Kahvaltıya diye gittiğimizde eşimin halası,yengesi abisi de gelmiş oluyor.Çok içli dışlılar biz fazla gidemediğimiz için bizi görmeye geliyorlar.Ve hiç bir zaman kahvaltı yapıp da çıkamıyoruz muhakkak öğle yemeğine de kalıyoruz. Bu arada dip not, bahane uydurup da çıkıyoruz yoksa gezmeye gidiyoruz desep başkalarını da gezmeye götürmek zorunda hissediyor eşim kendini.Çocuğum yok evliyim ve haftasonlarım bize kalıyor eşimle. Eşim öyle ailesine bağlı biri değil abisi falan da yok ama ben de haftaiçi işde, trafikte vs. çok ama çok bunalıyorum bir mani çıkıp da eve tıkılınca üzülüyorum. Sizi çok iyi anladım kesinlikle haklısınız. Eşinizle güzel güzel konuşsanız mesela aklıma şöyle çözüm geldi diyelim kv niz sizi çağırdı sabah kahvaltıya uğrasanız sonra anne biz sinenamaya, gezmeye vs. çıkıcaz diye ayrılsanuz herkesin gönlü olsa ?
Ben bunalıma mı girdim iş yüzünden bilemiyorum ama çok tahammülsüzleştim artık.Siz hatalarımı söyleyin lütfen kızlar,hatta deli gibi de eleştirebilirsiniz çünkü eşim çok şikayetçi bu huyumdan.İnsanlardan kaçıyormuşum,hep kendimi düşünüyormuşum.Hatta dün ilk defa "seni deli gibi sevmesem seninle yaşayamazdım,çoktan ayrılırdım" dedi
Bütün hafta çalışsanız, sadece pazar günü izniniz olsa, ufak bebeğiniz ve eşinizle bu tek günü değerlendirmek isteseniz ve her seferinde bir mani çıksa siz normal karşılar mısınız?
Her plan yaptığımızda ya kayınvalidem ya eşimin abisi( nefret etmeye başladım kendisinden artık) bizi çağırıyor.Bir kaç haftadır da üst katımda oturan annem,kendisine gelen misafirler bzim için de geliyormuş diye bu planlarımıza engel olmaya çalışıyor.Annemin kızmalarına rağmen çıktık evden,bu sefer eşimle çok kötü tartıştık.Tartışma sebebimiz de anneme hak vermesi,evde durmamız gerekirmiş.Biz gitmemiş olsak bile abisi çağıracaktı,o da ayrı dert.Tatil olduğu için sürekli aradı.Telefonu açıp da "biz falanca yerdeyiz" diyemedi eşim.
Eşim bana hiç karışmaz,istediğimi hep yapar ama böyle aksilik çıkınca da hemen tartışır benle.Tartışmaması için 6 gün çalışmamız,pazar günleri annesine abisine gitmemiz, hatta hafta içleri de eve gidip çocuğu alıp annesine gitmemiz lazım,bana bunu hissettiriyor.KAbul etmeyince de vicdansız,insanlar kaçan,hep yöneten taraf olduğumu söylüyor. Ben onu hiç kısıtlamıyorum ama beni dahil etmesini de istemiyorum.
Çalışma şartları ve ufak çocuğu olan arkadaşlarım özellikle şu eşin ailesi konusunu nasıl idare ediyorsunuz,ne sıklıkla gidiyorsunuz?
Ben calismadigim halde ayda bir.aramizda mukemmellllllll..hic sorun yasamayiz.esim arada is cikislari ugrar.yemek yer.hal hatir sorar..ama beni zorlamaz.bir yerden geliriz ugrariz.yani hic sorun yok.bazenevde oluruz,oglumu alir oylesine giderler.ama hic bir sikinti yok.bende oraya gitmem diye birkonu da yok.istedigim zaman giderim.ama esimde bana mecburmusum gibi davransa kizarim.gitmem ztn.ustelik sadece bir gun tatlim varsa ailecek gecirmek isterim.dinlenmek isterim.sizde haftada hir gun hafta ici aksam gidin.ve o gunu belirleyin.devamli gidin.esinde sende mutlu ol cnm.her insanin karekteri bir olmuyor.Ben bunalıma mı girdim iş yüzünden bilemiyorum ama çok tahammülsüzleştim artık.Siz hatalarımı söyleyin lütfen kızlar,hatta deli gibi de eleştirebilirsiniz çünkü eşim çok şikayetçi bu huyumdan.İnsanlardan kaçıyormuşum,hep kendimi düşünüyormuşum.Hatta dün ilk defa "seni deli gibi sevmesem seninle yaşayamazdım,çoktan ayrılırdım" dedi
Bütün hafta çalışsanız, sadece pazar günü izniniz olsa, ufak bebeğiniz ve eşinizle bu tek günü değerlendirmek isteseniz ve her seferinde bir mani çıksa siz normal karşılar mısınız?
