İyi akşamlar hanımlar. Canım çok sıkkın. Annem güç bela babamdan boşandı. Herkes onun boşanmasını bekliyormuş sanki. Evi kardeşim tuttu eşyaların çoğunu o aldı. Faturaları vs ortak ödüyorduk. Annem ve kardeşlerim aynı evde yaşıyor yani.teyzem arar, ben de boşanayım senin yanına yerleşeyim. Kuzenim arar, iş bulalım o şehirde seninle yaşayalım sana sahip çıkarız( yalana bakın, hayatında 1 aydan uzun çalışmamıştır ikisi de) halam arar, benim kız da boşanacak, kalacak yeri de yok ne yapsak ki(!) der. Annem hepsini bir şekilde bertaraf etti çünkü hepsinin amacı 5 kuruş vermeden anneme yük olmak . Annemin azıcık nafaka dışında bir şeyi yok ki kardeşlerim ve ben destek oluyoruz.
Gelelim asıl mevzuya. Annemden yüz bulamayanlar şimdi beni darlıyor. Kuzenim aradı ev arkadaşı oluyorum sana dedi. Hayırdır dedim Benim niye haberim yok ben birini buldum dedim bozuldu. Teyzem arası başka bir zaman. Ben de seninle yaşayım istersen kira derdim olmaz dedi. Ev benim değil ki ben de kiradayım diyorum. dul yeğen parası yerim Ahahaha Bana kira mı ödeteceksin diye gülüyor. Halam beni arıyor: Annenin kaderini yaşıyorsun, babanla annen ayrılsın diye uğraştın annene destek çıktın. Al senin de yuvan Yıkıldı kızım. Artık dikkat et davranışlarına... lafa bak lafa. Açtım ağzımı yumdum gözümü ve engelledim.
en büyük şoku da eski ev arkadaşımda yaşadım.Patavatsızca konuşan annesi var. Ben evliyken bir gece onda kalmam gerekti. Evli kadının evinde ne işi var demiş annesi. Şimdi de diyormuş ki sakın onunla aynı eve çıkma tekrar dul kadınla oturulmaz laf olur... salak arkadaşım da bunu başka bir arkadaşa söylemiş.onunla da asla görüşmeyeceğim artık. Bide beni aramış yüzsüz yüzsüz diyor ki: en büyük destekçin benim.
Sanki sayıyla yolladılar bana bu insanları. Bir tane normal akrabam yok. İyice doldum artık