ahh be güzel kardeşim.
kader, kahpe kader, ne çok örmüş sana ağlarını.
yar'dan beklerken haber, ne yaralar almış hem yüreciğin, hem vücudun.
hankı birine yanayım hankı birine yorum yapamadım bilemiyorum ki.
okudum, ağladım,
bir daha okuyayım...
gizem senin allah cezanı vermesin koptum burda öldüm
deliiiiii
Kizlar merhaba,
yazacaklarim biraz uzun ama bu yasima kadar icimde büyüttügüm aciyi, her tanistigim, güvendigim insanla ruhuma, bedenime eklenen kandirilmis duygusunu, aldatilmisligi size ifade etmeden önce, hayatimla ilgili herseyi anlatmak, sizlerden akil almak, ve de rahatlamak istiyorum. Lütfen okuyun.
Ben suan 19 yasindayim, beden yasim, ya da nüfus cüzdanimdaki yas.. ama Ruhum da bedenim de 70 misim gibi hissediyor.. Basima neler geldi bir bilseniz..
Bundan 12 sene önce, okulun ilk günü karsima cikti, ela gözlü, simsiyah kivircik sacli, burnu sümüklü bu oglan.. Asik oldum ona.. burnundan hic durmadan akan yesil sümük bile gözüme baska güzel görünüyordu. Tenefüslerde el ele tutusuyorduk, derslerde birbirimize renkli kagitlardan notlar yolluyorduk. 3. sinifa kadar bu böyle devam etti ve sonra onlar tasindilar. Babasinin, babam gibi alkol sorunu vardi. Annesi de yolluydu diyorlardi ama o yasta ne bilcem yollu ne. Yine de seviyordum onu.. Günlerce üzüldüm, agladim. Yemedim icmedim. Hep icimde kaldi. Onunla ne kadar da mutluyduk, doktorculuk oynardik, evcilik oynardik. o baba ben anne olurdum.
Sonralari hep ela gözlü erkeklerden hoslandim, her ela gözde onu aradim. Yillar sonra - 4 yil önce - yeniden cikti karsima.. Allahim, mutluluktan deliriyorum sandiydim. ama o da alkolik olmus babasi gibi, hatta eroine de baslamis. dayanamadim, onu o batakliktan cikarmak icin, hergün onlara gidiyor, onunla konusuyor dertlesiyordum. Annesinin babasinin yatak odalarini bile temizledim. emek verdim. Sonra, bir gün, ah nasil bir acidir bu, babasi bana sahip olmak istedi. Siseyi kafasina gecirip zor kactim evden. Sevdigim adam, erkek arkadasim hicbirsey yapmadi. Öylece bakti. Ne olacak ki, o hem olgun dedi. Yikildim. bu muydu hayat? Insanlar bu kadar kötü müydü?
Eve gidince annemle babama anlattim durumu, onlar bana kötü kizmisim gibi saldirdilar. Babam günlerce dövdü beni kemerle hem de.. Annem beni zaten hic sevmemistir. Ben son cocuktum, istememis beni. bunu hep yüzüme vurdu.
Sonra beni Almanya'ya teyzemin yanina yolladilar. 16 yasimdaydim buraya geldigimde. Bambaska bir düzen. Kuzenim beni hic istememis meger. Hep kiskandi beni. Esyalarini sakladi, benimle hicbirseyini paylasmadi. Ben onu kendime yakin hissettim, sirlarimi paylastim, bunlari herkese anlatti dalga gecti benimle. Ben ondan daha uzunum, daha güzelim diye hicbir arkadasiyla tanistirmadi. Teyzem zorla yollardi yaninda, arkadaslariyla almanca konusur benimle dalga gecerdi.
Birgün, yetti artik diye bagirdim ve kosarak uzaklasmaya calistim cafeden. Tam kapidan cikacaktim ki, uzun boylu, renkli gözlü biriyle capristik.
