Önceki konunuza da yazmıştım. Hastalık konusuna değinmeden yorum yapayım.
Yokuspokus
çok güzel öneriler vermiş o konuda. Üzerine eklenecek pek bir şey yok.
Ben daha çok gerçekçilik kısmına değinmek istiyorum. Her ne kadar birazdan yazacaklarım normal düşünceler olmasa da, kuruntu halinden kurtulmanıza etki edebilir.
Korkunuz ne? Dürüst olursam adam başıma kakar mı evlilikte? Diyelim dürüst oldunuz ve evlendiniz. Adam da bir canavara dönüştü. En fazla ne olur ailenize söylemekle tehdit edebilir mesela. E zaten biliyorlar burada sıkıntı yok. Ve siz bu noktada "bu adam iyi bir insan değil" diye ayrılabilirsiniz. Ayrılma sebebi sizin bakire olmamanız değil, müstakbel kocanın insanlıktan çıkması. Aynı şey sevgiliyken bunu bahane edip ayrılan için de geçerli. Hiçbir şey kaybetmezsiniz bir sığırdan başka. Gelelim en mühim noktaya. Boşandınız ve artık boşanmış bir kadın olduğunuz için bekaret durumu sorun olmaktan çıkıyor. En kaba tabirle artık bir imza sonrasında bakire olmadığınız o yüce toplum tarafından biliniyor olacak. Bakınız sorun çözüldü. Olabilecek en kötü senaryo bu ve kaybettiğiniz hiçbir şey yok.
Bakın sizin durumunuzda olup ailesine anlatamayan, öldürülme korkusu ile suskun kalan ve hatta ölen kadınlar var bu ülkede. Gerçekten aslında kötü bir durumda olmadığınızın farkında değilsiniz. Aileniz biliyor, size destek oluyorlar. Ne olabilir en fazla yahu ne? Yukarıda yazdığım farazi örnekleri bir düşünün. He boşanmak çok kötü, bu sefer de bakire olmadığım için boşandığımı düşünürüm diyorsanız size milyon tane örnek verebilirim bakire evlenip boşanan hemcinslerinizden.
Bi silkelenin kendinize gelin lütfen. Mevcut Durumunuz, hastalığın sebep olduğu kaygıların dışında gerçekten vahim değil. Aile çok önemli, insanın sırtını yaslayabileceği, korkmadan destek bekleyeceği birilerinin olması çok önemli ve siz buna sahipsiniz. Kıymetini bilin ve bir an evvel düşüncelerinizi normalleştirmek için çaba sarf edin.
