Adam fırsatını bekliyormuş olmuş. Boşanman daha mantıklı. Ama keşke sen de kaynana evine gitseydin eşinle.Merhaba 8 yıllık evliyim ve zaten yolunda gitmeyen bir evliliğim vardı. Depremi en ağır yaşayan illerden birinde yaşıyorum. Depremde evimiz ağır hasarlı olduğu için giremedik ve öylece bırakıp yakınlarımıza gittik. Tabi depremden annemler, ablamlar, abimlerin evleri de ağır hasar almıştı. Biz de evi az hasarlı olan yakınlarımızın yanına sığındık. Eşim kendi ailesiyle kalmayı tercih etti bu dönemde. Arada bir uğruyordu yanıma. Çocuğumuz yok, çocuğumun olmasını engelleyen ciddi bir hastalığım var. Eşim de bunu bilerek evlendi benimle. Tabi aradan 40 gün geçti ki kimi çadıra yerleşti, kimi ev tuttu. Eşim ısrarla annesinde kalmak istiyordu. ''Ev tutalım ya da konteyner alalım '' vs. dediğimde ''Böyle iyi, sen orda kal ben burda kalayım.'' dedi. Neyse annemler ev tuttu , tabi hasarsız ev yok, tuttukları ev de az hasarlı. Ben de onlarla kalmaya başladım. Eşim bu süreçte asla gelmedi ,uğramadı bile. Bütün biraraya gelme söylemlerimi kulak arkası etti. Herkes o zor günleri eşiyle atlatmaya çalışırken o beni yapayalnız bıraktı. ''Boşanalım o zaman dedim,madem gelmeyeceksin'', ''Tamam dedi nasıl istersen''. Ayrıca telefon konuşmamızda da ''şu anda daha özgür hissediyorum, sen beni bunaltıyorsun'' gibi şeyler söyledi. Anlaşmalı boşanma için avukata gittim ve işlemleri başlattım. Tamam sen bilrisin diyen adam 3 haftadır gidip protokolü imzalamıyor. İmzalamam da demiyor ama gitmiyor da. Davayı çekişmeliye mi çevirsem sizce? Yoksa biraz daha bekleyeyim mi?
bu yorumu yazmışsınız sanırım yetmedi hırsınızı falan mı alamadınız naptınız anlamadım birde aşağıdaki yorumu yazmışsınız. ayrıca o önyargılı olduğum eş kişiside pamuk şeker değilmiş konu sahibine şiddet uygulayan bişeyden bahsediyoruz.di eşinin karakterinden bahsetmemiş sadece deprem sonraki tavırlarından bahsetmiş sizce çok ağır değil mi tanımadığımız insan hakkında ön yargılı olmak kadınlarda yokmu kafası karışıp yuvasını dağıtan ben yıllar sonra birbirini unutamayıp başka sebeplerden ayrılık yaşayan insanların tekrar bir araya geldiklerini bilirim eşi eğer boşanmak isteseydi direk o imzayı gelir atardı sanki arasında bunların dışında başka anlaşmazlıklar olmuş gibi geldi bana...
sanki eşi aralarında bir durum olmuş bir şeylerin anlamasını istiyoryine de haklarında en hayırlı bir şekilde sonuçlanır inşallah...
bence burada herkes yaşadığı hayata göre yorumluyor oysaki hanımefendi kendi açısından yaşadıklarınla ilgii yorum bekledi
Mesajla ayrılan sevgili gibi davranıyorMerhaba 8 yıllık evliyim ve zaten yolunda gitmeyen bir evliliğim vardı. Depremi en ağır yaşayan illerden birinde yaşıyorum. Depremde evimiz ağır hasarlı olduğu için giremedik ve öylece bırakıp yakınlarımıza gittik. Tabi depremden annemler, ablamlar, abimlerin evleri de ağır hasar almıştı. Biz de evi az hasarlı olan yakınlarımızın yanına sığındık. Eşim kendi ailesiyle kalmayı tercih etti bu dönemde. Arada bir uğruyordu yanıma. Çocuğumuz yok, çocuğumun olmasını engelleyen ciddi bir hastalığım var. Eşim de bunu bilerek evlendi benimle. Tabi aradan 40 gün geçti ki kimi çadıra yerleşti, kimi ev tuttu. Eşim ısrarla annesinde kalmak istiyordu. ''Ev tutalım ya da konteyner alalım '' vs. dediğimde ''Böyle iyi, sen orda kal ben burda kalayım.'' dedi. Neyse annemler ev tuttu , tabi hasarsız ev yok, tuttukları ev de az hasarlı. Ben de onlarla kalmaya başladım. Eşim bu süreçte asla gelmedi ,uğramadı bile. Bütün biraraya gelme söylemlerimi kulak arkası etti. Herkes o zor günleri eşiyle atlatmaya çalışırken o beni yapayalnız bıraktı. ''Boşanalım o zaman dedim,madem gelmeyeceksin'', ''Tamam dedi nasıl istersen''. Ayrıca telefon konuşmamızda da ''şu anda daha özgür hissediyorum, sen beni bunaltıyorsun'' gibi şeyler söyledi. Anlaşmalı boşanma için avukata gittim ve işlemleri başlattım. Tamam sen bilrisin diyen adam 3 haftadır gidip protokolü imzalamıyor. İmzalamam da demiyor ama gitmiyor da. Davayı çekişmeliye mi çevirsem sizce? Yoksa biraz daha bekleyeyim mi?
