Dini konular yasak.Sizin durum baya karışık bencede bir psikoloğa görünün önce.Merhaba. Umarım görürsünüz. Ben hikayemi anlatmak ve yardım almak istiyorum. 12 yaşında kendi isteğimle kapandım. Ailem de çok dindar insanlar ama yaşımın küçük olduğunu söylediler. 40 gün 5 vakit namaz kılarsan izin veririz dediler. Ben de yaptım. Kapandığım gün çok güzeldi. Sonra zaman geçti. Bunalmaya başladım. Okulda açılıp dışarıda kapanıyordum. Tarikat okulunda okuyordum. Aslında dinde olmayan bir sürü şey söylüyorlardı. Çok baskı vardı. Hoşuma gitmiyordu. Liseye geçtiğim sene eteklerin ara boy olması hoşuma gitmiyordu. Diz hizamda katladığım eteğim ve içine 2 tane eşarp sardığım topuzlu şalımla dolaşıyordum. Artık Müslüman da değildim. Sonra o dönemde yine tarikatci birileri tarafından istismara uğradım. Dini kullanarak bana bunları yapıyordu. Allaha çok dua ettim. Ne olur bitsin bu ya da al canımı dedim. Ne istismar bitti ne ölebildim. Allaha o kadar kızdım ki ateist olayım dedim. Halbuki içten içe Allahın varlığını hep hissettim. Bir sürü din araştırdım. Farklı dinlere girdim çıktım. Bu arada ilk mesajda söylemeyi unuttum, 14 yaşında açıldım. Ayrıca 7 yaşından beri bipolarım. İstismar sürecinde hastalığım da kötüleşti. Bu dinlere girip çıkma sürecinde içimdeki o boşluk hiç dolmadı. Şamanizme inandım, uzak doğu dinlerine inandım, deistim dedim, dönem dönem allahtan nefret ettim. Üniversite sınavına hazırlanırken çarşaflı bir arkadaşım vardı. Onun feminenliğinden etkilendim, korunur olmasından etkilendim. Evet, ben başörtülüyken istismara uğramıştım ama o dönemde ne olursa olsun gerçek tesettürün koruyucu olduğunu düşünmeye başladım. Sanki ona kimse dokunamaz gibi hissetmiştim. Onunla namaz kılmaya başladım. Sonra hadi kapaniyorum dedim, hiç düşünmedim. O zamanki en yakın arkadaşım çok karşı çıktı. Kimse onaylamadı beni. Kendimi çok yalnız hissettim. Bipoların depresif atağına girdim. 1 hafta sonra açıldım. Allaha o kadar kızdım ki yine ben ona inanmiyorum dedim. Üstünden zaman geçti ve terapi görmeye başladım, iyileştim. Bipolar geçmez ama stabilKalabilmeye başladım. O zamanlar youtubedan insanların farklı dinlere giriş hikayelerini dinlerdim. Karşıma nasıl mormon oldum diye bir video çıktı sonra da bir link. Orada mormonlarla tanıştım. Mormon kilisesinde vaftiz oldum. Başlarda çok güzeldi. İlk kez bir yere ait hissettim, bana sahip çıkıldığını hissettim. Dindar bir mormon oldum ama sonra mormon kitabındaki eksiklikleri fark ettim. Oradan da ayrıldım. Aslında İslamla ilgili çok iyi bir eğitim aldım, çok da araştırdım. Müslüman ve inançsız kaynakların çoğunu okudum. Kiliseden ayrıldıktan sonra yine arayışa girdim. Namaz kılmaya başladım ama içten içe yine Allaha çok kızgındım. Çevremi hep inançsız insanlardan kurduğum için beni yine kimse onaylamadı. Aklıma kapanma fikri düştü. Herkes 2 kez yaptın basaramadin dedi. Nişanlım istemedi. Çok kavga ettik. Günün sonunda kapanamadım. Yine Allaha kızdım. Müslüman değilim dedim yine. Son zamanlarda dini en baştan araştırmak istedim. Bir rüya gördüm. İçimde yine kapanma isteği oldu amaÇevrem hiç onaylamıyor, ailem açılırsın diyor. Ben de belki de erkendir diye düşünüyorum. Ne yapacağım gerçekten bilmiyorum. Bir fikre ihtiyacım var
