Taş olmuş benim arkadaşım maşallah boy pos endam ve bide pırlanta kalp daha ne olsun
Canım bütün evrelerimi biliyorsun Lisabel şu gitti Lisabel bukadar gitti şöyle böyle diye diye başının etini yediğim çok zaman oldu dimi, hele hele akşam tartılmalarım :) Paylaştığımız onca şey ve diğer arkadaşlarım çok teşekkür ediyorum beğenileriniz için o kadar büyük ikonum yok sayın ödüllü aşcım ama bende seni öpüyorummmm
neyse ya oldu bitti koydum fotoları buyrun benimmmm
Taş olmuş benim arkadaşım boy,pos endam ve pırlanta gibi bi kalp daha ne olsun...yazdıklarını okurken kendimden geçiyorum deneyimlerin ,tariflerin mükemmel cansın dukancan
Selamlar,
Hayatım boyunca hiç zayıf olamadım. Hep böyle biraz toplu balık eti denebilecek biriydim ve 10 yaşımdan beri kiloma takık vaziyetteyim. Üniversiteye hazırlandığım sene, üniversiteden mezun olduğum sene ve işe yeni başladığım sene gibi belirli vakitlerde çok kilo aldım. Lise sonda 66 kilo olmuştum mesela bu boya. O da eriştiğim maksimum kilo. Sonra üniversiteyi kazanınca spora falan gittim yediklerime çok dikkat ettim 58 kiloya kadar düştüm. Ama yine istediğim kadar zayıf değildim. Üniversiteyi bitirirken ders,proje bilme ne telaşı derken 62'yi falan gördüm. Sonra diyetisyene gittim 2.5-3 ayda 56 oldum. Bu sefer daha ince idim. Ama yine zayıf denemez ! :)
Derken, iş dolayısıyla bir şehir değişikliği yaşadım ve bir başka şehre gittim. 2 yıl yalnız yaşadım Balıkesir'de.56 kilo idim oraya gittiğimde. Şimdi döndüm artık Ankara'da çalışıyorum 1 aydır, ve geldiğimde 66 kilo idim. Yani 2 senede yalnız başıma kendime bakamamaktan, abur cubura yönelmekten, yalnızlıktan, can sıkıntısından, hareketsizlikten, kullandığım bipolar bozukluk tedavisi yapan ve de iştah açan ilaçlardan, tembellikten bazen de oburluktan yani bir çoğumuzda ortak olan bu sorunlardan ötürü 10 kilo aldım. Bir süre önemsemedim. Yemeye devam ettim. Bir gün yersem bir gün dikkat etmeye çalıştım. Bir günü serbest gün ilan edip, kendimi hiç kısıtlamaksızın istediğim her şeyi yedim. Ertesi gün ise bunun diyetini ödercesine kendimi açlığa mahkum ettim. Ama her zaman olduğu gibi yine popomu kaldırıp spor, en azından yürüyüş bile, yapamayacak kadar tembeldim ve yorgun hissediyordum. Ve erteledikçe erteledim. İş kıyafetleri içinde, bir de topuklu ayakkabıları ayağıma geçirdiğimde çok da kötü görünmediğimi düşünerek kendimi avutuyordum. Bu arada yeri gelmişken belirtmekte fayda var 17 yaşımdan bu yana (şu an 24 yaşındayım.) topuklu ayakkabı giyiyorum. Topuksuz ayakkabım yok gibi bir şey. Zamanların %98'inde falan ayakkabılarım topuklu:) Neden ? Çünkü uzun süre boy kompleksi yaşadım. Annem babam uzun boylu değiller. Ama anane, teyze,dayı falan uzun. Kız kardeşim var 19 yaşında o da benden uzun 1.66 falan boyu. Kuzenlerim de uzun. Herkes uzun! Ailemin de en kısası benimTopuklu ayakkabı giydiğimde kendime daha çok güveniyorum. Kısa boylu ve şişman olmaktansa, topuklu ayakkabılarımla biraz uzun ve kalıplı iyi duruyorum sanki.