Suratina baktim, ve herseyden herkesten nefret ediyorum dedim-almandir diye düsündügümden rahattim. sonra kapidan cikip kosmaya basladim. Arkamdan geliyordu, cok korktum. önce hizla kostum, yorulunca durmak nefes almak istedim. Kolumu tuttu, beni kendine cevirdi ve bana 'lütfen benden korkma' dedi. Saskindim. Türkmüs o da.
"ben de öfkeliyim hayata" dedi. "gel bunu birlikte asalim" dedi. O an ne yapacagimi sasirdim. kimdi neydi bilmiyordum, ama birden icim isinmisti ona. Ilk kez ela göylü olmayan birine karsi icimde bir iliklik hissetmistim. Bunun da etkisiyle tamam dedim. Bu ask miydi? Sevgi neydi?
El ele tutustuk, bir banka oturduk. hic konusmadan belki 3 belki de daha fazla saat. Hava karardi, beni evime birakti. Sonra gündüzleri bulustuk, geceleri msn den konustuk. Benden 9 yas büyük biri ama beni anlayan, beni dinleyen biri. Benimle yeri geliyor cocuk oluyor, yeri geliyor abilik, babalik yapiyor.
Lütfen kimse yanlis anlamasin, benden hic cinsel bir beklentisi olmadi. Hatta birkac kere ben onunla olmak istedim, o kabul etmedi, hazir degilsin dedi. Ta ki gecen haftaya kadar. 18 yasimi doldurmustum, dogum günümde cok güzel bir mekana gittik. Biraz da alkolün etkisiyle birlikte olduk. Ben hic pisman degilim. ya da degildim...
Ben ona cok güvenirdim, o da bana. onu cok seviyorum ve beni sevdiğinden eminim. Bakışlarından anlıyorum. Sözlerinden anlıyorum. Evleneceğimiz konusunda
hep konuşmalar yapıyorduk. Gelinlik bile bakmistim kendime. 2 gün önce arkadaslariyla Paris e gitti. 2 erkek 2 kiz. diger kizlari da taniyorum cok iyiler, benimle cok iyi anlasiyorlardi.
Ama sabah icime bir kurt düstü. neden nasil bilmiyorum. Facebook una baktim. Arkadas listesini gizlemisti, ben neden diye sorunca, milletten rahatsiz oluyorum demisti, ben de hic süphelenmemistim. Sonra bir de ne göreyim, birsürü kiz.
Alman, rus, avusturyali... Aslinda neden tedirgin oldum bilmiyorum, hicbiri ama hicbiri benim kadar güzel degildi. Sonra mesajlarina baktim, hepsi almanca ama anladigim kadariyla güzel vakit gecirmekten, zevk almaktan bahsediyorlar. Ben yikildim. Hayatimda 2. kez yikildim. Cok büyük aci bunlar. Nasil dayanacagim bilmiyorum. bununla nasil yasayacagim bilmiyorum. Sonra msn ine baktim, paris'de hep birlikte biseyler yapmaktan bahsediyorlardi. Anlamadim. Kahretsin ki daha almanca ögrenemedim. bilmiyorum. Ne yapicam simdi ben.
evet aldatildim, ama onu da kaybetmek istemiyorum. Basima gelenlere inanamiyorum ama yalniz kalmak istemiyorum. onsuz olamam. Lütfen, akil fikir sahibi arkadaslar, bana yardimci olun. Hertürlü yoruma acigim. Yeter ki bir cözüm bulalim. Bu islerden uzaklassin. Beni sonsuz bir askla sevmeye devam etsin.
Cok uzun ama okudugunuz icin cok tesekkür ederim.
Saygilar.
eee, yorum yapacak kimse yok mu?
(sabirsiz üye.. sanki sizlerin elinde sihirli degnek varda kullanmiyonuz)
Kizlar merhaba,
yazacaklarim biraz uzun ama bu yasima kadar icimde büyüttügüm aciyi, her tanistigim, güvendigim insanla ruhuma, bedenime eklenen kandirilmis duygusunu, aldatilmisligi size ifade etmeden önce, hayatimla ilgili herseyi anlatmak, sizlerden akil almak, ve de rahatlamak istiyorum. Lütfen okuyun.
