Zaten eşim işi kaynaklı haftanın 2-3 gecesi evde olmuyor. O yüzden evde olduğu günler biraz daha özen istiyorum. Yani işe yaramaz zaten ayrı da kalıyoruz
Zaten eşim işi kaynaklı haftanın 2-3 gecesi evde olmuyor. O yüzden evde olduğu günler biraz daha özen istiyorum. Yani işe yaramaz zaten ayrı da kalıyoruzCanım
Radikal bir karar al ..B planını devreye şok
Hani izleidginiz filmler bir işimize yarasın
Bir hafta eşinizden ayrı bir yere gidin başka birileri ile vakit geçirin ..ayrı kalın biraz birbirinizi ozleyin kıymetinizi bilin
Olabilir bu, başka bir mevzu için bunu yapmıştım bayağı pişman olmuştu sonrasında hiç aynı hatayı yapmadı.Telefonlarina cevab vermeyin ..Biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var deyin
Gizemli bir havaya bürünun
Hatırlasın bir karısı olduğunu
Varlığınızı ..
Yoklugunuzu
Eşinize çok odaklsinizZaten eşim işi kaynaklı haftanın 2-3 gecesi evde olmuyor. O yüzden evde olduğu günler biraz daha özen istiyorum. Yani işe yaramaz zaten ayrı da kalıyoruz
Haklısınız dikkat etmeye çalışacağımEşinize çok odaklsiniz
Sizden yana ayrılık olsun
Buna siz karar verin
Bağımlı maalesef, bu da hastalık, öyle sizin zorlamanızla olacak gibi değil. Önce kendisi isteyecek kurtulmayi, tum bağımlılıklar gibi... Keske terapi alsa. Bunun normal bir hobi olmadığını fark etmeli. Bence bu yuzden sizde meseleyi ciddi bir sekilde ele alin. Tavsiyem; hic kavga etmeden maç izlemediği bir sırada örneğin sofraya oturmadan önce 'yemekten sonra seninle önemli bir şey konuşmak istiyorum' diyin. Karşısınıza alın sakin ve kararli bir sekilde konusup sınırlarınızı keskin bir şekilde çizin. Aksi olmazsa evi terk edin.Arkadaşlar iyi akşamlar.
Haklı mıyım haksız mıyım bilmiyorum yardımlarınızı bekliyorum.
Eşimle 3 yıldır evliyiz, severek evlendik, çocuk yok.
Son 4-5 aydır tartışmalarımız arttı, tartışmayı cıkaran taraf benim ama kendimce nedenlerim var. Çünkü şurama kadar geldi artık.
Maç-telefon ikileminden kurtulamıyoruz. Yani 24 saat Twitter’dan maç haberleri takip etse bıkmaz. Cafeye gideriz alır telefonu Twitter bakar canım telefonu bırak derim önemli bişey bir dakika der öyle bırakır. Kendi tuttuğu takımın maçını kaçırmasın ona okeyim ama o akşam 10da maç varsa 7-8den itibaren başlar haberleri yazıları yorumcuları izlemeye sonrasında da izler geceye kadar. Ya şurama kadar geldi. Yurtdışı tatilindeydik akşam arkadaşlarla eğlenmeye çıkacağız maç izliyor bitmedi diye 2 saat geç katıldık. Az önce de tvde dizi izlicektik aşkım dedim (10dan beridir maç şeylerine bakıyor yarınki) tamam canım izleyelim dedi. Telefonu bıraktı. 5dk sonra önemli birşey var dedi (aylık maç fikstürüymüş) ben de kızıp yatak odasına geldim. 10 dk sonra geldi sarılıyor hadi izleyelim diye ama ben bıktım kesmiyor yani beni benim de alanım var diyip duruyor ama ben bagımlı gibi sürekli Türk dizisi mi izliyorum da hayatımızın merkezinde ya salak telefonun ya da salak maçın var. Sarılmasına karışlık vermeyince bıktım kaprislerinden diye o söyleniyor sürekli tartısıyoruz bu mevzudan. Küçük çocuk musun ya bıktım bıktım. Yine bir tatil planı yapıyoruz, o akşam maç varsa sen otelde kalırsın ben maç izlerim diyor. Sürekli sesler yükseliyor cok sıkıldım. Pazar kahvaltı yapıyoruz kahvaltının ortasında Twitter’a bakmaya gitti. Yani böyle değildi değişiyor muyuz bilmiyorum. Çok yoruldum artık tartışmak istemiyorum tükendiğimi hissediyorum. Resmen ondan zaman dileniyor gibiyim. Önceden böyle değildik, hatta bir yerde otururken sürekli telefonla ilgilenen çiftlere falan o da laf ederdi iletişim önemli diye, artık eskisi gibi konusmuyoruz gibi hissediyorum, çok üzülüyorum, ağlayarak yazıyorum bunları.