Ama spor kıyafetlerle daha büyük sorun yaşıyordum. Kot pantolonlarım dar geliyordu, eteklerimle sakladığım fazlalıkları örtemiyordum pantolonlarla. Bu arada, vücut tipimden de biraz bahsetmekte fayda olabilir. Bacaklarımın ayak bileğinden dizime kadar olan bölümü ince ve düzgün. Dolayısıyla diz hizasında etek giydiğimde fena durmuyor. Kalçam büyük ve baldırlarım kocaman. Dar etek giydiğimde arkadan kocaman bir kütle fırlıyor:) Ve evet göbeğim de var. Kat kat. Göğüslerim ne büyük ne küçük. yuvarlak sayılırlar. Kollarım da kalın değil ama çok ince de sayılmazlar. Armuta yakın bir vücudum var diyebilirim. Dukan'ın sitesindeki teste göre ince kemikliyim. Yüzümün güzel olduğunu söylerler açık tenli sarı saçlı mavi gözlüyüm.
24 yaşındayım. 3 senedir çalışıyorum. Mühendisim. İyi okullardan mezunum. İyi bir ailem var. Çok şükür para da kazanıyorum. Hayatımda her şey yolunda gibi görünüyor. Bir çok kişinin gıpta ettiği özelliklerim var(mış). Ama ben çok mutlu sayılmam. Çevremdeki herkes ( ya da çoğu) benden zayıf ! Bir çok şeyi başardım ama hayatım boyunca dal gibi incecik olmayı bir başaramadım. Yüzü benden çirkin olan incecik kızları görünce sinirim bozuluyor. Kafası çalışmayan, derinliği olmayan insanların giyinip kuşanıp incecik bedenleriyle etrafta salınmaları canımı acıtıyor ve kendime çok kızıyorum. Bu kızgınlığım zaman zaman nefrete dönüşüyor. size belki tuhaf gelebilir ama blumik olmayı denemiştim bir ara. Tuvalete gidip saatlerce yediklerimi kusmaya çalışıyordum. Ama onu bile başaramadım sonunda.. Kendimi o kadar kötü hissediyordum ki şişman olacağıma ölmenin daha iyi olacağını bile düşündüm. Ama gözüm yemedi tabi ki ölmeyi de beceremedim. Aslında inanç sahibi biriyim. Nerden böyle abuk subuk düşüncelere kapıldığımı bilmiyorum ama düşüncelerim, duygularım beni ele geçiriyor bazen. Ve evet dış görüntümü takıyorum kafaya. İyi görünmek istiyorum. Zayıf olmak. Sanki zayıflarsam daha mutlu olucam, kendimi daha çok sevicem, kendimle iftihar edicem. Ve sanki böyle olursam ruh halim daha iyi olacak ve bir kaç senedir mücadele ettiğim bipolar bozukluk biraz durulacak..
Peki şimdiye kadar yazdığım bu dereden tepeden şeylerin Dukan ile ne alakası var?
Bir erkek arkadaşım var. 2 sene önce tanıştık. Ben 56 kilo iken.Kilolu kızları beğenmediğini çok sık söylemeye başladı. Sonra yediklerine dikkat demeler. Diyetisyene git bilmem ne...Ben sevdiğini biliyorum. Evlenmek gibi planlarımız da var. Ama benim onu elde ettiğim için, onu cepte saydığım için artık kendime bakmadığımı düşündüğünü söyledi. Bu canımı çok sıktı. Onun daha önceden beraber olduğu kadınları düşünmeye başladım yine. Acaba nasıldılar, kaç kiloydular, benden güzel miydiler? Kendimi, hiç tanımadığım ve hayalimde canlandırdığı insanlarla kıyasladım, yarıştırdım. Çok kötü hissettim ve çok yoruldum.
Sonra erkek arkadaşım kendi iş yerindeki 50 yaşlarındaki bir hanımın Dukan Diyetiyle eridiğini söyledi. Her yeni çıkan diyet kitabı gibi Dukan Diyeti de benim kitaplığımda idi zaten. Bunu duyunca kitabı raftan çıkardım. Okudum. Ve sonra Allahım dedim bana yardım et, ben bu işe başlıyayım. Zaten oldum olası sabırsızım bir şey hemen sonuç versin garantili olsun isterim. Dukan öyle geldi bana. İnandım ve çok şükürler olsun ki başladım.
Evet arkadaşlar, 04.03.2013 Pazartesi günü Dukan Diyeti'ne başladım.