Ben suan 19 yasindayim, beden yasim, ya da nüfus cüzdanimdaki yas.. ama Ruhum da bedenim de 70 misim gibi hissediyor.. Basima neler geldi bir bilseniz..
Bundan 12 sene önce, okulun ilk günü karsima cikti, ela gözlü, simsiyah kivircik sacli, burnu sümüklü bu oglan.. Asik oldum ona.. burnundan hic durmadan akan yesil sümük bile gözüme baska güzel görünüyordu. Tenefüslerde el ele tutusuyorduk, derslerde birbirimize renkli kagitlardan notlar yolluyorduk. 3. sinifa kadar bu böyle devam etti ve sonra onlar tasindilar. Babasinin, babam gibi alkol sorunu vardi. Annesi de yolluydu diyorlardi ama o yasta ne bilcem yollu ne. Yine de seviyordum onu.. Günlerce üzüldüm, agladim. Yemedim icmedim. Hep icimde kaldi. Onunla ne kadar da mutluyduk, doktorculuk oynardik, evcilik oynardik. o baba ben anne olurdum.
Sonralari hep ela gözlü erkeklerden hoslandim, her ela gözde onu aradim. Yillar sonra - 4 yil önce - yeniden cikti karsima.. Allahim, mutluluktan deliriyorum sandiydim. ama o da alkolik olmus babasi gibi, hatta eroine de baslamis. dayanamadim, onu o batakliktan cikarmak icin, hergün onlara gidiyor, onunla konusuyor dertlesiyordum. Annesinin babasinin yatak odalarini bile temizledim. emek verdim. Sonra, bir gün, ah nasil bir acidir bu, babasi bana sahip olmak istedi. Siseyi kafasina gecirip zor kactim evden. Sevdigim adam, erkek arkadasim hicbirsey yapmadi. Öylece bakti. Ne olacak ki, o hem olgun dedi. Yikildim. bu muydu hayat? Insanlar bu kadar kötü müydü?
Eve gidince annemle babama anlattim durumu, onlar bana kötü kizmisim gibi saldirdilar. Babam günlerce dövdü beni kemerle hem de.. Annem beni zaten hic sevmemistir. Ben son cocuktum, istememis beni. bunu hep yüzüme vurdu.
Sonra beni Almanya'ya teyzemin yanina yolladilar. 16 yasimdaydim buraya geldigimde. Bambaska bir düzen. Kuzenim beni hic istememis meger. Hep kiskandi beni. Esyalarini sakladi, benimle hicbirseyini paylasmadi. Ben onu kendime yakin hissettim, sirlarimi paylastim, bunlari herkese anlatti dalga gecti benimle. Ben ondan daha uzunum, daha güzelim diye hicbir arkadasiyla tanistirmadi. Teyzem zorla yollardi yaninda, arkadaslariyla almanca konusur benimle dalga gecerdi.
Birgün, yetti artik diye bagirdim ve kosarak uzaklasmaya calistim cafeden. Tam kapidan cikacaktim ki, uzun boylu, renkli gözlü biriyle capristik.
Suratina baktim, ve herseyden herkesten nefret ediyorum dedim-almandir diye düsündügümden rahattim. sonra kapidan cikip kosmaya basladim. Arkamdan geliyordu, cok korktum. önce hizla kostum, yorulunca durmak nefes almak istedim. Kolumu tuttu, beni kendine cevirdi ve bana 'lütfen benden korkma' dedi. Saskindim. Türkmüs o da.
"ben de öfkeliyim hayata" dedi. "gel bunu birlikte asalim" dedi. O an ne yapacagimi sasirdim. kimdi neydi bilmiyordum, ama birden icim isinmisti ona. Ilk kez ela göylü olmayan birine karsi icimde bir iliklik hissetmistim. Bunun da etkisiyle tamam dedim. Bu ask miydi? Sevgi neydi?
