arar seni ama bence tamamen sil sakın konuşma hayatını allakbullak etmesine izin veerme
Eşin memleketine dönünce mi değişti
Tamam muhtemelen ailesi doldurmuştur, zaten seni istemiyolarmış ama
Eşinde dolduruşa pek bi müsaitmiş, bir iki gergin davranırsın da sonra geçmesi lazım gerçekten seviyorsa
Dahası evine hırsız giriyo adam paniklemiyo bile
Sanırsın ki hırsız ondan izin almış ta girmiş
merhaba arkadaşlar dayanamadım ve artık yazıyorum fikirlerinize çok ihtiyacım var.ben dahil etrafım
canım seni çok iyi anlıyorum zor bi durum ama takma kafana keşke sen açmasaydın davayı isteyen o o açsaydıatanmışssın ne güzel inş karşına adam gibi birisi çıkar muutlu olur gidersin değmez birii için ömrünü tüketmeye üzülmeye değmez allah yardımcın olsun
merhaba arkadaşlar dayanamadım ve artık yazıyorum fikirlerinize çok ihtiyacım var.ben dahil etrafım
canım seni çok iyi anlıyorum zor bi durum ama takma kafana keşke sen açmasaydın davayı isteyen o o açsaydıatanmışssın ne güzel inş karşına adam gibi birisi çıkar muutlu olur gidersin değmez birii için ömrünü tüketmeye üzülmeye değmez allah yardımcın olsun
ben açtım arkadaşım çüünkü giden zaman ben onu 5 ay da 6 ay da beklerdim aptal gibi...ama hırsızlık olayında arkamda durmadı içinn netleşti kafamda bu adam adam değilmiş beni de sileli çok olmuş...allah razı olsun...
tamam vermeyeceğim arkadaşım belki aramaz bile hakkını helal et cümleleriyle bile vedalaşamadık ki...yüzüne baktığımda içimde nefret bile yoktu sadece acı vardı...beni unutmuş beni silmiş ben de uzak bir diyardan bakıyordum...ben senden harç parasını istemiyorum dedim bi de isteseydin dedi...koca karısına bakmak zorunda değil mi ya aldığını ettiğini yazmaktan çirkinleşmeden bitiremedik ki...yazık bişiy yapmasam karılık namına yanında uyuduğuma bile saymayan adam..kötü olmamı isteyen senelerdir mücadelesini verdiğim atamanın sevincini berbat etmeye çalışan bir adam...hayatımı allak bullak etmeye uğraşmış meğerse...bundan sonrasına izin vermeyeceğim....ne hayallerle gelmiştim buraya...şimdi ondan kalan kırıntıları temizlemeye çalışıyorum acımı özgür bıraktım...hiç eğilmedim onun önünde mahkemede...görüşürüz ama ahirette...
'karşına öyle birisi çıkar ki gidenlere teşekkür edersin!' duyduğun acı geçici emin ol sana garanti veririm. geçmişin muhasebesinide yapma erkekler artık genelde böyle para delisi çalışmayan kadınla evlenmezler ev kadınlarına para yiyen gözüyle bakarlar eve harcanan paraya masraf derler bu da erkek kalitesiin düştüğünü gösteriyor ama herkes böyle değil hayata yeni başlıyorsun mutsuz olma
Allah kolaylık versin canım
yaşadıkların çok zor
ama herkes adam gibi adam olamıyor işte ne yapacan
erkeklik belli bir organı taşımakla olmuyor.
seni en zor günlerinde yalnız bırakması gerçekten üzücü
bu kadar güçlü olduğun için seni tebrik ederim.
arladaşım valla çok acı çekiyorum desem inanırsın değil mi acıya sarılıyorum acım var ama sakinim kafam yastığımda rahatım sadece içim eziliyor bir müddet sonra da kanıyor kanayacak ama sonra yeniden doğucam çok şükür ki işim var arkadaşlar herkese hayırlı iş nasip etsin...
