- 7 Eylül 2017
- 874
- 1.119
- 113
Merhaba herkese. Uzun olursa kusura bakmayın.
Annemle sürekli problemler yasiyoruz, bu durum beni çok üzüyor. Sudan sebeplerle kavga ediyoruz. Annem ve babam 15 yıl önce boşandı. Kız kardeşim annem ve ben yeni bir hayata başladık. Bu dönem benim ergenligime denk geldi. Yaklaşık 5 yıl önce annem yeniden evlendi ve o zamandan beri problemlerimiz arttı. Eşiyle yok denecek kadar az diyalogumuz var, bunu sorun etmediğini soylese de bundan dolayı sık sık bize kızar. Eşiyle aramız iyi değil ve iyi olması için de çok uğraştığimiz söylenemez kardeşimle. Tartıştığımiz zaman alakasız bir sebep de olsa sürekli bu konuyu açar. Evlendiklerinden beri annemle çok uzaklaştık. Eskiden her seyimi paylaşırdim arkadaslarim gıpta ederdi hatta ne guxel ilişkiniz var diye. Şimdi sürekli negatif, sürekli tartisma halinde. Neden bilmiyorum inanın. Eşine karşı da böyle. Bu sabah adam bu zeytini nerden almıştık diye sordu annem sen aliyorsun işte ben nerden bileyim diye bağırdı. Bütün gerginlikler böyle saçma sapan sebeplerden çıkıyor. Psikiyatrik ilaçlar kullanması lazım, sürekli depresyonda. Kullandığı dönemler de oldu ama şu an sanırım kullanmıyor.
Geçen gün sitedeki komsularin gün toplantısı vardı bize geleceklerdi. Virüs var neden geliyorlar diye sordum ve bir ton azar isittim. Yok efendim burası onun eviymis benim hiçbir şey söylemeye hakkım yokmus ben kimmisim de onun çağırdigi misafire laf ediyormusum. Anne sadece merak ettim dediğimde de aynı şeyleri söyleyip durdu.
Her şeyin başlangıcı ise evlenecegi zamandı. Evleneceğini ben tesadüfen öğrendim, komşularla konuşurken duydum. Kardeşime de söylemedi bir türlü nikaha bir hafta varken ben soyledim. O dönemde çok üzüldük yıprandik. Oturup bize güzel güzel anlatmasını isterdik. Bunun için sitem ettigimizde verdiği cevap 'bu benim hayatım sizin laf soylemeye hakkınız yok bir daha bana hesap sormayın ' oldu. Doğal olarak üzüldük biz,ona hiçbir zaman evlenme demedik ama sadece açıklama bekledik.
Hayatının her anında çok bencil ve kusursuz olduğunu düşünen bir insan. O hata yapamaz, karşısındaki daima suçludur. Çok zor bir insan.Hep böyleydi ama 5 yıldır her şey daha kötüye gitti
Benim de dayanamadigim zamanlar oldu. Karşınızdaki sürekli suçlayıcı bir tavırla senin hiçbir işe yaramadığını, kendisinin kusursuz olduğunu, babanizin tüm kötü huylarını aldiginizi bagirirsa, hayatına asla laf ettirmezse siz de patliyorsunuz artık. Aramızdaki iliski su an o kadar az ki.
Eşine karşı da boyle. Adam sık sık der, yine mi gerginsin, bizi doveceksin az kaldı, bugün problemin ne diye.
Düzelmez artık bu saatten sonra biliyorum ama anne de olsa sizi resmen yok sayan birinin her hareketini görmezden gelemeyiz bence.
Annemle sürekli problemler yasiyoruz, bu durum beni çok üzüyor. Sudan sebeplerle kavga ediyoruz. Annem ve babam 15 yıl önce boşandı. Kız kardeşim annem ve ben yeni bir hayata başladık. Bu dönem benim ergenligime denk geldi. Yaklaşık 5 yıl önce annem yeniden evlendi ve o zamandan beri problemlerimiz arttı. Eşiyle yok denecek kadar az diyalogumuz var, bunu sorun etmediğini soylese de bundan dolayı sık sık bize kızar. Eşiyle aramız iyi değil ve iyi olması için de çok uğraştığimiz söylenemez kardeşimle. Tartıştığımiz zaman alakasız bir sebep de olsa sürekli bu konuyu açar. Evlendiklerinden beri annemle çok uzaklaştık. Eskiden her seyimi paylaşırdim arkadaslarim gıpta ederdi hatta ne guxel ilişkiniz var diye. Şimdi sürekli negatif, sürekli tartisma halinde. Neden bilmiyorum inanın. Eşine karşı da böyle. Bu sabah adam bu zeytini nerden almıştık diye sordu annem sen aliyorsun işte ben nerden bileyim diye bağırdı. Bütün gerginlikler böyle saçma sapan sebeplerden çıkıyor. Psikiyatrik ilaçlar kullanması lazım, sürekli depresyonda. Kullandığı dönemler de oldu ama şu an sanırım kullanmıyor.
Geçen gün sitedeki komsularin gün toplantısı vardı bize geleceklerdi. Virüs var neden geliyorlar diye sordum ve bir ton azar isittim. Yok efendim burası onun eviymis benim hiçbir şey söylemeye hakkım yokmus ben kimmisim de onun çağırdigi misafire laf ediyormusum. Anne sadece merak ettim dediğimde de aynı şeyleri söyleyip durdu.
Her şeyin başlangıcı ise evlenecegi zamandı. Evleneceğini ben tesadüfen öğrendim, komşularla konuşurken duydum. Kardeşime de söylemedi bir türlü nikaha bir hafta varken ben soyledim. O dönemde çok üzüldük yıprandik. Oturup bize güzel güzel anlatmasını isterdik. Bunun için sitem ettigimizde verdiği cevap 'bu benim hayatım sizin laf soylemeye hakkınız yok bir daha bana hesap sormayın ' oldu. Doğal olarak üzüldük biz,ona hiçbir zaman evlenme demedik ama sadece açıklama bekledik.
Hayatının her anında çok bencil ve kusursuz olduğunu düşünen bir insan. O hata yapamaz, karşısındaki daima suçludur. Çok zor bir insan.Hep böyleydi ama 5 yıldır her şey daha kötüye gitti
Benim de dayanamadigim zamanlar oldu. Karşınızdaki sürekli suçlayıcı bir tavırla senin hiçbir işe yaramadığını, kendisinin kusursuz olduğunu, babanizin tüm kötü huylarını aldiginizi bagirirsa, hayatına asla laf ettirmezse siz de patliyorsunuz artık. Aramızdaki iliski su an o kadar az ki.
Eşine karşı da boyle. Adam sık sık der, yine mi gerginsin, bizi doveceksin az kaldı, bugün problemin ne diye.
Düzelmez artık bu saatten sonra biliyorum ama anne de olsa sizi resmen yok sayan birinin her hareketini görmezden gelemeyiz bence.
