- 28 Mart 2015
- 670
- 1.494
- 113
- Konu Sahibi DurFakatDinle
-
- #1
Kizlar hepinize merhabalar
Ikinci bir üyelik aldim, desifre edilmekten korkuyorum. Konuya hemen gireyim.
Ben bosanmis, güzel bir meslegi olan, hayatini garantiye almis 29 yasinda bir kadinim.
3 ay önce biriyle tanistim, nasil oldu anlamadan istemeye geldiler ailemden, bende kabul ettim. Cok cabuk oldu hersey farkindayim, ama ona cok isinmistim. Beraber gülebilmemiz, eglenceli bir insan olusu beni cok etkiledi.
Gel gelelim ki, sözlendikten sonra bir akrabanin araciligi ile, onun borclarindan haberdar oldum.
Kendisinin 80 bin lira borcu var, bu paralari neye harcadigini sordugumda ise, merak etme tamamen keyfi harcamalar diyebilecek kadar da piskin, düsünebiliyormusunuz?
Bende bu sebebten dolayi hemen kestirip atmak olmaz dedim, ve bir sans verdim, bir geriye cekilip izleyim hele dedim.
Meslegi yok, bunu kabul ettim, önemli olan insanlik, adamliktir dedim.
Ama kendisi onu tanidim taniyali calismiyor.
Bunca borcuna ragmen, hunharca para harciyor, kendine yeni kiyafetler, ailesine hediyeler filan.
Sürekli dügünü nasil yapacagiz, evi nasil dayayip döseyecegiz, borcmu alsam, diye sizlaniyor. Calisip kazanalabilecek bir para bu dügün masraflari kizlar. Ama bey efendi hala borcuna borc katma pesinde. Hayir konusu acilinca, eve dügüne yardimci olurum, bu kadar endiselenme de diyorum. Ama yok konu yine dönüyor dolasiyor, "e yapmasak mi dügün, nikah olsa sadece" ye geliyor. Ben dügün istemedim aslinda ondan, kendisinin fikriydi, sonra vazgecti, aileme söyledim, vazgecemeyiz ki dedim.
Kizlar bende cok gerildim bu 3 ay icinde, borclarinada, dügünúnede, evinede Yeter artik dedim. Kendisi beni evlenmeye Ikna etti, e simdi bu ne?
Ya borc Almak yerine calis? Ama is begenmiyor bey efendi, orasi uzak, burasi zor maasi Az vs.
Bende borclarindan kurtulana kadar evlenmek istemiyorum seninle dedim. Onun üstüne bir sirkelendi sanki, ama ben hala cok endiseleniyorum.
Gecen hafta agzini aradim, benim harcamalarim cok yüksek aldigim maastan iki kurus arta kalmiyor dedim, cok büyüttü bunu. Bir kadin nasil bukadar harcarmis? E ozaman Evlenince bütün yük bunun omuzlarinda mi olacakmis? Kiz kardesi duysa nekadar sasirirmis falan filan. Bu konusmadan sonra, 2 gün ne aradi ne yazdi.
Halbuki sözlendigimizde, senin maasina hic el sürmeyecegim, evin giderlerini ben üstlenirim demisti. Beni yanlis anlamayin, ben tabikide destek olurum, sadece nabiz yoklamak istedim.
En basinda uyardim, tembel evde oturan bir erkege tahammül edemem diye. Ama o hala kös kös evde inanin, bunca borca ragmen.
Bende dün aksam bütün bunlari göz önüne alarak nisani attim kizlar.
Cok kötüyüm aslinda, sesi cok kötü geliyordu. Cok dramatik konustu, Bunlar disinda hic bir problemimiz olmadi, tanidigim en sefkatli en kibar erkek o. Bu yüzden baglandim aslinda, ama bukadar sorumsuz oldugunu bilmiyordum. Cok üzgünüm, dünden beri agliyorum, onu cok özleyecegim...
Dogru olanimi yaptim?
Ikinci bir üyelik aldim, desifre edilmekten korkuyorum. Konuya hemen gireyim.
Ben bosanmis, güzel bir meslegi olan, hayatini garantiye almis 29 yasinda bir kadinim.
3 ay önce biriyle tanistim, nasil oldu anlamadan istemeye geldiler ailemden, bende kabul ettim. Cok cabuk oldu hersey farkindayim, ama ona cok isinmistim. Beraber gülebilmemiz, eglenceli bir insan olusu beni cok etkiledi.
Gel gelelim ki, sözlendikten sonra bir akrabanin araciligi ile, onun borclarindan haberdar oldum.
Kendisinin 80 bin lira borcu var, bu paralari neye harcadigini sordugumda ise, merak etme tamamen keyfi harcamalar diyebilecek kadar da piskin, düsünebiliyormusunuz?
Bende bu sebebten dolayi hemen kestirip atmak olmaz dedim, ve bir sans verdim, bir geriye cekilip izleyim hele dedim.
Meslegi yok, bunu kabul ettim, önemli olan insanlik, adamliktir dedim.
Ama kendisi onu tanidim taniyali calismiyor.
Bunca borcuna ragmen, hunharca para harciyor, kendine yeni kiyafetler, ailesine hediyeler filan.
Sürekli dügünü nasil yapacagiz, evi nasil dayayip döseyecegiz, borcmu alsam, diye sizlaniyor. Calisip kazanalabilecek bir para bu dügün masraflari kizlar. Ama bey efendi hala borcuna borc katma pesinde. Hayir konusu acilinca, eve dügüne yardimci olurum, bu kadar endiselenme de diyorum. Ama yok konu yine dönüyor dolasiyor, "e yapmasak mi dügün, nikah olsa sadece" ye geliyor. Ben dügün istemedim aslinda ondan, kendisinin fikriydi, sonra vazgecti, aileme söyledim, vazgecemeyiz ki dedim.
Kizlar bende cok gerildim bu 3 ay icinde, borclarinada, dügünúnede, evinede Yeter artik dedim. Kendisi beni evlenmeye Ikna etti, e simdi bu ne?
Ya borc Almak yerine calis? Ama is begenmiyor bey efendi, orasi uzak, burasi zor maasi Az vs.
Bende borclarindan kurtulana kadar evlenmek istemiyorum seninle dedim. Onun üstüne bir sirkelendi sanki, ama ben hala cok endiseleniyorum.
Gecen hafta agzini aradim, benim harcamalarim cok yüksek aldigim maastan iki kurus arta kalmiyor dedim, cok büyüttü bunu. Bir kadin nasil bukadar harcarmis? E ozaman Evlenince bütün yük bunun omuzlarinda mi olacakmis? Kiz kardesi duysa nekadar sasirirmis falan filan. Bu konusmadan sonra, 2 gün ne aradi ne yazdi.
Halbuki sözlendigimizde, senin maasina hic el sürmeyecegim, evin giderlerini ben üstlenirim demisti. Beni yanlis anlamayin, ben tabikide destek olurum, sadece nabiz yoklamak istedim.
En basinda uyardim, tembel evde oturan bir erkege tahammül edemem diye. Ama o hala kös kös evde inanin, bunca borca ragmen.
Bende dün aksam bütün bunlari göz önüne alarak nisani attim kizlar.
Cok kötüyüm aslinda, sesi cok kötü geliyordu. Cok dramatik konustu, Bunlar disinda hic bir problemimiz olmadi, tanidigim en sefkatli en kibar erkek o. Bu yüzden baglandim aslinda, ama bukadar sorumsuz oldugunu bilmiyordum. Cok üzgünüm, dünden beri agliyorum, onu cok özleyecegim...
Dogru olanimi yaptim?