Merhaba 8 yıllık evliyim ve zaten yolunda gitmeyen bir evliliğim vardı. Depremi en ağır yaşayan illerden birinde yaşıyorum. Depremde evimiz ağır hasarlı olduğu için giremedik ve öylece bırakıp yakınlarımıza gittik. Tabi depremden annemler, ablamlar, abimlerin evleri de ağır hasar almıştı. Biz de evi az hasarlı olan yakınlarımızın yanına sığındık. Eşim kendi ailesiyle kalmayı tercih etti bu dönemde. Arada bir uğruyordu yanıma. Çocuğumuz yok, çocuğumun olmasını engelleyen ciddi bir hastalığım var. Eşim de bunu bilerek evlendi benimle. Tabi aradan 40 gün geçti ki kimi çadıra yerleşti, kimi ev tuttu. Eşim ısrarla annesinde kalmak istiyordu. ''Ev tutalım ya da konteyner alalım '' vs. dediğimde ''Böyle iyi, sen orda kal ben burda kalayım.'' dedi. Neyse annemler ev tuttu , tabi hasarsız ev yok, tuttukları ev de az hasarlı. Ben de onlarla kalmaya başladım. Eşim bu süreçte asla gelmedi ,uğramadı bile. Bütün biraraya gelme söylemlerimi kulak arkası etti. Herkes o zor günleri eşiyle atlatmaya çalışırken o beni yapayalnız bıraktı. ''Boşanalım o zaman dedim,madem gelmeyeceksin'', ''Tamam dedi nasıl istersen''. Ayrıca telefon konuşmamızda da ''şu anda daha özgür hissediyorum, sen beni bunaltıyorsun'' gibi şeyler söyledi. Anlaşmalı boşanma için avukata gittim ve işlemleri başlattım. Tamam sen bilrisin diyen adam 3 haftadır gidip protokolü imzalamıyor. İmzalamam da demiyor ama gitmiyor da. Davayı çekişmeliye mi çevirsem sizce? Yoksa biraz daha bekleyeyim mi?