic fark yok.
gerçekten de oyle yazmistimya bende bunca zaman hep icime ata ata kafaya taka taka en son kendimi yiktim ve bu ruhsuz karaktere burundumŞu sıralar aynı ruh halindeyim. Bence bunun altında içimizde yatan dışarıya vuramadığımız üzüntülerimiz var. en azından kendi adıma öyle düşünüyorum. Ne yapılabilir yorumların hepsini okuyacağım bende.
İnanın öyle bir psikoloji ki yataktan çıkmak istemiyorum. Sebebini biliyorum ama çözümünü bilmiyorum. Psikologa gitmek en mantıklısı galiba.gerçekten de oyle yazmistimya bende bunca zaman hep icime ata ata kafaya taka taka en son kendimi yiktim ve bu ruhsuz karaktere burundum
Öyle bir aglaya sim var ki sanki içim rahatlatacak yaşım küçük ama öyle ağır şeyler gecirdim ki ve bugün hayatta yapmam dedgim şeyi yaptım eşimin hatri için üzerine babannem hastalandı çok severim babannemi . ruhum öylesine daralıyor ki bogulacagimbenim gibi birisi olmasi ne guzel ne diyim biz hep böyle mi gideceğiz bizim hayatimiz hep boyle melankolik mi olacak tuh bize
İnanın öyle bir psikoloji ki yataktan çıkmak istemiyorum. Sebebini biliyorum ama çözümünü bilmiyorum. Psikologa gitmek en mantıklısı galiba.
Öyle bir aglaya sim var ki sanki içim rahatlatacak yaşım küçük ama öyle ağır şeyler gecirdim ki ve bugün hayatta yapmam dedgim şeyi yaptım eşimin hatri için üzerine babannem hastalandı çok severim babannemi . ruhum öylesine daralıyor ki bogulacagim
i
inşallah gidebilirsem gideyim cok sagolun
İlerlemesinden korkuyorum.Birde bardak falan fırlatıp kırmak istiyorum sanki içim rahatlayacak. Psikolojide yeri ne acaba merak ettim.ayni bende oyleyim sabah uyaniyorum diyorum kalksam ne yapacagimki zorla uyuyorum geri uyumasam dusune dusune yatakta saatlerimi geciriyorum
İlerlemesinden korkuyorum.Birde bardak falan fırlatıp kırmak istiyorum sanki içim rahatlayacak. Psikolojide yeri ne acaba merak ettim.
Hazırlanıp dışarı çıkmak bile işkence geliyor bana. Umarım güzel günlerimiz olur.ne olacagiz boyle benimde inanilmaz koşasim geliyor sirf kendimden kacmak icin dışarı gezmeye gittigim oluyor yazik bize gercekten yaa
inşallah..Hazırlanıp dışarı çıkmak bile işkence geliyor bana. Umarım güzel günlerimiz olur.
Bende sizin gibiyim.Senelerdir hiç mutlu değilim resmen menmunutyisizim.
Bugün oğularim bana ufak bir hediyeyle anneler günümü kutladilar ama ben yinede kalbimde mutluluk sevinc hissetmedim.
Çoook nankörüm hayata karşi.
Bir türlü şükran olmayi öğrenemedim.
Benimde hayattim bu yaşima kadar cok zor gecti.Zor seyler yaşadim ve maalesef ruh halimin bozukluğundan dolayi çocuklarima ve eşime zor anlar yaşattim.
Kendimi affedemiyorum .Bazen ben mutluğu hak etmiyorum diye düşünüyorum.Birde ben çok asi ve öfke kontrol bozukluğu var cabuk sinirleniyorum.Etrafi yikip yakiyorum.
Biliyorum bunlarin hepsi mutsuzluğumdan ve hayata hep negativ bakiş acisimdan.
Oysa Allaha şükür evine bana düşgün eşim var ,iki tane sağlikli oğlum var.Işim var evim var .Annem babam hayatta.ama gel gör ben mutsuzum.Buralardan kacip gitmek istiyorum .Tam olarak kendim için ne istediğimide bilmiyorum.Eşim bazen der sen önce kendini tani , sen ne istiyorsun nasil olsun onu öğren der ama bana herşey omkansiz geliyor.
Ben psiyaktariste gittim ilac kullandim.Bir sürü ilac kullandim .Biraz rahatlatiyor beni bunaltan düşünceler uzaktuyor fakat mutluluk vermiyordu.Kendimi bir nötre bir varlik gibi hisediyordum.
Ot gibi mecburi işlerimi yapiyordum .
Psikologada gittim fakat tavsiye ettiğini ben hayat standartlarimda uygulamda mümkün değildi.Anlatmak ve dinlenmek evet çok iyi geliyor.
Benim icin en iyisi seninle ayni rahatsizliği olan kişilerle görüşmek oluyor.Dertleşmek.
Içinizdeki firtinalari buraya yazin .Burada anlattin .Sizi anlayan birisi çikar.
Rol yapmayi birakin.Herkes ne kadar güler yüzlü demek yerine ahh bununda derdi varmiş dese nolur?
Içinizdeki sorunlari dökün.
Yarim dolu bardak gibiyiz üstüne dolduruldumu sadece bulaniyor.
Önce bardaği boşalmak ve sonra sag suyla doldurmak gerek.
Boşaltin kendinizi buraya .Ne varsa ne yoksa attin gitsin.
Yoksa ne dok. nede ilacin faydasi var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?