- 27 Şubat 2014
- 167
- 174
- 303
- Konu Sahibi minelgaraib
- #261
İnsan yaşayınca nelerle baş edebiliyormuş ya. İki buçuk hafta önce bebeği yeni öğrenmiştim, çok depresif ve güçsüz hissediyordum, ne yapacağım konusunda hiçbir fikrim yoktu. O zaman bebek fikrini kabullenmekte hatrı sayılır biçimde zorluk çekmiştim. Şimdi bebeğin down sendromlu olduğunu baya kolay kabul ettim ve onu her zamankinden çok sevdiğimi hissediyorum. Sanki dünyayı sırtlayabilecek güce sahibim. Resmen eski enerjim ve neşem yerime geldi. Göründüğümüzden ne kadar eksik ve sandığımızdan ne kadar fazlayız aslında. Çekik gözlü minik kuşumla tanışmayı heyecanla bekliyorum. Umarım her şey güzel olur.
Konunuzu dünden beri takip ediyorum fakat konu çok hassas olduğu için herhangi bir yorumda bulunamamıştım. Şimdi bu düşünceniz, güçlü duruşunuz beni çoook mutlu etti. Hakkınızda hayırlısı, her şeyin en güzeli olsun inş. ❤