Dert

Yarına inanıyorum ve iyileşmeye.

Nickinizde kimselerin vakti yok ince seylerindusunup anlamaya yazmissiniz. Ne guzel yazmissiniz.bizimde vaktimiz yok burdan iki kelimeden derdinizi anlamaya

Birşeyler yazaydiniz iyiydi. Neyse derdiniz Allah yardımcınız olsun.

Tabi orası öyle

Surekli_Karisik .!.:

Yarına inanıyorum ve iyileşmeye.

Genişletmek için tıkla...

Yine eski eşin işi yokuşa mı sürdü?

Anlatsak bin bir dert çıkar kızlar gelin bir türk kahvesi içelim.. havadi güzel ama tek çıkasım gelmedi beni eken arkadaş utansın

Salla dünya yi uykusu gelsin bacim

Tescillicirkin .!.:

Nickinizde kimselerin vakti yok ince seylerindusunup anlamaya yazmissiniz. Ne guzel yazmissiniz.bizimde vaktimiz yok burdan iki kelimeden derdinizi anlamaya

Genişletmek için tıkla...

Bayan X diyeceksiniz .!.:

Birşeyler yazaydiniz iyiydi. Neyse derdiniz Allah yardımcınız olsun.

Genişletmek için tıkla...

Amecey .!.:

Tabi orası öyle

Genişletmek için tıkla...

Began .!.:

Yine eski eşin işi yokuşa mı sürdü?

Genişletmek için tıkla...

Duammmm .!.:

Anlatsak bin bir dert çıkar kızlar gelin bir türk kahvesi içelim.. havadi güzel ama tek çıkasım gelmedi beni eken arkadaş utansın

Salla dünya yi uykusu gelsin bacim

Genişletmek için tıkla...

Hepinize yorumlarınız için teşekkür ederim. Buna kim ne yazsın diyerek, pek girmedim siteye ama sağolun yazmışsınız. :)

Dün adımla müsemma o kadar karışık ve dertliydim ki iki kelime ancak yazdım. Bazen uzun uzun yazmak bile gereksiz geliyor.

Birkaç üye arkadaş konularımda yanımdaydı, o yüzden mevzuya hakimler. :) iki yıldır ayrıyım, boşanma davaları vs derken, oğlum ara tatilde babasının yanına gitti. Geldi aldı babası, şu boşanma mevzusu yüzünden birbirimizi yesek de oğlumuz varken diğer konulara hiç değinmeden konuşup, yemek yiyip, ayrılıyoruz.

Hafta içinde eşimin babası aradı, çok kibar, yumuşak, olgun bir konuşma yaptı. Evinizi tutun, uzağa gidin, bizimle asla görüşmek zorunda değilsin, insanlar neler yaşıyor, çocuğa yazık, elaleme rezil olduk, insan içine çıkamıyoruz, barışın artık vs.vs. Tam istediğim, duruma uygun bir konuşma ama bayağı geç kaldı artık, kendisi de bu konuşmayı daha erken yapmalıydım dedi ama iki yıl içinde durumumuz buraları çoktan aştı.

Aklım barışırsam hayatımın hatasını yapacağımı söylerken, konuyu bilen herkes farklı bir yorum yapıyor. Birisi sana koca lazım değil, alın evinizi, imkanlar iyi, git rahat rahat çocuğunu büyüt derken, bir başkası ailesi uzaktayken eşinle iyiydiniz, olanı biteni boşanma psikolojisine ver diyor. Bir başkası insanlar neler yaşıyor, herkesin sorunları oluyor, çocuğun için sen de bu mevzuyu geride bırak diyor.

Benim aklımda ise sürekli geçmişte yaşananlar, söylenenler dönüp duruyor. Az buz şeyler değil. Herkes dersini almış güya. Almış da geçmiş olsun yani, hepimiz bir takım dersler alıyoruz ama basen hiçbir işe yaramıyor, düzeltemiyoruz.

Barışmayı düşünmüyorum ama oğlumla ilgili söylenen her cümlede üzülüyorum. O da nasıl mutlu orada, gerçekten imkanları iyi ama burada da annesi iyi. Her iki durumda da oğlum için sıkıntı çekiyorum, boşansam da tek başıma çalışıyorum, koşturuyorum, büyütüyorum. Böyle en azından üç aşağı beş yukarı ne yaşayacağımı biliyorum. Ama yeniden eşimle bir araya gelmek tam bir muamma. Hiç kimseyle konuşmayacağım, nereye kadar? Hiçbir şeyi unutmuyorum, aynı evde üç ay sonra neler yaşarız ? Evet, bilsem ki herkesten uzak kalıp, huzurla yaşayacağım ama bilemiyorum ya.

