- Konu Sahibi La vie en Rosee
-
- #21
Bende majör depresyon tedavisi görüyorm ve en korktuğum şey tekrar etmesi onun için ilacımı bırakmak istemiyorum hiç
Bende majör depresyon tedavisi görüyorm ve en korktuğum şey tekrar etmesi onun için ilacımı bırakmak istemiyorum hiç
Geçmiş olsun öncelikle evet bu hastalıkta genetik faktör oldukça önemli ve evet nüksetme olasılığı da var ama daha da önemlisi ilaçlarınızı aksatmadan kullanmanız buna emin olabilirsiniz düzenli kullanım sonucunda bizzat değişimi hastalarda da gözlemledim. Elinizden geldiğince pozitif olmaya çalışın sizi en çok rahatlatan ve mutlu eden şeylere yönelin eminim atlatacaksınız bunu ve terapistinizle sürekli iletişim içinde olun tekrardan geçmiş olsun.
Ilaclari pat diye birakamazsin. Tavsiyem doktorun verdigi sekilde kullan, kafana gore birakma. Depresyon ilaclari agri kesici gibi her depresyona girdiginde kullanilip iyilesince hemen pat diye birakilmaz. Once etki etmesi icin vucutta akumule olmasi gerekir. Belli bir doza ulasana kadar sadece yan etkilerini gorursun. Minimum 3 ayda vucutta etki etmeye baslar. Sonra da en az 6 ay kullanilir ki genelde daha uzun kullanilmasi tavsiye edilir. Ilaci birakirken de doz yavas yavas azaltilarak biraktirilir. Yani en az 1 sene kullanmaniz gerekir. Tamamen birakmak bile doz azaltimiyla bir kac ay suruyor.
Sorunuza gelince bir kez depresyon geciren bir insanin tekrar depresyon gecirme ihtimali daha yuksek. Cunku depresyon gecirmis bir insan hassastir. Muhtemelen yine sizi uzecek bir travma ya da kaldiramayacaginiz bir olay uzuntu falan yasadiniz ki depresyon tekrsr nuksetti.
Sancisiz dogum olmaz. Depresyondan ciktiginizda da sizi cok mutlu bir hayat bekliyor merak etmeyin. Gecmis olsun.
Öncelikle geçmiş olsun.
Kısa süreli çözüm odaklı terapi dersimizde hocamiz agir depresyonu olan kişilere b12 vitamin duzeyini tahlil yaprtmalarni ilk seansta mutlaka isteyn demişti aklıma geldi.
Sağlık ocaklarinl bile yapıyor bildgm kadaryla.
Birde hangi sehirdesnz bilmiyorum ama bir çok şehirde var "Othmer metodlu Neurofeedback" tedavisi var depresyon anksyte de iyi geliyordu 40 seans uygldgm bir erkek danışanmda gözle görülür düzelme olmstu. Bir arastrn iyice.
Ilaclarin etkisini gormek icin biraz sabretmen gerekiyor. En az 3 ay malesef. Vucutta belli bir zoza ulasana kadar birikmesi gerekiyor cunku. Merak etmeyin gececek.değerli yorumunuz ve güzel temennileriniz için çok teşekkür ederim.. 1 ayı geçti kullanıyorum, ama henüz olumlu etkisini pek hissedemedim.. doktorum yarım doz yükseltti. 2-3 gündür yükselttim ama hala bir değişiklik yok.. olumlu ve mutlu hissetmeyi özledim, umarım yakın zamanda bu güzel duyguları tekrar tadarım. her şey gönlünüzce olsun
Kesinlikle katılıyorumDepresyonu o kadar ayaga dusurduler ki depresyona giren insan pofidik battaniyesini ustune ceker onune aburcubur yigar film izler diye dusunuyor insanlar. Bu yuzden gelen tavsiyeler yuruyus yap spor yap oluyor.
Depresyon zaten bunlari yapmak istememe hali.
ilac kullanacaksiniz baska caresi yok. Karnimiz agriyinca nasil agri kesici iciyorsak psikolojik sorunlarda da ilacimizi kullanicaz.
antidepresanlari öcü gosterenlerle depresyonu cikolata yemek sanan insanlar ayni örgütten.
merhaba dostlar,
size günlük hayatımı oldukça etkileyen bir sıkıntıdan bahsetmek istiyorum. hayatımda bir kaç kere depresyon malesef ki geçirdim: bilenler bilir öyle illet birşeydir.. ağlayarak çikolata yemeye benzemez... insanın yataktan çıkmaya hali kalmaz vs vs.. neyse.
şuanda bir ilaç kullanıyorum, yeterli olmamış olacak ki dr dozu arttırdı. benim bilgisi olanlara sorum: depresyon yineleyici bir olgu mu? neden bir türlü kurtulamıyorum. en hazırlıksız dönemlerimde pat diye yakalıyor. yürüyüş yap, spor vs diyeceksiniz ama malesef bazen kontrol edemeyeceğim boyuta geliyor. genetik bir şey mi anlayamıyorum. babamda da var. o kaç senedir kullanıyor ilaç. ama ben ilaç kullanmak hiç istemiyorum.
ilacı bıraktığımda tekrar yakalanma riski beni korkutuyor..
