Değişken duygu durumum

belkiimm .!.:

Başlıkta da belirttiğim gibi sürekli değişen bir duygu durumu haline geçtim aslında daha öncede vardı ama en azından dakikada bir değişmiyordu..sabah başka akşam baskaydim..şimdi abartısız söylüyorum bir saniyem bir saniyemi tutmuyor... örneğin bu sene annemlere gideceğim diyorum uzakta yaşıyorlar içime bir mutluluk kaplıyor bir saniye sonra gidipte ordada oturcaksin boşver deyip sıkıntıya düşüyorum ya da bir kahve kurabiye yapayım da mutlu olayım diyorum bir saniye sonra kilo alacaksın boşver diyorum kendi kendime sürekli ablukaya alıyorum bu psikolojik bir rahatsızlık mi?ya da ben ne yapmalıyım gerçekten motive edici her şeyi hayatımdan çıkarmak beni karanlığa sürüklüyor..bir bilen varsa bana da el atarsa sevinirim..not:aslında ayrıntılı anlatım ama gerçekten beni ciddiye alın diye belirtmek istiyorum bu duygu beni öldürüyor..

Genişletmek için tıkla...

belkiimm .!.:

Başlıkta da belirttiğim gibi sürekli değişen bir duygu durumu haline geçtim aslında daha öncede vardı ama en azından dakikada bir değişmiyordu..sabah başka akşam baskaydim..şimdi abartısız söylüyorum bir saniyem bir saniyemi tutmuyor... örneğin bu sene annemlere gideceğim diyorum uzakta yaşıyorlar içime bir mutluluk kaplıyor bir saniye sonra gidipte ordada oturcaksin boşver deyip sıkıntıya düşüyorum ya da bir kahve kurabiye yapayım da mutlu olayım diyorum bir saniye sonra kilo alacaksın boşver diyorum kendi kendime sürekli ablukaya alıyorum bu psikolojik bir rahatsızlık mi?ya da ben ne yapmalıyım gerçekten motive edici her şeyi hayatımdan çıkarmak beni karanlığa sürüklüyor..bir bilen varsa bana da el atarsa sevinirim..not:aslında ayrıntılı anlatım ama gerçekten beni ciddiye alın diye belirtmek istiyorum bu duygu beni öldürüyor..

Genişletmek için tıkla...

belkiimm .!.:

Başlıkta da belirttiğim gibi sürekli değişen bir duygu durumu haline geçtim aslında daha öncede vardı ama en azından dakikada bir değişmiyordu..sabah başka akşam baskaydim..şimdi abartısız söylüyorum bir saniyem bir saniyemi tutmuyor... örneğin bu sene annemlere gideceğim diyorum uzakta yaşıyorlar içime bir mutluluk kaplıyor bir saniye sonra gidipte ordada oturcaksin boşver deyip sıkıntıya düşüyorum ya da bir kahve kurabiye yapayım da mutlu olayım diyorum bir saniye sonra kilo alacaksın boşver diyorum kendi kendime sürekli ablukaya alıyorum bu psikolojik bir rahatsızlık mi?ya da ben ne yapmalıyım gerçekten motive edici her şeyi hayatımdan çıkarmak beni karanlığa sürüklüyor..bir bilen varsa bana da el atarsa sevinirim..not:aslında ayrıntılı anlatım ama gerçekten beni ciddiye alın diye belirtmek istiyorum bu duygu beni öldürüyor..

Genişletmek için tıkla...