Boy:160 cm
Kilo:65.3 kg
Bugün atak evresinin 5. günündeyim. Sabah tartıldım ve 64.0 kg geldim. Sonuçtan çok memnun değilim, ben daha hızlı tepki vermesini isterdim vücudumun ama buna şükür. Bu arada belirtmeliyim, çok spor yapmadım sadece günlük hayatımdaki hareketi arttırdım. İşten servisle geldim mesela, indiğim yerden eve kadar yürüdüm. İlk iki gün yulaf kepeği yemeyi unuttum. Ama hiç kaçamak yapmadım. Arkadaşlarım önümde bonny food yedi, ondan bile yemedim. Sabahları biraz yorgun uyandım ve baş dönmesi, ağrısı karışık bir şeyle uyandım ama iş yerine gelince hep düzeldim. Günde 3 litreye yakın sıvı tükettim. Sabahları iki katı yumurta, light beyaz peynir. Öğlenleri yemekhanede çıkan yemeklerin sadece protein ihtiva eden kısımları:) Öğleden sonra light yoğurt, süt,ayran, kefir...Allah ne verdiyse:) Arkadaşlarım önümde lezzetli yemekler yerken ben yemedim! 4 gün boyunca bunu başardım:)
Şu an tek isteğim diyeti bırakmamak. Çünkü kendimi iyi tanıyorum. Sabırsızlık iğrenç bir özellik. Her şey hemen olsun bitsin istiyorum. Çok emek verdiğimi ve hemen sonuç almayı hak ettiğimi düşünüyorum. Ama biliyorum ki bu bir süreç işi... İstikrar, azim ve motivasyon tek ihtiyacım, ihtiyacımız olan...Ve Allah'a diyeti bırakmamak için dua ediyorum.
Bu foruma yazıyorum, çünkü baya göz attım yazılanlara. İlk sayfalardan başladım ve burada ciddi bir paylaşım gördüm. Aynı dertlerden muzdaribiz. Yazdıklarınızı okudukça yalnız olmadığımı hissettim ve bu bana güç verdi. Bundan sonra aranızda olmaktan mutluluk duyarım. Belki benim buraya yazdıklarım da bir başkasının kendisini daha iyi hissetmesine sebep olur. Benim sizlere çok ihtiyacım olacak çünkü uzun bir yolum var 14 kilo kadar...ve motivasyonumun kırılmasından çok korkuyorum. Bunu başarmam lazım, yoksa kendime inancım kalmayacak. Ve başarırsam bu benim hayattaki en büyük başarım olacak..
Sevgiler,selamlar.
ama bileğimizi ölçtürüyo ya. ordan bağdaştırdım iri kemikli şeysini :44:ilahi sen:))dukan amcan ilkayın kemiklerini nerden bilsin.. sen önce bir 59 a düş bakalım,sonra durumunu değerlendirirsin.ayna zaten sana söyler devam et yada etme diye...
Selamlar,
Hayatım boyunca hiç zayıf olamadım. Hep böyle biraz toplu balık eti denebilecek biriydim ve 10 yaşımdan beri kiloma takık vaziyetteyim. Üniversiteye hazırlandığım sene, üniversiteden mezun olduğum sene ve işe yeni başladığım sene gibi belirli vakitlerde çok kilo aldım. Lise sonda 66 kilo olmuştum mesela bu boya. O da eriştiğim maksimum kilo. Sonra üniversiteyi kazanınca spora falan gittim yediklerime çok dikkat ettim 58 kiloya kadar düştüm. Ama yine istediğim kadar zayıf değildim. Üniversiteyi bitirirken ders,proje bilme ne telaşı derken 62'yi falan gördüm. Sonra diyetisyene gittim 2.5-3 ayda 56 oldum. Bu sefer daha ince idim. Ama yine zayıf denemez ! :)
Derken, iş dolayısıyla bir şehir değişikliği yaşadım ve bir başka şehre gittim. 