Düğüne 20 gün kala nişan atmak

Düğünden sonra boşanmak diye bir yol da var ama çözüm değil.
Bu yaşadığınızı söylediğiniz problemleri unutamayacak evliliğimize taşıyacak karşıdaki adam da zaten böyleydi farklısını mı vaadettim diyecek ve çözümsüz bir şey yaşayacaktınız.
 
Düğünüme 20 günden bile az bir zaman kala nişan attık.Aileler arasında maddi ve manevi yönlerden epey fark vardı yine de birbirimizi seviyoeuz çözebiliriz sanmıştım. Düğüne çok az zaman kala birden sorunlar çoğaldı iyi olsunlar gücenmesinler onlara zor gelmesin diye yaptığım her şey kötü oldu.Hem maddi yönden hem ailesel yönden (annesi ve babas ayri) onlara sorun olmayacak şekilde davranmaya çalıştım çoğu zaman ailemi karşıma aldım. Düğün alışverişle hep tek başıma uğraştım beni bir gün bile arayıp kızım bir ihtiyacın var mı diye sormayan insanlar bizi hesaba almadı diye sorun çıkardılar.oysa benim yardıma çok ihtiyacım vardı hem dedem vefat ettiği için hem de zaten corona var diye düğünü mevlütlü yapalım dedik ilk başta bunu sorun etmeyenler birden sıkıntı çıkardılar işte sadece nikah olacakmış onlara göre değilmiş zaten pandemi varmış akrabaları gelemezmiş(pandemi olmasada gelmeyeceklerdi zaten) . İç anadolu kültürüne sahip bir ailem var nişanlıma kaç kez bunu kabul etmeyeceklerini buradaki insnalar için en azından benim etrafımdakiler için bunun yanlış anlaşılır bir durum olduğunu anlatmaya çalışmama rağmen sürekli sorun çıkardı en son bu sorunlar aileye yansıdı bu surec boyunca nişanlım beni muhattabı dahi bilmedi hatalarımı düzeltip anlarsam görüşeceğini söyledi düğüne az kaldı gururun gereği yok işler büyümeden kapataşıp diye kaç kez aradıysam yalvarıp ağladıysamda dinlemedi.En sonunda ayrıldık ayrılık konuşmasını bile biz yapmadık evlilik hazırlıklarında yalnız olduğum gibi burada da yalnızdım. Nişanlamadan önce çok iyi anlaştığım sanki dünyanın en iyi en dürüst en sevecen insanı beni asla üzmez dediğim kişi kalbimi bin parçaya böldü gerçekten kalbim kırık deniliyor ya ben öyle derin hissediyoeum ki daha önceden bu cümleyi kurduğum her şey çok basitmiş.Bir mesaj bile yazmadı bana beni öyle bir karanlığa bıraktı ki şimdi kendime çok kızıyorum.kendimi bütün insanlardan soyutlayıp derdimi sevincimi ilk onunla paylaştığım için beni mutsuz eden o olmasına rağmen yine teselli etsin diye onu arıyorum.bu his ne zaman geçecek bilmiyorum 7 24 ağlamıyorum ama hiç kimseyi görmek istemiyorum kendimi bir odaya kapattım bütün günümü neredeyse orada geçiriyorum ailem kızıyor deniyorum fakat baska türlüsü elimden gelmiyor.Psikoloğa mı gitmek gerekli bilmiyorum namaza başladım ama kafam namaz kılarken bile dolu bu psikolojiden yalnız kalmış değersizlik hissinden nasıl kurtulabilirim ?
Canım şuan üzülüyor olabilirsin ama evlenseydin inan daha çok üzülecektin.Eski nişanlın için hiçbir zaman sen değil ailesi önemli olacaktı ve sen evliliğinden hiçbir şey anlayamayacaktın.Şimdi ise şanslısın önüne değerini bilen bir insan çıkacak ve mutlu olacaksın.Zaman her şeyin ilacı sen acını yaşa ama sonradan iyi ki diyeceksin bundan emin ol.
 
Düşünce silsilen çok yalnış. En ufak bir sorunda adam gerçek mayasını ortaya çıkarmış. Ya benim istediğim şekil olur, ya seni bir kalemde harcarım demiş. Sevgili iken, gezip tozup eğlenirken anlaşmak kolay, herkes pembe hayaller kurabiliyor, ama iş icraata gelince sorun işte. Böyle egosouşiş, kendinden taviz veremeyen insan kimseyi mutlu etmez, ki ailesini çok kolay sana tercih etmiş.

