- 14 Ekim 2019
- 1.384
- 3.913
- 63
Arkadaşlar selam.
2 yıllık evliyim, bir bebeğim var. Eşimle genel olarak çok iyi anlaşıyoruz, evliliğimdeki tek ciddi sorun annesi oldu her zaman. Yaptığı her şeyi ayrıntılı anlatıp sinirlerimi bozmak istemiyorum ama özet geçecek olursam şöyle biridir : eşimle tanıştığımız günden beri beni kıskanıyor (bu evham değil, eşim de farkında. Örneğin yeni evliyken bunlar telde konuşuyordu eşim yemek yiyicez kapatayım dedi kadın da "hadi git sen ellerin oldun artık." dedi. Veya daha flört dönemimizde eşimle yazışıyorlar mesela eşim biraz geç cevap verdi diye "zeze ile mi mesajlaşıyorsun" diye trip attı. Bunun gibi çoook örnek var, dediğim gibi eşim de farkında), eşinden boşanmış bir kadın o yüzden bizle yaşamayı planlıyordu ben kabul etmedim diye buna da bilendi (59 yaşında bu arada ama benden enerjik maşallah), ağzı çok bozuk ve aşırı kindar (beğenmediği bir şey mi oldu mesela tutar taaa en başından sen bana böyle demiştin şöyle yapmıştın falan der ve ağzını da bozar. Susmayıp tepki verdiğim için de nefret ediyor benden), inanın torun olduktan sonra düzeldi sandım ama namusuma kadar laf etti torununun annesine bu kadar ileri giden bir insan. Şunu da söyleyeyim, genel olarak böyle yani kimseyle anlaşamıyor. Annesiyle anlaşamazmış, şimdi kızıyla da oğluyla da, kardeşiyle de anlaşamaz, eşiyle de anlaşamamış. Dediğim gibi çok fena bir kadın görümcem bile haklısın diyor ama herkese karşı böyle diyor.
Evet herkese karşı böyle ama benden ayrı bir nefret ediyor. Bana beddualar ve hakaretler eşliğinde şunu demişti aynen "nerden çıktın sen bizim başımıza, senden önce oğlum bana çok düşkündü." bu arada asla eşimle aralarına girmedim. Ben küstüm, konuşmadım mesela ama eşimle sık sık konuşurlardı asla karışmadım. Evime sürekli gelip uzun uzun kalmak isterdi ama böyle biriyle kim uzun süre kalabilir ki, tartışırdık muhakkak. Hamileliğimin başında büyük bir kavga ettik ben evi terk ettim ailemin olduğu şehre gittim eşim sonra barışmaya çalıştı. Ve ben evi terk ederken dalga geçer gibi gülerek kedime "sen de mi gidiyorsun x?" diyecek kadar kötü bir insan. Bu arada ben de hiç altta kalmadım her zaman cevabını verdim adaletsizlik olmasın diye bunu belirtmek isterim.
Şimdi gelelim meseleye. Bu kadın da benim ailem de bize uzak farklı şehirlerde oturuyor. Ben namusuma kadar dil uzatan bu kadınla kesinlikle görüşmek istemiyorum. Eşim de buna zorlayamaz. Şimdi zaten pandemi var o şekilde idare ediyorum ama bu kadın illa ki oğluyla torununu görmek isteyecek. Ben evime gelmesini, aynı ortamda bulunmayı asla istemiyorum. Ama burası eşimin de evi ve o bir süre sonra annesi gelsin isteyecektir. Aynı şehirde olsak gider bebeği gösterir gelirdi ama bu durumda ne yapmalıyım? Gelmesin diye kestirip atmak mı(bu olmaz sanırım dediğim gibi eşimin de evi) , kadının başka bir yerde kalması mı, yoksa ben başka bir yerde mi kalayım (bebekle bu seçenek zor olur). Bana bir akıl verin lütfen aklıma gelince moralim bozuluyor ruh hastası etti beni bu kadın.