Konuştum, sonu tartışmayla bitiyor. Abarttığımı söylüyor. Alanınının olmadığını söylüyor, sıkboğaz ettiğimi. Evi sadece boşanırsam terk ederim ona ders vermek için değil o yüzden sabrımı zorluyorum sanırım.Bağımlı maalesef, bu da hastalık, öyle sizin zorlamanızla olacak gibi değil. Önce kendisi isteyecek kurtulmayi, tum bağımlılıklar gibi... Keske terapi alsa. Bunun normal bir hobi olmadığını fark etmeli. Bence bu yuzden sizde meseleyi ciddi bir sekilde ele alin. Tavsiyem; hic kavga etmeden maç izlemediği bir sırada örneğin sofraya oturmadan önce 'yemekten sonra seninle önemli bir şey konuşmak istiyorum' diyin. Karşısınıza alın sakin ve kararli bir sekilde konusup sınırlarınızı keskin bir şekilde çizin. Aksi olmazsa evi terk edin.
Konuştum, sonu tartışmayla bitiyor. Abarttığımı söylüyor. Alanınının olmadığını söylüyor, sıkboğaz ettiğimi. Evi sadece boşanırsam terk ederim ona ders vermek için değil o yüzden sabrımı zorluyorum sanırım.
Bunu planlı programlı düşünüp yapmam gerekiyor artık sanırımTekdir ile uslanmayanin hakkı kotektir
Evi terk gibi düşünmeyin çok basit olur bu
Biraz strateji yürütun illa sabrinizin sonunu beklmeyin birşey yapmalisiniz ters köşe olsun
İklim değişikliği gibi düşünün
Aynen şimdi uyuyalım yarına kafamız çalışırBunu planlı programlı düşünüp yapmam gerekiyor artık sanırım
Yabanci bir cocuk psikoloğunun bir videosunu izlemiştim. Koltukta zıplama diye bağırdigi bir ornek gösteriyor. Bayagi yüksek bir sesle zıplama diye çocuğa bağırmak ondan bir şey yapmasını istemek oluyormuş. Bu bir rica imiş. Bu şekilde sınır cizemezmişiz. Oraya gidip koltuktan indirip bu şekilde oynadığı için odasında oynaması gerektiğini söyleyin gibi bir örnek vermişti. Sizin bir şey yapmaniz gerekiyor o sınırı çizmek için kısaca. Özetle benim bahsettiğim ciddi konuşma beyefendinin hala 'alanım' falan diye saçmalayacagı bir şeye dönüşmemeli. Yoksa bu gün değil yarın zaten boşanacaksiniz. Ne kadar severseniz sevin böyle gitmez. Çocuk olduğunda daha da kötü. Yarın evi terk de etseniz laçka olmus bir yere döner. Bir anlamı olmaz.Konuştum, sonu tartışmayla bitiyor. Abarttığımı söylüyor. Alanınının olmadığını söylüyor, sıkboğaz ettiğimi. Evi sadece boşanırsam terk ederim ona ders vermek için değil o yüzden sabrımı zorluyorum sanırım.
Aynı bizim ev ben 11 yıldır evliyim değişmedi bir tane evladım var başka yapmadım. Geçen yaz evden gönderdim git ne istediğine karar ver ona göre hareket et dedim paşa paşa döndü şu an ben ne dersem oArkadaşlar iyi akşamlar.
Haklı mıyım haksız mıyım bilmiyorum yardımlarınızı bekliyorum.
Eşimle 3 yıldır evliyiz, severek evlendik, çocuk yok.
Son 4-5 aydır tartışmalarımız arttı, tartışmayı cıkaran taraf benim ama kendimce nedenlerim var. Çünkü şurama kadar geldi artık.
