elimden geldiğince yazıyorum canımcanın topik keşke yeniden aktifleşse
Günaydın herkese hayirli ramazanlar ilk defa yazıyorum bu bölüme. Kendimi iyi hissedemiyorum sürekli beynim sorgu halinde ve imanim zayıflıyor sanki. İbadetlerden kopmamaya çalışıyorum ama aradığım huzur yok içimde anneyim hep aklıma kötü şeyler geliyor. Baş edemiyorum ahiret inancı özellikle nasıl güçlenir? Okuyorum ama kime inanacagimi da bilmiyorum o kadar farklı görüşler var ki... Bunalttiysam kusura bakmayın. Hakkınızı helal edin.
Evet üç husus da doğru ama en çok üçüncüsü vardı benim aklımda. Yani daha sorarken sebebin bu olduğunu düşünerek sormuştum. Ama günahları terk etmek ifadesi benim için çok belirsiz bir ifade. Şimdi hangi dini kaynağı açsam günahlara tövbeden bahseder, o kadar aşinayız bu kavrama evet ama günlük hayatta hangi davranışımızın günah olduğunun farkında da değiliz bir yandan. Ben işte bu farkındalık nasıl oluşur ve artar biraz bunun derdindeyim. Bir ara gündemimde dedikodu vardı ve çevremdeki herkesin konuşmasına dikkat ediyordum, aman allahım gördüm ki inanılmaz derecede dedikodu yapıyoruz. Oysa sorsanız çoğu insan dedikodu yapmadığını iddia ediyor. Dedikoduyu nedense apartman penceresinde mahalle bekçiliği yapan teyzelerle sınırlamışız, maşallah kime sorsan dedikodu yapmıyor. Burada mesela günahın tanımını bilmemek var. Böyle bir durumda acaba günahın ne olduğunu mu öğrenmekle başlamalıyız? Yoksa her gün "günahlarıma tövbe ediyorum allahım" demenin pratikte bir faydası olamıyor insana. Veya da ne bileyim diyetteki insanların yedikleri her lokmayı yazdıkları gibi bir defter tutup o günkü görebildiğimiz günahlarımızı mı not etmeliyiz? Böylece "çok yiyormuşum da farkında değilmişim" misali ne kadar günahlar içerisinde kaldığımızı fark edebiliriz. Ne bileyim pratikte neler yapılabilir ben bunları düşünüyorum, yoksa "günahlara tövbe"yi duymayan mı kaldı günümüz teknolojisinde?İbadetleri yaparken isteksiz olmamızın bazı nedenleri vardır:
1. Yaptığımız ibadetlerin kıymetini ve değerini tam anlayamadığımızdan olabilir.
Bu konuda bize ibadetlerin mahiyetini anlatan eserlerden istifade etmek gerekir.
2. Bulunduğumuz ortamlar manen çok kötü olabilir.
Nitekim leş bulunan bir yerde burnumuz rahatsız olur. Bunu gibi, haramların çok işlendiği bir yerde ruhumuz rahatsız olacağı için ibadetlerden zevk alamayabiliriz.
3. Hasta bir insan yediği ve içtiği şeylerden tam zevk alamaz.
Örneğin dili yaralı olan biri yediği yemeğin tadına ve lezzetine varamaz. O halde tadavi olmalıdır. Biz de işlediğimiz günahlarla kalp ve ruhumuzu yaralıyor ve hastalandırıyoruz. Bu nedenle ruhun gıdası olan ibadetleri yaparken tam zevk alamıyoruz. Onu için tedavi olmak gerekiyor. Ruhun tedavisi önce tövbe ve istiğfar, sonra da bir daha günahlara girmemeya çalışmaktır.
Burada önemli bir konu var. Hasta insan yediği gıdalardan zevk alamaz, ama yine de yemeye ve içmeye devam eder. Çünkü gıda almaya mecburdur. Biz de ibadetlerimizde zevk almasak da devem etmeliyiz. Çünkü, ruhumuz gıdaya muhtaçtır. İnşallah zamanla zevk almaya başlayacağız ve yaptığımız ibadetlerde biz günahlardan koruyacaktır.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?