Eski eşinizin bu sırada başka bir kadınla ilişkisi olmamış mıydı? Üstelik daha önce de ayrı kalmıştınız. Yine aynı sözlerle sizi geri döndürmüşlerdi diye hatırlıyorum.

sugarpare .!.:

Eski eşinizin bu sırada başka bir kadınla ilişkisi olmamış mıydı? Üstelik daha önce de ayrı kalmıştınız. Yine aynı sözlerle sizi geri döndürmüşlerdi diye hatırlıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Aynen böyle olmuştu. O zaman aynı evde yaşamak istiyorlardı, vazgeçmişlerdi ama yakındık ve görüşüyorduk, şimdi nereden istersem evi oradan tutabilirmişim. Hiç konuşmayabilirmişim, eşim de artık böyle şeylere takılmıyormuş vs.vs.

Hayır zaten mevzu bu değil, barışmayı düşünmüyorum asla. Ama bu aşamadan sonra oğluma haksızlık yapan ben mi oluyorum? Onu iyi imkanlardan ve babadan mahrum eden. Herkesin derdi var, hayat hep böyle sorunlu da ben tam çözümü bulmuşken, boşuna mı uzatıyorum? İnat mı, gurur mu bu? Gerçekten dışarıdan böyle mi görünüyor ?

Karar elbette sana ait ancak ben olumlu bulmadım.
O konuşmayı kayınpeder değil kocan yapmalıydı. Seni aldatıp, o kadar pislik yapmak yerine uzaktan ev tutup, dayayıp döşeseydi ve o zaman seni arasaydı bir şansı hakederdi.
Baksana hala kocan pasif ailesi her şeye karışıyor.
Bence değişen bir şey yok o tarafta.

Eşin ve ailesi samimiyse o gelsin senin yaşadığın şehre.

Surekli_Karisik .!.:

Aynen böyle olmuştu. O zaman aynı evde yaşamak istiyorlardı, vazgeçmişlerdi ama yakındık ve görüşüyorduk, şimdi nereden istersem evi oradan tutabilirmişim. Hiç konuşmayabilirmişim, eşim de artık böyle şeylere takılmıyormuş vs.vs.

Hayır zaten mevzu bu değil, barışmayı düşünmüyorum asla. Ama bu aşamadan sonra oğluma haksızlık yapan ben mi oluyorum? Onu iyi imkanlardan ve babadan mahrum eden. Herkesin derdi var, hayat hep böyle sorunlu da ben tam çözümü bulmuşken, boşuna mı uzatıyorum? İnat mı, gurur mu bu? Gerçekten dışarıdan böyle mi görünüyor ?

Genişletmek için tıkla...

Ben inatlık bir durum görmüyorum. Kpnin samimiyetine de inanmıyorum.
Not: Eski konularınızı çok iyi biliyorum.

Began .!.:

Karar elbette sana ait ancak ben olumlu bulmadım.
O konuşmayı kayınpeder değil kocan yapmalıydı. Seni aldatıp, o kadar pislik yapmak yerine uzaktan ev tutup, dayayıp döşeseydi ve o zaman seni arasaydı bir şansı hakederdi.
Baksana hala kocan pasif ailesi her şeye karışıyor.
Bence değişen bir şey yok o tarafta.

Genişletmek için tıkla...

Kendisi de yaptı bir konuşma.
Mevzu konuşmalar değil, sadece şunu merak ediyorum. Şimdi her şey benim istediğim şekilde çözülmeye çalışılınca ama ben kabul etmeyince, dışarıdan nasıl duruyor? Ben boşanmak istiyorum, sorunlarım var ama onlar iki yıl sonra bu sorunlarımı anlayıp çözüyorlar, ben kabul etmeyince, sebepsiz yuva yıkan mı oluyorum ? İnat mı bu, gurur mu?

Adamlar iki yıl sonra çıkıp sizin ne sorununuz vardı ki, tek sorun buydu, onu da anladık artık uzak kalacağız, istediğin gibi olsun deyince, ben sorunum olmadığı ya da çözüldüğü halde çocuğuma haksızlık mı etmiş olacağım.

Yok böyle bir mantık ya.

Began .!.:

Eşin ve ailesi samimiyse o gelsin senin yaşadığın şehre.

Genişletmek için tıkla...

Yok, benim şehrim küçük bir il, burada şartlar kötü. Çocuk için. İki yıl sonra şimdi düşünmüşler benim çocuğumu ve şartlarını. Bu şekilde de kabul etmem.