El ele tutustuk, bir banka oturduk. hic konusmadan belki 3 belki de daha fazla saat. Hava karardi, beni evime birakti. Sonra gündüzleri bulustuk, geceleri msn den konustuk. Benden 9 yas büyük biri ama beni anlayan, beni dinleyen biri. Benimle yeri geliyor cocuk oluyor, yeri geliyor abilik, babalik yapiyor.
Lütfen kimse yanlis anlamasin, benden hic cinsel bir beklentisi olmadi. Hatta birkac kere ben onunla olmak istedim, o kabul etmedi, hazir degilsin dedi. Ta ki gecen haftaya kadar. 18 yasimi doldurmustum, dogum günümde cok güzel bir mekana gittik. Biraz da alkolün etkisiyle birlikte olduk. Ben hic pisman degilim. ya da degildim...
Ben ona cok güvenirdim, o da bana. onu cok seviyorum ve beni sevdiğinden eminim. Bakışlarından anlıyorum. Sözlerinden anlıyorum. Evleneceğimiz konusunda
hep konuşmalar yapıyorduk. Gelinlik bile bakmistim kendime. 2 gün önce arkadaslariyla Paris e gitti. 2 erkek 2 kiz. diger kizlari da taniyorum cok iyiler, benimle cok iyi anlasiyorlardi.
Ama sabah icime bir kurt düstü. neden nasil bilmiyorum. Facebook una baktim. Arkadas listesini gizlemisti, ben neden diye sorunca, milletten rahatsiz oluyorum demisti, ben de hic süphelenmemistim. Sonra bir de ne göreyim, birsürü kiz.
Alman, rus, avusturyali... Aslinda neden tedirgin oldum bilmiyorum, hicbiri ama hicbiri benim kadar güzel degildi. Sonra mesajlarina baktim, hepsi almanca ama anladigim kadariyla güzel vakit gecirmekten, zevk almaktan bahsediyorlar. Ben yikildim. Hayatimda 2. kez yikildim. Cok büyük aci bunlar. Nasil dayanacagim bilmiyorum. bununla nasil yasayacagim bilmiyorum. Sonra msn ine baktim, paris'de hep birlikte biseyler yapmaktan bahsediyorlardi. Anlamadim. Kahretsin ki daha almanca ögrenemedim. bilmiyorum. Ne yapicam simdi ben.
evet aldatildim, ama onu da kaybetmek istemiyorum. Basima gelenlere inanamiyorum ama yalniz kalmak istemiyorum. onsuz olamam. Lütfen, akil fikir sahibi arkadaslar, bana yardimci olun. Hertürlü yoruma acigim. Yeter ki bir cözüm bulalim. Bu islerden uzaklassin. Beni sonsuz bir askla sevmeye devam etsin.
Cok uzun ama okudugunuz icin cok tesekkür ederim.
Saygilar.
Hem aldatılmışsın hem de onsuz olamam diyorsun. Bir karar vermen gerekiyor. Bu zamana kadar nasıl Almanya öğrenemdin hayret doğrusu.
Bir de cok çelişkiler var yazında, 7 yaşında bebeyken sevgilin oluyor, sümüğüne aşık oluyorsun, 12nde tacize uğruyorsun falan filan
sen değilsin suçlu, seni yetiştiren ailede var problem.
ne işin var elin adamının evinde?
hem de madde kullanıyormuş..
onun babasından tam kurtarmışken kendini, yağmurdan kaçarken tutuluvermişin doluya.
bilemedim ki.
bence bu çocuktan da sana hayır gelmez.
en iyisi sen iyi bir kadın doğumcu bul, git tamirat yaptır, otur annacığının dizinin dibinde
ah ablacimmm (yasinizi bilmiyorum kusuruma bakmayin, ama tahminimce benden büyüksünüzdür), cok sagol. ben hergün agliyorum, her dakika agliyorum.
ne hallerdeyim..
