Bana şu an evliliği düşündürecek kadar düzgün öngörü edinebildim aslında
Bana şu an evliliği düşündürecek kadar düzgün öngörü edinebildim aslındaDogru soyluyorsun canim da davranislarini gozlemleyerek cikarsiz oldugu insanlara karsi tavrina bakarak en azindan biraz ongorun olur.
Ama sen istemiyorsun galiba.
Bana şu an evliliği düşündürecek kadar düzgün öngörü edinebildim aslında
İşte düşünce yapımla sonum o insanlar gibi olur diye korkuyorum. Malesef hayatımın hiç bi döneminde duygusal olamadım çok erken başladım çalışmaya ve hep yükselmeyi dolayısıyla yalnızlığı seçtim.
bunu söylediğime inanamıyorum ama evlenmek31 yaşında bekar memleketimden uzakta yalnız yaşıyorum. Kamuda çalışıyorum güzel bi işim var bi yandan da dokroraya başladım.
Evlilik fikrinden oldukça uzaklaşmış (umudu kesmiş diyelim ) arkadaşlar kedi okul iş arası eğlenceli bazen yalnızlığın dibine vurduğum bi hayatım var.
Hayatıma biri girdi anlaşabildiğim net olarak evlenmek isteyen , ben de hoşlandım evet onunla aile kurarım dedim.
İyi güzel herşey hoş da şimdi evlenmek demek doktorayı bırakmak, şehir değiştirmek, hayallerinden vazgeçmek demek oluyor şu anki şartlar için.
Yani özetle bu yaştan sonra mutfağa su almaya gitmeye üşenir oldum rahat huzurlu hayatıma alıştım. Evlilik sorumluluğunu almayı, hayallerimi bırakmayı ve başka bir şehirde yaşamayı göze alamıyorum. Evlilik mi kariyer mi siz olsaydınız ne yapardınız ?
Bana şu an evliliği düşündürecek kadar düzgün öngörü edinebildim aslında
Çok doğru söylediniz. Konu sahibi bu soruyu sorabiliyorsa ilerde doktora demediği için pişman da olabilir.ben olsam herşeyi göze alamadığım biriyle evlenmezdim.
yemişim doktorasını diyemiyorsan evlenmeye gerek yok bence.
İşe başladıktan sonra 2 üniversite bitirdim ve yaşadıklarınızın büyük kısmını hali hazırda yaşadım hissettim zaten. Hiçbir diploma gözyaşımı silemiyor eminimEvlilik.. yıllar sonra kariyer,mal,mülk, san,şöhret , makam, mevkinin 5 para etmediğini anladiginda, bir sürü gereksiz insanın tribini çekip vardigin son noktada boşluğa düştüğünde yaninda iyiki varsın diyebilecegin eşin veya çocuklarının olmasının vereceği mutluluğu hiç bir şeyde bulamazsın.. ailenden başka herkes(belki bir kac dost dışında, ama kucuk ihtimal)etketin için hayatında olacak ve herkesin senden daha kıymetlileri,aileleri olacak ... Doğru bir insan olduğunu düşünüyorsan benim fikrim aile kurmak..hakkında hayırlısı neyse o olsun tabi..
Neden bu kadar içli yazdım dersen, bebek sahibi olmayı iş yoğunluğundan dolayı ilk yıllar erteledim.. ben eşşekler gibi çalışıp isime sahip cikayim diye mesai gözetmeden gece gündüz hafta sonu tatil demeden çalışırken kahve sigara keyfinden bile taviz vermeyelerin el ustunde tutulduğunu, değer yargılarının kafamdaki ile alakası olmadigini,defalarca yaşadığım bir çok benzer olayla netstirdikten sonra çocuk sahibi olmaya zaman ayiramayali 10 sene olduğunu farkettim(bu arada stresten bunyem alt üst olmustu,her anlamda yopranmistim..) ve inan gösterdiğim hiç bir çaba için bir güler yüz bile görmedim,bu bir sucmus gibi ezildim.. o yüzden arkadaşım hayatta kariyer diye bı şey yoktur,varsa da senin çaba na bağlı değildir... Yatırımını kendin için yap, ve bir yuva kur..hayırlısı inşallah..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?