2 yıl yalnız yaşadım Balıkesir'de.56 kilo idim oraya gittiğimde. Şimdi döndüm artık Ankara'da çalışıyorum 1 aydır, ve geldiğimde 66 kilo idim. Yani 2 senede yalnız başıma kendime bakamamaktan, abur cubura yönelmekten, yalnızlıktan, can sıkıntısından, hareketsizlikten, kullandığım bipolar bozukluk tedavisi yapan ve de iştah açan ilaçlardan, tembellikten bazen de oburluktan yani bir çoğumuzda ortak olan bu sorunlardan ötürü 10 kilo aldım. Bir süre önemsemedim. Yemeye devam ettim. Bir gün yersem bir gün dikkat etmeye çalıştım. Bir günü serbest gün ilan edip, kendimi hiç kısıtlamaksızın istediğim her şeyi yedim. Ertesi gün ise bunun diyetini ödercesine kendimi açlığa mahkum ettim. Ama her zaman olduğu gibi yine popomu kaldırıp spor, en azından yürüyüş bile, yapamayacak kadar tembeldim ve yorgun hissediyordum. Ve erteledikçe erteledim. İş kıyafetleri içinde, bir de topuklu ayakkabıları ayağıma geçirdiğimde çok da kötü görünmediğimi düşünerek kendimi avutuyordum. Bu arada yeri gelmişken belirtmekte fayda var 17 yaşımdan bu yana (şu an 24 yaşındayım.) topuklu ayakkabı giyiyorum. Topuksuz ayakkabım yok gibi bir şey. Zamanların %98'inde falan ayakkabılarım topuklu:) Neden ? Çünkü uzun süre boy kompleksi yaşadım. Annem babam uzun boylu değiller. Ama anane, teyze,dayı falan uzun. Kız kardeşim var 19 yaşında o da benden uzun 1.66 falan boyu. Kuzenlerim de uzun. Herkes uzun! Ailemin de en kısası benimTopuklu ayakkabı giydiğimde kendime daha çok güveniyorum. Kısa boylu ve şişman olmaktansa, topuklu ayakkabılarımla biraz uzun ve kalıplı iyi duruyorum sanki.
Ama spor kıyafetlerle daha büyük sorun yaşıyordum. Kot pantolonlarım dar geliyordu, eteklerimle sakladığım fazlalıkları örtemiyordum pantolonlarla. Bu arada, vücut tipimden de biraz bahsetmekte fayda olabilir. Bacaklarımın ayak bileğinden dizime kadar olan bölümü ince ve düzgün. Dolayısıyla diz hizasında etek giydiğimde fena durmuyor. Kalçam büyük ve baldırlarım kocaman. Dar etek giydiğimde arkadan kocaman bir kütle fırlıyor:) Ve evet göbeğim de var. Kat kat. Göğüslerim ne büyük ne küçük. yuvarlak sayılırlar. Kollarım da kalın değil ama çok ince de sayılmazlar. Armuta yakın bir vücudum var diyebilirim. Dukan'ın sitesindeki teste göre ince kemikliyim. Yüzümün güzel olduğunu söylerler açık tenli sarı saçlı mavi gözlüyüm.
24 yaşındayım. 3 senedir çalışıyorum. Mühendisim. İyi okullardan mezunum. İyi bir ailem var. Çok şükür para da kazanıyorum. Hayatımda her şey yolunda gibi görünüyor. Bir çok kişinin gıpta ettiği özelliklerim var(mış). Ama ben çok mutlu sayılmam. Çevremdeki herkes ( ya da çoğu) benden zayıf ! Bir çok şeyi başardım ama hayatım boyunca dal gibi incecik olmayı bir başaramadım. Yüzü benden çirkin olan incecik kızları görünce sinirim bozuluyor. Kafası çalışmayan, derinliği olmayan insanların giyinip kuşanıp incecik bedenleriyle etrafta salınmaları canımı acıtıyor ve kendime çok kızıyorum. Bu kızgınlığım zaman zaman nefrete dönüşüyor. size belki tuhaf gelebilir ama blumik olmayı denemiştim bir ara. Tuvalete gidip saatlerce yediklerimi kusmaya çalışıyordum. Ama onu bile başaramadım sonunda.. Kendimi o kadar kötü hissediyordum ki şişman olacağıma ölmenin daha iyi olacağını bile düşündüm. Ama gözüm yemedi tabi ki ölmeyi de beceremedim. Aslında inanç sahibi biriyim. Nerden böyle abuk subuk düşüncelere kapıldığımı bilmiyorum ama düşüncelerim, duygularım beni ele geçiriyor bazen. Ve evet dış görüntümü takıyorum kafaya. İyi görünmek istiyorum. Zayıf olmak. Sanki zayıflarsam daha mutlu olucam, kendimi daha çok sevicem, kendimle iftihar edicem. Ve sanki böyle olursam ruh halim daha iyi olacak ve bir kaç senedir mücadele ettiğim bipolar bozukluk biraz durulacak..
Peki şimdiye kadar yazdığım bu dereden tepeden şeylerin Dukan ile ne alakası var?
