Ben yolun sonuna geldim artik hiç mutlu olamayacagim

ailem arkabalarım cok üstüme geliyor nisan attigim icin ve yasim gectigi icin biran once bana birini bulmaya calisiyorlar benim evde kaldigim espirisinin yapilmadigi tek bir gun tek bir ortam yok

nasil evleneyim ben sevmeden birsey hissetmeden tanimadan etmeden oyle iyi cocuk boyle iyi cocuk diyorlar gosteriyorlar resmini inaninki hemen igreniyorum hic kimseyi begenmiyorum

zorluyorum kendimi gorusmek icin 1 kere gorus diyorlar ama zoraki evlilik gibi sanki onun esi olmak zorundayim gibi tarif edemedigim igrenc bir duygu hissediyorum

bende cok istiyorum sevmeyi sevilmeyi ama galiba eski nisanlimi seviyorum hala hatta cok seviyorum unutamiyorum onu.. simdi hayatinda baska biri var okadar pismanim ki sartlarini kabul etmedigim icin ailemi babami karsima almadigim icin pismanim

ama olan oldu artik o bana geri donmez donsede eskisi gibi olamayiz

o artik yok

tmm diyorum artik bundan sonra mutlu olmaya bak kelebeka ama artik biliyorum ki imkansiz hergecen gun emin oluyorum

ben severek sevdigimle evlenmek istiyordum

ama simdi itekleyerek zoraki birini bularak aramizi yaparak basgös etmeye calisiyor herkes

haftaya 28 yasimi doldurucam az once akrabalarimdan birinin sakayla karisik yaza dugun yapalim artik yoksa dölün kuruyacak demesi uzerine cok kalbim kirildigi icin buraya icimi dökmek istedim
Ekleme yapiyorum kizlar bana bi Akil Verin ben bana yine evde kaldin muhabbeti yapan insanlara ne cavap vereyim karizmami cizmeyecek sekilde ama