Konuma vakit ayırdığınız için ALLAH razı olsun. Teşekkürler.Cnm gönül ummadğına incinirmiş seni anlyorm.. bende evliym 2yasında bi kızım var annemi haftadabir arıyorum arkadaşim var atanmaya çalısıo bi özel okulda çalısıyo o da ders çlşyo yorgun oliyo fln.ben de aöf kpss..
Ve 2yasındaki kızım,yemk ev isi ..cocuk eğitimi bakımı vs.. bi kac ayda bi uzunca konusuruz okader... dert etmee.. evlenince...:)
Siz çok verici davranısmissiniz bu tutumunuz da karşı tarafın çok rahat olmasına sebep olmuş bence biraz karşı taraftan dan bişiler bekleyin sizin dostluğunuz için o da çabalasin ki beni dostum aradığında istemeye geleceklerini anlatsa bu anı komşumun yanında paylaşmazdim sizi üzmek istemem ama çok rahat buldum karşı tarafın hareketletiniBenim yakın çok yakın bir dostum var. Kendisi evli ve memleketten uzağa gelin gitti. Telefonda haftada 1-2 kere konuşurduk o zamanlar. Hamilelik döneminde iletişimimiz zayıflamaya başladı Bende üzerine gitmedim. Hormonların etkisidir dedim. Hemen hemen ayda bir kısa konuşur olduk. Doğumdan sonra da konuşmalarımız yavaş yavaş sıklaştı eskisi gibiydik. Evli olduğu için telefonlarımı açmadığında suçlamadım , elimden geldiğince alttan aldım. Artık bir de çocuğu vardı ve anneliğe adapte olmaya çalışıyordu o yüzden dostu olarak anlayışlı oldum ve bana her fırsatta anlayışımdan dolayı teşekkür etti. çocuğu şimdi 2 yaşında maşaALLAH... Halen telefonları açmama huyu devam ediyor bense kendi dakikam yoksa bile annemden babamdan haftada bir olsun aramaya devam ediyorum. Son zamanlarda artık bu durum canımı sıkmaya başladı. En ufak bir sevincimi zamanında paylaşamaz oldum. Mesela arıyorum telefon açılmıyor. Ben görmediğini düşünüyorum. Ama akşamına facebooktan bir mesaj , ''aradın ama açamadım sonra dönmeyi unuttum. Yarın konuşalım mı? ''Bu seferde ben sitem ediyorum .(önceden etmezdim inanın ki...) ya da susuyorum. Arıyor görüp açmadım mesela bu hafta. İlk defa telefonunu açmadım.o zaman konuştuk beni anladığını sanıyordum.
En son olay az önce oldu. Haftaya nasipse sevgilim ailesi beni istemeye gelecekler. Doğal olarak günü belli olunca sevincimi dostuma anlatmak istedim. Aradım açmadı , 5 dk sonra yine aradım son kez diye gene aradım. Yani 3 kere ve üçüncüsünde açtı. ''Şükür açtın'' dedim. Evlenince senide görürüz, Seninde çocuğun olsun konuşuruz , Her zaman açamıyorum'' dedi. Çok alındım bu lafına . Sanki ben hep anlayışsız dosttum. Hep yerli yersiz aradım. Bu beni çok üzdü. Ama çaktırmamaya çalıştım. sonra laf arasında ''açamadım komşum var oturuyoruz gördüm ama açamadım baktım daha çalıyor telefon açtım'' dedi. Bu da ayrı bir üzdü beni... Ben ona daha geçen dedim. ''Müsait değilsen meşgule at anlayayım'' dedim. ''Bana saygısızlık gibi geliyor o '' dedi. Görüpte açmamak saygısızlık değil mi?
Neyse ben anlatıyorum gerginliğimi belli etmemek için anlatıyorum , sevgilimde yaptığımız planları. Sözde stüdyoda fotoğraf çekinmek istiyoruz dedim. Çektirme ne gerek var masraf. Cep telefonunda çekinip çıkartırırsınız dedi. Ben diyorum yok biz istiyoruz. o diyor masraf yaptırma. Arkadan komşusu da lafa karışıyor yap ne istiyorsan gibisinden... Sanki ben müsrif biriyim gibi hissettirdi. Ayrıca komşusunun yanında bana karşı bu kadar rahat olmasına da sinir oldum. Ben kapatayım dedim. Bana mı sinirlendin , içim rahat etsin doğruyu söyle dedi. Yok işim var dedim kapattım.