Tamam ben depresyondayim net.calisinca daha beter oluyor insan.beynim uctu gitti bugun resmenGenetik yatkınlık oluyor ve evet, depresyon kronikleşebilen bir şey.
Ben bazı bazı bi arkadaşa bakar çıkarım ya da teğet geçerim, eskiden daha ağır geçirirdim. :)
Evet, depresyon zaten "Hayattan hiçbir şekilde haz alamama-her şeyin önemini yitirmesi" hali diye tanımlanabilir.
21-22 yaşlarında, ağır bir depresyonu tecrübe ettim. Dayak yemiş gibi ağrımayan yerim yoktu, annem zorla, kolumdan sürükleyip yıkamaya götürürdü ve belki 20 gün kadar yıkanmadığımı, olduğum yerde üzerime toprak atılmış gibi hissettiğimi hatırlıyorum. İştahım kapalıydı, hiçbir şeyin hiçbir lezzeti yoktu, sürekli uyuduğum bir hali tecrübe ettiğim gibi, uykumun da elden gittiği depresyonları da gördüm.
İlaçlarını alacaksın elbette ve fakat kendini zorlayacaksın da. Bunu bana dediklerinde "Peeehh" derdim ama böyle, görüştüğüm her doktordan bu tavsiyeyi aldım: SADECE İLAÇLA OLMAZ.
Ayakların geri geri bassa da kafanda bir tuş var, "Yıkanacağım" diye zorlayacaksın, su iyi gelir; kolunu kaldırıp köpüklenemesen bile, biri seni yıkasın, hiç olmadı sadece aç suyu, küvetse gir, duşsa altına otur, aksın dursun üzerinden. Ceset gibi yığ kendini banyoya gerekirse, aç suyu aksın kafana yüzüne... Su iyi gelir.
Evet, spor iyi gelir/korur. Depresyonun en ağır anlarında bunu yapamazsın zaten tır çarpmış gibi olduğun için ama hafifleyince alışkanlık haline getirmek için bir miktar kolları sıva; kendini korumaya al.
Salonda daral gelir zaten mümkün değil boşa kürek çekmek gibi hissettirir, yollarda yürümek gözünde büyüyebilir, bir "Hedef" koyup çıkaracaksın kendini evden. O depresyon dönemlerinde, iyice artmadan, burger king dondurma hedefi koyardım kafama (Çok severim, iştahımın en berbat olduğu zamanlarda dahi dondurmadır yani beni iyi hissettirir bir miktar), oraya kadar güneşi göre göre yürürdüm. Kollarına girecek, seni dışarı çekecek insanların olsun yanında. "Hayır"larını duymasınlar bir müddet.
"Kendini tamamen bırak-kaç" diyor ruhun sana için için, bunu bir miktar dizginlemeyi öğrenmen, içgörü edinmen gerekiyor.
Ölüye mezardan kalk diyor gibiyim biliyorum ama öyle. Kalkacaksın, ilaçlar + kendi yollarını keşfedip.
Şu anda Hiç gelmeyecekmiş gibi görünse de gelecek o günler, emin ol. Yalnızca biraz zaman gerekiyor.değerli yorumunuz ve güzel temennileriniz için çok teşekkür ederim.. 1 ayı geçti kullanıyorum, ama henüz olumlu etkisini pek hissedemedim.. doktorum yarım doz yükseltti. 2-3 gündür yükselttim ama hala bir değişiklik yok.. olumlu ve mutlu hissetmeyi özledim, umarım yakın zamanda bu güzel duyguları tekrar tadarım. her şey gönlünüzce olsun
Yaşayan bir ölüye dönüşünceDeprwsyonda oldugunuzu nasil anliyorsunuz
Sizin sadece depresyon değil sanırım. Panik atak ve stresten olan cilt hastalığı ile birlikte olmuş.ÖNCELİKLE HARİKA Bİ KONU AÇMIŞSIN.BENDE 2. TEDAVİMDEYİM.1.si 2 kez beyin amalıatı gecırdım aylarca hastanede kaldım ölücem zannediodum.2.side 4boşanma aşamasında başladım.tüm zor zamanları geçirdiğim kişi babasına kefil olmadım diye boşandık.Şu an 12. ayımdayım ilaçta en son 3 aylık verdi.Bazen içmeyı unutuyorum alt üst oluyorum.Geçene kadar içeceksın canım.Rabbım dermansız dert vermesın.Benım kalbım carpıodu en son vucudumda kucuk kucuk kırmızı seyler cıkıodu aklıma geldikçe .Rabbim yardımcımız olsun.Evet genlerdende geçio zaten çoğu hastalık genlerden geçiyor canım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?