Eşimle tartışmamizin saçmalığı.
Kızım beş buçuk yaşında.
Markete girdik.
Dediki arkadaşlarima çikolata alabilir miyim.yarin sınıfta dağıtmak için
Eşim dedi
Hep niye sen dağıtıyorsun.
Boş ver.
Geçen kızım yine istemiş ti yine aynısı nı demiş ti.
Ki yıl boyunca en fazla 3 dür götürdügu ki ben hep alırım gönderirim istediğinde.
Ana sınıfinda.
Çoğu gün elinde bir şeyler ile gelir arkadaşim dağıttı diye.
Kızdım niye çocuga öyle diyor sun diye.
Bağırdı çağırdı ne var bunda diyor.
Baktım laf anlatamıyorum çıktım odadan.
Çocuğa bencilli ogretmiyor mubya bu davranış lar.
Eve gelmeden önce kızım açık tibir yerde durduk bir şeyler yedirmek için kızım yaşlarında bir çocuk geldi açım dedi elinde de yarım patates vardı (burger kingde ki küçük boy)
Eşime söyledi eşimde elinde patates varını ye dedi.cocuk burger istiyorum dedi yok dedi ben yemek yemiyor dum sadece içecek içiyordum bunu istermisin dedim ewet dedi verdim .
Başka masaya gitti burger istiyorum dedi adam hemen o kadar şefkat le AA hemen alalım dedi.gitti aldı verdi yedi güzel çocuk.
Bende eşime dedim keşke biz alsaydık.
Patates i vardı.
İçecek verdin ya dedi yedi .
Şuan elimde kalabilir o kadar nefret ediyorum.
Hep kızıma der tutumlu ol verme etme bla bla tamam zor bir çocukluk yaşamış çok zor yeri gelmiş aç kalmışlar ama şimdi iyisin çık artık o kıtlık bilincinden ve adam cikkkkk
Bize karşı kendine karşı hiç öyle değil ama birine yardım ediyim.Demez bunu ezik lik aptallık saflık olarak gorur