Konuyu tam açıklayabildim mi bilmiyorum. Umarım kendimi ifade edebilmişimdir. Dostumu çok seviyorum , kötü bir niyeti yok biliyorum. Sizce ne yapayım da hatasını anlasın?
yorumun için teşekkürler. ALLAH razı olsun.Siz çok verici davranısmissiniz bu tutumunuz da karşı tarafın çok rahat olmasına sebep olmuş bence biraz karşı taraftan dan bişiler bekleyin sizin dostluğunuz için o da çabalasin ki beni dostum aradığında istemeye geleceklerini anlatsa bu anı komşumun yanında paylaşmazdim sizi üzmek istemem ama çok rahat buldum karşı tarafın hareketletini
ALLAH sendende razı olsun canım umarım üzüldüğün herşey geçer bian önceDedikleriniz bana vakit ayırdığınız için ALLAH razı olsun.
amin canım. Cümlemizin inşaALLAHALLAH sendende razı olsun canım umarım üzüldüğün herşey geçer bian önce
teşekkürler vakit ayırdığınız için.ALLAH razı olsun.Bende bazeb telefonlara cikmam gordugum hakde , insan evlenince ev isi yemek , esle ilgilen felan derken ..
Saat geciyor yoruluyosun bazen kimseyle konusmak bile istemiyosun...
Sen bu durumu ustune alinma bence.
Kafanada takma.
Fotograf konusundada kendi fikrini paylasmis , ona uyup telefondan cekmiceksin ..
Herkes birsey der , hepsini uygulamak veya kafamiza taksak oooo :)
Sen kendi bildigin , ve istedigin gibi yap herseyi sonucta senin sözün ..
Dostluklar güzel ama evlenince işler çok değişiyor ne yazıkki. Bunu şuan anlamaman doğal ama evlenince hakk vereceğini düşünüyorum. Eşi oluyor yanında, çocuğu vs. telefonu unutur hale geliyor insan. Evlenmeden önceki iletişimi ve muhabbeti ararsanız yanılırsınız. Ablamda ben bu durumu fazlasıyla gözlemledim. Kendime gelince ben evli değilim ama 2 yıldır sözlüm ile üniversitede aynı evi paylaşıyoruz, beraber okuyoruz. Benimde bir arkadaşım var. Aradığında yemek yapıyor olabiliyorum, sözlümle film izliyor olabiliyorum, ev temizliyor olabiliyorum. Genelde ders çalışmak dışında oturmuyorum zaten evde. Mümkün olduğunca ilgilenmeye çalışıyorum ama istediği kadar fazlası olmuyor. Evlenince hele ki bir de çocuk varsa bunun kat be kat fazlası olabileceğini düşünüyorum ve hak da veriyorum. O yüzden evlenmiş insanı böyle kabul etmek Allah'ın farzıdır. O zaten mümkün olduğunca ilgilenmeye çalışıyordur, oda seni seviyordur.. Israrlarından bunalmış gibi de geldi bana fazlasıyla. Durum bu, aksini ararsan üzülürüsün..Benim yakın çok yakın bir dostum var. Kendisi evli ve memleketten uzağa gelin gitti. Telefonda haftada 1-2 kere konuşurduk o zamanlar. Hamilelik döneminde iletişimimiz zayıflamaya başladı Bende üzerine gitmedim. Hormonların etkisidir dedim. Hemen hemen ayda bir kısa konuşur olduk. Doğumdan sonra da konuşmalarımız yavaş yavaş sıklaştı eskisi gibiydik. Evli olduğu için telefonlarımı açmadığında suçlamadım , elimden geldiğince alttan aldım. Artık bir de çocuğu vardı ve anneliğe adapte olmaya çalışıyordu o yüzden dostu olarak anlayışlı oldum ve bana her fırsatta anlayışımdan dolayı teşekkür etti. çocuğu şimdi 2 yaşında maşaALLAH... Halen telefonları açmama huyu devam ediyor bense kendi dakikam yoksa bile annemden babamdan haftada bir olsun aramaya devam ediyorum. Son zamanlarda artık bu durum canımı sıkmaya başladı. En ufak bir sevincimi zamanında paylaşamaz oldum. Mesela arıyorum telefon açılmıyor. Ben görmediğini düşünüyorum. Ama akşamına facebooktan bir mesaj , ''aradın ama açamadım sonra dönmeyi unuttum. Yarın konuşalım mı? ''Bu seferde ben sitem ediyorum .(önceden etmezdim inanın ki...) ya da susuyorum. Arıyor görüp açmadım mesela bu hafta. İlk defa telefonunu açmadım.o zaman konuştuk beni anladığını sanıyordum.