Kendi seçimlerin yüzünden neden sürekli Allah’a kızıyorsun ben orayı anlamadım ? Sonuçta sana akıl verilmiş kullan diye ama sen oradan oraya atlamışsın. Günün sonunda da seni yaratanı hep suçlu çıkarmışsınMerhaba. Umarım görürsünüz. Ben hikayemi anlatmak ve yardım almak istiyorum. 12 yaşında kendi isteğimle kapandım. Ailem de çok dindar insanlar ama yaşımın küçük olduğunu söylediler. 40 gün 5 vakit namaz kılarsan izin veririz dediler. Ben de yaptım. Kapandığım gün çok güzeldi. Sonra zaman geçti. Bunalmaya başladım. Okulda açılıp dışarıda kapanıyordum. Tarikat okulunda okuyordum. Aslında dinde olmayan bir sürü şey söylüyorlardı. Çok baskı vardı. Hoşuma gitmiyordu. Liseye geçtiğim sene eteklerin ara boy olması hoşuma gitmiyordu. Diz hizamda katladığım eteğim ve içine 2 tane eşarp sardığım topuzlu şalımla dolaşıyordum. Artık Müslüman da değildim. Sonra o dönemde yine tarikatci birileri tarafından istismara uğradım. Dini kullanarak bana bunları yapıyordu. Allaha çok dua ettim. Ne olur bitsin bu ya da al canımı dedim. Ne istismar bitti ne ölebildim. Allaha o kadar kızdım ki ateist olayım dedim. Halbuki içten içe Allahın varlığını hep hissettim. Bir sürü din araştırdım. Farklı dinlere girdim çıktım. Bu arada ilk mesajda söylemeyi unuttum, 14 yaşında açıldım. Ayrıca 7 yaşından beri bipolarım. İstismar sürecinde hastalığım da kötüleşti. Bu dinlere girip çıkma sürecinde içimdeki o boşluk hiç dolmadı. Şamanizme inandım, uzak doğu dinlerine inandım, deistim dedim, dönem dönem allahtan nefret ettim. Üniversite sınavına hazırlanırken çarşaflı bir arkadaşım vardı. Onun feminenliğinden etkilendim, korunur olmasından etkilendim. Evet, ben başörtülüyken istismara uğramıştım ama o dönemde ne olursa olsun gerçek tesettürün koruyucu olduğunu düşünmeye başladım. Sanki ona kimse dokunamaz gibi hissetmiştim. Onunla namaz kılmaya başladım. Sonra hadi kapaniyorum dedim, hiç düşünmedim. O zamanki en yakın arkadaşım çok karşı çıktı. Kimse onaylamadı beni. Kendimi çok yalnız hissettim. Bipoların depresif atağına girdim. 1 hafta sonra açıldım. Allaha o kadar kızdım ki yine ben ona inanmiyorum dedim. Üstünden zaman geçti ve terapi görmeye başladım, iyileştim. Bipolar geçmez ama stabilKalabilmeye başladım. O zamanlar youtubedan insanların farklı dinlere giriş hikayelerini dinlerdim. Karşıma nasıl mormon oldum diye bir video çıktı sonra da bir link. Orada mormonlarla tanıştım. Mormon kilisesinde vaftiz oldum. Başlarda çok güzeldi. İlk kez bir yere ait hissettim, bana sahip çıkıldığını hissettim. Dindar bir mormon oldum ama sonra mormon kitabındaki eksiklikleri fark ettim. Oradan da ayrıldım. Aslında İslamla ilgili çok iyi bir eğitim aldım, çok da araştırdım. Müslüman ve inançsız kaynakların çoğunu okudum. Kiliseden ayrıldıktan sonra yine arayışa girdim. Namaz kılmaya başladım ama içten içe yine Allaha çok kızgındım. Çevremi hep inançsız insanlardan kurduğum için beni yine kimse onaylamadı. Aklıma kapanma fikri düştü. Herkes 2 kez yaptın basaramadin dedi. Nişanlım istemedi. Çok kavga ettik. Günün sonunda kapanamadım. Yine Allaha kızdım. Müslüman değilim dedim yine. Son zamanlarda dini en baştan araştırmak istedim. Bir rüya gördüm. İçimde yine kapanma isteği oldu amaÇevrem hiç onaylamıyor, ailem açılırsın diyor. Ben de belki de erkendir diye düşünüyorum. Ne yapacağım gerçekten bilmiyorum. Bir fikre ihtiyacım var