Her plan yaptığımızda ya kayınvalidem ya eşimin abisi( nefret etmeye başladım kendisinden artık) bizi çağırıyor.Bir kaç haftadır da üst katımda oturan annem,kendisine gelen misafirler bzim için de geliyormuş diye bu planlarımıza engel olmaya çalışıyor.Annemin kızmalarına rağmen çıktık evden,bu sefer eşimle çok kötü tartıştık.Tartışma sebebimiz de anneme hak vermesi,evde durmamız gerekirmiş.Biz gitmemiş olsak bile abisi çağıracaktı,o da ayrı dert.Tatil olduğu için sürekli aradı.Telefonu açıp da "biz falanca yerdeyiz" diyemedi eşim.
Eşim bana hiç karışmaz,istediğimi hep yapar ama böyle aksilik çıkınca da hemen tartışır benle.Tartışmaması için 6 gün çalışmamız,pazar günleri annesine abisine gitmemiz, hatta hafta içleri de eve gidip çocuğu alıp annesine gitmemiz lazım,bana bunu hissettiriyor.KAbul etmeyince de vicdansız,insanlar kaçan,hep yöneten taraf olduğumu söylüyor. Ben onu hiç kısıtlamıyorum ama beni dahil etmesini de istemiyorum.
Çalışma şartları ve ufak çocuğu olan arkadaşlarım özellikle şu eşin ailesi konusunu nasıl idare ediyorsunuz,ne sıklıkla gidiyorsunuz?
Senin yorumun üzerine ne denilebilir ki canım, çoook güzel anlatmışsın aynen dediğin gibiyizBen size hak verdim. Eşiniz hiç sizinle ve çocuğunuzla başbaşa kalacağınız anların hayalii kurmuyor mu ki hafta içi? Koştur koştur kim çağırsa gidiyor. Bence burda tamamen farklı iki insan olmanızdan kaynaklı bir durum var. Çünkü siz de o da kendi tarafınız diye ayırmıyorsunuz. Yani siz abisine de kendi annenize de kızıyorsunuz. O da abisine de sizin annenize de hak veriyor onlar ne istiyorsa yapmak lazımdı modunda. Belki de boş zamanlarınızı nasıl geçirmeniz gerektiği konusunda taban tabana zıt fikirleriniz olduğundandır. O kalabalıklar içinde aile ile zaman geçirince mutlu oluyordur sizse sadece çekirdek aile olsun kafam dinlensin modundasınızdır.
Ben de çoğu zaman ayda bir gidiyorum aslında,o ise her hafta en az 2 kere uğrar,bazen cumartesileri izni oluyor.O günler kızımı da götürüyor.Onlara araba lazım oldu mu iki eli kanda olsa yine gider.Ama niyeyse bu aralar bu konuda çok üstüme geliyor.Ailem sana ne yaptı diyor,yorgun olduğumu,akrabaları ziyaret istemediğimi anlamıyor. Telefon etmediğimde bile kavga ediyor benle,annesi bişe diyo kesinBen calismadigim halde ayda bir.aramizda mukemmellllllll..hic sorun yasamayiz.esim arada is cikislari ugrar.yemek yer.hal hatir sorar..ama beni zorlamaz.bir yerden geliriz ugrariz.yani hic sorun yok.bazenevde oluruz,oglumu alir oylesine giderler.ama hic bir sikinti yok.bende oraya gitmem diye birkonu da yok.istedigim zaman giderim.ama esimde bana mecburmusum gibi davransa kizarim.gitmem ztn.ustelik sadece bir gun tatlim varsa ailecek gecirmek isterim.dinlenmek isterim.sizde haftada hir gun hafta ici aksam gidin.ve o gunu belirleyin.devamli gidin.esinde sende mutlu ol cnm.her insanin karekteri bir olmuyor.
ay bu kaynanalar gelinleri sevmezler,kiclarindan da cikmazlar.ne sacma arar sorar sormaz banane.giderim torunumu gorurum.oglum getirir torunumu gorurumm,saygi duyarim ki gelinimde sevsin ki beni mutlu olalim.Ben de çoğu zaman ayda bir gidiyorum aslında,o ise her hafta en az 2 kere uğrar,bazen cumartesileri izni oluyor.O günler kızımı da götürüyor.Onlara araba lazım oldu mu iki eli kanda olsa yine gider.Ama niyeyse bu aralar bu konuda çok üstüme geliyor.Ailem sana ne yaptı diyor,yorgun olduğumu,akrabaları ziyaret istemediğimi anlamıyor. Telefon etmediğimde bile kavga ediyor benle,annesi bişe diyo kesin
Evet bu konularda fazlasıyla gerginim çünkü zor şartlarda çalışıyorum evde dinlenmek yada dışarısı için plan yaptığımızda annesinden abisinden gizlememek istiyorum. Eşimin ailesine gitmesine de hiç engel olmadım.Sadece plan yaptığımızda bozulmasına,eşiminse karşı tarafa destek vermesine kızıyorum. Aileler ne dese beni karşısına alıyor. Bir tespitiniz doğru o çevreci bense bireyselciyim, sadece saygı görmüyorumGergin mizacli oldugunuz yazidan bile okunuyor. Esinizin hakki vardir.