Bir erkek arkadaşım var. 2 sene önce tanıştık. Ben 56 kilo iken.Kilolu kızları beğenmediğini çok sık söylemeye başladı. Sonra yediklerine dikkat demeler. Diyetisyene git bilmem ne...Ben sevdiğini biliyorum. Evlenmek gibi planlarımız da var. Ama benim onu elde ettiğim için, onu cepte saydığım için artık kendime bakmadığımı düşündüğünü söyledi. Bu canımı çok sıktı. Onun daha önceden beraber olduğu kadınları düşünmeye başladım yine. Acaba nasıldılar, kaç kiloydular, benden güzel miydiler? Kendimi, hiç tanımadığım ve hayalimde canlandırdığı insanlarla kıyasladım, yarıştırdım. Çok kötü hissettim ve çok yoruldum.
Sonra erkek arkadaşım kendi iş yerindeki 50 yaşlarındaki bir hanımın Dukan Diyetiyle eridiğini söyledi. Her yeni çıkan diyet kitabı gibi Dukan Diyeti de benim kitaplığımda idi zaten. Bunu duyunca kitabı raftan çıkardım. Okudum. Ve sonra Allahım dedim bana yardım et, ben bu işe başlıyayım. Zaten oldum olası sabırsızım bir şey hemen sonuç versin garantili olsun isterim. Dukan öyle geldi bana. İnandım ve çok şükürler olsun ki başladım.
Evet arkadaşlar, 04.03.2013 Pazartesi günü Dukan Diyeti'ne başladım.
Boy:160 cm
Kilo:65.3 kg
Bugün atak evresinin 5. günündeyim. Sabah tartıldım ve 64.0 kg geldim. Sonuçtan çok memnun değilim, ben daha hızlı tepki vermesini isterdim vücudumun ama buna şükür. Bu arada belirtmeliyim, çok spor yapmadım sadece günlük hayatımdaki hareketi arttırdım. İşten servisle geldim mesela, indiğim yerden eve kadar yürüdüm. İlk iki gün yulaf kepeği yemeyi unuttum. Ama hiç kaçamak yapmadım. Arkadaşlarım önümde bonny food yedi, ondan bile yemedim. Sabahları biraz yorgun uyandım ve baş dönmesi, ağrısı karışık bir şeyle uyandım ama iş yerine gelince hep düzeldim. Günde 3 litreye yakın sıvı tükettim. Sabahları iki katı yumurta, light beyaz peynir. Öğlenleri yemekhanede çıkan yemeklerin sadece protein ihtiva eden kısımları:) Öğleden sonra light yoğurt, süt,ayran, kefir...Allah ne verdiyse:) Arkadaşlarım önümde lezzetli yemekler yerken ben yemedim! 4 gün boyunca bunu başardım:)
Şu an tek isteğim diyeti bırakmamak. Çünkü kendimi iyi tanıyorum. Sabırsızlık iğrenç bir özellik. Her şey hemen olsun bitsin istiyorum. Çok emek verdiğimi ve hemen sonuç almayı hak ettiğimi düşünüyorum. Ama biliyorum ki bu bir süreç işi... İstikrar, azim ve motivasyon tek ihtiyacım, ihtiyacımız olan...Ve Allah'a diyeti bırakmamak için dua ediyorum.
Bu foruma yazıyorum, çünkü baya göz attım yazılanlara. İlk sayfalardan başladım ve burada ciddi bir paylaşım gördüm. Aynı dertlerden muzdaribiz. Yazdıklarınızı okudukça yalnız olmadığımı hissettim ve bu bana güç verdi. Bundan sonra aranızda olmaktan mutluluk duyarım. Belki benim buraya yazdıklarım da bir başkasının kendisini daha iyi hissetmesine sebep olur. Benim sizlere çok ihtiyacım olacak çünkü uzun bir yolum var 14 kilo kadar...ve motivasyonumun kırılmasından çok korkuyorum. Bunu başarmam lazım, yoksa kendime inancım kalmayacak. Ve başarırsam bu benim hayattaki en büyük başarım olacak..