Evlenmeden gerçeği gördüğün için şükretmelisin. "Evlenseydik, denedik olmadı diyebilirdik" çok çocukça bir düşünce. Boşanmak, kurulu bir düzeni bozmak daha mı kolay sanıyorsunuz?
Aslinda benimde dugunume 20 gun kaldigi icin duzenim kurulmustu neredeyse ev esylar her sey hazirken boyle oldu sadece bu kadar emek vermisken her seyi astim sanarken boyle olmasi aci veriyor.yani bir dagi tirmanmaya basliyorsun hedefe cok az kalmis geri donuyorsun belki de soylediginiz gibi cocukcadir ama aci verdigi gercegini degistirmiyor.Yine de bu psikolojide cikis yol arayan bir insan icin fazla acimasiz cumleler olmus ama kendimi icimde o olgunluga sahip oldugumu dusunuyorum tesekkurler cevabiniz icin💐
 
Düğüne 1 Ay kala nişan attık her şeyim hazırdı gelinliğimin arkasından nasıl ağladım ben bilirim,aylarca evden çıkmadım içten içe mantıklı olanın bu olduğunu bilsemde kalbim çok acıdı. Ama sonra ne kadar şükrettim Allaha bilmiyorum, gönlümdeki aklımdaki nasılsa öyle bir eşim var artık çok şükür iyi ki bitmiş. Olanda bir hayır varsa olmayanda bin hayır varmış gerçekten
benim de gelinligim esyalarim her seyim
Hazirdi dis fircasina hatta komik gelecek ama tavlasina kadar aldigim bir ceyizim vardi.Umarim benim icin de benim gibiler icinde oyle olur. Cok daha mutlu olmaniz dilegiyle 🤲🏻
 
Canım şuan üzülüyor olabilirsin ama evlenseydin inan daha çok üzülecektin.Eski nişanlın için hiçbir zaman sen değil ailesi önemli olacaktı ve sen evliliğinden hiçbir şey anlayamayacaktın.Şimdi ise şanslısın önüne değerini bilen bir insan çıkacak ve mutlu olacaksın.Zaman her şeyin ilacı sen acını yaşa ama sonradan iyi ki diyeceksin bundan emin ol.
Gercekten oyle oldu halbuki evlenirken bizlerde birer aile kurmaya calisiyoruz.Anne babasi ayri oldugu icin annesi ve kendisinde cok farkli koruyucu bir bag var.En zor zamanlarinda annesinin yaninda oldugu icin annesi yalnizlik psikolojisne kapildi zannedersem kendiside zaten kiyafetlerini bile annesinin onayi ve zevkine emanet eden biriydi.Aslinda sorun gormedigim seyler cok buyuk meselelr dusuncukce farkina variyorum Hayirlisi bakalim 🤲🏻
 
Zaten birlikte değilmişsiniz, telefonla ilişki kuruyormuşsunuz. Bir de ailenizi bırakıp yanına gidecekmişsiniz. Niye ol gelmiyordu? Bu kadar mı değersizsiniz?
 
Allahın sevdiği kuluymuşsun hiç boşuna üzülme sadece şükret. Bu yüzlerini evlendikten sonra da gösterebilirlerdi. Eminim çok daha iyi biri çıkacak iyi ki diğeriyle olmamış diyeceksin. Bu hep böyledir☺️ Kendini toparlamaya çalış. Yeni hobiler edin, kafanı meşgul edecek şeylerle uğraş
 
Gercekten oyle oldu halbuki evlenirken bizlerde birer aile kurmaya calisiyoruz.Anne babasi ayri oldugu icin annesi ve kendisinde cok farkli koruyucu bir bag var.En zor zamanlarinda annesinin yaninda oldugu icin annesi yalnizlik psikolojisne kapildi zannedersem kendiside zaten kiyafetlerini bile annesinin onayi ve zevkine emanet eden biriydi.Aslinda sorun gormedigim seyler cok buyuk meselelr dusuncukce farkina variyorum Hayirlisi bakalim 🤲🏻
Evet hayırlısı olmuş
 
Kafana takma Aile o kadar önemliki.. Sen aileni karşına alma kim olursa olsun yarın birgün bişey olduğunda anası babası ortaya çıkıverir, kalmaya gelmeye, evindeki herseye karışma vs vs kurtulduğuna dua et çünkü aynısı yaşadım boşandım uzun yıllar sonra tekrar evlendim iyiki boşanmışım iyiki şimdiki eşimle evlenmiş im diyorum
 
Hislerin çok derin çok üzücü ama geçicek ... nasipse zaten olucak biliyorsun değilse mutlaka birsey çıkar. Benim arkadaşım ayrılmıştı böyle düğüne yakın ..sonra aradan bi kaç ay geçti kendini toparlamaya başladı. . Cocuk geldi telafi etti herseyi evliler uzun zamandır .. Her şerde bir hayır var derler ya hani öyle oldu.. cocuk hatasini anladı ve kız neyden vazgeçip fedakarlık yaptıysa affettikten sonra asla yapmadı. Herşey daha güzel daha iyi oldu..aileleri ile mesafeli birsekildeler hala daha. Yalnız çektiği acıları arkadasimin çok çok fazlaydı. Hala daha kalbim acıyor o gunleri düşününce der. ..
Sen herzaman önüne bak . Uzuntün belki geçmez ama alışıp normale döneceksin. Herzaman hayatında o yoktuki zaten değilmi .. maneviyata dönmek sana iyi gelicek..arkadaşlarınlâ paylaş üzüntünü eve kendini kapatma ...
 
