Annemle babam 2 yıl önce boşanmıştı. Babam tek yaşıyor
Çalıştığım için hafta içi pek faydam dokunamıyor ama hafta sonları yemek yapıp göndermeye çalışıyorum, telefon ediyorum ve gitmeye çalışıyorum ki öyle çok bağlı değildik yani annemin bize yaptığı annelik ile babamın bize yaptığı babalık karşılaştırılamaz bile. Annem çok fedakar bir kadın ama babam biz küçükken bizden önce kendi annesi kardeşleri ve arkadaşlarına önem veren bir babaydı
Bunları anlattım çünkü neden bağlı olmadığımızı açıklamak istedim
Şimdi ise ben atamadan aramıyor, mesele 2 hafta aramıyayım nasılsınız ne yapıyorsunuz diye aramıyor, kızımı merak edip aramıyor, ben arayınca soruyor
İstiyor ki sürekli biz soralım nasılsın iyi misin hasta mısın diye ama bir baba niye sürekli evlatlarından aramasını bekler? Onunda araması bizi merak etmesi gerekmez mi
Bir de ben aradığım zaman soğuk konuşuyor, görmeye gittiğimizde yüzü asık duyuyor bazen hiç gidesim gelmiyor surat astığı için ama vicdan azabı duymamak için gidiyorum yada arıyorum
Ama o mu benim çocuğum ben mi onun çocuğuyum anlamdım, bir de eşim kaç kez gördüm arkadaşlarının yanında espri yapıyor neşeli ama senin yanında böyle yapıyor bu kadar üzülme diyor.
İnanın çok üzülüyorum, çalışıyorum ve akşamları kızıma bile vakit ayıramıyorum erkenden yatıyorum o yüzden hafta içi babama vakit ayıramıyorum ancak hafta sonu vakit ayırabiliyorum ama o devamlı ilgilenelim istiyor, ama kendisi beni ben aramadan aramıyor
Sizce normal olan ne
Çok kafama takıyorum
Çalıştığım için hafta içi pek faydam dokunamıyor ama hafta sonları yemek yapıp göndermeye çalışıyorum, telefon ediyorum ve gitmeye çalışıyorum ki öyle çok bağlı değildik yani annemin bize yaptığı annelik ile babamın bize yaptığı babalık karşılaştırılamaz bile. Annem çok fedakar bir kadın ama babam biz küçükken bizden önce kendi annesi kardeşleri ve arkadaşlarına önem veren bir babaydı
Bunları anlattım çünkü neden bağlı olmadığımızı açıklamak istedim
Şimdi ise ben atamadan aramıyor, mesele 2 hafta aramıyayım nasılsınız ne yapıyorsunuz diye aramıyor, kızımı merak edip aramıyor, ben arayınca soruyor
İstiyor ki sürekli biz soralım nasılsın iyi misin hasta mısın diye ama bir baba niye sürekli evlatlarından aramasını bekler? Onunda araması bizi merak etmesi gerekmez mi
Bir de ben aradığım zaman soğuk konuşuyor, görmeye gittiğimizde yüzü asık duyuyor bazen hiç gidesim gelmiyor surat astığı için ama vicdan azabı duymamak için gidiyorum yada arıyorum
Ama o mu benim çocuğum ben mi onun çocuğuyum anlamdım, bir de eşim kaç kez gördüm arkadaşlarının yanında espri yapıyor neşeli ama senin yanında böyle yapıyor bu kadar üzülme diyor.
İnanın çok üzülüyorum, çalışıyorum ve akşamları kızıma bile vakit ayıramıyorum erkenden yatıyorum o yüzden hafta içi babama vakit ayıramıyorum ancak hafta sonu vakit ayırabiliyorum ama o devamlı ilgilenelim istiyor, ama kendisi beni ben aramadan aramıyor
Sizce normal olan ne
Çok kafama takıyorum