ben varım. Bu vesile ile grubada yazmış olayım. Geçen sene 39+2 de dekolman sebebiyle kayıp yaşadım. Dayanması sabretmesi çok zor günlerdi benim için. Sonra doktor kontrolleri genetik testler hepsini yaptırdım. Altta yatan bir sebep bulamadılar. Zaten hamileliğimde de bir sorun yoktu hatta mükemmel güzel geçen bir gebelikte ama kaybettim. Sonrasında 2.5-3 ay sonra hamile kaldım. Tabi doktor eşliğinde karar verdim ve dikişlerimi kontrol ettirerek. Hamilelik sürecinde çok dikkat ettim. Karbonhidrat ve şeker asla yemedim ve sık sık tansiyon takibi yaptım. Sık doktor kontrollerine gittim. 4 kiloyla hamileliğimi tamamladım ve kaybettiğim bebeğimin senes dolmadan bu bebeğimi çok şükür kucağıma aldım. Sizlere de Umut olur inşallah. Yaşadığımız kayıplar dayanılması zor acılar gerçekten. Yaşamayanın anlayacağı bir acı değil. Allah sabrımızı artırsın ama umutsuz kalmayın. Yeni bir bebek yaşanılan acılara sünger çekiyor. İnsan Yeni bebeğini kaybettiği bebeğinin yerine de öpüp koklayınca iyileşiyor.