Değişmeye karar verdim

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
En kötü olabilecek şeyi düşündüğün de o durumda ne yaparım diye planlarsan korkuların ve olumsuzlukların sonucunda ne yaparım sorusuna cevap buldugun için bir daha kötü düşünmemiş olacaksın.
Biraz karışık oldu anlatımı ama örnek verecek olursam bir kadın aldatilirsam ne yaparım diye düşündüğün de mesela mesleğim var şu ile gidersem hem daha kolay unuturum hem işim olur çalışırım çocuk varsa ona da şu bakar gibi planlar yaparsa hep aldatilirim korkusu olmaz -kimse vazgeçilmez değil ilkesi doğrultusunda- bu da pozitifligi doğurur.
 

Evet kesinlikle kendime korku yaratıyorum olumsuz düşünceler korku panik bitmişlik
 
Bu biraz da kişinin kendisine duyduğu öz güven aslında bende o da bitmiş halde. Mesela aldatıldığımı da düşündüğüm zaman güzel kızım ki etrafımda herkes böyle söyler sevgilim 2 yıldır ne kadar güzel oldumu söylerdi son aylarda sustu bişey demiyor ama bunları düşünüp aldatırsa kendi kaybeder diyemiyorum allahım o kızlar çok güzel niye çirkinim hemen öakyaj yapayım beğensin beni gibi 12 yaş ergen moduna giriyorum işte ben bundan kurtulmak istiyorum
 
Probleminiz bosverememek b planı kuramamak biri aldatsa mesela sen dünyaya o adam için gelmedin ya dünyanın sonu mu elinden tutacak başka bir şey çıkıyor özgüveni yerlerde olan biri olarak yazıyorum bunu bir defa gitmeyi secenek olarak görünce biniyorsun kıymet e derler ya kapının koluna uzanacak yasa gelince gitmeyi öğrenir insan diye kapının koluna en başta uzandigini bilsin karşındaki..
Hayatında en kötü olabilecek şey olsa mesela ölmez sin dimi acı çekmekten.. ben ölmem en azından derim ki kimseye kaldirabileceginden fazla yük vermez Yaradan ve hiçbir acı gün geçtikçe artmaz..
 
Güzel olduğumu söyleyen pek azdır ama bağımlılık yaptığımı biliyorum ben ondan içimi severler vazgeçilsem biraz üzülürüm belki ama ölmem karalar bağlamam yani hayat felsefem bu galiba
 
Tabiki öyle ama ben kendimi bunu anlatamıyorum yani yapacağım tek şey aağlamak içimden ona yalvarmak geliyor tiriyorum ağlıyorum. Bişey olduğu da yok sadece zor zamandan geçiyoruz bana karşı biraz öesafeli ama soruyorum seviyorum aşığım niye ayrılayım ki diyor anlamıyorum. Okulda mesela diğer kızları hep kendimdwn güzel görürüm. Bende bakımlıyımdır ama ne yapsam değişmeyecek bir çirkinliğim var sanki özetle özgüvenimi yitirdim ben
 
Kendinizi iyi hissettirecek bir şeyler yapmalısınız o zaman güzel şeyler paylaşılacak bi arkadaş bi kitap veya sevdiğiniz bir yere gidin ya da uyumayacaginizdan emin oldugunuz bir yerde saatlerce düşünün sadece ihtimaller yaşadığınız hayatınızın güzelliği veya olumsuz tüm yönleri en son sizin gibi düşünmemin üstünden 3 sene geçti galiba evlilik arafesindeydim. .
Zaman zaman böyle depresyon girişlerinde olabiliyoruz hepimiz yasanacaklardan kaçamayız neticede..
 