Sevgiler,selamlar.
ama bileğimizi ölçtürüyo ya. ordan bağdaştırdım iri kemikli şeysini :44:
bu sevgililerin kilolara yorum yapmasına ifrit oluyorum ben. o yüzden uzun süredir sevgilim yok. bakalım dukandan sonra olacak mı ?hoşgeldinnn aramıza
neyse ya oldu bitti koydum fotoları buyrun benimmmm
iyide boyunuz aynı olsa bile ya bileğinizi ölçtüğünüz ellerinizin parmaklarının uzunluğu farklıysa???? takılma fazla böyle şeylere....ilk hedefin 59 olsun,sonrasını sonra düşün:)
ya sen varya çok tatlısın,bayılıyorum senin yazdıklarını okumaya.ama biraz relax ol.spor salonuna bile annenle gidiyon ya... gençsin,güzelsin,işte zayıflıyorsunda,bikini de giyecen,xs montu da giyecen,sevgilin de olacakkkk...
selam kızlar nasılsınız?? kadınlar gününüz kutlu yarınlarınız umutlu olsun :)
teşekkür ederimm. gençlik yetmiyo sadece işte. üzerimde ki pısırıklığı bi atabilsem. birisine platonik olsam bi süre sonra yüzüne bile bakamıyorum. hiç konuşmamaya başlıyorum. neden acaba
dün 3 kişinin azim ve çabalarıyla giyebildiğim sauna eşortmanını biraz önce tek başıma giydimyihuwww. annemler gelsin bel ölçümü vs alcam. her hafta düzenlide ölçerim. bakalım gerçekten işe yarayacak mı bende. gidip zıp zıp yapem hoççakalın öpüyorum hepiniziii
Bugdaytanesı teşekkur ederımteşekkür ederim herkese
zemmuff bugün 58i gördüysem senin katkın büyük canımcım... okudukça seni azmim dahada arttı..yöntemlerinin hepsini denedim cla hariç..hergün bugün zemmufdan ne öğrenebilirim diye girdim çoğu zaman acemi çaylak dukancıyken foruma..ve sana çok çok ama çokkk teşekkür ederim.ve tabiki motivasyonumu arttıran ve deneyimlerini paylaşan herkese..ben 03.12.2012 diyete 10.12.2012 tarihinde de dukana başladım.benim en büyük şansım şimdiye kadar hiç duraklama yaşamadım.herhafta mutlaka - gördüm.bundan sonrada yaşamam umarım. bu diyeti çok ciddiye aldım,ilk günlerde yemek zorunda kaldığım incecik 1 lahmacundan başka hiç kaçamak yapmadım,sınırlı izinlileri sadece son 1 ayda sınırlı olarak tükettim.ve diyeti çok araştırdım,çok detaya girdim.
..
Bugdaytanesı teşekkur ederım..takdır edılmek değildı beklentım yerı geldı yapmaya çalıştıklarım yuzunden irdelemeye bıle çalıştı kiyafetsız olanlar ama siz bana çok destek oldunuz..forumda yazan arkadaşları çok sevıyorum ama sen hashısh esra ve nescayı ayrı bır sevıyorum..Yenı ıkı yöntemıde denemeye başlayacagım onlarda destek oluyorsa kılo vermeye paylaşıcam hepınızle..şimdi bıkaç sayfa öncesınde 24 yaşında gencecık bır kız yazmış uzun uzun kılo sorununu anlatmış üstelık maksımum 10 kg fazlası varken..ALLAhım dedım ya daha daha fazla kılosu olanlar..içlerindekı güçlu ve duygusal kadınları dışarı yansıtamayan kılosu yuzunden hep acı çekenler ne yapsın..Cidden yaşam kalıtesını düşüren bır olgu kılo..o yüzden hep dukana aıt yenı şeyler bulmalı eklenmelı kı ınsanların işi kolaylaşsın..mesela donbul ablanın yemek tarıflerı bıle çok buyuk katkı Allah ondan da razı olsun..1 ögunu farklılaşsa bırının o gununu kaçamak yapmadan tamamlayabılır..o yuzden bırbırımıze köstek degıl destek olalım..atalım gıtsın şu kıloları ya :))
anaaaaaaaaaaa bildiğin zayıf, zarif bir bayan olmuşsun ya gülüm...süpersin.. ben şimdi 77 kiloyum ama sen gibi zayıf durmuyorum ki... boyun kaçtı senin?
