• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Depresyon

Belli zaten :/ neden değişti ki böyle
Konuşup anlatıyomusun sıkıntılarını onada?
Evet tabi kii. Hatta bu yuzden evde kiyamet bile koptu kolu komsuya rezil olduk. Calisiyo ya beyfendi tek calisan evi vecindiren o ya yeryuzunde ondan yani benim hakkim yok hicbiseye.
 
Depresyon çok berbat bir şey, bir hastalık hali. Dışarı çıktıkça atarsın bunu üstünden. Eşin çok anlayışsız sanırım. Sen küçük gezmeler ayarlayabilsen, biraz hava alalım desen belki yavaş yavaş değişir. Çünkü insan evde kaldıkça gerginleşiyor. Bütün gün çocuk bakan bir anneye, eşin çok yardımı lazım. Eve geldiğinde çocuğu biraz seni rahatlatması lazım ve cinsellik kesinlikle eşler arasındaki en büyük bağlardan biri.belki küçük hobiler edinmek işine yarar. Örgü gibi mesela. İlk etapta bence çocuğunu sıkı giydir, günlük yarım saatlik yürüyüşlere çıkın. Emin ol sana ve çocuğuna çok iyi gelİr.
 
Bu arada yaşadıklarının aynını yaşadım çocuğum küçükken. En büyük sebebi maddi sıkıntıydı. Parasızlık. Eşim de bu yüzden depresyondaydı. Be iletişim kuramıyorduk. Ailem dışında hiç bir gezmem yoktu ve 4 senede iki elin parmaklarını geçmeyecek kadar avm ye gitmişizdir. O da mesela az bir para geçmişse elimize, çok ihtiyaç bir şey almak gerekmiştir. Onda da yemek harcaması olmasın diye, peynirli sandviç yapıp götürürdüm.

Bekarlıkta da her sene yurt dılına çıkardım. Yani büyük sıkıntı.

Ama olumsuz kısımları bir yana bırakıp, hayatın olumlu yönlerine odaklanmak beni daha dik tuttu. Çocuğum dışarıya çıkamamamın en büyük sebebi olsa da, hayatımın neşesiydi aynı zamanda. Büyümelerini izlemek çok keyifli. eşinle olumlu bir şekilde iletişim kurmaya çalış. Odun değilse bir şekilde düzeleceğini umuyorum.

Benimki o zaman çok kötüydü, idare ettim çoğu zaman ama şimdi çok farkında her şeyin ve o zamanların hatrı için ayrı bir kıymetim var onun kalbinde.

Devamlı depresyon ve ağlama hali erkekleri itiyor. gününün nasıl geçtiğiyle ilgilenmek, onu rahatlatan şeylerden bahsetmek, eve ilk geldiğinde bir yarım saat ve karnı doyana kadar biraz rahat bırakmak da yumuşatıyor. Ben de çalıştığım zamanlarda dışarıdan ilk geldiğimde bir yarım saat rahatlamaya çalışırdım.

Senin kadar eşin de uğraşmalı tabi ki. Evlilikte muyütsuzluğun en büyük sebeplerinden biri başta küçük şeylerle sevgi kazanabilecekken, o uuğrşmıyor ben de yapmam deyip iletişimin kapatılması. Zamanla bu kronikleşiyor ve birbirinin yüzüne bakmadan yaşamaya alışıyorsun. Bunu sağlayabilen en büyük faktör ailede kadın.

Ben mutsuz olduğumda biliyorum ki, evin atmosferini direk negatif yapabilirim ve hepimiz mutsuz oluruz ama eşimin dışarıdan ne kadar negatif geldiğinin pek önemi yok. Somurtsa da biz oğlumla keyfederken sonunda o da yumuşayıp doğru yola ulaşıyor :)
 
Evet tabi kii. Hatta bu yuzden evde kiyamet bile koptu kolu komsuya rezil olduk. Calisiyo ya beyfendi tek calisan evi vecindiren o ya yeryuzunde ondan yani benim hakkim yok hicbiseye.


Ahhh bu kocalar.. Allah hidayet versin hepsine birden.Cok Aminn..
 
Evet tabi kii. Hatta bu yuzden evde kiyamet bile koptu kolu komsuya rezil olduk. Calisiyo ya beyfendi tek calisan evi vecindiren o ya yeryuzunde ondan yani benim hakkim yok hicbiseye.
bebeğiniz çok mu küçük
bakacak birini ayarlayıp çalışsanız?
2. kızım doğduğunda 1 yıl evdeydim bende doğru düzgün biryere gitmedim
duvarlar üstüme üstüme geliyordu
 
Dis etkenler gercekden de bunaltici ama benim tavsiyem en yakin zamanda bide tirodinize baktirmaniz. Bende daha yeni bir kac hafta diyebilecegimiz bir sürecte kendimi cok kötü hissediyorudum, otturdugum yerden kalkasim gelmiyordu. Gerci benim tiroidle zaten problemim vardi ama tedavim dogru yapiliyor diye düsündügümden tekrar kontroll ettirmedim ve gecen hafta ögrendim ki meger 6 aydan fazla bi süredir yanlis tedavi uygulaniyormus. Ilaclarim degistirildi ve ben o andan sonra bambaska bi insan oldum, yine enerji buldum. Belki azda olsa bi faydasi olur sizede.
 