Ben cocukken basladi saniyorum benim olumsuz dusunmeye egilimim. Cok disari dönük cok sosyal bir cocuk degildim ki hala da oyleyim diyemem. Herseyi dert eder, her seyi kötüye yorardim. Kardeslerimin karakterleri farkliydi, ben ne kadar sessizsem onlar oylesine disa donuk gulen cocuklardi. Cok stres yapardim kendime niye onlar gibi olamiyorum diye. Sonra sonra duzelmeler oldu, herseyi daha az kafaya takar oldum. Cogu zaman oluruna birakiyordum. Iyi gidiyordum mutlu oldugumu hissediyordum hatta. Boyle hissettigimin ertesi gunu kardesim feci bir sekilde canini teslim etti. Dunyam basima yikildi. Hersey gozumun onunde oldu ve benim elimden hicbir sey gelmedi. Eski halime geri döndüm. Daha beter oldum. Kendime zarar vermek istedim. Tedavi de gordum biraz ise yarasa bile hala mutlu olacagim zamanlarda cok kotu birsey olacakmis, cok mutsuz olacak misim hissi pesimi birakmiyor. En ufak seyleri sorun edebiliyorum buyutuyorum buyutuyorum. Saglimi da etkiliyor bu durum. Annem ise tam tersim oyle positif ki. Hala hayata 4 elle tutunuyor. Dustugumde hep annem kaldiriyor beni. O evladini kaybetti ama oyle guclu ki. Okulumu kardesimin olumu sebebiyle birakmistim annem cok destekcim oldu diplomami aldim. Birsey olsa duzelecek iyi olacak diyor. Annemi de uzuyorum. Kocaman kadinim, 34 yasindayim.

Son zamanlarda beni eskiden en cok ne mutlu ederdi diye dusunmeye basladim. Kitap okuma aliskanligim geldi aklima. Gecenlerde en sevdigim yazarin yeni cikmis bir kitabini aldim. Okuyup birakirim diye dusundum ama 600 sayfalik kitabi 3 gunde bitirdim. Okumayi yeniden kesfetmis gibiyim. Yaz icin liste yapiyorum kendime. Bol bol okumak kafami dagitmak icin. Farkettim kendime de olumlu yansiyor. En azindan kafami baska alemlerde diyarlarda gecen hikayelerle mesgul ediyorum. Kucuk mutluluklar bile yeterli. Belki sizinde sizi mutlu eden seyler vardir. Belki benim gibi bir cikis kapisi bulursunuz. Cunku bu sekilde sadece kendimizi degil etrafimizdaki sevdigimiz insanlari da uzuyoruz.
 
Oncelikle basiniz sagolsun,basedilmesi cok zor bir aci..anne'nizide cok takdir ettim dogrusu maneviyati cok guclu bir kadinmis,malesef bizim inanc kaliplarimizda yerlesmis bir duygu durumu bu aslinda "ayy cok guldum yaa kesin agliyacam"asla iliklerimize kadar mutlulugu yasayamamak,cunku ardindan illaki uzulecez duygusu ve butun bunlar" hic guzel birseyi haketmiyoruz"kalibindan kaynaklaniyor,ardindan inanilmaz bir korku ve endise..ne kadar aci bir tablo degilmi?
Isin ozu inanc kaliplarimizi degistirmekle,hayata,yasanan acilara ve hatta olüme bile bakis acimizi degistirerek baslayabiliriz diye dusunuyorum,buda gercekten guclu bir maneviyatla olusacak seyler..isimiz zor vesselam,ama imkansiz degil...
 
Dusuncenize saygi duyuyorum size gore mantikli olabilir,ama ben sahsen bu anlattiginiz ornegin pozitiflik dogurduguna katilmiyorum..neden derseniz,duygularin bir enerjisi olduguna inanirim ve titresimi olduguna,kelimelerin yasanan duygularin yogunluguna gore cok cekim gucu olduguna inaniyorum..korkularimizi yogun yasadigimizda ve ona odaklandigimizda kendimize cekeriz,sizin verdiginiz ornekle bagdastiracak olursak,ya aldatilirsam korkusunu sanki aldatilmis gibi cozum ve care arama plan yapma durumuna getirirsem zaten korkumu canli tutmus ve hatta yasamis cozumunu bulmus oldugum icinde hizla kendime cekmis olurum,bilmem anlatabildimmi?
Ve diger turlu korkuma yenik dusmeden,olmamis bir sey icin endise etmemin,beynimi boyle negatif birsey icin mesgul etmemin bir anlami yok..mevcut durumuma dort elle sarilir korkumun uzerine giderim,cunku bir seye ne kadar ehemmiyet verirsen o cogalir..dedigim gibi sadece kendi penceremden bakarak yorum yaptim,fikrinize dusuncenize saygi duyuyorum:)
 
Instagram hesabınız varsa ordaki psikoloji sayfalarını, psikolog ve psikiyatrlarin kendi hesaplarını takip edebilirsiniz. Böylece her gün bir sürü olumlu cümle ve olumlu anıları okumuş olursunuz. Bu bana iyi geliyor. Fikir vermek istedim:)
 