çok azimli ve istikrarlı ilerliyorsun.seni hep örnek aldım arkadaşım. tebrikler...
bu arada sene başında dershaneye yazılmıştım. (her sene yazılıyorum) bi süre sonra başaramayacağımı düşünüp sıkılıp bırakıyodum. bu senede aynısı oldu 1400 lira verdim salak gibi. gitmedim uzun süre. işle dershane çok zorluyor bunu anladım. ocağın 19.da gittim görüşmeye biz seni arıycaz demişlerdi hala aramadılar. dershaneden arkadaşımla görüştüm. çingenelik yapmazsan alamazsın paranı dedi.şimdi annemle ablam gitti çingenelikle alacaklar
ben çingene olamıyorum. bide dukanla gerçekten istediğim kiloya düşersem öz güvenim yerime gelecek ve inanıyorum ki bi sonra ki sene okulu kazanacağım.
annemlerin aldıkları arayı bankaya atarım. heray ufak tefek bişi katarım üstüne. ağustosta işten çıkarım. dershane 5-6 ay sürüyo zaten bu zaman aralığında sadece derslerimle ilgilenicem (güçlendirme evresinde olacağım için rahatta ederim) dershane bitince tekrar iş aramaya başlarım ve yazın sonuçlar açıklanana kadar çalışır yine köşede para biriktiririm. bu sefer hem dukan hemde okul işi olacak . yaşım ilerliyor ve her sene ya tutarsa hesabı gidersem dershaneye ,kazansam bile kendimden küçük yaştakilerle aynı sınıfta okuyacağım bu düşünce kötü :/
gerçi üniversite sınavları kalkacak diyorlar ama bakalım
ablam ya ..resmen hayatın özetını vermışsın..kılo hayatın zorlukları yanında hiç kalır değil mı ? sevgiler ablacım..yaşın çok genç kızım muhakkak okumalısın hem okuyup hem çalışabilirsin.bak bugün kadınlar günü kadınların neler yaşadığını gör.inan ilerde evleneceğin kocan zengin bile olsa bir işte kendini yetiştir.dünyanın ne olacağı belli deyil bak çok espirili ve neşelisin herşeye pozitif bakıyorsun.bunlara bakınca senin pısırık olmana şaşırdım.şindi güzelce kilonu ver dersaneyemi gidiyorsun kendinmi çalışıyorsun çalış ve sınava girip okuyorsun güzel bir meslek ediniyorsun ondan sonra ister gez ister evlen ama önce bir abla hatta teyzen olarak bunları tavsiye ediyorum.inan kilo vermek hayattaki enkolay şey .büyüdükçe zorluklarla tanışırsın.neyse Allah sana sıkıntı yaşatmasın tatlı kız.
Allah hiçbir kadını ve erkeği darda komasın tatlım.yaşım aslında çok büyük deyil ama yaşamda gördüklerim çok.inan kadınlardaki kilonun nedeni zaten dert.yani sıkıntımızı yemekten çıkarıyoruz.türk toplumu olarak kızlar sıkıntıda oldumu hava alsın derdini atsın diye dışarı gönderilmez.sıkıntıyı evin içinde atar.buda buzdolabıyla kurulan arkadaşlık yemek yiyerek atılıyor.şimdiki nesil biraz daha rahat onlarıda fesfut şişmanlattı.ama ben kızlarım sıkıntısını atsın diye spora gönderiyorum.oğlumda gidiyor kızlarımda.ancak benim ailede şişmanlık genetik.ama şişman olanlarda kilo vermeye başladı.çünkü yaş ilerledikçe kilolu olan halalarımda teyzelerimde sakatlılar çımaya başladı.onlar gibi olmak istemediğim için hep dikat ediyorum.aslında 79 kiloya kolay gelmezdim.ama kortizon kullandım.genelde 70 civarında olurdum.kortizonuda fıtık yüzünden kullandım.eşimin işi bizi ordan oraya sürükleyince toplan taşın yerleş.hastalık baş gösterdi.çok şükür eşimin işi iyi.Allahıma hamdolsun sıkıntı yaşatmaz istediğimi yapmaya çalışır.dukanı yaparken enbüyük desteğim sevgili eşim.benim çalışmamı pek istemedi.hayatı paylaştık ben çocukları büyüttüm o çalıştı.şimdi emeklilik düşünüyor.emekli olunca sana işlerinde diyetinde hep yardım ederim diyor.neyse akmasada damlatıyor.işte bu yüzden şu son anda aldığım 7-8 kiloyu versem gerisi gelir.umarım herkes hayalindeki kiloya ulaşır.ablam ya ..resmen hayatın özetını vermışsın..kılo hayatın zorlukları yanında hiç kalır değil mı ? sevgiler ablacım..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?