Çok severim kayınvalidemi, görümcemi.. Bir laflarını duymadım, bir şeylerini görmedim. Ama durumları anca kendilerine yetecek kadar. 2 bilezik taktılar hepsi o. Başka da bir katkıları olmadı. Her şeyi biz yaptık. Düğünü, evi döşemeyi. Hala da uğraşıyoruz. Eksik gedik yapıyoruz işte. Bir şey beklenmemeli onlardan. İnsan en çok kendine güvenecek. Oturup hesap edecektin baştan. Eşim ne maaş alıyor? Biz bu parayla ne yapabiliriz? Büyüklerden yardım gelirse ne ala.. Keşke bana da gelseydi o yardımlar. Evliliğin başında hesaplanır ona göre yola çıkılır.
Çocuk rızkıyla gelir olayına inanmıyorum. Doğarsa elbet aç kalacak değil, bebekken sorun yok ama büyüdükçe masrafları artacak. Hatta onu geç, doğumu doktorları bile masraf. Sırf o yüzden korunuyoruz ve ufak bir kaçamak olunca da ertesi gün hapı kullandım bir sefer. Çünkü onun geleceğini düşünmek zorundayım.
Sizinse bundan sonra yapacağınız onların eline bakmayıp kendi düzeninizi kurmaya çalışmak. Durumları ıyıyse ve vermiyorlarsa bu onların ayıbı. Zorla alamazsınız ya, düşünüp düşünüp üzülmek te sadece sizi üzüntüye sokar. Başka da işe yaramaz.