Şükür namazı kılın .Gerçekten sevseydi hiçbir şey engel olmazdı size .Ayrıca bir sürü insan nişan atıyr sonrasında da çok mutlu oluyor. Sevgili olup ayrılmaktan bir farkı yok .Evlenseydik olmasada en azından denedik derdik diye bir cümle yazmışsınız. Evlenince elalem ne der ne düşünür diye düşünüyorsunuz. Bir de çocuk olunca ona karşı vicdan azabı çekmemek için yine gidemiyorsunuz .Ben de nişanliyken insanlar ne der diye nişanı atmamıştım ki benim ailem arkamdaydı mutsuz olursun yapma dediler .Sonuç ortada.Için ferah olsun Rabbim tez vakitte karşına hayırlı bir insan çıkarsın
 
Eğer benim fikrimi soruyorsanız insanlar neyşe nasıl mutlu oluyorlarsa öyle evlensinler.Fakat Allah razı olsun ailem bana her konuda destek olsada dış çevreden insanların düşünceleri bu şekilde şekillenmiş.Aslında durumu tam ifade ettikleri şekilde söylemek isterim ancak başkalarını incitecek bir cümle kurmak istemiyorum kültürel bir durum diyeyim aynı fikri paylaşmıyorum ancak ayak uydurmak zorunda kalıyorum.
Seni çok iyi anlıyorum , hangi cümleyi kurduklarını da biliyorum. Geçen aynı konuyu konuştuk akrabalarımla ve düşünce yapısı şu "dul kadın gibi nikahtan gitti" şeklinde son derece küçük düşürücü bir düşünce bu. İnsanların zihninde hep böyle yer etmiş evlenip boşanan kadına düğün yapılmaz gelinlik giymez nikahtan gider. Bu yüzden de nikahı asla evlilik gibi kabul etmiyorlar. Halbuki düğün sadece işin eğlence kısmı. Neyse öyle ya da böyle bir mevlüd törenini bile kabul etmeyen insanlardan kurtulmuşsun.
 
Gercekten oyle oldu halbuki evlenirken bizlerde birer aile kurmaya calisiyoruz.Anne babasi ayri oldugu icin annesi ve kendisinde cok farkli koruyucu bir bag var.En zor zamanlarinda annesinin yaninda oldugu icin annesi yalnizlik psikolojisne kapildi zannedersem kendiside zaten kiyafetlerini bile annesinin onayi ve zevkine emanet eden biriydi.Aslinda sorun gormedigim seyler cok buyuk meselelr dusuncukce farkina variyorum Hayirlisi bakalim 🤲🏻
E o zaten senin nişanlın değilmiş kayınvalidenin kocasıymış. Fiziksel olarak olmasa da psikolojik olarak kadın belli ki oğlunu kocası gibi sahipleniyormuş . İpler kendi elinden çıkmaya başlayınca da o oğluna ayar vermiş oğluna da sana resti çekmiş. Evlense de ev hayatın olmayacaktı daima beraber olacaktınız KV ile
 