Bugun hicbir is yapmadim...:110:
Aslinda bu hafta hicbir is yapmadim...:işsiz:
Durmadan uyuyasim geliyor geceleri kizim uyutmadigi icin uyku duzenim kalmadi..:uykucu:
Kis geldi hava kasvetli biryandan soguk hava biryandan dogalgaz faturasi canimi sıkıyor..
Hastaliklar pesimizi birakmiyor.. :KK1:
Bir yandan agriyan disim bir yandan kizimin gece nobetleri aglama krizleri..:mad:
Esimin ilgisizligi cinselsizligi..:kızgın:
Kimseyi gormemem..
Uc senedir hicbiryere gitmedim bulundugum semtin disina bile cikmadim..:KK43:
Bir yandan maddi sıkıntılar...:dua:
Off depresyondayim parmagimi bile kaldirasim yok..:silah:


Aynı dertten muzdaribiz Can'ım. Özellikle eşimin ilgisizliği konusunda :(
 
Bence gunluk bir yarim saat yuruyun disarda ..
Iyi gelecektir temiz hava .
Bebegi koyun arabasina gezin .
Soguktan kimse hasta olmaz sikica giydirdikten sonra ..
Bi kac dergi alin kitap alin okuyun bi kahve esliginde .
Bunlar icin cok para gerekmez ki .
Calisma durumunuz yok mu ?
Biraz ortam gorseniz
Kusura bakmayin ama bunun cezaevinden farki yok ki :KK43:
 
Bu arada yaşadıklarının aynını yaşadım çocuğum küçükken. En büyük sebebi maddi sıkıntıydı. Parasızlık. Eşim de bu yüzden depresyondaydı. Be iletişim kuramıyorduk. Ailem dışında hiç bir gezmem yoktu ve 4 senede iki elin parmaklarını geçmeyecek kadar avm ye gitmişizdir. O da mesela az bir para geçmişse elimize, çok ihtiyaç bir şey almak gerekmiştir. Onda da yemek harcaması olmasın diye, peynirli sandviç yapıp götürürdüm.

Bekarlıkta da her sene yurt dılına çıkardım. Yani büyük sıkıntı.

Ama olumsuz kısımları bir yana bırakıp, hayatın olumlu yönlerine odaklanmak beni daha dik tuttu. Çocuğum dışarıya çıkamamamın en büyük sebebi olsa da, hayatımın neşesiydi aynı zamanda. Büyümelerini izlemek çok keyifli. eşinle olumlu bir şekilde iletişim kurmaya çalış. Odun değilse bir şekilde düzeleceğini umuyorum.

Benimki o zaman çok kötüydü, idare ettim çoğu zaman ama şimdi çok farkında her şeyin ve o zamanların hatrı için ayrı bir kıymetim var onun kalbinde.

Devamlı depresyon ve ağlama hali erkekleri itiyor. gününün nasıl geçtiğiyle ilgilenmek, onu rahatlatan şeylerden bahsetmek, eve ilk geldiğinde bir yarım saat ve karnı doyana kadar biraz rahat bırakmak da yumuşatıyor. Ben de çalıştığım zamanlarda dışarıdan ilk geldiğimde bir yarım saat rahatlamaya çalışırdım.

Senin kadar eşin de uğraşmalı tabi ki. Evlilikte muyütsuzluğun en büyük sebeplerinden biri başta küçük şeylerle sevgi kazanabilecekken, o uuğrşmıyor ben de yapmam deyip iletişimin kapatılması. Zamanla bu kronikleşiyor ve birbirinin yüzüne bakmadan yaşamaya alışıyorsun. Bunu sağlayabilen en büyük faktör ailede kadın.

Ben mutsuz olduğumda biliyorum ki, evin atmosferini direk negatif yapabilirim ve hepimiz mutsuz oluruz ama eşimin dışarıdan ne kadar negatif geldiğinin pek önemi yok. Somurtsa da biz oğlumla keyfederken sonunda o da yumuşayıp doğru yola ulaşıyor :)
Cok tesekkur ederim ne guzel yazmissin yuregine saglik icime birazcik su serptin sagol Allah razi olsun.. Zaten oyle hersey birdenbire olmuyor sıkılacaksa da o dis mutlaka sıkılacak sabrin sonu selamettir kendi yasadigin bir kesitten olusturdugun ornek guzeldi. Yani umit verici...
The Change..
 
:D :-) :-( =-O :-[ :-\ :'( :-! :-$ :' -( :-)) :-| :-* :~ =:O :-} >:) (:V)
 
Back
X