öyle deme be ablacim, bunlar sadece yarisi.. aslinda daha neler var.. lütfen azicik anlayis gösterin. hayat bu. kime ne yasatacagi belli mi
hem almanca nekadan da zor biliyor musun? der i das i die siii
çok gençsin canım daha..
bu yaşlarda aşığım seviyorum ölüyorum denir ama..
bu çocuktan sana hayır gelmez..
seni de kullanmış bırakmış.
hayatını yaşamaya devam ediyor.
22-23 yaşında olsan senden 9 yaş büyük biri doğalolabilir ama
henüz 18 yaşındasın..bu yaş farkı önemli..
kendi kendine bu süreci atlatamıyorsan mutlaka bir uzmandan destek almalısın..
ağlamak çözüm değil ki güzel kardeşim
abla de bana, ana de, bacı de
ama gerçekler var ki bunları söylemezsem de içimde kalacak...
hata hatayı getirmiş,
bir an önce kadın doğumcu yolu tut
dil kursuna git
bir de aklında olsun, fransız erkekleri iyi öpüşür derler
muhtemelen iyi koca da olur onlardan
hoş elin fransızına doktor gerekmez de
sen yine de git doktora
(aynı mesajda en az 10 kere kendiyle çelişen ama yine de yiğitliğe şey sürdürmeyen üye)
çok gençsin canım daha..
bu yaşlarda aşığım seviyorum ölüyorum denir ama..
bu çocuktan sana hayır gelmez..
seni de kullanmış bırakmış.
hayatını yaşamaya devam ediyor.
22-23 yaşında olsan senden 9 yaş büyük biri doğalolabilir ama
henüz 18 yaşındasın..bu yaş farkı önemli..
kendi kendine bu süreci atlatamıyorsan mutlaka bir uzmandan destek almalısın..
ya sana da alıştıraydıöyle deme be ablacim, bunlar sadece yarisi.. aslinda daha neler var.. lütfen azicik anlayis gösterin. hayat bu. kime ne yasatacagi belli mi
hem almanca nekadan da zor biliyor musun? der i das i die siii
öyle deme ablam, ben fedakarlik yapayim istedim. onu o batakliktan kurtarayim istedim. iyilik olsun istedim...
Kizlar merhaba,
yazacaklarim biraz uzun ama bu yasima kadar icimde büyüttügüm aciyi, her tanistigim, güvendigim insanla ruhuma, bedenime eklenen kandirilmis duygusunu, aldatilmisligi size ifade etmeden önce, hayatimla ilgili herseyi anlatmak, sizlerden akil almak, ve de rahatlamak istiyorum. Lütfen okuyun.
Ben suan 19 yasindayim, beden yasim, ya da nüfus cüzdanimdaki yas.. ama Ruhum da bedenim de 70 misim gibi hissediyor.. Basima neler geldi bir bilseniz..
Bundan 12 sene önce, okulun ilk günü karsima cikti, ela gözlü, simsiyah kivircik sacli, burnu sümüklü bu oglan.. Asik oldum ona.. burnundan hic durmadan akan yesil sümük bile gözüme baska güzel görünüyordu. Tenefüslerde el ele tutusuyorduk, derslerde birbirimize renkli kagitlardan notlar yolluyorduk. 3. sinifa kadar bu böyle devam etti ve sonra onlar tasindilar. Babasinin, babam gibi alkol sorunu vardi. Annesi de yolluydu diyorlardi ama o yasta ne bilcem yollu ne. Yine de seviyordum onu.. Günlerce üzüldüm, agladim. Yemedim icmedim. Hep icimde kaldi. Onunla ne kadar da mutluyduk, doktorculuk oynardik, evcilik oynardik. o baba ben anne olurdum.
