Kafayı yemek üzereyim. Sakın bana gururdan da hayatta daha önemli şeyler olduğundan da bahsetmeyin. Nasıl bir psikolojide olduğumu anlatamam çünkü. Flört ettiğim biri vardı ve bir ay önce konuşmayı kestik. Ben bir anlık sinirle birdaha asla konuşmayalım vs dedim. O günden beri bana cevap vermiyor. Benim haklı olduğum yönler de vardı onunda. Sürekli düşünüyorum nerde hata yaptım diye.
düşünüp ona hak verdim ve özür diledim mesajlarımı okumadı bile. Sadece bir kez konuşmak istiyorum dedim, istemiyorsan da söyle beklemeyim dedim cevap vermedi. Cevap vermedikçe inadına mı yapıyor diye kendimi suçladım. İki gün önce arkadaşımdan aradım açtı. Şu an müsait değilim dedi gerçekten müsait değilim diye ekledi , yanlış anlama der gibi. Müsait olduğunda arar mısın dedim tamam ararım dedi. Aramadı, bende ağzıma geleni yazdım artık , konuşmak istemiyorsan bunu söyleyebilirsin, iki kelime söylemeni bekliyorum gibi gibi. Ve buna dahi cevap vermedi.
O böyle sustukça ben deliriyorum , sinir krizi geçiriyorum saçımı başımı yoluyorum. Bir ayda saçlarımda beyaz çıktı ilk defa. Nasıl kurtulucam ben bu halden nolur yardım edin.
istemiyor olabilir konuşmak zorunda da değiliz. Ama bir insan bu şekilde neden susar, acı çekmemden zevk mi alıyor. Resmen hasta oldum sürekli ağlıyorum, birşey söyleyin lütfen
biraz ego meselesi, şimdi sorsanız hala ben onda farklıyımdır 