Hayır efendim yok öyle bi dünya.Sizinle evlenirken bilmiyomuydu biyolojik olarak çocuk sahibi olamayacaginı.Birsürü annesiz babasız çocuk var.Bunun için boşanılırmı?Vefasız pislik.Yol verin gitsin.Çok doğru hissetmişsiniz, daha önce eşim bana şiddet uyguladığında annesi de ''Biz çocuğu olmamasının hoş gördük, o da bunu hoş görsün'' demişti. Yaşı geçmeden evlendirmek istiyorlar bence başka biriyle. Ki ben bu konuda hep çok anlayışlı oldum ona karşı. Ne zaman isterse gidebilirdi..
Sevdiklerini kaybetti insanlar, kimi de o korkuyu dibine kadar yaşadı. Biz de deprem bölgesindeyiz , 2 aylık bebekle yakalandık depreme. Yağmurun altında soğukta birlikte titredik , birlikte korktuk sevdiklerimizin canı için , birlikte ne yapalim diye saskinlik ve telasa dustuk. Birlikte sokakta kaldık , birlikte evsiz kaldık , mecburi de ayri kaldik , hala da bir düzenimiz yok. Böyle zamanlarda birlik içinde olmayacaklarsa destek olmayacaklarsa birbirlerine , evliliklerinin bir anlamı yok. Herkesin psikolojisi kötü ama kaybetme korkusunu ölüm korkusunu yaşayan daha çok sarılıyor sevdiklerine. Buradaki adam bahane yapıyor anasının kucağından ayrilamiyor.Hanımefen di eşinin karakterinden bahsetmemiş sadece deprem sonraki tavırlarından bahsetmiş sizce çok ağır değil mi tanımadığımız insan hakkında ön yargılı olmak kadınlarda yokmu kafası karışıp yuvasını dağıtan ben yıllar sonra birbirini unutamayıp başka sebeplerden ayrılık yaşayan insanların tekrar bir araya geldiklerini bilirim eşi eğer boşanmak isteseydi direk o imzayı gelir atardı sanki arasında bunların dışında başka anlaşmazlıklar olmuş gibi geldi bana...
sanki eşi aralarında bir durum olmuş bir şeylerin anlamasını istiyoryine de haklarında en hayırlı bir şekilde sonuçlanır inşallah...
valla bu erkeklerin lafta çok güçlü olup iş ciddiye geldi mi güçlü olamamaları olayına acayip takığım çok yakınlarım yaşadı depremi ama toparlandılar bi şekilde işlerine güçlerine bakıp hayata devam ediyolar
o da azıcık toparlasın kendini ayrıca seven adam öyle anasının evine bırakıp görüşmemezlik falan yapmaz pembe gözlüklerle bakmayın
aksine gayet sakin cevaplar veriyorum sadece ben bu kadar öfke nedir onu anlayamadım konu ucu açık bir tartışma herkes fikrini söylüyor ama söylerken ben çoğunlukta sinirli öfkeli insanlar görüyorum yazışmalarınızda daha yapıcı bilgiler katarsanız daha anlaşılır olur burada yık dök parçala gibi cevaplar verilmiş ,tamam hanımefendinin yaşadığını yalnız kendisi bilir ayrılması gerekiyorsa en doğru kararı kendi verir ama benim anlatmak istediğim mahkeme süreçleri çok yıpratıcı oluyor hem zaman kaybı hemde insanın o süreçte psikolojisi bozuluyor hem cebinden birsuru para gidecek bakalım imkânı varmı çünkü karşı taraf yalan doğru birşey sunacak ona cevaben delil arayacak kafa yoracak üzülecek benim fikrim olarak iyi niyetle bitirsin iyi niyet derken anlaşma yoluyla sonra sen kendi yoluna ben kendi yoluma düzenini kurar kendide hayat kısa çok değerli vakitlerimiz mahkeme salonlarında mı geçsin vallahi benim geçti 5 yılım sonuç her konuda hâkli olduğum halde ve delil sunduğum halde karşı tarafın delili olmadan sözle söyledikleriyle hakim ikna oldu berabere bitti mahkeme ikimizi kusurlu bularak yani ben boşa zamanımı vermişim :)bu yorumu yazmışsınız sanırım yetmedi hırsınızı falan mı alamadınız naptınız anlamadım birde aşağıdaki yorumu yazmışsınız. ayrıca o önyargılı olduğum eş kişiside pamuk şeker değilmiş konu sahibine şiddet uygulayan bişeyden bahsediyoruz.
O kadar haklısınız ki.. Çok güçsüz ve savunmasız hissediyordum ve sanırım bunun en büyük sebebi hastalığımdı. Psilolojik şiddetin de her türlüsünü görmeme rağmen bırakıp gitmeye cesaretim yoktu. Şimdi ise çok farklı hissediyorum. Evet yine hayatımız zehir eden bir hastalığım var ama en azından daha rahat hissediyorum.Eski konularinizdan bahsedilince gecen seneki konunuza baktim, kalp akciger yetmezligi olan birine siddet uygulayan biri insan sifatini bile hak etmiyor kaldi ki esiniz olma sifati alsin. Avukatiniz son kez ciddi bir sekilde konussun yine gelmezse imzaya cekismeliye cevirin.
Neden bu adama katlandiniz, neden kendinize bunu yaptiniz bilmiyorum ama lutfen artik yapmayin. Sizin yasayacak yerden cok daha affedilmez sorunlariniz var. O kadar kizdim ki esinize, merhatmezsizligine ve vicdansizligina.
Merhaba nasılsınız , son durumunuz nedir eşinizleO kadar haklısınız ki.. Çok güçsüz ve savunmasız hissediyordum ve sanırım bunun en büyük sebebi hastalığımdı. Psilolojik şiddetin de her türlüsünü görmeme rağmen bırakıp gitmeye cesaretim yoktu. Şimdi ise çok farklı hissediyorum. Evet yine hayatımız zehir eden bir hastalığım var ama en azından daha rahat hissediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?