Bana inandırıcı gelmedi hiç. Yani belki eşinin ailesi bile buna inanıyor olabilir. Ancak ben bu şekilde bir değişim olacağına hiç inanmadım. Kendinizi kandırmak olur. Öncelikle daha öncede benzer tutum, düşünce, davranış içerisinde olmuştu taraflar. Gelinen nokta, yaşananlar ortada. Sonrasında kimse tam anlamıyla değişmiyor. Diğer bir nokta unutmazsınız yaşadıklarınızı. Mutlu olmanız zor. Siz ayrı düşen iki sevgili değilsiniz. Birbirini çok hırpalamış, kırmışsınız. Eşiniz sanırım başka biriyle olmuştu. Artık sadece nehirden akan sular değil, nehrin yönü bile değişti bence.

Surekli_Karisik .!.:

Hayır zaten mevzu bu değil, barışmayı düşünmüyorum asla. Ama bu aşamadan sonra oğluma haksızlık yapan ben mi oluyorum? Onu iyi imkanlardan ve babadan mahrum eden. Herkesin derdi var, hayat hep böyle sorunlu da ben tam çözümü bulmuşken, boşuna mı uzatıyorum? İnat mı, gurur mu bu? Gerçekten dışarıdan böyle mi görünüyor ?

Genişletmek için tıkla...

eşinin kararı mı bu? öyleyse kendisi neden söylemedi?
çocuk gitti bunlar gaza geldi. olan bu. anası babası karar vermiş yine.
sokma akıl kırk adım gider çocuğuna haksızlık değil bu. kendi aklıyla hareket edebilecek bir insan yetiştireceksin bu çocuğuna verebileceğin en güzel geleceklerden biri.

sugarpare .!.:

Ben inatlık bir durum görmüyorum. Kpnin samimiyetine de inanmıyorum.
Not: Eski konularınızı çok iyi biliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim. Ben sadece şuna inanıyorum, oğulları başından kaldı, birlikte yaşamak, iki taraf için de zor. Çünkü anlaşamıyorlar. İkincisi gerçekten elaleme rezil olduklarını düşünüyorlar, eşimin ikinci evliliğiydim, görümcemin iki çocuğu var boşandı, eril zihniyetlerde bunlar hep olumsuz şeyler. Bu yüzden artık bu konuyu çözmek istiyorlar.

Surekli_Karisik .!.:

Kendisi de yaptı bir konuşma.
Mevzu konuşmalar değil, sadece şunu merak ediyorum. Şimdi her şey benim istediğim şekilde çözülmeye çalışılınca ama ben kabul etmeyince, dışarıdan nasıl duruyor? Ben boşanmak istiyorum, sorunlarım var ama onlar iki yıl sonra bu sorunlarımı anlayıp çözüyorlar, ben kabul etmeyince, sebepsiz yuva yıkan mı oluyorum ? İnat mı bu, gurur mu?

Adamlar iki yıl sonra çıkıp sizin ne sorununuz vardı ki, tek sorun buydu, onu da anladık artık uzak kalacağız, istediğin gibi olsun deyince, ben sorunum olmadığı ya da çözüldüğü halde çocuğuma haksızlık mı etmiş olacağım.

Yok böyle bir mantık ya.

Genişletmek için tıkla...

Gurur değil bu çocuğundan dolayı kafan karışıyor ki, normal.
Yuvasını yıkan kadın olsan ne değişir ki? Mutsuzdun ve ayrılmak istedin bu da çok normal.

Çocuğun konusunda kendi çocukluğunu düşünerek empati yap.
Annen sizi babasız büyütmediği için çok mutlu mu mesela? Ya da sen annene müteşekkir misin ayrılmadığı için? Çocukluktaki anneni hatırlıyor musun? Mutlu muydu, gergin miydi? Evinizdeki genel hava neydi?

Eminim cevabı bulacaksın.

Surekli_Karisik .!.:

Adamlar iki yıl sonra çıkıp sizin ne sorununuz vardı ki, tek sorun buydu, onu da anladık artık uzak kalacağız, istediğin gibi olsun deyince, ben sorunum olmadığı ya da çözüldüğü halde çocuğuma haksızlık mı etmiş olacağım.

Genişletmek için tıkla...

keşke adama deseydin ki artık tek sorun bu değil. aldatıldım da bu süreçte ve en önemlisi artık oğlunuzu sevmiyorum.

Surekli_Karisik .!.:

Yok, benim şehrim küçük bir il, burada şartlar kötü. Çocuk için. İki yıl sonra şimdi düşünmüşler benim çocuğumu ve şartlarını. Bu şekilde de kabul etmem.

Genişletmek için tıkla...

Çocuğu düşünüyorlarsa nafakayı bol tutsunlar. Altınlarını versinler.
Laf önemli değil icraat önemli.