Ay kusura bakma ama çok dengesizsin ya. Bi öyle bi böyle.Merhaba. Umarım görürsünüz. Ben hikayemi anlatmak ve yardım almak istiyorum. 12 yaşında kendi isteğimle kapandım. Ailem de çok dindar insanlar ama yaşımın küçük olduğunu söylediler. 40 gün 5 vakit namaz kılarsan izin veririz dediler. Ben de yaptım. Kapandığım gün çok güzeldi. Sonra zaman geçti. Bunalmaya başladım. Okulda açılıp dışarıda kapanıyordum. Tarikat okulunda okuyordum. Aslında dinde olmayan bir sürü şey söylüyorlardı. Çok baskı vardı. Hoşuma gitmiyordu. Liseye geçtiğim sene eteklerin ara boy olması hoşuma gitmiyordu. Diz hizamda katladığım eteğim ve içine 2 tane eşarp sardığım topuzlu şalımla dolaşıyordum. Artık Müslüman da değildim. Sonra o dönemde yine tarikatci birileri tarafından istismara uğradım. Dini kullanarak bana bunları yapıyordu. Allaha çok dua ettim. Ne olur bitsin bu ya da al canımı dedim. Ne istismar bitti ne ölebildim. Allaha o kadar kızdım ki ateist olayım dedim. Halbuki içten içe Allahın varlığını hep hissettim. Bir sürü din araştırdım. Farklı dinlere girdim çıktım. Bu arada ilk mesajda söylemeyi unuttum, 14 yaşında açıldım. Ayrıca 7 yaşından beri bipolarım. İstismar sürecinde hastalığım da kötüleşti. Bu dinlere girip çıkma sürecinde içimdeki o boşluk hiç dolmadı. Şamanizme inandım, uzak doğu dinlerine inandım, deistim dedim, dönem dönem allahtan nefret ettim. Üniversite sınavına hazırlanırken çarşaflı bir arkadaşım vardı. Onun feminenliğinden etkilendim, korunur olmasından etkilendim. Evet, ben başörtülüyken istismara uğramıştım ama o dönemde ne olursa olsun gerçek tesettürün koruyucu olduğunu düşünmeye başladım. Sanki ona kimse dokunamaz gibi hissetmiştim. Onunla namaz kılmaya başladım. Sonra hadi kapaniyorum dedim, hiç düşünmedim. O zamanki en yakın arkadaşım çok karşı çıktı. Kimse onaylamadı beni. Kendimi çok yalnız hissettim. Bipoların depresif atağına girdim. 1 hafta sonra açıldım. Allaha o kadar kızdım ki yine ben ona inanmiyorum dedim. Üstünden zaman geçti ve terapi görmeye başladım, iyileştim. Bipolar geçmez ama stabilKalabilmeye başladım. O zamanlar youtubedan insanların farklı dinlere giriş hikayelerini dinlerdim. Karşıma nasıl mormon oldum diye bir video çıktı sonra da bir link. Orada mormonlarla tanıştım. Mormon kilisesinde vaftiz oldum. Başlarda çok güzeldi. İlk kez bir yere ait hissettim, bana sahip çıkıldığını hissettim. Dindar bir mormon oldum ama sonra mormon kitabındaki eksiklikleri fark ettim. Oradan da ayrıldım. Aslında İslamla ilgili çok iyi bir eğitim aldım, çok da araştırdım. Müslüman ve inançsız kaynakların çoğunu okudum. Kiliseden ayrıldıktan sonra yine arayışa girdim. Namaz kılmaya başladım ama içten içe yine Allaha çok kızgındım. Çevremi hep inançsız insanlardan kurduğum için beni yine kimse onaylamadı. Aklıma kapanma fikri düştü. Herkes 2 kez yaptın basaramadin dedi. Nişanlım istemedi. Çok kavga ettik. Günün sonunda kapanamadım. Yine Allaha kızdım. Müslüman değilim dedim yine. Son zamanlarda dini en baştan araştırmak istedim. Bir rüya gördüm. İçimde yine kapanma isteği oldu amaÇevrem hiç onaylamıyor, ailem açılırsın diyor. Ben de belki de erkendir diye düşünüyorum. Ne yapacağım gerçekten bilmiyorum. Bir fikre ihtiyacım var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?