Kızlar selam hepinize

Uzun süredir içinden çıkamadığım bir konum var.
Sizlere akıl danışmak istiyorum.
Evliliğimde 2.senemi doldurdum. Çok şükür öyle çok büyük sorunlarımın olmadığı, sevdiğim adamlayım. Daha önceki konularımı bilenler vardır. Çok yüklü bir borçla evlendim, ilk 1 sene falan acayip zorlandım. Çalıştığım halde maaşı hiç göremezdim. Eşim bir dönem işsiz kaldı, o zamanlar daha da battık hem maddi hem de manevi.
Tam durumları toparladık krediyi kapattık derken eşim pandemi dolasıyla tekrar işsiz kaldı ve her şeyi göze alarak araba aldık. Arabayı almamızın sebebi yeni başladığı işi arabasız yapamıyor olması. ( bir kargo firmasıyla çalışıyor, kargo dağıtımı yapıyor) Ben ise smm stajeyeriyim daha stajın bitmesine de var da var

Bir yandan ev hala kira, maaşlar şuan kira, kredilere ve genel giderlere gidiyor. Yani başladığımız yere geri döndük.
Gelelim asıl soruma; 29 yaşındayım. Bazen anne olma fikri geliyor ama sonra içinde bulunduğum duruma bakınca vazgeçiyorum. Daha ev alamadık diyorum, 3 seneden daha az kredi var diyorum, staj bitmedi diyorum falan filan. Her şeyi kenara bırakıp çocuk mu yapmalı? Yoksa her borcu bitirip çocuğu öyle mi yapmalıyım ?
Çocuğumun da günahına girmek istemiyorum. Ben çok zor şartlar altında büyüdüm, çalıştığım yerlere çok kolay gelmedim. O olduğunda rahat etsin istiyorum ama insanlara bu fikri de anlatınca çocuk nasibiyle gelir, her şey düzene girer diyorlar. Borçların bitmesini beklerseniz o borçlar hiç bitmez diyorlar. İnanın kafam çok karışık.
Lütfen bana fikirlerinizi yazın.
Sağlıcakla kalın

çocuk bereketiyle geli derler hem bide düşün