Kimi insan daha bireyselcidir, kimi daha cevreci. Sen ilk segmenttesin, esin ikinci. Erkegin sana uymayacagi acik, sen ona uymayi dene belki mutlu olursun.
Zaman gecirmek tum gun anne baba cocuk uclusu takilmak degildir. Sabah kvye kahvaltiya gidersiniz sohbet muhabbet, esin mutlu olur, aksam yemegini disarda 3unuz yersiniz mesela, ya da tam tersi.. Yani orta yol bulunur. Senin tek gun tatilinse, adamin da oyle. Sana uymasini beklemek ne derece dogru bi sorgula kendini. Bu tur durumlarda orta yol bulunmali. Inatlasirsan "seni sevmesem seninle yasanmaz" lafina muhatap olursun iste
Evet bu konularda fazlasıyla gerginim çünkü zor şartlarda çalışıyorum evde dinlenmek yada dışarısı için plan yaptığımızda annesinden abisinden gizlememek istiyorum. Eşimin ailesine gitmesine de hiç engel olmadım.Sadece plan yaptığımızda bozulmasına,eşiminse karşı tarafa destek vermesine kızıyorum. Aileler ne dese beni karşısına alıyor. Bir tespitiniz doğru o çevreci bense bireyselciyim, sadece saygı görmüyorum
Sağol canım yorumun için. Bu konuyu açtığımda çok sıkıntılı bir zamanımdaydım çok üstüme geliyorlardı anneler de eşim de, şimdi bile okuyunca sinirim zıpladı. Çok şükür karışan eden yok artık, 1 ay boyunca gitmediğimiz bile oluyor. Aramız da iyi çok şükür, eşimin abisi hariç herkes anlayış gösteriyor hatta evinizle ilgilenin,işi gücü dert etmeyin dinlenin diye moral veriyor diyebilirim :)Ben sana hak verdim. Çalışırken çocuğum olmadığı halde bir pazar günü ancak kendimize vakit ayırmak istiyordum.
Bütün hafta canım çıkmış. Bir de haftasonu kalabalık akraba ortamı çekemem valla. Hizmet et, yorul, gelinsin yapmadan olmaz. Kendi ailem için de geçerli bu. Sizinkilere gitmeyelim de bizimkilere gidelim demezdim. Hastalık olmadığı sürece bütün haftasonumu hısım akrabaya ayıramam.
En iyisi ailelere hafta içi akşam gitmek. Haftasonu da programı önceden yapmak. Çağıran olursa programımız vardı dersiniz. Yani eşin diyebilir bunu umarım :)
Sadece bir gün var. Eşime mi çocuğuma mı vakit ayırayım, haftalık bakım için kuaföre mi gideyim, canım isterse sadece evimde oturup tembellik mi edeyim, aileleri mi memnun edeyim...bir de yardımcı gelmiyorsa temizlik işi var.
Aslında bunu ailelerin düşünmesi gerekir ama düşünmüyorlar işte.
Sen daha hafta içinden program yap pazar günü için, arkadaş buluşması gibi...illaki gitmek gerekiyorsada akşam gidin yine ailelere. Kahvaltıya gidip bütün günü orda geçirmek zorunda kalmazsın en azından.
Ayy kızımın küçük hali daha zordu, 4-5 günlükken bile yığınla misafir dolu eve çağırırlardı o dönem. Şimdi 21 aylık olacak, herşey rayına oturdu çok şükür.Çocuk çok mu küçük .Bebek görme faslı geçti mi ondan soruyorum eğer bu fasıl geçtiyse evet haklısınız aslında .Hafta içi yapın görüşmelerinizi bir gününüzü de kendinize ayırın .Aileye yakın oturmak iyi değil işte yakın oturduğunuzu düşündüm nedense
inşallah böyle sürer :)Ayy kızımın küçük hali daha zordu, 4-5 günlükken bile yığınla misafir dolu eve çağırırlardı o dönem. Şimdi 21 aylık olacak, herşey rayına oturdu çok şükür.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?