Maç-telefon ikileminden kurtulamıyoruz. Yani 24 saat Twitter’dan maç haberleri takip etse bıkmaz. Cafeye gideriz alır telefonu Twitter bakar canım telefonu bırak derim önemli bişey bir dakika der öyle bırakır. Kendi tuttuğu takımın maçını kaçırmasın ona okeyim ama o akşam 10da maç varsa 7-8den itibaren başlar haberleri yazıları yorumcuları izlemeye sonrasında da izler geceye kadar. Ya şurama kadar geldi. Yurtdışı tatilindeydik akşam arkadaşlarla eğlenmeye çıkacağız maç izliyor bitmedi diye 2 saat geç katıldık. Az önce de tvde dizi izlicektik aşkım dedim (10dan beridir maç şeylerine bakıyor yarınki) tamam canım izleyelim dedi. Telefonu bıraktı. 5dk sonra önemli birşey var dedi (aylık maç fikstürüymüş) ben de kızıp yatak odasına geldim. 10 dk sonra geldi sarılıyor hadi izleyelim diye ama ben bıktım kesmiyor yani beni benim de alanım var diyip duruyor ama ben bagımlı gibi sürekli Türk dizisi mi izliyorum da hayatımızın merkezinde ya salak telefonun ya da salak maçın var. Sarılmasına karışlık vermeyince bıktım kaprislerinden diye o söyleniyor sürekli tartısıyoruz bu mevzudan. Küçük çocuk musun ya bıktım bıktım. Yine bir tatil planı yapıyoruz, o akşam maç varsa sen otelde kalırsın ben maç izlerim diyor. Sürekli sesler yükseliyor cok sıkıldım. Pazar kahvaltı yapıyoruz kahvaltının ortasında Twitter’a bakmaya gitti. Yani böyle değildi değişiyor muyuz bilmiyorum. Çok yoruldum artık tartışmak istemiyorum tükendiğimi hissediyorum. Resmen ondan zaman dileniyor gibiyim. Önceden böyle değildik, hatta bir yerde otururken sürekli telefonla ilgilenen çiftlere falan o da laf ederdi iletişim önemli diye, artık eskisi gibi konusmuyoruz gibi hissediyorum, çok üzülüyorum, ağlayarak yazıyorum bunları.
Tatile çıktığınızda falan ben olsam Tek başıma keyfince takılırdım. Bosverin kendi başınıza birseyler yapın bakalım ne yapacak ya da evde bunu uygulayın. Yalniz kalınca belki anlar hatasınıYok düşünmüyoruz zaten , kucağımda çocukla ilgi dilenme niyetim yok
Hayır 90 dakika sonra skoru öğrenebileceksin zaten neden böyle yapıyorsun ki tatilini zehir etme di mi?Tatile çıktığınızda falan ben olsam Tek başıma keyfince takılırdım. Bosverin kendi başınıza birseyler yapın bakalım ne yapacak ya da evde bunu uygulayın. Yalniz kalınca belki anlar hatasını
Ağustosta konuştum biraz yumuşak şekilde haklısın falan dedi, işte en azından yatak odamıza telefonla girilmesini istemiyorum, şudur budur okeyledi, önceki gece 1 saat telefonla oyalandı yatakta sabahta işe geç kaldı ben laf söyleyince herseye söylenen oluyorum.Yabanci bir cocuk psikoloğunun bir videosunu izlemiştim. Koltukta zıplama diye bağırdigi bir ornek gösteriyor. Bayagi yüksek bir sesle zıplama diye çocuğa bağırmak ondan bir şey yapmasını istemek oluyormuş. Bu bir rica imiş. Bu şekilde sınır cizemezmişiz. Oraya gidip koltuktan indirip bu şekilde oynadığı için odasında oynaması gerektiğini söyleyin gibi bir örnek vermişti. Sizin bir şey yapmaniz gerekiyor o sınırı çizmek için kısaca. Özetle benim bahsettiğim ciddi konuşma beyefendinin hala 'alanım' falan diye saçmalayacagı bir şeye dönüşmemeli. Yoksa bu gün değil yarın zaten boşanacaksiniz. Ne kadar severseniz sevin böyle gitmez. Çocuk olduğunda daha da kötü. Yarın evi terk de etseniz laçka olmus bir yere döner. Bir anlamı olmaz.
Kardeşim eşiyle ortak yapacak bir şey bulamadıkları ve eşinden sıkılmaya başladığı için siyasi tartışma programı bağımlısı olmuştu. Sonra da boşandılar zaten.Arkadaşlar iyi akşamlar.
Haklı mıyım haksız mıyım bilmiyorum yardımlarınızı bekliyorum.
Eşimle 3 yıldır evliyiz, severek evlendik, çocuk yok.
Son 4-5 aydır tartışmalarımız arttı, tartışmayı cıkaran taraf benim ama kendimce nedenlerim var. Çünkü şurama kadar geldi artık.