acı çekilmeyecek gibi değil
ama duruşunu çok beğeniyorum
herkes altından kalkamaz
ben bir nişanlıdan ayrıldım zamanında
epey bi fena oldum
merhaba arkadaşlar dayanamadım ve artık yazıyorum fikirlerinize çok ihtiyacım var.ben dahil etrafım psikologum duruma bir netik katamadı ama anlaşmalı bir şekilde boşanıyorum.kısaca hikayem eşimle birbirimizi severek evlendik ben bulunduğum şehri onun için terkettim onun memleketine gittim bir yıllık evliyim haftaya duruşmamız var.ben atama yoluyla başka bir yere tayin oldum.tercihleri onunla beraber yaptık benimle her yere gelebilceğini sölüyordu.tercihlerin sonucu istegim yeri kazandım evi tuttuk yerleştirdi memletine döndü 3 gün sonra ben boşancam die olaylar basladı...
önceden şehir kavgamız olmuştu ama düğünden önce verdiği söz ordan gideceğimizdi ve buna binaen evet dedim.ailesi akrabaları beni sevmedi aramaızda çok çirkin diyaloglar geçti.normalde beni ailesine karşı savunurdu hep arkamdaydı aramızda kavgalar tabi oldu ama ben babamı da öncesinde kaybettim kötü zamanlar geçirmiştim.eşiminn ailesi maddi destek vermedi verseler de düğünde bilezikten başka bisiy görmedim önemli de değildi.eşim kendi yaptı düğünü eşyalar benimdi.onun benim sınav stresim onun memleketine alışamamış olmam arkadaşımın olmayışı yalnızlığım yüzünden herşeyi ona anlattım onun üzerine çok gittigim zamanlar oldu ama çaresizdim.
ordada şiddet olayları oldu.kısacası ben orada mutlu değildim.
tam mutlu oldum atandım derken eşim kazık attı iki aydır bekliyorum normalde beni sevdiğine inanırdım bu arada evime de hırsız girdi ve umrunda bile değildi beni tamamen silmiş.kaynanamlardan arayan düzelin diyen zaten yok aksine kaynanam çok ağır laflar konuştu.eşim birden bambaşka bir adam oldu.anlaşmalı boşanma dilekçeyi yolladım sonrasında benden hırsıza iki aydı borç içinde olmama rağmen altınları istedi veremicemi söledim.gerçekten zor durumdayım ve hiçbir olayın parasında biri olmadım.ve şimdi haftaya boşanacağız yüzyüze bile gelmek istemedi telefonda aldık bu konuları.hala şoktayım ve çok üzgünüm.bir senemizde bitmesini gerekitrcek ortada ciddi bir sebep yok ben artık beni sevmediğini anladım beklememeye karar verdim.içiç çok acıyor.kişiliğimi karakterimi bahana etti bütün kapıları kapattı şehir yüzünden benden vazgeçtini arkadaşından duymuştum.karıkoca arasında geçebilecek adap kurallarını uyardığım için benden kötüsü olmadı eşime görgü kurallarını hiç öğretmemişler.
yorumlarını ve desteğinizi bekliyorum iki aydır iş hayali kurduğum noktaya gelmişken terkedildim ama davayı ben açtım.son günlerde iyice çirkin mailler aldım ondan ve yazık dedim güçlü olmaya uğraşıyorum.ailesi etrafı baskı yaptı belki belki benden vazgeçti anlayamadım ve en sonunda yazmaya karar verdim.şimdiden saolun
yaşanmazdı arkadaşım biliyorum onu anladığımda vazgeçtim hırsızlık olayında anladım...sevmediğini bittiğini belki de hiç olmadığını...çok sevdiğini iddia ederdi ama ben gerçekten sevdim onu ben sürekli sölemezdim ama aksine takılır sevmiyorum derdim...çünkü çıkarlar doğrultusunda yapılan bir evlilikti onunki...benimki tam tersi sevmeden bırakılcak bir şehir değildi yaşadığım ve gittiğim yere göre...ben sevdim ben olduğumu oynadım öfkem kavgam sinirim her şeyim ortadaydı su gibiydim yani..o ise bulanık bir nehirmiş kimi zaman duru kimi zaman kirli...kendimi mühim sanmışım benim için bırakacağına beni inandırmak için öyle de çok emek verdi ki...sanki kendi başlattı kendi bitirdi gibi...unuttugu tek şey var benim delireceğimi ona sataşacağımı düşünmüstü.eminim...sakindim sakinim...daha da güçelndim...bana güç kattı iki sene kusur gezdik yedik içtik...ihtiyaçlarımı karşılamıştı allah yukarda bişey diyemem ama su son iki ay bambaşka biri oldu...şimdi anlıyorum orda onun memleketinde kalsam sevcekti beni yalandan hepsi de rolmüş...kurtuldum yalan bir ilişkiden seviniyorum buna içim buruk olsa da...içim ezik olsa da mutluyum diyebiliyorum...
