Nişanlım hiç olgun değil, annesinin dolduruşuna çok fazla geliyor. Annesi kafasını şişiriyor o da bana sarıyor, beni ailesine karşı asla savunamaz. Dış kapının mandalı olan halası hakkımda konuşmuş adam olup beni savunamadı. Sürekli ortada laf taşıyor nişanlım. Nişanda bana sadece 1 çeyrek ve isimli altın kolye taktılar, 2 sene olucak nişanlanalı ve bunlar dışında hiç bir şeyim olmadı daha. Ben bu güne kadar onları asla maddi açıdan üzmedim. Bir kez olsun bir istekte bulunmadım, bir çöp dahi istemedim. Ki almadılar da. Her neyse her şey maddiyat değil ama ben buna rağmen gözü yükseklerdeymişim. Her genç kız gibi, içi güzel yeni yapılı dairede yaşamak istediğim içinmiş. “Şimdiye kadar size ne gibi gözü yüksekte dedirtecek isteklerde bulundum?” Diye sordum nişanlıma, bunu eve eşya alırken göreceğiz daha bekle dedi. Şimdiye kadar asla hiç bir şekilde benim için masrafa girmediler, ona rağmen eşya konusunda daha düşündüklerine bakın, çok görüyorlar bana demek. Ailesi desen, teyzeler, yengeler vs bir kez olsun beni arayıp vs sormadılar canım nasılsın iyi misin diye. Ya bu anlattıklarım daha bir hiç.. annem dedi ki maddiyat konusunda ben size destek olurum. Nişanlım gelmiş bana diyor ki annen gilin parasına kalmadık, beni parayla satın alacakları sanıyorlar, bizi fakir fukara mı görüyorsunuz falan filan diyor..Kaynanam balayı tatiline bile karıştı, masraf olur diye gitmeyin etmeyin diye çok çabaladı, ama amacına ulaşamadı, balayını tuttuk, daha söylenecek çooook şey var aslında ama bunlar yeterli bence.. dün çok büyük kavga ettik, inceldiği yerden kopacaksa kopsun dedi. Bende dedim ki beni sen gözden çoktan çıkarmışsın, beni gözden çıkaranı ben çoktan sildim, çık git hayatımdan dedim. Ondan sonra konuşmadık bir daha, sonra anneme yazmış, kızınızın niyetini öğrenebilir misiniz, beni hayatından çıkarmış diyor.. tüm suçu bana deviriyor.. nişanlımın iş g*tü bile yok, çocuk gibi, her şeye alınır, küser. Her şeyi ayağına bekler, annesi el bebek Gül bebek büyütmüş. İlgi desen yok, sevgi desen yok, aramız buz gibi oldu, artık soğudum. Hevesim kalmadı hiç. Annemle babamla konuştum. Onlar her şekil benim arkamda, biz senin kararına saygı duyuyoruz diyor, onlar zaten başından beri istemiyordu. Ben kafamda bitirdim, ama bana engel olan tek şey, maalesef evlilik dışı yaşamış olduğumuz cinsel ilişki… Sadece bunun için hayatımı karartmak istemiyorum, ama işte yinede içime dert oluyor. Annemin dediği gibi evlensem bile benim sonum ayrılık. Bu çocuktan hayırlı eş olamaz maalesef… hazır değil henüz. 2 gündür ne o bana yazıyor, ne de ben ona…. Ben ona o kavga esnasında annen seni gaza getiriyor, annenin aklı ile yaşıyorsun, annen seni şişiriyor, git annene bunlarıda söyle falan filan dedim. Her tartışmada arayan annesi beni bu sefer ne aradı, ne de yazdı. Şu an ayrıldık mı, ayrılmadık mı anlamış değilim gerçekten..