Bende size katılıyorum bu konuda
 
Evet bu mantıklı yapcam tabiki
 
Ben de aynı durumdayım Takipteyim
 
Değişim yanlızca gelişerek olursa olumlu yönde etkiler sizi. Kendinizi geliştirmeden, gireceğiniz değişimin size bir faydası olmayacaktır ne yazıkki.
Bunın için yapmanız gerekenler öncelikle çok fazla kitap okumaktan geçiyor, örneğin tarih kitapları, mesnevi vb. Yeni yerler keşfetmeniz, tarzınızı değiştirmeniz(şu andaki tarzınız nasıl bilmiyorum ama radikal bi değişimden bahsediyorum) boş vakitlerinizi bazen sadece boş geçirip kendinizi dinlemeniz lazım. Eğer çalışmıyor, okumuyorsanız evde etkinlikler yapabilirsiniz. Bütün bu değişim sürecinden kendinizi geliştirerek çıktıktan sonra:
Olumsuz düşüncelerinizi pozitife çevirmek adına, kötü şeyler olacak gibi düşündüğünüzde 10snlik bi es verip, kendinizi çok huzurlu, mutlu bi insan olarak düşünüp, karşınızdaki insanında hata paylarını göz ardı etmeyip "sana güveniyorum" imajını vermelisiniz. Bu en başta kendinize duyduğunuz güvenden gelmeli.
Karşı cinsle olan ilişkinizde özellikle fazla paranoyak ruh hali ilişkiyi dengeleyemez. Sürekli kendini açıklamak zorunda bıraktığın insanları teker teker kaybedersin. Fazla melankolik olmaya ne gerek var. Sen ilişkinde karşındaki insanın, karşısına çıkabilecek en mükemmel insan olduğunu düşünüp, ara sıra kendini şımartabilirsin. Kadınların fıtratında vardır. Şımarmak ve şımartılmak her kadının doğal hakkıdır:) siz özelsiniz ve sizi yapan bazı özelliklerinizden şikayet eden insanları ve özellikle siz istemediğiniz halde sizi değişime iten insanları hayatınızdan çıkararak değişimini katkı sağlarsınız. Zira insanı en yıpratan şeydir, sürekli kendini değiştirmeniz isteyen insanlar. Ayrıca davranışlar gelişerek düzelebilir, lakin karakter öz benliğinizdir, sizsinizdir! Ne kadar değiştirdiğini düşünsenizde bi yerde patlak verir. Ve yine siz olmak zorunda kalırsınız.
 
Seni olumsuz şeyler dusunmeye iten şey belki karsidakinden kaynaklanıyordur .belki onun davranışları düşünceleri yanlıştır. Neden kendine bu kadar yukleniyorsun? Her konuda her zaman mi olumsuzu görüyorsun?
 
ilgilendiginiz bir swy yokmu. okul is yada hobi. bos vaktim cokken bende alinganlasiyorum esimi ariyorum isi var konusamiyo kendimi kotu hissediyorum. oysaki ben calisirken mesgule alip dururdum onu. tavsiyem kwndinizi mesgul edecek seyler bulun. inanin cok degisiyo.
 
Insan ne şekilde inanirsa öyle yaşıyor diyelim o zaman sizin söylediğiniz şekilde düşünecek olursak çok sevdiğin bi insanın hiç olmeyecegini düşünürsek olmeyecek diyemeyiz sonuçta di mi kendi yaşam tarzım bana gerçekçilik ve pozitiflik doğuruyor diye bende size saygı duyduğumu belirtmek isterim
 
İşte bu benim terapi şeklim :)
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

B
Boşanmak istiyorum yavrum var ailemi ve onu üzmemek için karar veremiyorum yardım edin lütfen
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
2K
Umurumdaydi
U
K
Çocuğum olduktan sonra yaşadığım pişmanlık hissi…
3 4 5
Yorumlar
96
Görüntüleme
5K
cakiltasi061
C
K
Boşanmış çocuklu bir adamla evlendim
21 22 23
Yorumlar
456
Görüntüleme
17K
yubarikavunu
Y
6 TÜP BEBEK DENEMESİ SONRASI GEBELİK MÜJDESİ
Yorumlar
16
Görüntüleme
1K
Mavibirkalp
M
M
Ankara Bahçeci tüp bebek merkezi
Yorumlar
15
Görüntüleme
758
meyus61
M
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…