Şundan adam olsa neye yarar. bu milletin akrabaları anası babası yetiyor.. kara cahillik başka birşey değil.nasıl bi zihniyetleri var anlamsız..sen karını bırak oraya ee ben gelmiyorum..vijdansız herif ayrılsan bile yine başında dur adam gibi konuş elinden geleni yap çek git..bu türkiyede %90 erkeklerin hiç biri beş para etmez...merhamet yok merhamet..merhaba arkadaşlar dayanamadım ve artık yazıyorum fikirlerinize çok ihtiyacım var.ben dahil etrafım psikologum duruma bir netik katamadı ama anlaşmalı bir şekilde boşanıyorum.kısaca hikayem eşimle birbirimizi severek evlendik ben bulunduğum şehri onun için terkettim onun memleketine gittim bir yıllık evliyim haftaya duruşmamız var.ben atama yoluyla başka bir yere tayin oldum.tercihleri onunla beraber yaptık benimle her yere gelebilceğini sölüyordu.tercihlerin sonucu istegim yeri kazandım evi tuttuk yerleştirdi memletine döndü 3 gün sonra ben boşancam die olaylar basladı...
önceden şehir kavgamız olmuştu ama düğünden önce verdiği söz ordan gideceğimizdi ve buna binaen evet dedim.ailesi akrabaları beni sevmedi aramaızda çok çirkin diyaloglar geçti.normalde beni ailesine karşı savunurdu hep arkamdaydı aramızda kavgalar tabi oldu ama ben babamı da öncesinde kaybettim kötü zamanlar geçirmiştim.eşiminn ailesi maddi destek vermedi verseler de düğünde bilezikten başka bisiy görmedim önemli de değildi.eşim kendi yaptı düğünü eşyalar benimdi.onun benim sınav stresim onun memleketine alışamamış olmam arkadaşımın olmayışı yalnızlığım yüzünden herşeyi ona anlattım onun üzerine çok gittigim zamanlar oldu ama çaresizdim.
ordada şiddet olayları oldu.kısacası ben orada mutlu değildim.
tam mutlu oldum atandım derken eşim kazık attı iki aydır bekliyorum normalde beni sevdiğine inanırdım bu arada evime de hırsız girdi ve umrunda bile değildi beni tamamen silmiş.kaynanamlardan arayan düzelin diyen zaten yok aksine kaynanam çok ağır laflar konuştu.eşim birden bambaşka bir adam oldu.anlaşmalı boşanma dilekçeyi yolladım sonrasında benden hırsıza iki aydı borç içinde olmama rağmen altınları istedi veremicemi söledim.gerçekten zor durumdayım ve hiçbir olayın parasında biri olmadım.ve şimdi haftaya boşanacağız yüzyüze bile gelmek istemedi telefonda aldık bu konuları.hala şoktayım ve çok üzgünüm.bir senemizde bitmesini gerekitrcek ortada ciddi bir sebep yok ben artık beni sevmediğini anladım beklememeye karar verdim.içiç çok acıyor.kişiliğimi karakterimi bahana etti bütün kapıları kapattı şehir yüzünden benden vazgeçtini arkadaşından duymuştum.karıkoca arasında geçebilecek adap kurallarını uyardığım için benden kötüsü olmadı eşime görgü kurallarını hiç öğretmemişler.
yorumlarını ve desteğinizi bekliyorum iki aydır iş hayali kurduğum noktaya gelmişken terkedildim ama davayı ben açtım.son günlerde iyice çirkin mailler aldım ondan ve yazık dedim güçlü olmaya uğraşıyorum.ailesi etrafı baskı yaptı belki belki benden vazgeçti anlayamadım ve en sonunda yazmaya karar verdim.şimdiden saolun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?