Düğünüme 20 günden bile az bir zaman kala nişan attık.Aileler arasında maddi ve manevi yönlerden epey fark vardı yine de birbirimizi seviyoeuz çözebiliriz sanmıştım. Düğüne çok az zaman kala birden sorunlar çoğaldı iyi olsunlar gücenmesinler onlara zor gelmesin diye yaptığım her şey kötü oldu.Hem maddi yönden hem ailesel yönden (annesi ve babas ayri) onlara sorun olmayacak şekilde davranmaya çalıştım çoğu zaman ailemi karşıma aldım. Düğün alışverişle hep tek başıma uğraştım beni bir gün bile arayıp kızım bir ihtiyacın var mı diye sormayan insanlar bizi hesaba almadı diye sorun çıkardılar.oysa benim yardıma çok ihtiyacım vardı hem dedem vefat ettiği için hem de zaten corona var diye düğünü mevlütlü yapalım dedik ilk başta bunu sorun etmeyenler birden sıkıntı çıkardılar işte sadece nikah olacakmış onlara göre değilmiş zaten pandemi varmış akrabaları gelemezmiş(pandemi olmasada gelmeyeceklerdi zaten) . İç anadolu kültürüne sahip bir ailem var nişanlıma kaç kez bunu kabul etmeyeceklerini buradaki insnalar için en azından benim etrafımdakiler için bunun yanlış anlaşılır bir durum olduğunu anlatmaya çalışmama rağmen sürekli sorun çıkardı en son bu sorunlar aileye yansıdı bu surec boyunca nişanlım beni muhattabı dahi bilmedi hatalarımı düzeltip anlarsam görüşeceğini söyledi düğüne az kaldı gururun gereği yok işler büyümeden kapataşıp diye kaç kez aradıysam yalvarıp ağladıysamda dinlemedi.En sonunda ayrıldık ayrılık konuşmasını bile biz yapmadık evlilik hazırlıklarında yalnız olduğum gibi burada da yalnızdım. Nişanlamadan önce çok iyi anlaştığım sanki dünyanın en iyi en dürüst en sevecen insanı beni asla üzmez dediğim kişi kalbimi bin parçaya böldü gerçekten kalbim kırık deniliyor ya ben öyle derin hissediyoeum ki daha önceden bu cümleyi kurduğum her şey çok basitmiş.Bir mesaj bile yazmadı bana beni öyle bir karanlığa bıraktı ki şimdi kendime çok kızıyorum.kendimi bütün insanlardan soyutlayıp derdimi sevincimi ilk onunla paylaştığım için beni mutsuz eden o olmasına rağmen yine teselli etsin diye onu arıyorum.bu his ne zaman geçecek bilmiyorum 7 24 ağlamıyorum ama hiç kimseyi görmek istemiyorum kendimi bir odaya kapattım bütün günümü neredeyse orada geçiriyorum ailem kızıyor deniyorum fakat baska türlüsü elimden gelmiyor.Psikoloğa mı gitmek gerekli bilmiyorum namaza başladım ama kafam namaz kılarken bile dolu bu psikolojiden yalnız kalmış değersizlik hissinden nasıl kurtulabilirim ?

Bir tecrübe kazandın ve şanslısın ki evlenmeden bitmiş. Bu şekilde hep senin verdiğin bir evlilik çok yorucu olurdu. Ve zamanla geçiyor inan bana geçmeyen bir şey yok. Herkesin kötü dönemleri olur. Bu üzüntülerden sonra kabuk değiştireceksin.
 
Üzülmeyin lütfen. Allah size daha hayırlı kapılar açsın. Aileler arasında denklik olmayınca çok zor. Sizde bir idare edersiniz iki idare edersiniz üçüncüde zor gelir. Herkesin dediği gibi evlenip çoluk çocuk sahibi olduktan sonra ayrılsan daha zordu. Bunu Allah yüzüme baktı yanlıştan çabuk döndüm diye düşünün.
 
Aslinda benimde dugunume 20 gun kaldigi icin duzenim kurulmustu neredeyse ev esylar her sey hazirken boyle oldu sadece bu kadar emek vermisken her seyi astim sanarken boyle olmasi aci veriyor.yani bir dagi tirmanmaya basliyorsun hedefe cok az kalmis geri donuyorsun belki de soylediginiz gibi cocukcadir ama aci verdigi gercegini degistirmiyor.Yine de bu psikolojide cikis yol arayan bir insan icin fazla acimasiz cumleler olmus ama kendimi icimde o olgunluga sahip oldugumu dusunuyorum tesekkurler cevabiniz icin💐
Kırdıysam özür dilerim, asla niyetim değildi.

Tabiki yaşadığınız hayal kırıklığı, üzülmeniz çok doğal, ama yanlış mantık kurduğunuz için üzüntünüz 1 iken 3 yapıyorsunuz, anlatmak istediğim o. 1-2 yıla boşansanız, bunca uğraştım, hedefe ulaştım, en azından bir denedik, çektiklerime değdi olmayacak işte.
Aksine bu süreçte verdiğiniz emek artacak, umutlarınız daha da kökleşecek, ve bu geçimsiz adamla yaşanmaz olunca, bu sefer beni kullandı, hevesi geçti diyeceksiniz. Çok daha yaralayıcı olacak.

Kendinizi sevin önce. Yalvarmanıza rağmen, kılını oynatmayan bir erkek için aylarınızı, yıllarınızı heba etmeyin.
 
Sana değer vermeyene sende değer vermeyeceksin zamanla geçecek dünyanın sonu değil ilk ayrılan sen değilsin senin için senden kıymetli kimse yok dünyada şükür şimdi gördüm deyip yola devam edeceksin silkelenip hayata devam daha iyilerine selam olsun
 
Back
X