Maç-telefon ikileminden kurtulamıyoruz. Yani 24 saat Twitter’dan maç haberleri takip etse bıkmaz. Cafeye gideriz alır telefonu Twitter bakar canım telefonu bırak derim önemli bişey bir dakika der öyle bırakır. Kendi tuttuğu takımın maçını kaçırmasın ona okeyim ama o akşam 10da maç varsa 7-8den itibaren başlar haberleri yazıları yorumcuları izlemeye sonrasında da izler geceye kadar. Ya şurama kadar geldi. Yurtdışı tatilindeydik akşam arkadaşlarla eğlenmeye çıkacağız maç izliyor bitmedi diye 2 saat geç katıldık. Az önce de tvde dizi izlicektik aşkım dedim (10dan beridir maç şeylerine bakıyor yarınki) tamam canım izleyelim dedi. Telefonu bıraktı. 5dk sonra önemli birşey var dedi (aylık maç fikstürüymüş) ben de kızıp yatak odasına geldim. 10 dk sonra geldi sarılıyor hadi izleyelim diye ama ben bıktım kesmiyor yani beni benim de alanım var diyip duruyor ama ben bagımlı gibi sürekli Türk dizisi mi izliyorum da hayatımızın merkezinde ya salak telefonun ya da salak maçın var. Sarılmasına karışlık vermeyince bıktım kaprislerinden diye o söyleniyor sürekli tartısıyoruz bu mevzudan. Küçük çocuk musun ya bıktım bıktım. Yine bir tatil planı yapıyoruz, o akşam maç varsa sen otelde kalırsın ben maç izlerim diyor. Sürekli sesler yükseliyor cok sıkıldım. Pazar kahvaltı yapıyoruz kahvaltının ortasında Twitter’a bakmaya gitti. Yani böyle değildi değişiyor muyuz bilmiyorum. Çok yoruldum artık tartışmak istemiyorum tükendiğimi hissediyorum. Resmen ondan zaman dileniyor gibiyim. Önceden böyle değildik, hatta bir yerde otururken sürekli telefonla ilgilenen çiftlere falan o da laf ederdi iletişim önemli diye, artık eskisi gibi konusmuyoruz gibi hissediyorum, çok üzülüyorum, ağlayarak yazıyorum bunları.
Soruyorum sıkıldın mu diye yok diyor, telefonlardan uzakken çok güzel keyifli zaman geçiriyoruz. Neden böyle oldu bilmiyorum. İkinci paragrafınız çok doğru, öyle yapıyorum biraz. Son paragrafınız üzerinde çalışıp konuşacağım sanırımKardeşim eşiyle ortak yapacak bir şey bulamadıkları ve eşinden sıkılmaya başladığı için siyasi tartışma programı bağımlısı olmuştu. Sonra da boşandılar zaten.
Siz eşinize yetişkin gibi değil de sizi dinlemeyen bir çocukmuş gibi davranıyorsunuz gibi gözüküyor.
Kırıldığınızı, üzüldüğünüzü ifade ederek değil, bu bağımlılığının evliliğinize ciddi zararlar verdiğini anlatarak ifade etmelisiniz.
İşte ben böyle biri değilim, beni rahatsız ediyor. Yemeğe çıkmışsak, kahveye cıkmıssak oturup sohbet etmek tercihim olur telefona gömülmek değil. Zaten bu şekilde devam ederse ayrılırız muhtemelen.Takılmayın ya benim eşimde öyle evde de ayrı odalarda takılırız o sürekli maç takip eder sadece futbol değil ilgilendiği farklı spor dalları da var, kendide sporla ilgileniyor zaten, bende dizi yada film izlerim bazen kitap okurum. Dışardada elinden tel düşmez ama beni rahatsız etmiyor biz böyle iyiyiz sizde biraz bireysel takılmayı mı öğrenseniz acaba ????
Eşin seni sindirmiş galiba bunun normal olduğuna ama hiç normal değil. Bireysel takılmak böyle bir şey değil. Evde ayrı takıldığınız sadece haftada 1-2 akşam ise evet olabilir ama daha fazlası değil. Hele dışarda telefonla takılmak ne demek? Dışarıya sosyalleşmek için çıkmaz mı eşler birlikte bi kahve eşliğinde sohbet etmek için. Eşin sürekli telefonla ilgili ise nasıl mutlu olabilirsin ki, adam senle ilgili değil?Takılmayın ya benim eşimde öyle evde de ayrı odalarda takılırız o sürekli maç takip eder sadece futbol değil ilgilendiği farklı spor dalları da var, kendide sporla ilgileniyor zaten, bende dizi yada film izlerim bazen kitap okurum. Dışardada elinden tel düşmez ama beni rahatsız etmiyor biz böyle iyiyiz sizde biraz bireysel takılmayı mı öğrenseniz acaba ????
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?