Sonralari hep ela gözlü erkeklerden hoslandim, her ela gözde onu aradim. Yillar sonra - 4 yil önce - yeniden cikti karsima.. Allahim, mutluluktan deliriyorum sandiydim. ama o da alkolik olmus babasi gibi, hatta eroine de baslamis. dayanamadim, onu o batakliktan cikarmak icin, hergün onlara gidiyor, onunla konusuyor dertlesiyordum. Annesinin babasinin yatak odalarini bile temizledim. emek verdim. Sonra, bir gün, ah nasil bir acidir bu, babasi bana sahip olmak istedi. Siseyi kafasina gecirip zor kactim evden. Sevdigim adam, erkek arkadasim hicbirsey yapmadi. Öylece bakti. Ne olacak ki, o hem olgun dedi. Yikildim. bu muydu hayat? Insanlar bu kadar kötü müydü?
Eve gidince annemle babama anlattim durumu, onlar bana kötü kizmisim gibi saldirdilar. Babam günlerce dövdü beni kemerle hem de.. Annem beni zaten hic sevmemistir. Ben son cocuktum, istememis beni. bunu hep yüzüme vurdu.
Sonra beni Almanya'ya teyzemin yanina yolladilar. 16 yasimdaydim buraya geldigimde. Bambaska bir düzen. Kuzenim beni hic istememis meger. Hep kiskandi beni. Esyalarini sakladi, benimle hicbirseyini paylasmadi. Ben onu kendime yakin hissettim, sirlarimi paylastim, bunlari herkese anlatti dalga gecti benimle. Ben ondan daha uzunum, daha güzelim diye hicbir arkadasiyla tanistirmadi. Teyzem zorla yollardi yaninda, arkadaslariyla almanca konusur benimle dalga gecerdi.
Birgün, yetti artik diye bagirdim ve kosarak uzaklasmaya calistim cafeden. Tam kapidan cikacaktim ki, uzun boylu, renkli gözlü biriyle capristik.
Suratina baktim, ve herseyden herkesten nefret ediyorum dedim-almandir diye düsündügümden rahattim. sonra kapidan cikip kosmaya basladim. Arkamdan geliyordu, cok korktum. önce hizla kostum, yorulunca durmak nefes almak istedim. Kolumu tuttu, beni kendine cevirdi ve bana 'lütfen benden korkma' dedi. Saskindim. Türkmüs o da.
"ben de öfkeliyim hayata" dedi. "gel bunu birlikte asalim" dedi. O an ne yapacagimi sasirdim. kimdi neydi bilmiyordum, ama birden icim isinmisti ona. Ilk kez ela göylü olmayan birine karsi icimde bir iliklik hissetmistim. Bunun da etkisiyle tamam dedim. Bu ask miydi? Sevgi neydi?
El ele tutustuk, bir banka oturduk. hic konusmadan belki 3 belki de daha fazla saat. Hava karardi, beni evime birakti. Sonra gündüzleri bulustuk, geceleri msn den konustuk. Benden 9 yas büyük biri ama beni anlayan, beni dinleyen biri. Benimle yeri geliyor cocuk oluyor, yeri geliyor abilik, babalik yapiyor.
Lütfen kimse yanlis anlamasin, benden hic cinsel bir beklentisi olmadi. Hatta birkac kere ben onunla olmak istedim, o kabul etmedi, hazir degilsin dedi. Ta ki gecen haftaya kadar. 18 yasimi doldurmustum, dogum günümde cok güzel bir mekana gittik. Biraz da alkolün etkisiyle birlikte olduk. Ben hic pisman degilim. ya da degildim...
Ben ona cok güvenirdim, o da bana. onu cok seviyorum ve beni sevdiğinden eminim. Bakışlarından anlıyorum. Sözlerinden anlıyorum. Evleneceğimiz konusunda
hep konuşmalar yapıyorduk. Gelinlik bile bakmistim kendime. 2 gün önce arkadaslariyla Paris e gitti. 2 erkek 2 kiz. diger kizlari da taniyorum cok iyiler, benimle cok iyi anlasiyorlardi.