2 yıllık evliyim, bir bebeğim var. Eşimle genel olarak çok iyi anlaşıyoruz, evliliğimdeki tek ciddi sorun annesi oldu her zaman. Yaptığı her şeyi ayrıntılı anlatıp sinirlerimi bozmak istemiyorum ama özet geçecek olursam şöyle biridir : eşimle tanıştığımız günden beri beni kıskanıyor (bu evham değil, eşim de farkında. Örneğin yeni evliyken bunlar telde konuşuyordu eşim yemek yiyicez kapatayım dedi kadın da "hadi git sen ellerin oldun artık." dedi. Veya daha flört dönemimizde eşimle yazışıyorlar mesela eşim biraz geç cevap verdi diye "zeze ile mi mesajlaşıyorsun" diye trip attı. Bunun gibi çoook örnek var, dediğim gibi eşim de farkında), eşinden boşanmış bir kadın o yüzden bizle yaşamayı planlıyordu ben kabul etmedim diye buna da bilendi (59 yaşında bu arada ama benden enerjik maşallah), ağzı çok bozuk ve aşırı kindar (beğenmediği bir şey mi oldu mesela tutar taaa en başından sen bana böyle demiştin şöyle yapmıştın falan der ve ağzını da bozar. Susmayıp tepki verdiğim için de nefret ediyor benden), inanın torun olduktan sonra düzeldi sandım ama namusuma kadar laf etti torununun annesine bu kadar ileri giden bir insan. Şunu da söyleyeyim, genel olarak böyle yani kimseyle anlaşamıyor. Annesiyle anlaşamazmış, şimdi kızıyla da oğluyla da, kardeşiyle de anlaşamaz, eşiyle de anlaşamamış. Dediğim gibi çok fena bir kadın görümcem bile haklısın diyor ama herkese karşı böyle diyor.
Evet herkese karşı böyle ama benden ayrı bir nefret ediyor. Bana beddualar ve hakaretler eşliğinde şunu demişti aynen "nerden çıktın sen bizim başımıza, senden önce oğlum bana çok düşkündü." bu arada asla eşimle aralarına girmedim. Ben küstüm, konuşmadım mesela ama eşimle sık sık konuşurlardı asla karışmadım. Evime sürekli gelip uzun uzun kalmak isterdi ama böyle biriyle kim uzun süre kalabilir ki, tartışırdık muhakkak. Hamileliğimin başında büyük bir kavga ettik ben evi terk ettim ailemin olduğu şehre gittim eşim sonra barışmaya çalıştı. Ve ben evi terk ederken dalga geçer gibi gülerek kedime "sen de mi gidiyorsun x?" diyecek kadar kötü bir insan. Bu arada ben de hiç altta kalmadım her zaman cevabını verdim adaletsizlik olmasın diye bunu belirtmek isterim.
Şimdi gelelim meseleye. Bu kadın da benim ailem de bize uzak farklı şehirlerde oturuyor. Ben namusuma kadar dil uzatan bu kadınla kesinlikle görüşmek istemiyorum. Eşim de buna zorlayamaz. Şimdi zaten pandemi var o şekilde idare ediyorum ama bu kadın illa ki oğluyla torununu görmek isteyecek. Ben evime gelmesini, aynı ortamda bulunmayı asla istemiyorum. Ama burası eşimin de evi ve o bir süre sonra annesi gelsin isteyecektir. Aynı şehirde olsak gider bebeği gösterir gelirdi ama bu durumda ne yapmalıyım? Gelmesin diye kestirip atmak mı(bu olmaz sanırım dediğim gibi eşimin de evi) , kadının başka bir yerde kalması mı, yoksa ben başka bir yerde mi kalayım (bebekle bu seçenek zor olur). Bana bir akıl verin lütfen aklıma gelince moralim bozuluyor ruh hastası etti beni bu kadın.