En son olay az önce oldu. Haftaya nasipse sevgilim ailesi beni istemeye gelecekler. Doğal olarak günü belli olunca sevincimi dostuma anlatmak istedim. Aradım açmadı , 5 dk sonra yine aradım son kez diye gene aradım. Yani 3 kere ve üçüncüsünde açtı. ''Şükür açtın'' dedim. Evlenince senide görürüz, Seninde çocuğun olsun konuşuruz , Her zaman açamıyorum'' dedi. Çok alındım bu lafına . Sanki ben hep anlayışsız dosttum. Hep yerli yersiz aradım. Bu beni çok üzdü. Ama çaktırmamaya çalıştım. sonra laf arasında ''açamadım komşum var oturuyoruz gördüm ama açamadım baktım daha çalıyor telefon açtım'' dedi. Bu da ayrı bir üzdü beni... Ben ona daha geçen dedim. ''Müsait değilsen meşgule at anlayayım'' dedim. ''Bana saygısızlık gibi geliyor o '' dedi. Görüpte açmamak saygısızlık değil mi?
Neyse ben anlatıyorum gerginliğimi belli etmemek için anlatıyorum , sevgilimde yaptığımız planları. Sözde stüdyoda fotoğraf çekinmek istiyoruz dedim. Çektirme ne gerek var masraf. Cep telefonunda çekinip çıkartırırsınız dedi. Ben diyorum yok biz istiyoruz. o diyor masraf yaptırma. Arkadan komşusu da lafa karışıyor yap ne istiyorsan gibisinden... Sanki ben müsrif biriyim gibi hissettirdi. Ayrıca komşusunun yanında bana karşı bu kadar rahat olmasına da sinir oldum. Ben kapatayım dedim. Bana mı sinirlendin , içim rahat etsin doğruyu söyle dedi. Yok işim var dedim kapattım.
Konuyu tam açıklayabildim mi bilmiyorum. Umarım kendimi ifade edebilmişimdir. Dostumu çok seviyorum , kötü bir niyeti yok biliyorum. Sizce ne yapayım da hatasını anlasın?
Dostluklar güzel ama evlenince işler çok değişiyor ne yazıkki. Bunu şuan anlamaman doğal ama evlenince hakk vereceğini düşünüyorum. Eşi oluyor yanında, çocuğu vs. telefonu unutur hale geliyor insan. Evlenmeden önceki iletişimi ve muhabbeti ararsanız yanılırsınız. Ablamda ben bu durumu fazlasıyla gözlemledim. Kendime gelince ben evli değilim ama 2 yıldır sözlüm ile üniversitede aynı evi paylaşıyoruz, beraber okuyoruz. Benimde bir arkadaşım var. Aradığında yemek yapıyor olabiliyorum, sözlümle film izliyor olabiliyorum, ev temizliyor olabiliyorum. Genelde ders çalışmak dışında oturmuyorum zaten evde. Mümkün olduğunca ilgilenmeye çalışıyorum ama istediği kadar fazlası olmuyor. Evlenince hele ki bir de çocuk varsa bunun kat be kat fazlası olabileceğini düşünüyorum ve hak da veriyorum. O yüzden evlenmiş insanı böyle kabul etmek Allah'ın farzıdır. O zaten mümkün olduğunca ilgilenmeye çalışıyordur, oda seni seviyordur.. Israrlarından bunalmış gibi de geldi bana fazlasıyla. Durum bu, aksini ararsan üzülürüsün..
Haklısınız. ALLAH razı olsun teşekkürler.canım komşusunun yanında 3 defa aramışsın 3. sünde daha fazla arama diye açmış mecburen ona alınmışsın tamam, ama komşu ordayken özelinizin konuşulmasına falan da bozulmuşsun ama sen ısrarla aramışsın bu durumda kız ne yapsın ki.
arkadaşını çok seviyosun belli ama çok alıngansın. bu kdr herşeye bozulma ilerde sıkıcı biri gibi görünürsün. ben herşeye alınıp bozulanlardan sıkılıyorum açıkçası zaten bi sürü derdimiz var bir de hiç yoktan şeylerden sorun çıkarmak gereksiz bence
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?