Ama sabah icime bir kurt düstü. neden nasil bilmiyorum. Facebook una baktim. Arkadas listesini gizlemisti, ben neden diye sorunca, milletten rahatsiz oluyorum demisti, ben de hic süphelenmemistim. Sonra bir de ne göreyim, birsürü kiz.
Alman, rus, avusturyali... Aslinda neden tedirgin oldum bilmiyorum, hicbiri ama hicbiri benim kadar güzel degildi. Sonra mesajlarina baktim, hepsi almanca ama anladigim kadariyla güzel vakit gecirmekten, zevk almaktan bahsediyorlar. Ben yikildim. Hayatimda 2. kez yikildim. Cok büyük aci bunlar. Nasil dayanacagim bilmiyorum. bununla nasil yasayacagim bilmiyorum. Sonra msn ine baktim, paris'de hep birlikte biseyler yapmaktan bahsediyorlardi. Anlamadim. Kahretsin ki daha almanca ögrenemedim. bilmiyorum. Ne yapicam simdi ben.
evet aldatildim, ama onu da kaybetmek istemiyorum. Basima gelenlere inanamiyorum ama yalniz kalmak istemiyorum. onsuz olamam. Lütfen, akil fikir sahibi arkadaslar, bana yardimci olun. Hertürlü yoruma acigim. Yeter ki bir cözüm bulalim. Bu islerden uzaklassin. Beni sonsuz bir askla sevmeye devam etsin.
Cok uzun ama okudugunuz icin cok tesekkür ederim.
Saygilar.
Bir de ben bu aceleci insanları anlamıyorum. At mı yarıştıyıoruz burda? Elimizden geleni yapıyoruz işte.
(Herkese ayar vermeyi görev edinmiş bilirkişi)
Ahhh ahhh ne demeli acaba o burnundan yeşil sümükleri akan adama..Tirbiyesiiiizzzzzz...
Bende bir an gerçi aşkı bulduğunu sanmışyım amma evelakın oda yamuk yapmış.
Ben diyorum size arkadaş bu erkek milleti böyle allahtopunun cezırtını versin.
Ay ne ablası ayol, abla teyzendir senin.
Anlayış falan gösterilmez böyle şeylerde. Biri gideeeer biri gelir takma kafana deymez
Napsın yani? kendini donatıp adamın peşinden mi gitsin? Neler söylüyorsunuz el kadar çocuğa?
ABLAcim cok dertliyim ne yapayim.. hem niye bukadar saldirgansiniz.. dün gece kocaniz sizi tatmin edemedi mi??
ağlamak çözüm değil ki güzel kardeşim
abla de bana, ana de, bacı de
ama gerçekler var ki bunları söylemezsem de içimde kalacak...
hata hatayı getirmiş,
bir an önce kadın doğumcu yolu tut
dil kursuna git
bir de aklında olsun, fransız erkekleri iyi öpüşür derler
muhtemelen iyi koca da olur onlardan
hoş elin fransızına doktor gerekmez de
sen yine de git doktora
(aynı mesajda en az 10 kere kendiyle çelişen ama yine de yiğitliğe şey sürdürmeyen üye)
Ay ne ablası ayol, abla teyzendir senin.
Anlayış falan gösterilmez böyle şeylerde. Biri gideeeer biri gelir takma kafana deymez
ABLAcim cok dertliyim ne yapayim.. hem niye bukadar saldirgansiniz.. dün gece kocaniz sizi tatmin edemedi mi??
ilkini unuttum. onu Allaha havale ettim.. enson bi arkadasim aile ici iliski yasadiklarini söyledi. benim sevdigim oglanin annesi, adamin da kiziymis zaten..
kadın doğumcuya mı gitsin?
eğer bekareti önemsiyor idiyse yapmasaydı.. önemsemiyorsa yaptığının da arkasında dursun.
ne kadar itici bir şey, ne yani doktora gitsin ve sonra da hiçbir şey olmamış gibi mi davransın?
bu mudur dürüstlük?
off ya önce bir psikiyatriste gitsin bence!!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?